ခင်ထားလင်မများပါ


ပေါင်တန်ကိုထမ်းတင်ထားသေါကြောင့် ခင်ထားငယ်၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခုသည်
ပြော့ပြော့ အိအိ ပုံ့ပုံ့ ကြီးဖြစ်နေသည်။ မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို
လက်ဝါး တစ်ခု စီဖြင့် အုပ်ကာ ခပ်တင်း တင်းကိုင်လိုက်သည်။
ထိုသို့ကိုင်ရာတွင် လက်ချောင်းများကို ဖင်သားနှစ်ခုအလယ်ရှိ အကွဲကြောင်းကို
ကျကျနန ကိုင်မိစေရန် ပြုသည်။ ဖင်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သောအခါ
ဖင်အကွဲကြောင်းကို ဆွဲဖြဲ သလို ဖြစ်သွားသည်။ လက်ညှိး နှစ်ချောင်းက
စအိုနှင့်လက်နှစ်လုံးသာသာခန့် ဝေးသော နေရာတွင်ရှိသည်။ မင်းဇော်က ထိုလက်ညှိးများတွင်
ဖိအားကို ပိုထည့်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် စအိုဝလေးကိုမပြဲတပြဲ ဆွဲဖြဲ နေသည့် သဘောမျိုးဖြစ်သည်။
ထို့နောက်လီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက် ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးလိုက်
သည် . ..လီးကြီးက တိုးဝင်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက် ဖြစ်သည်နှင့်အမျှ အဖုတ်ထဲမှစောက်ရေမှာ
အပြင်သို့ လျှံ ထွက်ခါ ဖင်ခေါင်းတလျှောက် အောက်သို့ စီးကျသည်။ စီးကျလာသော
စောက်ရေကြည်တို့သည် စအိုဝလေးကို ဖြတ်၍သွားရာ စအိုဝလေးမှာ အေးကနဲ နွေးကနဲဖြင့်
ယားကျိကျိဖြစ်လာသည်။
ခင်ထားငယ်၏ ဖင်ပေါက်မှာ အရိုင်းမဟုတ်..ဖင်အပျိုမဟုတ်..ပယ်ပယ်နယ်နယ်
အလိုးခံ ထားရသော ဖင်ပေါက်ဖြစ်သည်။ သည်လိုစိုစို စွတ်စွတ်ဖြစ်လာသောအခါ
ယားသလိုလိုနှင့် မရိုးမရွ ဖြစ်လာသည်။ ဖင်ခံခြင်သော စိတ်များတဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
ဤအချိန်မှာပင် မင်းဇော်သည် စောက်ရေကြည်များစီးကာ စိုစိုစွတ်စွတ် ဖြစ်နေသော
ခင်ထားငယ်၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏ညာလက် ခလယ်ကို ဆတ်ကနဲသွင်းလိုက်သည်။
““ စွတ်..”” ““ အိုး..မာမီ..””
မင်းဇော်ကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးသွင်းရာတွင် ညှင်သာသလောက်၊
ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ထိုး သွင်းရာတွင်တော့ အတော်ကြမ်းသည်။
လက်ခလယ်တစ်ချောင်းလုံးကို တစ်ချက်ထည်းနှင့် အဆုံးဝင်အောင်
တအားထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
လီးချောင်းကြီးများ တအားထိုးသွင်းကာ လိုးတာကိုပင်ခံဖူးပြီးသော ဖင်ခေါင်းပေါက်
ဖြစ်သည့်အတွက် လက်ခလယ်ကိုတော့ အရေးမလုပ်ပါ၊ ထိုးထဲ့လိုက်ရာတွင်
လျှောကနဲဝင်သွားသည်။ သို့သော် မင်းဇော်က လက်ခလယ်ကို သည်အတိုင်း
အဖြောင့်ထိုးသွင်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ.. ခပ်ကောက် ကောက်လေး ပြုကာ
ထိုးသွင်းလိုက်သည့်အတွက် အထိအတွေ့ကတော့ တမူထူးသည်။ ဆန်းသည်
..ကောင်းတာလဲကောင်းသည်။
ဖင်လိုးတာကိုခံဖူးသော ခင်ထားငယ်မှာ ( သူမသည် ဖင်လိုးတာကို ခံဘူးယုံသာမက
ဖင်ပေါက် စေါက်ဖုတ် ပါးစပ်ပေါက်တို့တွင် လီးသုံးချောင်းတစ်ပြိုင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုးတာကို
ခံဘူးသည်။) ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ လက်ချောင်း ထိုးသွင်းတာ ခံရယုံမျှနှင့်
ရင်ထဲဖိုမောလှိုက်သွားရသည်။ မင်းဇော်သည် ကာမမှု၌တစ်ကယ်ကျွမ်းကျင်သူဖြစ်
ကြောင်းကို ခင်ထားငယ်ဝန်ခံပါသည်။

မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်ကို စတင်၍ဆောင့်လိုးပါလေတော့သည်။
ထိုသို့လိုးရာတွင် စေါက်ဖုတ်ထဲရှိ လီးနှင့် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းထားသော
လက်ခလယ်တို့ကို အချိန်ကိုက်လှုပ်ရှားပေးသည်။ စောက်ဖုတ်ကို လီးဖြင့်လိုးကာ ဖင်ပေါက်ကို
လက်ခလယ်ဖြင့် လိုးခြင်း ဖြစ်သည်။
သည်လို လီးနှင့်လက်ခလယ် ပြိုင်တူလိုလို လိုးခြင်းသည် ခင်ထားငယ်ကို အပြတ်
ခိုက်သွား စေသည်။ ခင်ထားငယ်၏ တစ်ကိုယ်လုံး လူးလူး လွန့်လွန့် ဖြစ်နေလေတော့သည်။
မင်းဇော်သည် တစ်ချင်ခြင်းမှန်မှန်ဆောင့်သည် ထိုဆောင့်ချက်တိုင်းတွင်
အားအပြည့်ပါလျက် လီးအဝင် နက်ကာ ထိမိလှပေသောကြောင့် တစ်ချက်ဆို ဆိုသလောက်
ခင်ထားငယ်တစ်ယောက် ကော့ပျံသွားလေသည်၊ စအိုပေါက်ထဲသို့ လည်း လက်ခလယ်ကို
အဆုံးသွင်းလိုက် ကျွတ်လုလု ဆွဲထုတ်လိုက် အားဖြင့် ဆပ်ကနဲပြန် ဆောင့်ထိုးလိုက်
လုပ်ပေးသည်။
““ ဘွတ်..ချစ် ..ဘွတ်..အင့် ““
““ ဘွတ်..ဘွတ်..စွပ်..ဗျစ်.ပြွတ် ””
““ အား ..အောင်မယ်လေး ကောင်းလိုက်တာရှင် ””
ခင်ထားငယ် ရမက်ပြင်းလာသည် သူမသည် ရမက်စိတ်ပြင်းထန်ပြီး နှာထလာလျင်
ရင်သားအစုံကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲကာ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးတာကို အရမ်းခံချင်သည်။ ယခု
မင်းဇော် ၏ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ ဖင်ကို လိုးဆော်နေပြီး
ကျန်လက်တစ်ဖက်ကတော့ဘေးနားကိုထောက်ကာ အားပြုထားရပေရာ နို့ကိုဆွဲရန်
လက်အပိုမရှိဘဲဖြစ်နေသည်။ နို့အုံနှစ်ခုကို စုံကိုင်ကာဆွဲနိုင်ရန် ဖင်ပေါက်ကိုလိုးနေသည့်
လက်ခလယ်ကိုလွှတ်ရ ပေမည်။ ထိုသို့လက်ခလယ်ဖြင့် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးကာ
လိုးပေးနေသည်ကလည်း ခံလို့ကောင်းလှပေရာ ထိုအရသာကိုလည်း မပျက်စေလို..၊
ထောက်ကာ အားပြုထားသော လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်သားနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ဆုပ်နယ်
ပေးခိုင်း လျင် ကောင်းမည်လားဟု စဉ်းစားမိသေးသည်။ သို့ရာတွင် ဤသို့လုပ်ပါက
အားပြုထောက် ထားမှုပျက်ကာ ဆောင့်ချက်အားလျော့ပြီး လီးအဝင် သိတ်မနက်ရှိုင်း
မထိရောက်တော့ဘဲ အရသာ ပျက်သွားမှာ ကို ခင်ထားငယ်ရိပ်စားမိသေးသည်။
ထို့ကြောင့် ခင်ထားငယ်သည် မိမိ၏နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို မိမိလက်များဖြင့်
ပြန်၍တအားဆုပ်နယ်ကာ တဟင်း ဟင်းဖြင့် ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်နေသည်။
မျက်လုံးပင်ကောင်းစွာ မဖွင့်နိုင်တော့ပေ..။ ဒါကိုမြင်ရတော့ မင်းဇော်မှာလည်း တမျိုးတစ်ဖုံ
စိတ်ပို၍လှုပ်ရှားလာသည်။ ထို့ကြောင့် ဆောင့်ချက်များကို မြန်ပေးလိုက်သည်။
တစ်ချင်ခြင်းမှန်မှန်ဆောင့်လိုးမနေတော့ ၊ ဆက်တိုက် စက်သေနတ်ပစ်သည့်နယ်
တရကြမ်းဆောင့်လိုးသည်။ လက်ခလယ်ကိုလည်း ဖင်ပေါက် ထဲသို့ မြန်ဆန်စွာထိုးသွင်း
ပြန်ထုတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်သည်။
လီးနှင့်လက်ချောင်းထိုးသွင်းလိုက်တိုင်းသည်၊ လိုးနေသူမင်းဇော်နှင့် အလိုးခံနေသူ
ခင်ထားငယ်တို့ နှစ်ယောက်လုံး၏ သွေးသားများ ဆူဝေလာသည်။ မင်းဇော်က လီးနှင့်
လက်ခလယ် တို့ကို အားအင်အပြည့်ဖြင့် ထိုးဆောင့်ဖိသွင်းလိုက်လေတိုင်း ခင်ထားငယ်သည်

စေါက်ဖုတ်နှင့် ဖင်ခေါင်းထဲသို့ဝင်လာသည့် လီးတန်နှင့် လက်ချောင်းတို့ကို ဆီး၍ဆီး၍ ညှပ်ပေး
ညှစ်ပေး စုပ်ယူ ပေးနေသည်။ စေါက်ဖုတ်အတွင်းသားနှင့် ဖင်ခေါင်း ကြွက်သားများကို
ကောင်းကောင်းကြီး အလုပ် ပေး နေသည်။
မင်းဇော်က ပို၍ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်။ ပို၍ကြမ်းကြမ်း လိုးသည်ညှောင့်သည်..
ခင်ထားငယ်ကလည်း မင်းဇော်၏ လိုးချက်ဆောင့်ချက်များနှင့်အပြိုင် ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ကာ
ပင့်ကာ ခါးကလေးနွဲ့ကာ ယမ်းကာနှင့် အပြတ်ကိုခံယူသည်
အောက်ပေးကောင်းကောင်းပေးည် စေါက်ရေတွေကလည်း စိုရွှဲနေပြီမို့ အသံများက တဘွတ်
ဘွတ်မြည်နေသည်။ ခင်ထားငယ်မှာလည်း ပြီးလုလုဖြစ်လာပြီမို့ တစ်ကိုယ်လုံး၏
သွေးကြောတွေ ဆူပွက်၍နေသည် ရင်လည်းတဒိန်းဒိန်း ခုန်လျက်ရှိသည်။
ခင်ထားငယ်သည် ကောင်းလွန်းလှသည်ဖြစ်ရာ ပါးစပ်မှ ““ အား..အား.. ဟင့်
..မြန်မြန်နဲ့ ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးပါ ကိုဇော်ရယ်..ကောင်းလွန်းလို့ပါ..ဆောင့်ပါ.
…အား..ပြီးတော့ မယ်. .ပြီးတော့မယ်.. ဆောင့်ပါ..လိုးပါ
လိုးပါ..အား..အား..ဆောင့်ဆောင့် …အား..””
ခင်ထားငယ်က အာသာငန်းငန်းပင်တောင်းဆိုသည် ပြောဆိုပုံသည်
အငမ်းမရဖြစ်သော်လည်း ရမက်ဇော ဟုန်အလွန်အမင်းထက်သန်နေသည်မို့ စကားသံကတော့
တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်ဖြစ်နေသည်။ မင်းဇော်မှာလည်း လရေကပန်းခါနီးပြီမို့
အရမ်းကိုဆောင့်လိုးနေသည်။ သူရဲမရဲစီးသည့်နှယ် ခင်ထားငယ်၏စေါက်ဖုတ်ကို မီးပွင့်မတတ်
ကြမ်းတမ်းစွာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ မင်းဇော် ကိုယ်တိုင် လည်း မိမိနည်းတူ ကာမအရသာကို
ခံစားနေရကြောင်း ခင်ထားငယ်က သိရှိနေလေသည်။ သည်လိုသာဆိုပါက
မိမိတို့နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပြီးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်းခင်ထား ငယ်က ရိပ်မိကာ ဝမ်းသာ
ကျေနပ်လျက်ရှိသည်။
ခင်ထားငယ်အဖို့ ကာမစပ်ရှက်ခြင်းသည် ( စေါက်ဖုတ် ၊ ဖင်၊ ပါးစပ်၊ နို့အုံကြား )
ဘာမျှမဆန်းပါ သို့သော် ယခုကဲ့သို့ ကာမစိတ် အရမ်းကိုတက်ကြွကာ အငမ်းမရဖြစ်နေတာမျိုး၊
အရသာထူးကဲကာ ဇိမ်ရှိတာ မျိုး မကြုံဘူးပါ။ ယခုလည်း
ကာမမရသာ၏အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ကာ ပြီးတော့မည်မို့ ခင်ထားငယ် တစ်ကိုယ်လုံး
ရှိကြွက်သားများ အကြောအချင်များသည် အပြတ်တင်းကြွလာသည် ရင်ခုံသံကလည်း
မြန်လိုက်တာမပြောပါနှင့် တော့ စေါက်ဖုတ်ထဲမှလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်တက်နေသည်။
““ အာ.အား..ဟား.. အီး…ထွက်ကုန်ပြီ.ကိုဇော်ရေ..ကောင်းလိုက်တာရှင်
အောင်မယ်လေး. ကောင်းလိုက်တာ..”” ခင်ထားငယ်က ပါးစပ်မှ ရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း
ထွန့်ထွန့် လူးလျက် ကော့ပျံနေသည်။ သူမ ၏စောက်ဖုတ်တွင်းမှ
စီးထွက်လာသောစေါက်ဖုတ်အရေများကလည်း မင်းဇော်၏ လီးတန်ကြီးကို
ပူနွေးသွားစေသည်။ စေါက်ဖုတ်၏ အတွင်းသားများကိုလည်း စူပွ စူပွလုပ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့်
လီးတန်ကြီးကိုဖြစ်ညှစ်နေသလို ဖင်ခေါင်း သည်လည်း တာဝန်ကျေစွာ ရှုံ့လိုက်ပွလိုက်ဖြင့်
လက်ခလယ်ကို စုပ်ယူလျက်ရှိသည်။

မင်းဇော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း အရမ်းကို စိတ်ထနေသည့်အပြင် ခင်ထား၏
စောက်ဖုတ်ညှစ်အား မှာလည်း ကောင်းလှသည်ဖြစ်ရာ ဘယ်လိုမှထိမ်းမထားနိုင်တော့ဘဲ
လရေတွေ ကို ခင်ထားငယ်၏ စေါက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အားကုန် ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
““ ကိုဇော့်လရေတွေ ပန်းလိုက်ပြီ..ထားရေ့..ရော့..အား..အား..”” မင်းဇော်က
အံကြိတ်ကာပြော ရင်းတဆပ်ဆပ်တုန်တက်နေလေသည်။ လုံးကျစ်သော ဖင်သားနှစ်ခုကလည်း
တွန့်ခါနေသည် ခေါင်းလည်းပေါ့သွား၏။ သူ့လီးထိပ်မှ လရေများသည် ပြစ်ကနဲ..ပြစ်ကနဲ..
ခပ်ပြင်းပြင်းကို ပန်းထွက်သွားသည်။ ပန်းထွက်အားက အတော့ကိုပြင်းထန်သည်
စေါက်ခေါင်း၏ နက်ရှိုင်းလှသည့် အတွင်းပိုင်းရှ ိ အသားနုနုလေးများတိုင်အောင်ပင် သုတ်ရေတို့
တိုးဝင်ရောက်ရှိ သွားသည်။
ထိုနေရာများအထိ မည်သည့်ယောက်ျားသား၏ လရေမျှရောက်ခြင်းမရှိသေးးပါ။
ခင်ထားငယ် ၏ သွေးသားများအဖို့ ထူးကဲလေသော အရာသာ အတွေ့အကြုံသစ်တစ်ရပ်
ပင်ဖြစ်တော့ သည်။
မင်းဇော်သည် သုတ်ရေပန်းထွက်လျက်ရှိသော လီးတန်ကြီးကို ခင်ထားငယ်၏
စေါက်ဖုတ် အတွင်း အဆုံးတိုင်အောင်ပင် ဖိကပ်ထိုးသွင်းထားလျက် ခင်ထားငယ်ကိုယ်ပေါ်တွင်
ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ရင်း ဇိမ်ခံနေသည်။ ခင်ထားငယ်ကလည်း မင်းဇော်၏လီးကို အားရပါးရ
စေါက်ဖုတ်ကြွက်သားများဖြင့်ညှစ်ထားသလို ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကလည်း မင်းဇော်ကိုအားကုန်
ညှပ်ထား လိုက်ကာ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေသည်။
““ ကောင်းလိုက်တာ..ကိုဇော်ရယ် ..နောက်ကို ဒီလိုမျိုးလိုးပေးရမယ်နော်..ဒါဘဲ””
““ ကိုဇော်လည်းကောင်းလိုက်တာ..ထားရယ် ..ထားအဖုတ်က
အရမ်းကိုကောင်းပါလားကွာ ဒီအဖုတ် ထဲမှာထုတ်ပေးလိုက်တဲ့ လရေမျိုး တစ်ခါမှ
မပန်းထုတ်ပေးခဲ့ ဖူးဘူး..သိတ်ကောင်းတယ် ကွာ..အရမ်းကိုဘဲ..””
သုတ်ရေတွေပန်းထည့်ရင်း မင်းဇော်ကတဖွဖွပြောနေသည်။ သည့်နောက်တော့
နှစ်ယောက် သား ထပ်လျက်သား မှိန်းနေကြသည်..လူတွေကသာမှိန်းနေကြသည် လီးနှင့်
စေါက်ဖုတ် ကမူ မှိန်းမ နေကြပါ အဆောင့် အလိုး အကော့အပင့်သာ ရပ်သွားသော်လည်း
အရှိန်မသေနိုင်သေးဘဲ မင်းဇော်က လီးကို ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲလုပ် ပေးလျက်ရှိသလို
ခင်ထားငယ်ကလည်း မင်းဇော်နှင့်အတူ အနိုင်မခံ အရှုံးမပေးဘဲ စေါက်ဖုတ်ကြွက်သားများနှင့်
တောင်နေဆဲလီးကို မှန်မှန် ညှစ်ပေးလျက် ရှိသည်။ ပါးစပ်မှလဲ.. ““ အရမ်းကိုကောင်းတာဘဲ
ကိုဇော်ရယ် နောက် တစ်ခါလိုးရင်..စေါက်ဖုတ်တင်မကဘူး ဖင်ကိုပါလိုးပေးပါနော်..ထား
ဖင်ခံချင်တယ်ကွယ် ””
““ ထားနဲ့လိုးရတာ သိတ်ကိုကောင်းတယ်ကွာ..စိတ်ချထားရေ..ကိုကလည်းထားဖင်ကို
ကိုယ့်လီးအဆုံး သွင်းပြီးလိုးချင်တယ်ကွာ..””
အတန်ကြာအောင်မှိန်းနေပြီး အသက်ရှူမှန်လာသောအခါမင်းဇော်က ခင်ထားငယ် ၏
ညာဖက် ပါးပြင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ တစ်ကယ်မြတ်နိုးမှုနှင့်နမ်းသည့်အနမ်းမို့
ခင်ထားငယ်၏ ရင်ထဲတွင် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်သွားလေသည်။

မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်အပေါ်မှ ဘေးသို့လှိမ်းဆင်းလိုက်သည် ယခုထက်တိုင်ပင်
မာန်မကျချင်သေးသော လီးက ခင်ထားငယ်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ
ဖွတ်ကနဲမြည်ကာကျွတ်သွားသည်။ ခင်ထားငယ်၏ ရင်ထဲတွင်လည်း လီးကျွတ်သွား၍
စေါက်ဖုတ်အတွင်း၌ ချောင်သွားကာ ရင်ထဲတွင်လည်း ဟာသွားသည်။ လရေများ
စီးကျလျက်ရှိသော မိမိ၏စေါက်ဖုတ်ကိုလည်း မင်းဇော်က အဝတ်တစ်ခုနှင့် ယုယစွာ
သုတ်လိုက်သည် အရေးထဲအဝတ်စကစေါက်စေ့ကို ပွတ်မိလိုက်၍ ကြက်သီးများ
ဖြန်းဖြန်းထသွားရသေးသည်။
““ ကျန်နေသေးတဲ့ ထားရဲ့ အတိတ်ကအဖြစ်ဆိုးတွေကို
နားထောင်ချင်သေးလားကိုဇော်..””
““ ကျော်ကျော်မိုးတို့ လူသိုက်က ထားကို အတင်းဝိုင်းပြီး မုဒိန်းကျင့်ခဲ့တဲ့အပြင်
အခြားအဖြစ်ဆိုးတွေ ကြုံ ရသေးလို့လား..””
““ အင်း..ကြုံရသေးတယ် သိတ်ကိုဆိုးဝါးလှတဲ့ အဖြစ်တွေပါဘဲ ကိုဇော်ရယ်..””
ခင်ထားငယ်ကပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာရာ မျက်နှာကလေးညိုးကျသွားသည်။
မင်းဇော်က ခင်ထားငယ်ကို သိုင်းဖက်ထားသည်။ ခင်ထားငယ်သည်
မင်းဇော်၏ရင်ခွင်ထည်းတွင် ပါးအပ်ကာ ဝမ်းနည်းစိတ်ဖြင့် တစ်ချက်ရှိုက် လိုက်သည်၊
မျက်လုံးထဲမှ မျက်ရည်တစ်စက်ကျလာသည်။
““ စိတ်မကောင်းစရာတွေကို ပြောမပြချင်ရင်လည်း နေပါကွယ်။ ”” ““ စိတ်မကောင်းစရာ
ကတော့ အမှန်ဘဲ ကိုဇော် ဒါပေမဲ့ ထားပြောပြပါမယ်၊ ဒီလို ကိုယ့်အပေါ်မှာ ကြင်နာတဲ့
လူတစ်ယောက်ဆီမှာ ဖွင့်ထုတ်ပြောပြချင် တာကြာပါပြီ..၊ထားရဲ့ ပထွေးနဲ့ပါလာတဲ့သားက
ထားအပေါ်မှာ ဘယ်လောက်ယုတ်မာခဲ့သလဲဆိုတာကို ပြော ပြခဲ့ပြီးပါပြီ..။ ဒါပေမဲ့ ထားရဲ့
ပထွေးက ထားအပေါ်မှာ ဘယ်လောက်ယုတ်မာခဲ့တယ်ဆိုတာပြောပြပါမယ်။””
““ ထားရဲ့ ပထွေးကထားကို ဟို..ဟို..””
““ ဟုတ်တယ် သူကလည်း ထားကို မုဒိန်းကျင့်ခဲ့သေးတယ် ကျင့်တာမှ ရိုးရိုးတန်းတန်း
တောင်မဟုတ်ဘူး””
ခင်ထားငယ်က သူ့ကို ပထွေးဖြစ်သူ ဦးကျော်မိုးက ရက်စက်စွာပြုကျင့်ခဲ့ပုံကို
ခရေစေ့တွင်းကျ ပြန်ပြော ပြလေတော့သည်…။
ဦးကျော်မိုးသည်ကား ခင်ထားငယ်၏ ပထွေးဖြစ်သည်။ ခင်ထားငယ်မိခင်၏
နောက်အိမ်ထောင် ဖြစ်ကာ အတူတူနေကြသည်။ ထိုညက မိခင်ဖြစ်သူ
ဒေါ်ခင်ထားလည်းအိမ်တွင်မရှိပေ။ ဦးကျော်မိုးသည် အရက်သောက် တတ်သူဖြစ်ပြီး
အရက်မူးလာပါက သွေးဆိုးတတ်သည်။ ထိုသို့အရက်မူးလာလျင် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်ထားကို
လူမဆန်စွာ လိုးတတ်သည်ကိုလည်း ခင်ထားငယ်သိသည် ။ အခန်းချင်းက ကပ်ရက်ဆိုတော့
အသံများက အကုန် ကြားနေရသည် ။ တခါတုန်းက ညဖက်ခင်ထားငယ်
တစ်ယောက်တရေးနိုးစဉ်မှာ တစ်ဖက်ခန်းမှ တိုးတိုးတိုးတိုး နှင့်အသံများကြားရ၍
နားထောင်ကြည့်ရာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်ပထွေးဖြစ်သူတို့ လိုးနေကြောင်းသိရသည်။ စူးစမ်းလို
သည့်စိတ်ကြောင့် ချောင်းကြည့် မိရာ .. မိခင်ဖြစ်သူကိုလေးဘက်ထောက်ပြီး နောက်မှ ဖင်ကို

လိုးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအခါကတည်းက မိန်းမတွေအတွက် ခံစရာသည်
စောက်ဖုတ်သာ မက ဖင်လည်းခံလို့ ရကြောင်း လီးကိုလည်း စုပ်ကြကြောင်းကို သိလိုက်ရသည်။
ယခုညတွင် မိခင်ဖြစ်သူက အပြင်သို့သွားနေပြီး ဦးစောမိုးသည် အရက်များမူးနေသည်။
ခင်ထားငယ်လည်း အခန်းထဲတွင် ဝင်၍ဂျက်ချထားလိုက်သည်။ ထိုသို့တံခါးပိတ်ဂျက်ချပြီး
ချိန်မှာပင် ဦးကျော်မိုး အခန်းရှေ့သို့ ရောက် လာသည်။
““ ဟေ့ ငယ်ငယ် တံခါးဖွင့်စမ်း ငါ့သားပြောပြထားတဲ့ နင့်အကြောင်းတွေနဲ့
ပါတ်သက်ပြီး ပြောစရာရှိတယ် ငါနင်နဲ့ စကားနဲနဲပြောချင်တယ်..””
““ ဟင့်အင်း အန်ကယ် အရက်မူးနေတယ် ဒီလိုမူးနေတုန်း ငယ်ငယ်စကားမပြောချင်ဘူး
””
““ တောက် ခွေးကောင်မလေး စေါက်စကားမရှည်နဲ့ တံခါးကိုဖွင့်စမ်း မဖွင့်ရင်
ငါအတင်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာ မှာနော် ”” ““ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မဖွင့်ဘူး မဖွင့်ဘူး ””
ခင်ထားငယ်သည် အိပ်ယာပေါ်တွင်ကြောက်လန့်စွာ ကုတ်ကုတ်ကလေး နေရင်း
အသံကုန် ပြန်အော်သည် ကြေက်စိတ်ဖြင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်နေသည်။
သူမသည် ရာဂကြွယ်ဝကာ နှာကြီး သွေးဆူသော မိန်းမစားမျိုးဖြစ်ရာ တနည်းနည်းဖြင့်
စိတ်လှုပ်ရှားမိ သည်နှင့် ရမက်ဇော နိုးကြားလာမြဲဖြစ်သည်။ ယခုလည်း အလွန်ကြောက့်လန့်
တုန်လှုပ် နေရာ ကြောက်စိတ်နှင့် ယှဉ်သည့် ရမက်ဇော နိုးကြားမှုဖြစ်နေသည်။
ခင်ထားငယ်၏စေါက်ဖုတ်သည် တိုး၍တိုး၍ဖေါင်းကြွနေသည်။ နို့သီးခေါင်းများ
ထောင်ထလာသည်။ သည်ကြားထဲ ညဖက်မိမိအိပ်ခန်းထဲတွင် ရှိနေချိန်မို့
အတွင်းခံဘောင်းဘီလည်း ဝတ်မထား ဘလောက်အင်္ကျီနှင့် တက်ထရွန်ထမီ တပါတ်နွမ်းကိုသာ
တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားသည်။
ဘလောက်အင်္ကျီမှာ အဟောင်းဖြစ်ကာ ယခုကိုယ်လုံးနှင့် အတော်ကိုကျပ်နေသည်။
အသားကပ် အခြေ အနေနီးပါးဖြစ်နေသည်။ ပြီးတော့ပါးလှပ်ခြင်းမရှိသော်လည်း
ပြောင်းအိသော အလပ်စတစ်သားဆိုတော့ မို့ဝန်း သောရင်သားဆိုင်တို့ကို
သည်အတိုင်းမြင်နေရသည်။ အထူးသဖြင့် နို့သီးခေါင်းများက ချွန်ကော့ကာ ထောင်တက်
နေပုံက အပြတ်ကိုပီပြင်နေသည်။ (ကျော်ကျော်မိုးတို့ လူသိုက်ဆွဲကိုင် စို့ထားပြီးပြီမို့
ခင်ထားငယ်၏ရင်သားများ သည် အထူးပင် ဖွံဖြိုးကြီးထွားကာ နို့သီးခေါင်းများကလည်း
ရှည်နေပါသည်။)
ဦးစောမိုးသည် စိတ်ကြမ်းကိုယ်ကြမ်းဖြစ်နေပါသည်။ အရက်မူးလျင်သွေးဆိုးတတ်သည်။
ယခု ဦးစောမိုး အရက်အတော်ကလေး မူးနေသည်။ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရလျင် ဦးစောမိုးသည်
ခင်ထားငယ် ကို တပ်မက်နေသည်။
ယခုကျော်ကျော်မိုးတို့တစ်သိုက်က ခင်ထားငယ်ကို ဝိုင်းလိုးခဲ့ကြပြီး လီးကိုလည်း
စုပ်ခိုင်း ခဲ့ကြပြီး ဖြစ်သည် ဟုသိရသောအခါ ဦိးစောမိုး၏စိတ်တွင်
အရမ်းကိုမနာလိုဖြစ်နေသည်။ သည်ကြားထဲ အရက်ကလည်း မူးနေသည် ဖြစ်ရာ
ပို၍ဆိုးနေသည်။ ထို့ပြင်ခင်ထားငယ်ကလည်း တံခါးကို အတွင်းက ပိတ်ထားသဖြင့်
ဦိးစောမိုး၏ကြမ်း ကြမ်းရမ်းရမ်းလုပ်ချင်သော ဗီဇကို နှိုးဆွ ပေးသကဲ့သို့ ဖြစ်နေ သည်။

ဦးစောမိုးသည် ပိတ်ထားသော တံခါးကို ကိုယ်လုံးနှင့်တိုက်ဖွင့်သည် အရပ်က
ခြောက်ပေ ကျော်ပြီး ထွားကြိုင်းတောင့်တင်းပြီး အားအင်လည်းကြီးမားသန်စွမ်းလှသည်။
ပုခေါင်းစောင်းနှင့် တိုက်ပြစ်လိုက်ရာ တစ်ချက်ထည်းနှင့် အခန်းတံခါးဂျက်
ပွင့်ထွက်သွားစေသည်။ တံခါးလည်း ဝုန်းကနဲ ပွင့်သွားသည်။ သည်လိုတံခါးကို အတင်း
တွန်းဖွင့်နိုင်သည့်အတွက် ဦးစောမိုး၏ ကြမ်းချင်ရမ်းချင် စိတ်များသည်
ပို၍ဒီဂရီမြင့်တက်လာသည်။ အရက်ရှိန်က လည်းရှိနေသေးရာ၊ ထိုစိတ်များကို
ထိန်းချုပ်နိုင်သည့်အသိစိတ်ကလည်း အလွန်ကိုအားနည်းလျက်ရှိသည်။
ဦးစောမိုးသည် သွေးညှီနံကရသည့် ငမန်းလိုမျိုုးဖြစ်နေသည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို
အထူးသဖြင့် ဆန့် ကျင်ဖက်လိင် မိန်းမတစ်ယောက်ကို
အတင်းအကြမ်းပတမ်းပြုချင်သည့်စိတ်များက တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၍နေသည်။
တံခါးပွင့်သွားပြီးနောက် ဦးစောမျိုးသည် အခန်းထဲသို့ လွှားကနဲ ဝင်ရောက်လိုက်သည်။
အရက်မူးနေသည့်အပြင် စိတ်လည်းအရမ်းခက်ထန်နေသည်မို့ ဦးစောမိုး၏ မျက်နှာကြီးက
တင်းမာခက်ထန်နေကာ မျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့် တကယ့်ဘီလူးသရဲစီးသလိုဖြစ်နေသည်၊ နဂိုကမှ
အကြောက်ကြီးကြောက်နေရှာသူ ခင်ထားငယ်မှာ အခန်းထဲ ခုန်ဝင်ရောက်ရှိလာသော
ဦးစောမျိုးကိုတွေ့လိုက်သောအခါ လိပ်ပြာလွင့်မတတ်ဖြစ်ကာ ငယ်သံပါအောင် အော်
လိုက်သည်။
““ အား..အား..””
သူတို့အိမ်ရှိရာနေရာသည် လူသူအရောက်အပေါက် အလွန်နည်းပါးကာ
အိမ်နီးနားချင်း များကလည်း အလှမ်းဝေးလှသည်ဖြစ်ရာ ခင်ထားငယ်အော်သံကို
မည်သူမျှမကြားနိုင်ပေ။ ခင်ထားငယ် အဖို့မှာလည်း ကြောက်စိတ်တွေ
အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိသည့်နည်းတူ ကြောက်စိတ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော တဏှာရမက်
စိတ်သည်လည်း တဟုန်ထိုး အခေါင်အဖျားသို့ရောက်ရှိသွားသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှ
စောက်ရေများ ယိုစီးကျနေ သည်မှာလည်း စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး စိုရွှဲနေယုံသာမက ဖင်ကြား
ဖင်၀ မှတစ်ဆင့် ထမီကိုပါစိုနေပေပြီ
““ ကိုင်း နင်နဲ့ ကျော်ကျော်မိုး ဘာတွေဖြစ်ကြတယ်ဆိုတာ ငါ့ကိုပြောပြစမ်း… ””
““ သူတို့က ငယ်ငယ့်ကို ဝိုင်းပြီးမုဒိန်းကျင့်ကြတာပါ။ ပြီးတော့လီးစုပ်ခိုင်းလို့လဲ စုပ်ပေး
ရပါသေးတယ် ””
ဦးစောမိုးက ကျားဟိန်းသံကြီးနှင့်မေးလိုက်ရာ ခင်ထားငယ်ကလည်း
အလန့်တကြားပင် ပြန်ဖြေလိုက်၏ သူမ ပြောသည့်စကားများသည် အမှန်အတိုင်းသာဖြစ်သည်။
မှန်လွန်းသည့်အတွက် တိတိကျကျ နှင့် တစ်တစ်ခွခွ
စကားးလုံးများပါသွားသည်။ သည်လိုစကားအသုံးအနှုံးမျိုးကို အမျိုးသမီးတွေ ရင့်ရင့်သီးသီး
ပြောလေ့မရှိကြပါ အထူးသဖြင့် ယောက်ျားကြီး တစ်ယောက်ရှေ့တွင်ပြောလေ့မရှိကြပါ။
ခင်ထားငယ်မှာလည်း သည်လောက်အထိ နှုတ်ရဲလျှာရဲ ရှိသူမဟုတ်ပါ ။
သည်လို တစ်တစ်ခွခွပြောဆိုလိုက်မှုသည်၊ ခင်ထားငယ်အပေါ် ဦးစောမိုး အနေဖြင့်
မကောင်းပိုမြင်သွား သည်။ ကမြင်းကြောဆွဲကာ နန့်ကြောဆွဲလိုသည့် မိန်းခလေးမို့သာ

သည်လို တစ်တစ်ခွခွနှင့် ရုန်းရမ်း ကြမ်းတမ်း သော စကားမျိုး ဖြင့်ပြောဆိုခြင်းဖြစ်မည်ဟု
ဦးစောမိုးက တွေးလေတော့သည်။
ဦးစောမိုးသည ဒေါသနှင့် တဏှာရောင်ထနေသော မျက်လုံးကြီးများဖြင့်
ခင်ထားငယ်ကို ကြည့်လိုက်သည် ထိုသို့ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ခင်ထားငယ်၏
ရင်သားများကိုလည်းမြင်လိုက်သည်။ အလွန် ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်ကာ
စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားနေချိန်မို့ ခင်ထားငယ်၏ အသက်ရှူသံများက ပြင်းထန်နေသည်။
ရင်ဘတ်သည် မို့တက်လာလိုက် နိမ့်ကျသွားလိုက်နှင့် နိမ့်မြင့် လှုပ်ရှား လျက်ရှိ သည်။
ခပ်ကြပ်ကြပ်ဖြစ်နေသော ဘလောက်အင်္ကျီ တစ်ထပ်တည်းသာ ရှိနေသည်မို့ …တက်လာလိုက်
ကျသွားလိုက်နှင့် လှုပ်ရှားနေသောရင်သားကြီးနှစ်ခုနှင့် ချွန်ကော့ တက်ကာ အင်္ကျီသားကိုပင်
ထိုးဖေါက်လုဖြစ်နေသော နို့သီးခေါင်းကလေးများက ဦးစောမိုးကိုကို မြှူဆွယ် နေကြ သည်။
ဦးစေမိုး၏မျက်လုံးများက ရင်သားဆိုင်များပေါ်သို့ကျရောက်လျက်ရှိသည်။
ကျွတ်ထွက်မတတ် ကို စူးစူးစိုက် စိုက်ကြီးကြည့်နေသည်။ ခင်ထားငယ်သည် ဘရာစီယာကိုပင်
ဝတ်ထားခြင်းမရှိကြောင်းကို ဦးစောမိုးသိလိုက်၏။
ဒေါသရောင်ပေါက်နေသော မျက်လုံးများသည် ရမက်ခိုးများ ပြည့်လျှံလာသည်။
ဒေါသစိတ်နေရာတွင် ရမက်စိတ်သည် ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲ ရောက်ရှိလာသည်။
““ အန်ကယ့်ကိုတောင် သူ့အလိုလိုက်အောင် ကြံဖန်ပြီး ကျုံးသွင်းလိမ့်ဦးမယ် လို့
ကျွန်တော် ထင်တယ် ””
ကျော်ကျော်မိုး၏စကားများကို ဦးစောမိုးပြန်လည် ကြားယောင်လာသည်။
မိမိကိုမြှူဆွယ်လျက် သူမအလို ကျဖြစ်စေလျက် အပိုင်ကိုင်လာနိုင်အောင် ခင်ထားငယ်က
ဘရာစီယာပင်မဝတ်ဘဲ ရင်သားစိုင်များကို ပကတိ အတိုင်းနီးပါး
ပေါ်တင်ကြီးဖြစ်နေစေမည့်အခြေအနေ ဖန်တည်း ထားခြင်း ဖြစ်မည် ဟု ဦးစောမိုးက ထင်မိ၏။
““ အင်း..ဒီချာတိတ်မ..ငယ်သာငယ်တယ် အလာကြီးပါလား ၊မအေ့သွေး
အပြည့်ရှိနေတယ်။”” ဦးစော မိုးသည် ဒေါ်ခင်ထားကို အတိအလင်းမဟုတ်ဘဲ တိတ်တိတ်ပုန်း
သိမ်းပိုက် ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်ခင်ထား မည်သို့ရာဂကြွယ်ကာ
အလိုရမက်ပြင်းပြထက်သန်သည်ကို ဦးစောမိုး ကောင်းကောင်းကြီး သိသည်။ ““ ငါ့ကိုလိုရာ
ကျုံးသွင်းပြီး လိုရာခိုင်းမလို့ ..ဟင်း ကျော်ကျော်မိုးကိုဘဲ ရမယ် ငါ့ကိုဘယ်ရမလဲ သူ့ကိုတောင်
ငါက အပြတ်လိမ့်နေအောင် လိုးပြစ်လိုက် ဦးမယ် ။ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ ””
အရက်လည်းမူးနေရာ ဦးစောမိုးသည် သိတ်ပြီးကျိုးကြောင်းဆင်ချင်ကာ
မစဉ်းစားနိုင်တော့ အရက်မူးနေ သူတို့ထုံးစံ ရမက်စိတ်ကလည်း ပြင်းပြနေသည်ဖြစ်ရာ
ကိုယ်လိုရာဖက်သို့သာ ဆွဲတွေးလိုက်တော့သည်။ ထိုသို့ တွေးတောပြီးသည်နှင့်
ဦးစောမိုးသည် ခင်ထားငယ်ဝတ်ထားသော ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီ ရင်ဖတ်ကို အတင်းဆွဲ
ဖြဲလိုက်သည်။ ““ ဗြစ် ””
အင်္ကျီရင်ဘတ်ပြဲသွားသည် ခင်ထားငယ်မှာ ရင်ဘတ် ဟင်းလင်းဖြစ်လျက် မို့ဝင်း
ထွားအိ လေသော နို့အုံကြီး နှစ်ခုသည် တုန်လှုပ်ကာပေါ်လာသည်။ ခင်ထားငယ်မှာ
ကြောက်လွန်း၍ ကြက်သေသေနေမိသည်။ အထင်းသား အရှင်းသား ပေါ်လာသော

နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဖုံးအုပ် ကာကွယ် ဖို့ကိုပင် သတိမရ မှင်တက်မိကာ သည်အတိုင်းမလှုပ် မယှက်
ရှိနေသည်။
ဦးစောမိုး၏စိတ်ထဲတွင် ခင်ထားငယ်သည် သူမ၏ရင်သားများကို ဖေါ်လှစ်ပြသကာ
မိမိကို မြှူဆွယ်လို သည့်အတွက် သည်အတိုင်းငြိမ်၍နေခြင်းဖြစ်သည်ဟုသာ ထင်သွားသည်။
““ အစတုန်းကတော့ ကျော်ကျော်မိုးပြောတာမှန်မမှန် စုံစမ်းမေးမြန်းမလို့ဘဲ
အခုတော့ဘာမှမေးမြန်းစရာ မလိုတော့ဘူး နင်ကသူတို့ကိုမြှူဆွယ်ပြီးလိုးခိုင်းခဲ့တာ ထင်ရှား
နေပြီဘဲ”” ““ ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း ””
သည်တစ်ခါ ခင်ထားငယ်မှာ အလန့်တကြားနှင့်ခေါင်းခါရမ်းမိသည်။
ခေါင်းခါလိုက်သဖြင့် ရင်သားတို့ ကပို၍ပင်လှုပ်ခါသွားလေတော့သည်။ အလွန်အမင်း
ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်နေသဖြင့် ရင်သားစိုင်တွေ ဘလာကျင်း နေသည်ကိုမသိတော့ဘဲ
ခေါင်းကိုသာ အတွင်တွင်ရမ်းနေသည်။
““ နင်ဘာဗြောင်လိမ်တာလဲ အခုလည်းကြည့် နင့်နို့အုံကြီးအဖွေးသားနဲ့ ငါ့ကို
ုမြှူဆွယ်နေတာလေ ””
““ ဟာ..”” တည့်တည့်ပြောတော့မှ ခင်ထားငယ်သည် အလန့်တကြားပင်
နောက်ဆုတ်ကာ ဒူးကွေး ထိုင်ချလျက် ရင်သားအစုံကိုလက်ဖြင့်ဖုံးကာလိုက်သည်။
အလန့်တကြားပြုလိုက်ရသည်မို့ ရင်သားတို့ကိုလက်ဖြင့်ကာ သည့်အသွင်မဟုတ်ဘဲ
လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ကာပြသည့်သဘောမျိုး ထင်စရာဖြစ်သွားသည်။ ရင်သားမှာ
ကြီးမားလှသည့်အတွက် လုံအောင်လည်းမဖုံးနိုင် ထို့ပြင် ဒူးကွေးကာ ထိုင်ချလိုက်သည့်အတွက်
ပေါင်ရင်းခွဆုံ စေါက်ဖုတ်နေရာတွင် ထမီမှာ စိုကွက်နေသည်ကို ဦးစောမိုးကမြင်လိုက်သည်။
ဦးစောမိုးက ခင်ထားငယ်၏ ထမီကိုလှမ်းဆွဲချွတ်လိုက်သည် ခင်ထားငယ် ကြောက်လန့်
တကြားပင် ကုတင် ခေါင်းရင်းဖက်တိုးကာ ရှောင်သည်၊ ထမီကို ဦးစောမိုးဖမ်း၍မမိ။
သည်တော့ ဦးစောမိုးသည် ခင်ထားငယ်၏လက် ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားကာ သူမ၏
နောက်ကျောဖက်သို့ ရောက်အော်င် ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။ လက်လိမ်သွား သည့်အတွက်
ခင်ထားငယ်၏ကိုယ်မှာ တစ်ပါတ် လည်သွားကာ
ဦးစောမိုးဘက်ကျောပေးလျက်ဖြစ်သွားသည်။ ကိုယ်နေဟန်ထားသည်လည်း
ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်မဟုတ်တော့ ဘေးစောင်းလဲလျက် မကျတကျဖြစ်သွားသည်။
ဦးစောမိုးသည် ထမီကိုအတင်းဆွဲချွတ်လိုက်သည် ထမီက
ကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားခြင်းတော့ မရှိပါ။ သို့သော် အထက်ဆင်စပြုတ်ထွက်သွားကာ
ဝတ်ထားမှုကတော့ပြေလျော့သွားသည်။ ဦးစောမိုး သည် ခင်ထားငယ်ကို ဖမ်းချုပ်
လိမ်ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားရှိစေါက်ဖုတ်ကို ဖမ်းနှိုက်သည် ဖေါင်းမို့လျက်
စေါက်ရေတွေ ရွှမ်းရွှမ်းစိုနေသော စေါက်ဖုတ်မို့မို့ကြီးကို စမ်းမိသည်။
““ ဟော.ကြည့်စမ်း နင့်စေါက်ဖုတ်က ဖေါင်းမို့နေပြီး
စေါက်ရေတွေစိုရွှဲနေပါပကောလား၊ သိတ်ကို အလိုး ခံချင်နေတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားနေပြီ။ နင်က
ကျော်ကျော်မိုးပြောသလို သိတ်ကမြင်း ကြော ထချင်တဲ့ မိန်းခလေးဘဲ ””
၁၀
ဦးစောမိုးက ပြောပြောဆိုဆို အရေတွေ စိုရွှဲနေသော စေါက်ဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလည်ကို
ဆပ်ကနဲ ထိုးထဲ့ လိုက်သည်။ ““ အို…”” ခင်ထားငယ် ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ ပါးစပ်မှ
ရေရွတ်သံကလေးပေါ်ထွက်လာသည်။
မိမိသွေးသားတွေလှုပ်ရှားနိုးကြွနေကြောင်းကို ခင်ထားငယ်ယခုမှသိရသည်။ သည်လို
ဖြစ်နေသည့်အတွက် အရမ်းကိုရှက်ရွံ့မိသည်။ ဘာကြောင့်များ သည်လို ရမက်တွေ နိုးကြား
နေရသည် ကိုတော့ ချာတိတ်မလေးမသိရှာပါ ထို့ပြင် ဦးစောမိုး၏လီးတန်မတ်ထောင်နေပြီ
ဖြစ်ကြောင်းကို သူမ၏ ထမီပြေလျှောကျ၍ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်ပေါ် နေသည့်တင်ပါးကြီးတွင်
ဖုဖုထစ်ထစ်ဖြင့် ထောက်မိ နေသည့် အတွေ့အထိအရ ခင်ထားငယ်သိလိုက်ရပြန်သည်။
““ အခု နင်က ငါ့ကိုလည်း လာပြီးမြှူဆွယ်နေပြန်ပြီ နင့်ကို အရမ်း လိုးချင်စိတ်တွေ
ပေါ်လာအောင် နင်က လုပ်နေတာ မဟုတ်လား ငယ်ငယ်..ဟင်”” ဦးစောမိုး၏စကားတွေက
ရင့်သီးလွန်း လှသည်။
““ မဟုတ်ပါဘူး အန်ကယ်ရယ် မဟုတ်ရပါဘူးရှင် လွှတ်ပါ ..ကျွန်မကိုလွှတ်ပါ ””
ခင်ထားငယ်က ငိုရိုက်ကာပြောရင်း ရုန်းမိသည်။ ဦးစောမိုးသည်
ကျွဲပေါက်တစ်ကောင်လို သန်စွမ်းသည် ဖြစ်ရာ ခင်ထားငယ်အနေဖြင့်ဘယ်မှလျင် လွတ်အောင်
ရုန်းနိုင်မည်နည်း။ လွတ်အောင်မရုန်းနိုင်သည့်အပြင် ရုန်းရင်းကန်ရင်းနှင့်ပင်
အထက်ဆင်ပြုတ်ကာ လျော့ရဲရဲဖြစ်နေသော ထမီကို ပို၍ပြေလျောကျသည်၊ ကားအိနေသော
တင်ပါးကြီး အဖွေးသား အပြောင်သားပေါ်လာသည်။ ထို့ပြင် လှုပ်ရှား ရုန်းကန်နေသည့်
သူမ၏တင်ပါးကြီးသည် ဦးစောမိုး၏ဆီးစပ်ကိုပွတ်မိနေသည်။ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ကော့ကာ
ပွတ်ပေးနေသကဲ့သို့ဖြစ်သည်။
ခင်ထားငယ်တစ်ယောက် ရာဂစိတ်နိုးကြွလာကာ အပြတ်ကိုအလိုးခံခြင်နေသည်ဟု
ထင်ထား သည့် စိတ်ကလည်း ပို၍ခိုင်မာလာသည်။ ထူးဆန်းသည်ဟုတော့ဆိုရမည်
ထင်မြင်စဉ်းစားတတ်သည့် ဦးနှောက်က ကြောက် လန့်ကာ ငြင်းဆန်နေသော်လည်း ဖိုမဓါတ်ကို
လိုလားတောင့်တနေလေအောင် ခင်ထားငယ်၏အသွေးအသားများ ကမူ ကာမစပ်ရှက်မှုကို
အထူးလိုလားတောင့်တလျက်ရှိလေသည်။ ယခုအချိန်၌ ဘယ်ယောက်ျား၏လီးဖြစ်ဖြစ်
အလိုးခံခြင်နေသည်။ ပြီးတော့သူမကို စိုးရိမ် ကြောက်လန့် အောင် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း
ကိုင်တွယ် ပြုကျင့်မှုကို ထူးထူးခြားခြားကြီး လိုလား တောင့်တလျက် ရှိလေသည်။
ရမက်စိတ်ရော ကြောက်စိတ်ရော ပြိုင်တူဖြစ်ပေါ်နေ၏။
ဦးစောမိုးသည် ခင်ထားငယ်ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်သည်၊ အစုတ်စုတ်အပြတ်ပြတ်
အကျွတ်ကျွတ် အလျော့လျော့ ဖြစ်နေသောထမီနှင့် အင်္ကျီတို့ကို အပြတ်ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။
ခင်ထားငယ်မှာ အဝတ်မပါ ဗလာ ကိုယ်ထည်းဖြစ်သွားရသည် ။ ပေါင်ကြားမှ
စေါက်ဖုတ်မှာလည်း ဦးစောမိုးကို စိန်ခေါ်သလိုဖြစ်နေသည်။
““ ကဲ ငယ်ငယ် နင့်ကို ငါလိုးတော့မယ် နင်ကအလိုးခံခြင်နေတာဆိုတော့ မှတ်လောက်
သားလောက် အောင်ကို လိုးမယ်။ လိုးတာမှ စေါက်ဖုတ်ကို မဟုတ်ဘူး ဖင်ကိုလိုးမယ် ..သိရဲ့
လား ””

ဦးစောမိုးက တစ်ကယ်ပင်လူစိတ်ပျောက်နေပေပြီ၊ ခင်ထားငယ်သည်လည်း သိတ်ကို
ကြောက်နေသလို အရမ်းကိုအလိုးခံနေချင်သည်မှာ ဦးစောမိုးပြောသည့်အတိုင်းပင်။ သို့သော်
လစ်သည်နှင့် ကြောက်ကန်ကန်သည့် အနေဖြင့် ဦးစောမိုးပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို လက်ဖြင့်
လှမ်းကိုင်ကာ လီးကိုတအားညှစ်လိုက်သည် ဦးစောမိုးမှာ လည်း ဂွေးတက်လုမတတ်
နာကြင်သွားသည်။
““ အား..””
နာကြင်မှုကြောင့် ဦိးစောမိုးမှာ နောက်သို့ဆုတ်သွားသည်၊ ခင်ထားငယ်ကို
ချုပ်ဖမ်းထားမှု တွေလည်း လွတ်သွားသည် ၊ထိုခဏ၌ ခင်ထားငယ် ထပြေးသည်
..သို့သော်မရ ဦးစောမိုးက ခင်ထားငယ်ကိုဖမ်းချုပ်ကာ ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲချလိုက်သည်။
မျက်နှာကို လက်ဝါးကြမ်းကြီးဖြင့် ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်သည်။ ဝမ်းပိုက်ကိုလက်သီးဖြင့်
တစ်ချက်ထိုးလိုက်သည် ခင်ထားငယ်မှာ အသက်ရှူပင်ကြပ်သွားကာ ကုတင်ပေါ်ဝယ်
ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားရ ရှာသည်။
ဦးစောမိုးသည် ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ဂွင်းလုံးပုံချွတ်ကာ ခင်ထားငယ်ပေါ်
တက်မှောက် လိုက်သည်။ ဘယ်ဖက်လက်မောင်းကို လည်မြိုပေါ်ဖြတ်တင်ကာ ခပ်တင်းတင်း
ဖိထားလေရာ ခင်ထားငယ်မှာ ဘယ်လိုမှရုန်းကန်ခြင်း မပြုသာပါ၊ ဦးစောမိုး၏
ညာလက်ကတော့ ခင်ထားငယ်၏ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်လာသည်။ စေါက်ဖုတ်ကို
ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သည်။ စေါက်စေ့ကို ဆွဲလိမ်သည် စေါက်ခေါင်းထဲသို့
လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလည်ကိုထဲ့ကာ မွှေပေးသည် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။
ဦးနှောက်က သဘောမတူ လက်မခံသော်လည်း ဦးစောမိုး၏
ကြမ်းတမ်းစွာပြုကျင့်နေသည်ကို ခင်ထား ငယ်တစ်ယောက်
နာကျင်မှုများအပေါ်မှာသာယာဇိမ်တွေ့နေသည်။ ဦးစောမိုးကတော့ ခင်ထားငယ်
အော်ဟစ်နေ သည်ကို နည်းနည်းလေးမှ ဂရုမစိုက်ပါ ။ လီးကိုခင်ထားငယ်၏ ဖင်ထဲသို့သာ
အတင်းသွင်းနေသည် ၊ ခင်ထားငယ် ကလည်း တိုးဝင်လာသော လီးထိပ်ပြဲဒစ်လန်ကြီးကို
မဝင်အောင် ဟန့်တားသည့်အနေဖြင့် ဖင်ခေါင်းထဲမှကြွက်သား များကိုအတင်းညှစ်လိုက်သည်
ဤသို့ပြုလိုက်သည်ကိုက ဦးစောမိုးကို ကောင်းသထက်ကောင်းအောင် အောက်ပေး ပေးလိုက်
သည့်နှယ် ်ဖြစ်သွားကာ ဦးစောမိုးမှာလည်း မတွေ့ဘူးသည့်ထူးခြားသော အရသာကိုခံစားရင်း
လီး ထိပ်ပြဲ ကြီးကို ဖင်ထဲသို့အဆုံးထိအောင်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။
ဖင်ခေါင်းက ကျဉ်းသော်လည်း လီးဒစ်ဝင်နေပြီမို့ သွင်းလျင်သွင်းသလောက်
ကျန်အပိုင်းကလည်း တိုးဝင်သွားသည်။ ခင်ထားငယ်မှာ ကောင်းတာရော
နာတာပါရောပြွမ်းပြီး ဦးစောမိုးမှာတော့ အပြတ်ကို ပီတိဖြစ်နေသည် ကျဉ်းကြပ်
လှသည့်ဖင်ခေါင်း၏ အရသာအတွေ့အထိကလည်း ဇိမ်ရှိလှသည် ခင်ထားငယ်၏
နာကျင်သာယာစွာ အော်ညီးသံ ကလည်း ဦးစောမိုးကို အားရစေသည် တစ်ကယ်တော့
ခင်ထားငယ်မှာ ဖင်ခံရတာကို အလွန်ကြိုက်သည် ဦးစောမိုး အားရပါးရ
မိမိဖင်ကိုလိုးမှာကိုလည်း အရမ်းကိုကျေနပ်နေသည်။

လီးက ဖင်ထဲသို့ ပိုတိုးဝင်သွားလေလေ ဦးစောမိုးအဖို့
အံပင်ကြိတ်ယူရလောက်အောင်ပင် အရသာရှိလေ လေဖြစ်သွားသည်။
သွင်းကောင်းကောင်းနှင့်ဖိသွင်းရာ နောက်ဆုံးတွင် ရှစ်လက်မကျော် ရှည်သည့် လီးတန်ကြီးတစ်
ချောင်းလုံး ဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်။
““ အား..နင့်ဖင်ထဲကို ငါ့လီးအကုန်လုံးဝင်သွားပြီ..နင့်ဖင်ပေါက်က
ကျဉ်းပြီး..စီးပိုင်နေတာဘဲ ကောင်း လိုက်တာကွာ..တစ်ကယ်တော့ ဖင်ကိုလိုးရတာက
စေါက်ဖုတ်ကို လိုးရတာထက် ဆယ်ဆပိုကောင်းတယ်ကွ.. သိရဲ့လားငယ်ငယ်..”” ““
ဟုတ်ကဲ့..ရှင့် ”” လီးကိုအဆုံးသွင်းညှောင့်ရင်း ဦးစောမိုးက ကျေနပ်အားရစွာပြော လိုက်သည်။
ခင်ထားငယ်ကလည်း ကောင်းပေမဲ့ အားရပါးရမခံစားရသေးပေ..။
ခင်ထားငယ်ခမျာမှာတော့ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ကြီးမားတုတ်ခိုင် ရှည်လျားသော
လီးတန်ကြီး အဆုံးထိုးသွင်း မှုကို ခံနေရသောကြောင့် ၊ ဖင်ခံခြင်းအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်
ခံစားနေရသည် ၊ နာကျင်ပြည့်ကျပ်ခြင်းနှင့် ဖင်ဇိမ်ရှိခြင်းတို့သည် အရာရာကို
မေ့ပျောက်နိုင်စွမ်းရှိနေသည်။
လီးကိုအဆုံးဝင်အောင်သွင်းပြီးနောက် ဦးစောမိုးသည် ခင်ထားငယ်ဖင်ကို
ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် စတင်ကာ ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ ဖင်ခေါင်းလေးက
ကျဉ်းကျပ်သည့်အတွက် ဆောင့်လိုး ရတာသည် အပျိုစင် စေါက်ဖုတ်ကို လိုးရတာထက်
အပြန်တစ်ရာသာသည် ထို့ကြောင့်လည်း ဦးစောမိုးသည် ဖင်လိုးရတာကိုပိုကြိုက်သည်။
ဦးစောမိုး အဖို့ရာမှာ လောကစည်းစိမ်ကိုရကာ ဖီး(လ်)ပိုတက်နေသည်။
ခင်ထားငယ်မှာတော့ ကောင်းလိုက်နာလိုက်ဖြစ်ကာ အကြိုက်တွေ့နေသည် သို့သော်
နာသည် ဟုသာ တွင်တွင်ပြောနေသည်။ ဆောင့်လိုးချက်များက ပြင်းထန်လှသည်ဖြစ်ရာ
ကောင်မလေးခမျာ ဦးစောမိုး၏ လီးကြီးဖင်ထဲသို့ ဝင်လိုက်တိုင်းထွက်လိုက်တိုင်း အင့်ကနဲ
အင့်ကနဲ အသက်ရှူမှားကာ နာကျင်အောင့်ကောင်းကြီးဖြင့် ဖင်ကြီးကို
ပို၍ပင်ထောင်ပေးလိုက်သည် လိုးပါစေလေ..။
စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရေတွေကလည်း အရမ်းကိုထွက်နေသည် သည်ကြားထဲ
ခင်ထားငယ်က နောက်ထပ် လီးတစ်ချောင်းကစေါက်ဖုတ်ကိုလိုးနေရင်
ပိုကောင်းမယ်ဟုတွေးကာ ဖီလင် ပိုတက်နေပြန်သည်။ ကြောက်စိတ် နာကျင် မှု..ဖင်ခေါင်းထဲမှ
အရသာတို့က ယှဉ်တွဲ၍..စည်းစိမ် အပြည့် ရနေသည်။
““ ဘယ်နဲ့လည်း ငယ်ငယ် နင့်ဖင်ကိုငါတက်လိုးနေတာ ခံလို့ကောင်းတယ်
မဟုတ်လား..နင့်လိုကောင် မမျိုးက ဒီလိုဖင်လိုးပေးမှကြိုက်တာမဟုတ်လား ””
ခင်ထားငယ်က ဘာမှပြန်မပြောပေ ကုတင်ပေါ်ဝယ်ပြားပြားမှောက်ထားကာ
ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ထောင်ထားကာ ဦးစောမိုး၏ဖင်လိုးမှုကိုခံနေသည် ထောင်ထားသော
ဖင်ကြီးကိုလည်း ဦးစောမိုးလီးကြီး အားရပါးရ အရှိန် နှင့်ဝင်လာတိုင်း
ပြန်ကော့၍အာခံနေသည်။ ထိုသို့ ပြုလုပ် လိုက်သဖြင့် လီးအရင်းနှင့် တင်ပုဆုံတို့
ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိမိကာ တဘုတ်ဘုတ်အသံထွက်သလို အားရလှသည်။

ခင်ထားငယ်၏ဖင်က လိုး၍ကောင်းလှသည်မို့ ဦးစောမိုးသည်
အငမ်းမရပင်ဖြစ်နေသည်။ တအားကိုဆောင့် လိုးနေသည် သူ၏ဂွေးဥကြီးများကလည်း
ခင်ထားငယ်၏စောက်ဖုတ်ကို တစ်ချီတစ်ချီ လာရိုက်မိသည်။ လိုးကောင်း ကောင်းနှင့်
မီးကုန်ရမ်းကုန်ဆောင့်လိုးနေရာ ခဏမှာပင် လရေတွေ ပန်းထွက်လုဖြစ်လာသည်။
လရေပန်းထုတ်တော့ မည်မို့ဆောင့်ချက် လိုးချက်တွေက အရမ်းကို ပြင်းထန်ကာ
လီးတန်ကြီးမှာလည်း သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာတင်း လာသည် ။ ဆောင့် လိုးချက် တွေက
ပြင်းထန် မြန်ဆန်လွန်းသောကြောင့် ဖင်လိုးခံနေသော ခင်ထားငယ်မှာ လီးတန် ကြီးသည်
ဖင်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာသလား ထွက်သွားသလားမသိနိုင်အောင်ပင် ဖင်ဇိမ်တွေ့နေသည်။
နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနှင့် စောက်ဖုတ်ကိုလိုးတာကိုခံရတာထက်
ဖင်လိုးတာကိုခံရတာ ပိုကြိုက်နေ သည်။
စောက်ဖုတ်ကလည်း အလိုးမခံရသောကြောင့်မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ စောက်ရေတွေကို
တလကြမ်း ပန်းထုတ် နေသည်။ မှောက်လျက်အနေအထားဖြင့်
ဖင်ထောင်ကာအလိုးခံနေသောကြောင့် စောက်ဖုတ် ထဲမှ ထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ရေများက
အဖုတ်အောက်တည့်တည့် မွေ့ယာပေါ်သို့ တလကြမ်း ထွက်ကျ ကုန်သည်။
ခင်ထားငယ်သည် ယောက်ျားလီး၏သဘောကို နားလည်နေပြီဖြစ်ရာ လရေတွေ
ပန်းထွက်လာမှသာ လိုးနေ သူယောက်ျားမှာ အားရကျေနပ်မည်ဖြစ်ပြီး မိမိမှာလည်း
ထိုအချိန်သည် အလိုးခံရခြင်း၏ ကျေနပ်အားရမှုအမြင့်ဆုံး ဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့် ဘယ်လိုမှပင်
ညင်းဆန် ရုန်းကန်မနေတော့ဘဲ ဦးစောမိုး၏ လရေများ ပန်းထွက် လာစေရန်သာ
ဖင်ကြီးကိုထောင်ကာ ကော့ပေးခြင်း ဖင်ခေါင်းထဲမှကြွက်သားများဖြင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်
အားရပါးရလိုးနေ သောလီးကို ညှစ်ပေးညှပ်ပေး လုပ်နေလိုက်သည်။
ဖင်ကြီးကိုကော့ကာရမ်းပေးသည် ပါးစပ်မှလည်း တအင့်အင့်နှင့် အသံများ ထွက်ကာ
အားပေးနေမိသည်။
““ အေး..ဒီလိုမှပေါ့ကွ..ဟုတ်ပြီ ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးစမ်း ..နာနာလေးကော့ ..ကောင်း
လိုက်တာ နင့်ဖင်လိုးရတာ ဘယ်လိုကောင်းမှမသိတော့ဘူး ငယ်ငယ်ရယ် နင်ရော
ဖင်လိုးခံရတာ ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား ””
““ပြောလေကွာ..”” ““ အား..ကောင်းပါတယ်ရှင့် လိုးပါ..လိုးပါ နာနာဆောင့်ပါ
အန်ကယ်ရယ် ..ကောင်း လိုက်တာရှင် ဖင်ထဲမှာဘယ်လိုအရသာရှိမှန်းမသိအောင်ပါဘဲရှင် ””
ခင်ထားငယ်သည်နာကျင်မှုပြွန်းသော ဖင်လိုးမှုကိုအရမ်းပင်နှစ်ချိုက်လာသည်။ ထိုသို့
ဖြစ်သောကြောင့် ခင်ထားငယ်သည် ဖင်ဆုံကြီးကို အပြတ်ကော့ကော့ပေးသည် ဝေ့ဝိုက်ခါရမ်း
ပေးသည် ဒါတင်မက စေါက်ဖုတ်ကို လာလာပုတ်သော
လီးဥကြီးများကိုလည်းလက်နှင့်ကိုင်တွယ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေသည် ဦးစောမိုး၏လီးအကုန်မဝင်
မှာကိုစိုးရိမ်နေသေးသည်။
ခင်ထားငယ်တစ်ယောက် မိမိ၏ဖင်လိုးမှုကို အားရပါးရတုန့်ပြန်နေသဖြင့်
ဦးစောမိုးသည် သိတ်ကို အားရကာ
တဏှာစိတ်လည်းအပြင်းအထန်ဆုံးအချိန်သို့ရောက်ရှိလာသည်။သည်ကြားထဲ လဥနှစ်လုံးကိုပါ

ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ် ခြင်းခံရသဖြင့် ဘယ်လိုမှပင်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်မှ ““
ငယ်ငယ်ရေ..ငါတော့ နင့်ဖင်ထဲကိုလရေတွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့မယ်နော် ”” ခင်ထားငယ်က
အားမရသေးသဖြင့် ““ မပန်းပါနဲ့ဦး..လိုးပါဦး နာနာလေးလိုးပါ ဦး ..ကောင်းလွန်းလို့ပါ
.အောင်မယ်လေးကောင်းလိုက်တာနော်..””
““ မရတော့ဘူး လာပြီ..လာပြီ..အား..အားးးးးး””
ဦးစောမိုးသည် ပါးစပ်မှရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ခင်ထားငယ်၏ ဖင်ခေါင်းထည်းသို့လီးကို
အချက် နှစ်ဆယ်ခန့် အားရပါးရဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်ရင်း လရေတွေကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်
ခင်ထားငယ်မှလည်းဆောင့်ချက်က ပြင်းထန်လွန်း၍ ခေါင်းပင်ထောင်လာသည် ဦးစောမိုးက
ပြောလည်းပြောဆောင့်လည်းဆောင့် ပန်းလည်းပန်း ပြုလုပ် လိုက်ရာ ခင်ထားငယ်၏
ဖင်ခေါင်းထဲဝယ် ““ ပူု ူ”” ကနဲဖြစ်ကာ အရမ်းကိုဇိမ်ကျသွားသည် ဖင်လိုးခံရသော်လည်း
စောက်ဖုတ် အလိုးခံရဘိ သကဲ့သို့ပင် ကောင်းလှသည်။
လရေများပန်းထုတ်ပြီးနောက် လီးကြီးက တဖြေးဖြေးပျော့ကျသွားသည်ကို
ခင်ထားငယ် သိနေ သည် ဦးစောမိုး၏လီး ဖင်ထဲမှထွက်သွားသည် ဦးစောမိုးလည်း
ခင်ထားငယ်ပေါ်မှ ဆင်းသွားသည်။ ခင်ထားငယ်ခမျာမှာသာ ကုတင်
ပေါ်ဝယ်မှောက်ရက်သားလေးကျန်ရစ်သည် နောက်တစ်ကြိမ်များ ထပ်လိုးမလားဟု
စောင့်နေလိုက်သေးသည် သို့သော် ဦးစောမိုးက အခန်းထဲမှထွက်သွားပြီဖြစ်သည်
..ခင်ထားငယ်ကတော့ အားမရသေး ခံလို့မဝသေးပါ..

ခေတ်လေးခေတ် ပညာရေး


ကိုလိုနီခေတ် ၊ ၁၉၃၀ ခုနှစ် ၊ —- မြို့ စိန့်လောရင့်ကျောင်း

. . . “ ပီတာပု ၊ ဟင်နရီတင်မောင် ၊ ရို့စ် ၊ ဂျူလီယာခင်ခင် ကမ်းအောက် သည်အရှေ့ကိုထွက်လာပါ ” . . .
ဆရာကြီးရစ်ချက်ဘဖေ ၏ တင်းမာပြတ်သားလှသည့် ညွှန်ကြားသံအဆုံး နာမည်ပါ လေးယောက်သား စာသင်သည့်စင်မြင့်ပေါ်သို့ မျက်နှာငယ်လေးများဖြင့် အလျှိုလိျှုရောက်လာကြလေသည် ။ လူ၅၀ခန့် ရှိသည့် မက်ဒဒစ်တန်း စာသင်ခန်းကတော့ အပ်ကျသံပင်ကြားရလောက်အောင် တိတ်ဆိတ်နေသည် ။
. . . “ You Naughty Fools ( အရူးအသွမ်း ငဆိုးတွေ ) မောင်ရင်တို့ ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်သိကြတယ်မလား ” . . . ဟု အမေးခံရလျှင်

သိကြပါသည် ။ သူတို့အဖြစ်နှင့် အပြစ်ကို . . .
ယမန်နေ့က ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ဟင်နရီတင်မောင်၏ အော်စတင်ကားလေးဖြင့် သူတို့လေးဦးသား ပျော်ပွဲစားထွက်ခဲ့ကြသည် ။ အဲလီဇဘက်ပန်းခြံထဲ မောင်းဝင်ခဲ့ကြပြီး နေရာထိုင်ခင်းသာသည့် ကန်ကမ်းစပ်တွင် စတည်းချသည် ။ လေဒီနှစ်ဦးမှ ဝက်အူကြောင်းကင် ပြီးသောအခါ ယောင်္ကျားပျ်ုတို့လည်း ဟင်နရီတင်မောင့်ဒက်ဒီထံမှ နှိုက်လာသည့် ပလိုင်းမောက် ဂျင် ကိုမြည်းစမ်းကြပါတော့သည် ။ ရိုစ့် နှင့် ဂျူလီယာခင်ခင်တို့မှ ထိုသို့မလုပ်ရန်တားသော်လည်း ယောင်္ကျားလေးများမှာ လွန်စွာစိတ်ပါနေကြပြီ ။ မနက်ဖြန်သဘက်ပဲ ရန်ကုန်ကောလိပ်ကိုရောက်တော့မယ့် လူကြီးလူကောင်းတွေမဟုတ်ပါလား ။ သည့်နောက် အိုင်းရစ်သီချင်းများ သီဆိုပြီး မြူးမြူးကြွကြွလေး ကခုန်ကြသည် ။ အတန်ငယ်ထွေနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်မဖြစ်ပဲ အဆင့်ရှိရှိပျော်ခဲ့ကြသည်ဟု သူတို့ထင်သည် ။ သို့သော်လည်းပဲ ဒါကိုသဘောမတူသူ အချို့ရှိ၏ ။ သည်အရပ်တွင် မြို့မျက်နှာဖုံးလူ့ကုံတန်အသိုင်းအဝိုင်းမှ ဖြစ်သောသူတို့ကို သိကြသူများလှသည် ။ ထိုကြောင့် အဆိုပါ အထက်တန်းစားလူငယ်တို့တက်ရောက်သည့် နာမည်ကျော်စိန့်လောရင့် ကျောင်းရှိအာဏာပိုင်များ ဆီကိုသာ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်သတင်းစကား ပေးကြားလိုက်တော့သည် ။

. . . “ အယ်ကိုဟော်လ် (အရက် ) သောက်ပြီး PUBLIC PARK ( အများပြည်သူသုံးပန်းခြံ ) မှာ မဖွယ်မရာ ဆူညံသောင်းကျန်းတယ်ဆိုတာ လူပေါ့သွမ်းတွေရဲ့အလုပ်ဖြစ်တယ် ” . . .
. . . “ မင်းတို့ဟာ စိန့်လော့ရင်းကျောင်းရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို ဖျက်ဆီးတာပဲ ” . . .
မစ္စတာရစ်ချက်ဘဖေ၏ ဆူပူမှုများအောက်မှာ အဖြူနှင့် ရေတပ်ပြာရောင် ယူနီဖောင်းဝတ် ကျောင်းသားကျောင်းသူလေးဦး ခေါင်းမဖော်နိုင်ကြရှာပါ ။ ယမန်နေ့က ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြသည်နှင့် လားလားမျှမဆိုင်သော ဘဝဖြစ်နေရပြီ ။
. . . “ မောင်ရင်တို့ လေးဦးစလုံး အပြစ်ကြီးစွာရှိတာကြောင့် စပရှယ် ၆ချက် ဖင်ချွတ်ပြီးတော့ ကြိမ်လုံးနဲ့ရိုက်ရလိမ့်မယ် ” . . .
အင်ဂလိုဘားမီးစ် ဖြစ်သော ဘိုကပြားကျောင်းအုပ်ကြီးမှာ အရိုက်ကြမ်းသည်ဟု ကျော်ကြားပြီး ကျော်ကြားသလောက်လဲ လက်စွမ်းထက်၏ ။

ယခုဆိုသော စပရှယ် ၆ချက်ဆိုသည်မှာ သူတို့ ကျောင်း၏ အကြီးဆုံး အပြစ်ဒဏ် Six of the Best ဟုခေါ်၏ ။ ယင်းမှာ ပြောင်နေအောင် လှန်ထားသည့်တင်ပါးပေါ်ကို ၆ ချက်တိတိ အထူးကြိမ်လုံးဖြင့် ဆော်ပလော်တီးခြင်း ဖြစ်ပါသည် ။ အသက်ကြီးငယ် ကျားမ မရွေး အပြစ်အလျောက် ရိုက်လေ့ရှိသော်လည်း ဖင်ပြောင် ခြောက်ချက် ထိသည့် သူမှာ များများစားစား မရှိလှပါပေ ။ စည်းကမ်းကနားကြီးသလို အရှက်ကြီးသော ခေတ်ကာလဖြစ်သည်မို့ မိမိတို့အရှက်မရစေရန် အသားမနေစေရန် လိမ္မာသေဝပ်စွာ နေထိုင်ကြလေ့ရှိသည် ။

“ ပီတာပု မင်းအရင်လာခဲ့ . . . ဘောင်းဘီချွတ် . . . သည်မှာကုန်း ”. . .
ကျောင်းအုပ်ကြီးကား အရည်အသွေးကောင်းလှသည့် ကြိမ်လုံးတုတ်တုတ်ကြီး ဖြင့် ဟန်ရေးတပြင်ပြင်ပြုကာ အဆင့်ဆင့် ညွှန်ကြားတော့သည် ။ ထို့နောက် လဗြွတ်တွဲလောင်းပေါ်အောင် ဘောင်းဘီကော ဘောက်ဇာ ( Boxer ) ပါချွတ်ပြီး စားပွဲတွင်ကုန်းနေသည့် ပီတာပု၏ ဖင်ပုပုကို တ ဖြောင်း ဖြောင်း နေအောင် ကြိမ်လုံးဖြင့် တွယ်လေ၏ ။ ပီတာပုပြီးလျှင် ဟင်နရီတင်မောင်၏ ဖင်ပိန်ညှောင်သည်လည်း ကြိမ်လုံး၆ချက်မိ၏ ။

သည့်နောက်
. . . “ ရိုစ့် နင့်အလှည့်ပဲ ” . . . ဟု မျက်ရည်စမ်းစမ်းဖြင့် စောင့်နေရှာသည့် အမိနှစ်ဦးထဲမှ တဦးကိုအရင်ခေါ်ထုတ်၏ ။ ရိုစ့် ကိုယ်တိုင်မှာလည်း ကပြားတဦးဖြစ်ကာ ဗမာ ကရင် အင်္ဂလိပ် အာမေးနီးယား ၄မျိုးစပ်ဖြစ်ပြီး အားကစားလိုက်စားလေရာ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားမှာ မယ်ဘားမား ရှုံးအောင်ဖွံ့ထွားလေသည် ။ ကပြားကျောင်းသူလေးမှာ မျက်ရည်လေးစမ်းစမ်းဖြင့် အရိုက်ခံရမည့်နေရာကိုလှမ်းလာ၏ ။
. . . “ အတွင်းခံကိုချွတ်စမ်း ” . . .
အာဏာသံပြင်းလှသည့် အမိန့်အဆုံးမှာ တုန်ရီသော လက်များဖြင့် ဂါဝန်အောက်နှိုက်ခါ အတွင်းခံကို လျှောချပြီး ချွတ်ရသည် ။
. . . “ စားပွဲပေါ်ကို မှောက်ပြီးကုန်း ” . . .
ထိုအခါ အရှေ့မှ ပီတာပုတို့ကဲ့ပင် စားပွဲဇောင်းမှာခါးတင်ပြီး ၉၀ဒီဂရီကုန်းပေးရရှာသည် ။ ဆရာကြီးရစ်ချက်မှ ညာဘက်လက်ဖြင့် ကြိမ်လက်နက်ကိုကိုင်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့် ရိုစ့်၏ ရေတပ်အပြာရောင် ဂါဝန်ကိုလှန်မ၏ ။ ရိုစ့် ဆီမှ ဟင့် ခနဲ ရှိုက်သံချက်နှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ငြိမ့်ခနဲတုန်တက်သွားလေသည် ။ ပြည့်တင်းဝိုင်းစက်နေသည့် ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီး ဝင်းခနဲ ပေါ်လာတော့သည် ။ စည်းစနစ်ကြီးလှသည့် ဆရာကြီးသည် အရာရာပုံစံကျသည်ကိုသာ မြင်လိုသည် ။ ဒူးအထက်နားလိပ်နေသည့် အတွင်းခံ KNICKER အပေါ် ပေါင်အတွင်းသားနှစ်ဖက်ကို ကြိမ်ဖြင့်တို့ပြီး ပေါင်ကိုကားစေသည် ။ ခါးကိုခွက်စေသည် ။ တင်ကိုနောက်ပစ်ခိုင်းသည် ။

ထိုသို့ ပုံစံကျသွားသောအခါ ၁၈နှစ်အရွယ် မိန်းမပျိုတယောက်၏ နောက်ပိုင်းဗလာအလှကို ရင်သပ်ရှုမော မြင်ရပါတော့သည် ။ ဖြူဖွေးနေသည့် ဖင်တုန်းပြောင်ပြောင်ကြီးအောက်မှ ဖူးဖောင်းသည့်စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးပြူးကြီး ထွက်ပြူတော့သည် ။ ကုန်းပေးထားရသောကြောင့် ညှစ်ထားသလိုဖြစ်ပြီး အစ်ထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်သားကြီးများမှာ တင်းပြောင်ပြီးဖုနေတော့သည် ။ အပျိုစင်စစ်ဖြစ်တာကြောင့် အကွဲမြောင်းကြီးကတော့ စိကပ်ပြီးနေသည် ။ ဖင်ပေါက်ဝစူစူလေးမှာမူ ဖွေးပြောင်လှသည့် တင်သားကြီးများနှင့် ယှဉ်လျှင်ညိုတိုတိုလေး ဖြစ်သွားသည် ။
. . . “ နင့်ရဲ့ ပရိုင်းဗိတ်အင်္ဂါတွေကို ငါတို့မမြင်ရတာ ဘာမှမရှိဘူး ” . . .
. . . “ ဒါဟာ ဂုဏ်သရေရှိလေဒီတယောက်လို မကျင့်ကြံလို့ အရှက်တကွဲဆုံးမခံရတယ် ဆိုတာ တသက်လုံးမှတ်သားသွားပါ ”. . .
ဘိုကပြားလေး ရိုစ့်ခမြာ မိမိ၏ ရှက်ရှက်ဖြစ်သော ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်ကြီး မိန်းမအင်္ဂါစပ် နဲ့ စအိုဝများကိုပင် အတန်းသူအတန်းသားများ မြင်တွေ့နေရပြီဆိုသည့် အသိဖြင့် အရှက်သည်းလှသောကြောင့် တသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ ရှိုက်ငိုလို့နေသည် ။ ဆရာကြီးက ရိုက်တော့မည်ဖြစ်သောကြောင့် တဖက်စားပွဲစွန်းကို လက်ဆန့်ပြီးကိုင်ထားသည်ကို မလွှတ်ပဲမြဲမြဲကိုင်ထားရန် သတိထပ်ပေး၏ ။ သူသည် ရိုက်ဆုံးမနေစဉ် ပုံစံပျက်ပြီး ထခြင်း ၊ တင်ပါးလာပွတ်ချင်းများကို လုံး၀ လက်မခံ ။ ထိုသို့ပြုလျှင် အပိုဆောင်း ၁ချက်စီ ကြိမ်ဆုထပ်ပေးတတ်သည် ။

ထို့နောက် တင်ပဆုံသား ပြောင်ပြောင်ကြီးကို မာတုတ်တုတ် ကြိမ်လုံးဖြင့် တခါနှစ်ခါမျှ တို့ပြီး ဆကြည့်သည် ။ ထိစေချင်သည့် နေရာကို ဒဲ့ထိစေရန် ချိန်ရွယ်ပြီးနောက်
. . . “ ဝှစ် ဖြောင်း . . အ အီး ဟီ ဟီးးးးးးး ” . . . လက်တဆုံးလွှဲကာ ပထမကြိမ်ချက်ကို ဖင်ဆုံကြီးအလယ်ကို ကျစေသည် ။
. . . “ ဝှစ် ဖြောင်း . . . အီးယားးးးးးးး အအဟ ဟီးဟီးဟီး ” . . . လက်နှစ်သစ်ခန့် အထက်မှာ နောက်ထပ် အရှိုးရာတချက် ရဲခနဲ ကြွတက်လာပြန်သည် ။
. . . “ ဝှစ် ဖြောင်း . . . အား ဟားးးးအိအိ မာမီ ရေ ” . . . သည့်နောက်တွင်တော့ စပရှယ် ၆ ချက်ပြည့်အောင် ဖင်အိုးကြီးကို ပြင်းပြင်း မှန်မှန် ဗောတင်တော့သည် ။ စားပွဲအစွန်းကို မြဲမြဲခိုင်ခိုင်တွယ်ကုတ်ထားပြီး အံကြိတ်တလှည့် အော်ဟစ်တခါ ခံပါသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်မှာကား ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ကုန်းကွကော့ပျံနေသည် ။ ပေါင်တံများလည်း ရွေ့သဖြင့် အိုးခြမ်းကွဲကြီးလည်း အလိုက်သင့် ဟချည် ကားချည်ဖြစ်သည်နှင့်အမျှ အိုးကြားဒေသရှိ အတွင်းပစ္စည်းများမှာလည်း ဖြဲချည် ပွင့်ချည်ဖြစ်နေတော့သည် ။

မြို့အုပ်သမီးဖြစ်သူ ဂျူလီယာခင်ခင် မှာမိမိအလှည့်ကို စောင့်ဆိုင်းနေရရင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ရိုစ့် ဖင်လှန်ရပုံ အရိုက်ခံရပုံအလုံးစုံကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် မြင်နေရသည် ။ ခင်ခင် မှာမူ ဘိုသွေးမရောသူပီပီ အရှက်ပိုကြီးရကား မြင်နေရသကဲ့သို့ မိမိ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ပြောင်နေအောင် ချွတ်ပြရမည်ကို မယုံနိုင်သေးပဲ လွန်စွာစိုးထိတ်နေတော့သည် ။ မျက်ရည်များလည်းဖြိုင်ဖြိုင်ကျနေ၏ ။ အရွယ်ရောက်ပြီး မြန်မာမိန်းခလေးတဦးအဖို့ ကျားမအရောလူငါးဆယ်ခန့်ရှေ့တွင် အရှက်ပေါ်အောင် ဆုံးမခံရမည်မျှ အဖြစ်ဆိုးလှသည် ။ သို့သော် ကိုလိုနီခေတ်မစ်ရှင်နရီ ပညာရေးတွင် ဖင်ချွတ်ဆုံးမခြင်းမှာ သွန်သင်ခြင်းနည်းလမ်းတခုဖြစ်နေသည် ။ ဂျူလီယာခင်ခင့်မှာလည်း တဆယ့်ရှစ်နှစ်ခန့်ရှိဆိုသော်လည်း ထိုပညာရေး၏ ပညာသင်တဦးသာ ဖြစ်နေသေးသောကြောင့် အရှက်ကွဲလှသည့် သည်နည်းလမ်းကို မြည်းစမ်းရပေအုံးတော့မည် ။ ကောလိပ်ရောက်ခါနီးမှ ခံရသည်မို့ ကံထူးသည်ဆိုရမည် ။ ရိုစ့် လိုပင် မိမိမှာလည်း ဖင်အိုးပြောင်ကြီးသာမက ကုန်းပေးထားရသဖြင့် မမြင်ဖွယ့်ရာ မိန်းမကိုယ်ကြီးနှင့် ဖင်ပေါက်၀ ပါပြူးပြူးကြီး ပေါ်မည်ကို သတိရသဖြင့် မတွေးရဲအောင်ပဲဖြစ်မိနေသည် ။

“ Your Turn ( နင့်အလှည့် ) ဂျူလီယာခင်ခင် ကမ်းဟီးယား ( ဒီကိုလာခဲ့ ) ” . . . ဟု သူ့အရှေ့ရှိ အရိုက်ခံရမည့် နေရာကို ကြိမ်ပြကာ ခေါ်လေလျှင် ဒူးတယိုင်ယိုင်ဖြင့် တုန်ချိစွာ လှမ်းကာထွက်လာသည် ။ သို့သော် မိမိမှာ မည်သို့မျှ အောက်ပိုင်းပြောင်တလင်းဖြင့် အရိုက်ခံဖို့ရာ မဝံ့ရဲရကား ဆရာကြီးရစ်ချတ်ဘဖေ ရှေ့အရောက်တွင် ကြမ်းသို့ထိုင်ချပြီး လက်အုပ်ချီကာ ငိုယိုခယတောင်းပန်ပါတော့သည် ။ ဗမာတပိုင်းအင်္ဂလိပ်တဝက် ကျောင်းအုပ်ကြီးကား Dignity ( ဂုဏ်သရေသိက္ခာရှိမှု ) ကိုမှ မထိန်းနိုင် ၊ ကျူးလွန်ထားသည့် အပြစ်ကိုလည်း Responsibility ( တာဝန်ယူမှု ၊ တာဝန်ခံ ) မလုပ်ပါပဲ တဗြဲဗြဲ ငိုနေသည့် တပည့်ကျောင်းသူကို ခေါင်းတခါခါဖြင့် ကြည့်လေသည် ။

. . . “ ဂျူလီယာ ၊ နင့်ရဲ့ ဖခင် မြို့အုပ်မင်းဟာ လွန်စွာ လူကြီးလူကောင်းပီသသူ ဂုဏ်ပြုခံ ကျက်သရေရှိ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ပေတယ် ။ ငါ့ဘဝတွင် ကြုံတွေ့ဆုံတွေ့ဖူးသည့် လူများထဲ ပြောစမှတ်ဖြစ်ရအောင် သမာသမတ်ရှိပြီး ရဲဝံ့သူ ၊ တာဝန်ယူရဲသူ ဖြစ်သည် ။ ထိုသို့ ချီးမွမ်းထိုက်တဲ့ ဂုဏ်အသီးသီးနဲ့ပြည့်စုံသူ Gentleman တဦးရဲ့ သမီးဖြစ်သူ နင် ဂျူလီယာခင်ခင် ကျတော့မှ ကိုယ်ကျူးလွန်ခဲ့တဲ့ဆိုးသွမ်းမှုရဲ့အပြစ်ကိုမျှ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ အဆင့်အတန်းရှိ လေဒီ တယောက်လို မခံယူရဲသည်ကို နင့် ဖခင် မြင်ရလျှင် လွန်စွာ စိတ်ထိခိုက်ပေလိမ့်မည် ” . . .
ဟု လွန်စွာ အဆင့်မြင့်သည့် အင်္ဂလိပ် မြန်မာ နှစ်ဘာသာဖြင့် ဆုံးမလေသည် ။ ထိုအခါ ကျမှ မြို့အုပ်မင်းသမီးလည်း ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ်သတိပြုမိသည် ။ ထို့ကြောင့် မျက်ရည်ကို အားယူသုတ်ကာ ကုန်းထပါသည် ။ မတ်တပ်ရပ်မိသည့် အခါ ဆုံးမသူ ဆရာကြီးနှင့် အကြည့်ချင်းဆုံမိလျှင် မာထန်နေမှုကို တရွေးသားမှ မလျှော့သော်လည်း အသိအမှတ်ပြုသည့် အနေဖြင့် ခေါင်းတချက် ဆတ်ပြ၏ ။ ပြီးလျှင် လုပ်ရမည်ကို ဆောင်ရွက်တော့ဟူသည့် သဘောဖြင့် မေးတခါငေါ့ပြသည် ။

ခင်ခင် လည်း ဂါဝန်အောက်မှ အတွင်းခံကို လက်နှိုက်ချွတ်ချပြီးလျှင် စားပွဲပေါ်သို့ ဝမ်းလျားမှောက်ခါ ကုန်းပေးရှာသည် ။ ခါးကိုချိုင့် ခြေကိုအတန်ငယ်ကားထားပြီး ပုံစံတကျ နေရာယူပြီးဖြစ်လေသည် ။ အခါကျပြီမို့ အုပ်ကြီး ရစ်ချက်ဘဖေလည်း ရှေးမူမပျက် ဘယ်လက်ဖြင့် ဂါဝန်ကို မလှန်လိုက်လေလျှင် ဂျူလီယာခင်ခင်၏ ရှုမငြီးသည့် ဖင်ပြောင်ကြီးက အားလုံး၏ မြင်ကွင်းသို့ ဝံ့ဝံ့စားစား လှစ်ပေါ်လာသည် ။ သတ္တိမွေးကာ အဆုံးမခံတော့မည့် ခင်ခင့် ထံမှ ငိုရှိုက်သံက မှန်မှန်ကြီးပြန်ကျယ်လို့လာသည် ။ ရိုက်နှက်ဆုံးမရမည့် အစိတ်အပိုင်းကို ငဲ့စောင်းရှုပြီးလျှင်
. . . “ မိမိနဲ့ ထိုက်သင့်တဲ့ အပြစ်ဒဏ်ကိုခံယူရဲတာ ချီးကျူးစရာဖြစ်တယ် ” . . .
အနောက်တိုင်းပညာတတ်များထုံးစံ အောက်ကိုရိုက်မချမှီ မြှောက်ပင့်ပြောဆိုခြင်းအမှုဖြင့် စကားစ၏ ။ ပြီးမှ
. . . “ နင့်စွဲစွဲမှတ်ထားလိုက်ဖို့က လေဒီ တယောက်ရဲ့ အရှက်ရစရာ ပရိုင်းဗိတ်အင်္ဂါတွေဆိုတာ ကိုယ့်ခင်ပွန်းတယောက်သာ မြင်တွေ့စေရမယ် ၊ နင်ကတော့ လေဒီ တယောက်လိုမကျင့်ခဲ့တဲ့ အပြစ်ကြောင့် အခုလို This , This , This အစိတ်အပိုင်းတွေကို လူတိုင်းတွေ့စေခဲ့ရပြီ ” . . .
ဆိုပြီးလျှင် ဝိုင်းစက်လုံးအိနေသည့် ကျန်းမာသန်စွမ်းသည့် ဖင်လုံးပြောင်ကြီးကို လည်းကောင်း ၊ ဖင်သားခြမ်းကြီး ကြားမှာ ရှိုက်ခါမှုနှင့်အတူလိုက်ပြီး ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်နေသည့် စအို၀ ပွပြူးပြူး ကိုလည်းကောင်း ၊ နီညိုရောင်ရင့်ရင့်အဆင်းရှိကာ ပေါင်အရင်းကြားမှ ဖောင်းအစ်ပြီး နောက်သို့ပြွတ်ထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုလည်းကောင်း ကြိမ်ထိပ်ဖျားဖြင့် This ( ဒီနေရာ ) ဟုတို့ပြကာ တသက်စာမှတ်မိအောင် ဆုံးမလေသည် ။ ထိုအခါ ရှက်ဖို့ကောင်းလှသည့် အဖြစ်ကြောင့် ဂျူလီယာခင်ခင်လည်း မျက်ရည်ပေါက် ဘူးသီးလုံးခန့် ကျ၏ ။

မြို့အုပ်သမီး ခင်ခင် ( ဘိုကျောင်းတက် အမည် ဂျူလီယာခင်ခင် ) ကား အမွှေး၏ ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်ဟု ဆိုရမည် ။ ဆီးခုံထိပ်မှ စ၍ ပေါက်ရောက်သော လိမ်ကောက်ကောက် ဖုတ်မွှေးအုံထုသည် အဆီတထပ်အသားတထပ်ရှိသည့် မအင်္ဂါအာပုံကြီး အထက်တွင်သာမက စောက်မြောင်းချွန်းလေးအဆုံးကနေ ဖင်ကြားတလျှောက်လိုက်လာပြီး အသားအရောင်ရင့်သွားသော ဖင်ပေါက်၀ ပတ်လည်အထိကို ယှက်ကာသမ်းကာဖြင့် ရှိလေသည် ။ ထိုအခါ တဆက်တည်းသော အမွှေးချုံမှဖြစ်သော်လည်း နေရာကိုလိုက်ပြီး ဆီးခုံမွှေး ၊ အဖုတ်မွှေး ၊ ဖင်မွှေး ၊ စအိုမွှေး ဟု အမည်အမျိုးမျိုး ခေါ်ဝေါ်ရပါ၏ ။ နောင်တွင် တတန်းတည်း သူငယ်ချင်းများက ဟဲရီးခင်ခင် တနည်း Hairy ( မွှေးထူ ) ခင်ခင် ဟု တသက်တာ အမည်ပြောင်ကို ချီးမြှင့် ကြပါသည် ။

ရိုက်သူ၊ ခံသူ နှစ်ဦးတူ ခန္ဓာအနေအထား နေရာလည်း မှန်စေ ၊ အထူးကြိမ်လုံး၏ ချိန်သားလည်းမှန်စေ ပြီးလျှင် အားပါပါဖြင့် ပထမတချက်ကို လွှဲကာရိုက်သည် ။
. . . “ ဝှစ် ဖြောင်း . . အာအားးးးးးးးးး အိ အမေရေ အီးး ဟီ ဟီးးးးးးး ” . . .
ဖင်သားစိုင်ကြီး ဗဟိုကိုကျလျှင် ဂျူလီယာခင်ခင်၏ နာကျင်သံကြီး ထွက်လို့လာသည် ။
. . . “ ဝှစ် ဖြောင်း . . . အီးယားးးးးးးး အိအိအိ အာ ဟာ ဟီး . . .
တင်သားအရင်းနားတွင် နောက်တချက် ကျ၏ ။
. . . “ ဝှစ် ဖြောင်း . . . အား အ အအအား အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ” . . .
. . . “ ဝှစ် ဖြောင်း . . . အအားးးးးးးးးးးး အအ အီးဟီးးးဟီးး ” . . .
တချက်ပြီး နောက်တချက် လက်စွမ်းထက်သည့် ကြိမ်လုံးချက်များကျလေလျှင် ကျိမ်းစပ်နေသည့် ဖင်သားကြီးကို ထပ်ဆင့်ထပ်ဆင့် မီးစူနှင့်ထိုးသလို စူးခနဲ နာကျဉ်ခံစားရ၏ ။ ဝေဒနာသည်းသည်ကြောင့် ကိုင်ထားရသည့် စားပွဲစွန်းကို မလွှတ်မိစေရန် ဆုပ်ကာ ဝင်းပြောင်းနေသည့် အောက်ပိုင်းကြီးကို တလူးလူးဖြစ်နေရသည် ။ ညည်းညူ အော်ဟစ်သံလည်း ဆူဆူညံသည် ။ ဖင်ဆီဗူးကြီးခါ ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကြီးဖြဲလိုက်ကွလိုက်ဖြင့် မိန်းမပျို တယောက်အနေအားဖြင့် လွန်စွာ့လွန်စွာ အရှက်တကွဲအကျိုးနဲသည့် အဖြစ်ပင်ဖြစ်သည် ။ ပွဲကြည့်ပရိသတ်ဖြစ်ကြသော စိန့်လောရင့် ကျောင်းသားကျောင်းသူ အပေါင်းကတော့ သိုးဆောင်းအသုံး Damsel in distress ကို ပြေးမြင်ယောင်မိကြသော်လည်း သို့ဆိုလျှင် ၎င်းတို့ ဆရာကြီးရစ်ချတ်ဘဖေမှာ ဗီလိန်လူဆိုးကြီး ဖြစ်မည်ကို သတိရသောကြောင့် အတွေးကိုရုတ်ရ၏ ။

ခြောက်ချက်ခန့်ရှိလျှင် ခင်ခင့် ဖင်သားကြီးပေါ်တွင်လည်း ရှေ့ရှေ့က သူများနည်းတူ အရောင်ရင့်ရင့် အရှိုးရာ ခြောက်ချက်ကို တံဆိပ်နိုပ်ပြီး ဖြစ်နေတော့သည် ။ ဆရာကြီးကား သည် ပေါ့သွမ်းဆိုးမိုက်သူ တပည့်များကို ရိုက်ဆုံးမလို့ပြီးသော်လည်း ထုံးစံရှိသည့်အတိုင်း Corner Time ဟုသိကြသော မတ်တပ်ရပ်ခါ မိမိအပြစ်ကို သုံးသပ်ခြင်း ကိုဆက်လက် ခံယူစေသည် ။
. . . “ လေးယောက်စလုံး ငတုံးဦးထုပ်ဆောင်း ( Dunce Hat ဟုခေါ်ပြီး ရေခဲမုန့်ကတော့ဇောက်ထိုးပုံ ထိပ်ချွန်ဖြစ်သည် ) ပြီး ကျောင်းဆင်းချိန်ထိ ရပ်နေရမယ် ” . . .
. . . “ ဆိုးသွမ်းတဲ့သူတွေ ဘယ်လိုအရိုက်ခံထားရသလဲ ဆိုတာအများသိအောင် တင်ပါးတွေလည်းကိုလည်း ပြောင်နေအောင် လှန်ထားရမယ် ” . . .

သည်တွင်တော့ ကျောင်းသားနှစ်ဦးမှာ ဘောင်းဘီကို ဒူးခေါက်တိုင်အောင်ချွတ်ချထားရပြီး လေဒီကျောင်းသူနှစ်ယောက်မှာလည်း အတွင်းခံကို ဒူးအထိလျှော့ထားကာ ဂါဝန်ကိုခါးမှာလှန်တင်ပြီး ကိုင်ထားရ၏ ။ အရှေ့နံရံကို မျက်နှာမူပြီး တပေခန့်ခွာကာ အခန်းဘက်သို့ ကျောပေးနေရသည် ။ အရှိုးရာ ဗလပွဖြင့် ဖင်လုံးပြောင်ပြောင် လေးစုံမှ အတန်းရှေ့တွင် လူတိုင်းမြင်စေရန် ခင်းကျင်းပြသထားသလိုဖြစ်နေတော့သည် ။ ဖင်ပု ဖင်ပိန် ဖင်ဖြူဖွေးဖွေး ဖင်ဝိုင်းအိအိ များအစဉ်အတိုင်း ရှိလေသည် ။ တင်ပါးချင်းတူသော်လည်း အမျိုးသားများ၏ အဆီမပါအသားမရှိ တင်ပိန်တလိန်များနှင့်လားလားမျှ မတူသည့် နုနုထွားထွား ကားကားစွံ့စွံ့ ရှိလှစွာသော အပျိုဖင်ဆီးဗူးအိုးကြီးနှစ်စုံ မှာ ခန္ဓာဗေဒ ကွာခြားမှုသဘောကို အမှတ်ပြုမိစေသည် ။ တနေကုန် ဖင်ဟောင်းလောင်း ချွတ်ပြထားရသည့် အဖြစ်ကြောင့် ရိုစ့် နှင့် ဂျူလီယာခင်ခင် နှစ်ဦးမှာမူ မျက်ရည်အိတ်များ ခန်းမတတ် ဖြစ်လေသည် ။

ဇာတ်ပေါင်းသော် ဤ သို့ ဆိုဆုံးမမှုကောင်းမွန်ခြင်းကြောင့် ပီတာပုက နောင်တွင်သံအမတ်ကြီးဦးပု ၊ ဟင်နရီတင်မောင်ကား ပန်းကန်စက်ပိုင်ရှင်သူဌေးမင်း ၊ ဂျူလီယာခင်ခင် ကမူ တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခ ( စာရေးဆရာမ- တက္ကသိုလ်ဂျေခင်ခင် ) များချည်းဖြစ်ကုန်ကြ၏ ။ ရိုစ့်မှာလည်း ဥပစာတန်းထိတက်ရောက်ပြီးနောက် နှာခေါင်းရှည်စစ်စစ်တယောက်ဖြင့် အကြောင်းပါပြီးလျှင် ဘိလပ်ပြည်သို့ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်နေပါတော့သည် ။

မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဉ်ခေတ် ၊ ၁၉၇၆ ခုနှစ် ၊ — မြို့ ပြည်သူပိုင်အထက်တန်းကျောင်း

လွန်စွာ မျက်နှာကြောတင်းလှပြီး ဘီးကျော်ပတ်ဆံထုံး ထုံးထားသည့် အသက်ငါးဆယ်ခန့်အရွယ် ဆရာမတစ်ဦးသည် တစ်ခုသော စာသင်ခန်းအဝတွင် ဦးစွာပထမ လာရပ်လေသည် ။ လက်တဖက်က ခါးကိုထောက်လျက် နောက်တဖက်တွင်မူ တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိလှသည့် ကြိမ်လုံးတချောင်းကို ကိုယ်ထားပါ၏ ။ သည့်နောက် သူမသည် လွန်စွာ စိတ်မရှည်အလိုမကျသည့်ဟန်ဖြင့် အခန်းတွင်းကို လှည့်လျက်
. . . “ ငါ နောက်တခါထပ်မပြောဘူး ၊ နင်တို့ အခုထွက်လာမှာလား ငါလုပ်မှ အသားထပ်အနာခံပြီး ထွက်မှာလား ” . . .
ထိုသို့ ခြိမ်းခြောက်စကားဆိုပြီး စက္ကန့်အနည်းငယ်ခန့်ကြာလေလျှင် ခါးဝတ်ပုဆိုးမပါ လဥတွဲလောင်းဂျိုးတန်းလန်းဖြင့် လူငယ်ကျောင်းသားတယောက် စာသင်ခန်းအတွင်းမှ ပြင်ပလျှောက်လမ်း ကော်ရစ်ဒါသို့ ထွက်ကာလာသည် ။ အင်္ကျီကိုပါမလျက် လက်ပိုက်ထားရသော အမောင်ကျောင်းသားမှာ လမွှေးအုံမဲမဲကြားမှ ညီတော်ရွှေပန်းကို ပြထားရသောကြောင့် မျက်နှာငယ်ကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ဖြင့် ရှိလေသည် ။

နောက်ထပ် မိနစ်ဝက်ခန့်ရှိပြီးကာမှ ဝမ်းပမ်းတနည်း ရှိုက်ခါငိုခါဖြင့် အမျိုးသမီးပျိုတဦး၏ အင်္ဂါအလုံးစုံနှင့် ပြည့်စုံပြီးဖြစ်သော ကျောင်းသူတဦး ထပ်မံ ထွက်လို့လာသည် ။ အဆိုပါ ကျောင်းသူပျိုလေး၏ ခါးအောက်ပိုင်းမှာလည်း အမြင်မတော်စွာပင် အဝတ်ချည်းနှီးဖြစ်နေသောကြောင့် ရှိသမျှသော အစိတ်အပိုင်းအကုန် အထင်းသား အရှင်းသားဖြစ်လို့နေသည် ။ ကောင်မလေး၏ ပေါင်ခြံထိပ်ရှိ ခုံးကြွကြွ အဖုတ်ဖောင်းကြီးက အပေါ်ဘက်ဆီးခုံထက်တွင်သာ အမွှေးအမြှင်များထူထဲနေပြီးလျှင် အောက်သို့ဆင်းသည်နှင့်အမျှ ပါးကာသွားသည် ။ အောက်ပိုင်းတွင် ဖုတ်မွှေးပြောင်သွားသည်မို့ တြိဂံဇောက်ထိုးပုံစောက်ဖုတ်ကြီးက မြင်ကွင်းရှင်းနေပြီး အတန်ပင်ကြီးသည့် စောက်စိပြူးပြူးလေး ငေါက်တောက်ဖြစ်နေသည်ကိုပင် ပွင့်လင်းမြင်သာနေတော့သည် ။ စောက်စေ့အတံအခြေတွင် နှုတ်ခမ်းသားဖူးဖူးနှစ်ဖက်နှင့် ဆုံသွားပြီးလျှင် နီညိုရောင် အကွဲကြောင်းကြီးက အတွင်းကြားသို့ ချိုင့်ဝင်သွားပါသည် ။ သည်မျှ ပစ္စည်းကောင်းဖွံ့ဖြိုးကောင်းမွန်လှသည့် အပျိုကြီးဖားဖားကျောင်းသူမှာ ဗလာကျင်းထားရသည်မို့ အရှက်သည်းလှဟန်တူသည် ။ မျက်ရည်ဖြိုင်ဖြိုင်ကျနေပြီးလျှင် မိမိဒူးကိုမှ မိမိမနိုင်ပဲ ယိုင်တိုင်တိုင်ပင် ဖြစ်နေတော့သည် ။

ဖြစ်ပုံမှာ အဆိုပါကံထူးသူ အမောင်အမယ်တို့၏ အတန်းပိုင်ဆရာမဒေါ်ခင်ရီ မှာ စာသင်လောဘကြီးလွန်းပြီး လက်စွမ်းထက်သူဖြစ်သည် ။ မင်းတုန်းမင်းနှင့် ငါးခြောက်ပြား ၊ နှမ်းခိုးစားသောမင်းသား ဥပမာတို့ကို ကိုယ်ပိုင်ဇာတ်လမ်းကဲ့သို့ သွင်သွင်သုံးပြီး တပည့်များကို ဆော်ပလော်တီးကာ ပညာကြိုးစားစေသူဖြစ်သည် ။ ဆိုရှယ်လစ်လူ့ဘောင်ကို တည်ဆောက်ဖို့ရာမှာ သူမ၏ ကြီးလေးသောတာဝန်ဖြစ်ကြောင်း ခံယူထားသည် ။ ပြည်သူများ လူမှုဘဝဖူလုံမျှတစေရန် ဆောင်ကြဉ်းပေးမည့် မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဉ် အောင်မြင်ဖို့ရာ လူငယ်များသည် အခရာဖြစ်၏ ။

ထိုကြောင့် နောင်အနာဂတ်တွင် လူချွန်လူကောင်းများ ဖြစ်ရန် တနည်း အိုးကောင်းဖြစ်စေရန် နာနာဖုတ် နာနာရိုက် နာနာအုပ် မကောင်းမချင်း ဖုတ်လေသည် ။ အံ့ချီးဖွယ်ရာ အပြစ်ပေးနည်းပေါင်းစုံကိုလည်း သုံး၏ ။ ကျားမမရွေးလုံခြည်ချွတ်ရိုက်ခြင်း ၊ ဂွေးတန်းလန်းဖြင့် စာမရမချင်းကျက်စေခြင်း ၊ ဖင်ကိုမြေဖြူဖြင့် ဝိုင်းခြင်း အစပြုပြီး ပညာကိုတော်စေ လူကိုချွန်စေအောင် ပုံစံသွင်းဆုံးမသဖြင့် ဖိန့်ဖိန့်တုံကြရသည် ။ ၎င်း၏ တပည့်အပေါင်းတို့မှာ မီးပူထက်တွင်နေရသကဲ့သို့ချည်း ဖြစ်သည် ။ မည်သို့ပင်ပွဲကြမ်းသော်လည်း အချို့ကျောင်းသူကျောင်းသားများမှ သူမမျှော်လင့်သလောက် ထူးချွန်လာခြင်းမရှိ ။ ကံ ၊ ဉာဏ် ၊ ဝီရိယ နုံချာပြီး သန္ဓေမကောင်း ထင်သည် ။ ကိစ္စမရှိ တုံးနေသည့် သူကိုချွန်ရန်မှာ သူမတာဝန်ဖြစ်သောကြောင့် ဓားထက်ထက်ဖြင့် ချွန်ပေးရမည် ။ ယခုအခေါက် အတန်းတွင်း စာမေးပွဲဖြေဆိုရာမှာ ကျရှုံးသောသူ ၊ ရမှတ်နည်းပါးသူတို့ကို ထုံးစံအတိုင်း ဖင်လှန်ရိုက်ခြင်းအပြင် ကျား မ အမှတ်ပေါင်းအနည်းဆုံးသူ နှစ်ယောက်ကို ဖင်ကျွတ်ဖြင့် တကျောင်းလုံးပတ်လမ်းလျှောက် စေမည်ဟု ရာဇသံပေးထား၏ ။ စာညံ့လေ့ရှိသူအများ ခြောက်ခြားကြတော့သည် ။

ယနေ့ အမှတ်ထွက်သည့်နေ့တွင် အဆိုပါ ဖင်ဗလာလမ်းလျှောက်ပွဲအတွက် ဘိတ်ဆုံးနှစ်ဦး အမည်ထွက်ပေါ်လာလေသည် ။ ကျော်စိုးလင်းဟူသည့် လူညံ့လေးမှာ အမျိုးသားချန်ပီယံဖြစ်ပြီး ဖွတ်ကြားမလေး ချိုချိုလွင်မှာ ကျောင်းသူများကိုယ်စားပြု ဖြစ်သည် ။ သူတို့မှာ အလယ်တန်းမျှဖြစ်သော်လည်း ကျောင်းနေနောက်ကျ ၊ တနှစ်အောက်နှစ်နှစ်နား ၊ ကျောင်းပိတ် ၊ တဖုန်းဖုန်းကျထားသည်များကြောင့် အရွယ်မှာမငယ်လှ ။ အမွှေးအတောင်စုံသည့် အရွယ်ပင်ဖြစ်နေသည် ။ ကျော်စိုးလင်းမှာ သည်မျှမသိသာသော်လည်း မိန်းခလေးဖြစ်သူ ချိုချိုလွင်မှာမူ ပီဘိ အပျိုကြီးလုံးလုံးလျားလျားဖြစ်နေပြီ ။ ခါးကျဉ်ကျဉ် တင်ပဆုံကားကား ဖင်ထွားထွားဖြင့် အဆစ်အပေါက်မှာ ခင်သန်းနု ပမာပြည့်တင်းလှသည် ။ မိမိသည် ကျောင်းသူများတွင် ရမှတ်ပေါင်းအနည်းဆုံးဖြစ်သည်ဟု သိလိုက်ရပြီးကတည်းပင် ခမြာကြူကြူပါအောင် ငိုကြွေးနေတော့သည်

ဒေါ်ခင်ရီ သည် ချာတူးလန်တဲ့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရှေ့ရေးအတွက်အလွန်ပင် စိုးရိမ်သည် ။ ပညာရေးအလေးမထား ညံ့ဖျင်းသောကြောင့် အသက်များပင်ကြီးလာပြီ အတန်းပညာကနိမ့်ပါးနေသည် ။ ယခုတိုင် မပြုပြင်ပဲ ညံ့မြဲညံ့ဆဲဖြစ်သည် ။ ကောင်မလေးဆိုလျှင် ရုပ်ခလေးသနားကမားနှင့် အရွယ်လဲရှိပြီဆိုတော့ အလှအပကြိုက်ဟန်တူသည် ။ ကျောင်းစာပြင်ပကို စိတ်ရောက်နေလောက်ပြီ ။ အခြားကျောင်းသူများပင် သူမကို အတုယူမှားလျှင် ငါးပါးမှောက်တော့မည် ။ နောင်ကြဉ်ပြီး ကြိုးစားအောင် ပိုပိုသာသာ ဆောင်ရွက်ရမည် ။ ကြိုတင်ကြေညာထားသည့်အတိုင်းပဲ ဖင်ဗလာဖြင့် မယ်ဗမာလျှောက်သလို တခန်းဝင်တခန်းထွက်လျှောက်စေလျှင် အရှက်ကြီးရှက်ပြီး နောင်ပြုပြင်သွားကောင်းသည် ။ အရှက်ရလျှင် ခုတခဏဖြစ်ပြီး ကောင်းစားသွားလျှင် တဘဝစာဖြစ်မည် ။

. . . . . . . . . .

. . . “ သွားလေ ငူငိုင်ငိုင် လုပ်မနေနဲ့ မြန်မြန် ပြန်ဝတ်ချင်ရင် မြန်မြန်ရွေ့ ၊ ကျောင်းကအခန်းမကုန်သရွေ့ ဒီအတိုင်းနေရမှာ ” . . .
မာကျောလှသည့် မာန်မဲသံကြောင့် ခါးဝတ်မရှိသည့် အမောင်ကျောင်းသားနှင့် အမယ်ကျောင်းသူ တို့မှာ လေးပင်စွာဖြင့် ခြေလှမ်းများစလှမ်းပါတော့သည် ။ သူတို့အခန်းမှာ ခေတ္တာဆောင် အပေါ်ထပ် တောင်ဘက်အစွန်ဆုံးဖြစ်လေရာ တဖက်ရှိ နှစ်တူ အတန်းခွဲများ ရှိရာသို့ ဦးတည်ပြီး လျှောက်လမ်းကော်ရစ်ဒါမှာ ရွေ့ရသည် ။ ဒေါ်ခင်ရီလည်း လှုပ်တုပ်တုပ် ဘယ်ညာတုန်ခါနေသည့် ချိုချိုလွင် ၏ ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်ကြီး နှင့် ကျစ်ကျစ်ပိန်ပိန် ကျော်စိုးလင်း၏ တင်ပါးပြောင် အနောက်ဘက် သုံးလေးငါးလှမ်းစာ ခွာပြီး လက်စွဲတော် ကြိမ်လုံးတရမ်းရမ်းဖြင့် လိုက်လာသည် ။ သူတို့နှင့် ကပ်ရက် တန်းခွဲအ၀ သို့ရောက်လျှင် ထိုအခန်းတွင်းသို့ ဝင် ရန် ဟို ဖင်ပြောင်နှစ်ဦးကို ညွှန်ကြားလိုက်သည် ။

နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အသနားခံအကြည့်ဖြင့် မော့ကြည့်ကြသော်လည်း ဒေါ်ခင်ရီ့ ထံမှအကြောင်းထူးမည့် အရိပ်အယောင်မျှ မမြင်ရသဖြင့် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကာ ထိုအခန်းတွင်သို့ ဝင်သွားလေသည် ။ အဖုတ်ဟောင်းလောင်း ဂျိုးတန်းလန်းဖြင့် မမျှော်လင့်ပဲ ရောက်ရှိလာသူ နှစ်ဦးကြောင့် အဆိုပါ အတန်းမှာ ပထမတော့ ရုတ်ခြည်း တိတ်ဆိတ်သွားလေသည် ။ စားပွဲနောက်တွင် နောက်တွင် အမှတ်ခြစ်နေသည့် ဆရာမမှာလည်း မော့ကြည့်ပြီး အနည်းငယ် အံ့သြသွားဟန် ရှိသည် ။
. . . “ အညံ့တွေထဲကမှ ဘိတ်ချေးနှစ်ယောက်လေ ” . . .
ထိုဆရာမကို ဒေါ်ခင်ရီက လှမ်းပြောလိုက်မှ အော် ဟုဆိုကာ သဘောပေါက်သွားလေသည် ။ ဒေါ်ခင်ရီ အကြောင်းကိုက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ဆရာ ဆရာမများက သိပြီးသားမဟုတ်ပါလား ။ အစက ငြိမ်သွားတော့ အတန်းသည်လည်း လှုပ်စိလှုပ်စိပြန်ဖြစ်လာပြီးလျှင် အချို့က ပြုံးစိစိ ၊ အချို့ကျောင်းသူများက ရှုံ့မဲ့ကာဖြစ်ကြသည် ။ ကျော်စိုးလင်း၏ ဂျိုးလဗြွတ်မဲမဲကို မြင်ပြီး နှုတ်ခေါင်းရှုံ့သူကရှုံ့သည် ။ နှစ်ကြီးသမားတွေ ဖြစ်တဲ့ ချိုချိုလွင်တို့ကို တန်းခွဲမတူပေမဲ့ အများစုက သိကြပါသည် ။ အခြေခံပညာ ကျောင်းသူတယောက်နဲ့ လားလားမျှမတူတော့ပဲ စွားစွားဝင့်ဝင့် မှိုပွင့်ကြီးလို ရင်တွေဖင်တွေ တပွေ့တပိုက်ဖြင့် နုထွားလှသည်မို့ သိကြသည်သိက များပါသည် ။ ယခုတော့ ထို မမ ခမြာ သူတို့အရှေ့မှာ မဖုံးနိုင်ဖိမရဖြင့် အပျိုအင်္ဂါစပ်ကြီးကို မြင်တွေ့ရစေလျက် ရောက်နေပြီ ။

ချိုချိုလွင် ခမြာမတော့ လူပေါင်း၅၀ ကျော် ၆၀နီးပါးရှိသည့်အခန်းရှေ့မှာ ပြောင်တလင်းခါကာ ရပ်နေရသည်မို့ အရှက်ရကာ ရွှေရင်အစုံ မို့ကာမောက်ကာဖြစ်သည်အထိ ရှိုက်ရင်းရှိုက်ရင်း အသံကျယ်လာပြန်သည် ။
. . . “ သွားမယ် နောက်တခန်းရွေ့မယ် ” . . .
တကျောင်းလုံးကျန်သေးသည်မို့ အချိန်မဆွဲပဲ ဒေါ်ခင်ရီ ကဆော်အော်လိုက်သည် ။ အဝင်တုန်းကလိုပဲ တုန်ချိချိလှည့်သွားသည့် ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးပေါ်ကိုတော့ လက်ထဲမှ ကြိမ်လုံးဖြင့် မထိတထိလေး တချက်စီ တို့ပေးလိုက်သည် ။ မနာပေမယ့် ရုတ်တရက်မို့ တွန့်ကတုန်သွားသည် ဖင်သားဆိုင်ကြီးတွေနဲ့ အတူ ရီသံတချို့က နောက်ဖက်ဆီမှ လွင့်ကျန်ခဲ့တော့သည် ။

သည်လိုဖြင့် တခန်းပြီးတခန်း တဆောင်ပြီးတဆောင် အတန်းစုံလှည့်ကာ ဖွတ်ကြားမောင်မယ်လမ်းလျှောက်ပြပွဲ ကိုလုပ်ပါတော့သည် ။ သင်ညာညံ့သည်ဟူသည့် အချက်တချက်တည်းဖြင့် ခမြာ ရာပေါင်းများစွာသော မျက်လုံးများရှေ့ အရှက်ကုန်အောင် အိတ်သွန်ဖာမှောက် အင်္ဂါစုံကို လိုက်ပြနေရရှာပြီ ။ အများစုသော အတန်းကြီး အတန်းလတ်များတွင် တုံ့ပြန်မှုက ပုံစံတူပင်ဖြစ်သည် ။ ကျောင်းသားအများက မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်အုံကြီးနှင့် လုံးလုံးပြည့်ပြည့်ဖင်ဆီဗူးကို စိတ်ဝင်စားကြသည် ။ အာခြောက်ကြသည် ။ စိတ်ကူးထဲ ဓာတ်ရှင်ရိုက်ကာ မှတ်တမ်းတင်ထားလိုက်ကြသည် ။

ကျောင်းသူများကတော့ မိမိသာ ဆိုလျှင်ဆိုပြီး အသည်းအေးကြသည် ကြောက်ကြသည် ။ မိန်းမပီသလွန်းပြီး မနာလိုစိတ်ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့ အထက်တန်းကမမတချို့ကတော့ ကြိတ်ဝမ်းသာကြသည် ။ အထီး အများစုက ချိုချိုလွင့် ဘေးတွင် ကျော်စိုးလင်း ဆိုသည်ငတိလည်း ဖင်ကျွတ်ဖြင့် ပါလာသည်ကို မြင်နေလျက်ဖြင့် မတွေ့ကြ ။ ကျောင်းသူတွေကတော့ ဘောမွှေးအုံကြားဂွေးအစုံကို မြင်လျှင် အို ဟယ် ဟာ ဖြင့် မျက်နှာလွှဲသူလွှဲသည် ။ မသိမသာ ခိုးကြည့်သူကကြည့်သည် ။

ဆရာမတချို့ကလည်း ဖင်ကျွတ်နှစ်ဦးကို မြင်သော်လည်း မသိလိုက်မသိဖာသာ ဖြစ်သူလည်းရှိသည် ။ ရှားရှားပါးပါး တဦးစ နှစ်ဦးစကတော့
. . ကောင်းတယ် ဒါမျိုးမှမှတ်မှာ ၊ နင်တို့လဲ သတိထား ကြည့်ထားကြ နောက်တခါ စာမေးပွဲရောက်ရင် ငါပါ အဲလိုလုပ်ရမယ် . . ကိုယ့်အတန်းကိုယ် ပြောရင်း ဝင်ပါကြသည် ။ ငယ်ရွယ်သူကျောင်းဆရာမများ ၊ မိန်းမချင်း ကိုယ်ချင်းစာသူများကတော့ သူတို့လိုပင် မိန်းမပျိုတဦး ခန္ဓာကိုယ်ရှိပြီး အရွယ်ချင်းမတိမ်းမယိမ်းလှသော ချိုချိုလွင့် အဖြစ်ကို စုပ်သတ်သူကသတ်သည် ။
. . ခလေးမတော့ ရှေ့လျှောက် ဘယ်လိုမျက်နှာ တခြားသူတွေကို ရင်ဆိုင်မလဲ ၊ သနားပါသည် . . လို့တွေးပေးသူတချို့လည်း ရှိရှာသည် ။
ဒေါ်ခင်ရီ ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် အပြင်ပန်းတွင် ခက်ထန်မာကျောလှဟန်ဆောင်ထားပေမယ့် စိတ်အတွင်းဝယ်တော့ မကောင်းလှပါ ။
. . သမီးရဲ့ နောင်ရေးကောင်းဖို့ ပညာတတ်ကြီးဖြစ်ဖို့ ဆရာမလုပ်တာရပါကွယ် . . ဟု ကိုယ့်အသည်းကိုယ် အင်္ဂတေကိုင်ကာ မမာ မာအောင် တင်းထားရလေသည် ။

ကျော်စိုးလင်းမှာလည်း အစပိုင်းတုန်းက ကြောက်လန့်ရှက်ရွံ့တဲ့စိတ်ကြောင့် ပဲမြစ်ရှုံ့ရှုံ့လေးပမာ ကြုံ့သွားသည့် လူပျိုဂျိုးဂျိုးမှာ အတန်ငယ်ကြာသည့်အခါ ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုယ်လိုက်ပြနေရခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း ၊ ဘဝတူ လမ်းလျှောက်ဖော်မှာလည်း ဖင်လုံးတီးဖြစ်နေသော အတန်းသူသူငယ်ချင်းမမ ဖြစ်သည်ကတကြောင်းတို့ကြောင့် လေထိုးသည့်ပမာတင်းဖောင်းလာပြီးလျှင် လီးတထောင်ထောင် ဖြစ်လာသည် ။

သည့်နောက် မူလတန်းဆောင်သို့ သွားဖို့ရာမူကား အဆောင်သီးသန့်ဖြစ်သောကြောင့် ဘောလုံးကွင်းနှင့် မုန့်ဈေးတန်းဆောင်အကြားရှိ လမ်းကိုဖြတ်ကာ သွားရလေသည် ။ နေပူကျဲတောက်ထဲ ဖင်ပြောင်ကြီးဖွေးကာ ရွှေပန်းရွှေဖုတ် ဟာလာဟင်းလင်းဖြင့် ဖြတ်လျှောက်သွားကြသူ သူတို့နှစ်ဦးကို မုန့်ဈေးတန်းမှ ပြင်ဆင်နေသေး ၊ ရှိနေသေးသည့် ဈေးသည်များက ကြည့်ပြီး တပြုံးပြုံးဖြစ်ကြသည် ။

မူလတန်းက တန်းခွဲတွေထဲ ပတ်လျှောက်ရရာတွင်တော့ တုန့်ပြန်မှုပုံစံကပြောင်းသွားသည် ။ ဆရာမ တွေကလည်း စကားပိုပြောသည် ။ သူတို့၏ ဆရာမဟောင်းများကလည်း တွေ့လျှင်တွေ့ခြင်း အာသွက်လျှာသွက်ဆိုကြသည် ။
. . . “ ချိုချိုလွင်ရယ် ခုထိ ဖင်ချွတ်ခံနေရတုန်းလား ” . . . တမျိုး
. . . “ သားတို့ သမီးတို့ သည်မှာ အသက်ကြီးပေမယ့် ဖွတ်ကျပြီးညံ့တဲ့ အကိုကြီးနဲ့အမကြီး ကြည့်ထားကြနော် ၊ ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ ရှက်ပါတယ်လို့ ကရော်ကရော်လုပ် ” . . . တသွယ်
. . . “ အမလေးလေး ဒါလောက်ဟာကြီးတွေလှန်ပြီး ပတ်ပြနေရတာ မှတ်ကရောပဲဟေ့ မခင်ရီတို့ကတော့ လုပ်လိုက်ရင် အကြမ်းကြီးပဲ ” . . . တဖုံ ပေါင်းစုံ ဆိုကြသည် ။
ပရိသတ်ဖြစ်သူများကလည်း ငယ်ရွယ်သေးသူများမို့ ဟန်ဆောင်မှုမရှိ အုံးအုံးကြွတ်ကြွတ် တဝါးဝါး တဟားဟား ပွဲကျကြသည် ။ လူကြီးဆိုက်အရွယ်ဖြင့် မာတောင်တောင် လိင်တံနှင့် အပျိုထိပ်ဖူး စောက်စိပြူးပြူးလေးမှာလည်း နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရင်း ရယ်စရာပင်ဖြစ်သည် ။ စောက်ဖုတ်မွှေး ဘောမွှေးများကို မမြင်ဖူးသေးလို့ မူးမြစ်ထင်ကာ တအံ့တသြလည်း ဖြစ်ကြသည် ။ လှောင်ကြသည် ။ ဟားကြသည် ။ ဒေါ်ခင်ရီကလည်း အခန်းအဝင် အထွက်များ အလှည့်အပြုများတွင် ဖွေးဥနေသည့် ချိုချိုလွင့် ဖင်ဆီဗူးပြောင်ပြောင်ကြီးကို ကြိမ်လုံးလေးဖြင့် မထိတထိလေး တုန်သွားရုံ ရိုက်ရိုက်ပြသေးသည် ။ အသားနာရန်မရည်ရွယ်ပဲ ကြည့်ရှုသူများ ရီမောစရာ ဖြစ်ရုံမျှ တို့ပြခြင်းဖြစ်သည် ။

ထိုသို့ ဝက်ဝက်ကွဲ အားပေးမှုကို တကျောင်းလုံး ခန်းလုံးစေ့ ခံယူပြီးမှ မိမိတို့ အခန်းကို ဦးတည်ကာ ပြန်ခဲ့ကြရသည် ။ ကိုယ်စီကိုယ်င လုံကွင်းပုဆိုးတို့ကို ပြန်ဝတ်အပြီး မိမိခုံနေရာထံသို့အရောက်တွင်တော့ ချိုချိုလွင် ခမြာ စားပွဲနှင့်မျက်နှာအပ်ခါ ဆက်ပြီးငိုရှာသည် ။ တာဝန်ရှိသူဆရာမ ဒေါ်ခင်ရီကတော့ မိမိ၏ ယနေ့လုပ်ရပ်ကြောင့် ကံထူးသူတပည့်နှစ်ဦးသာမက အခြားတပည့်များပါ သင်ခန်းစာယူပြီး ဆထက်ထမ်းပိုး ကြိုးစားကြလိမ့်မည်ဟု ယူဆနေတော့သည် ။ သို့ပေမယ့် မျက်နှာမဖော်ဝံ့အောင် အရှက်ရခဲ့သည် ချိုချိုလွင်တယောက် နောက်တနေ့တွင် စာသင်ခန်းထဲ ရောက်မလာတော့ ။ ဘယ်တော့မှလည်း ပြန်ရောက်လာတော့မည်မဟုတ် ။ အရှက်ကြီးရှက်ခါ ကျောင်းထွက်သွားပြီဖြစ်သည် ။ ပညာရေးကား ဆုံးခန်းတိုင်သွားပြီ ။ အဖုတ်ကြမ်း အရိုက်လွန်သွားသောကြောင့် ကွဲအက်သွားသော အိုးတလုံးပါပေ ။

၉၉၃ နဝတအစိုးရလက်ထက် ( တနည်း စစ်အစိုးရခေတ် ) ၊ အခြေခံပညာအထက်တန်းကျောင်း — မြို့

လွယ်အိပ်လွယ်ပြီး ဦးအုပ်စောင်းစောင်း ခေါင်းပေါ်တင်ထားသည် လူတဦး ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးရုံးခန်းထဲတွင် ထိုင်နေသည် ။ သူ့မျက်နှာမှာ အလိုမကျဟန် စိတ်ရှုပ်ဟန်ရှိနေပြီး ပုံစံမှာ ဒေါင့်မကျိုးလှ ။ သူ့ရှေ့ရှိ ကျောင်းအုပ်ကြီး ဆိုသည့်သစ်သားပြားလေးတင်ထားသော စားပွဲနောက်ထိုင်နေသည့် ဆရာမကြီး၏ မျက်နှာမှာ ဇီးရွက်သာသာ ရှိတော့သည် ။ စားပွဲပေါ်တွင်လည်း ” – သမဂ္ဂ သတင်းလွှာ ” ဟုခေါင်းကြီးတပ်ထားသည့် ခပ်ပါးပါးစာရွက်ထပ်လေးရှိနေသည် ။ လက်သီးလက်မောင်းတန်းနေသည့် လူပုံများနှင့် အလံတလူလူ ပုံကြီးမှာမျက်နှာဖုံးပြည့်နေရာယူထားသည် ။

အခန်းတွင်းတွင် အခြားအဖြူအစိမ်းဝတ် ဆရာမ အချို့ရှိနေပြီး အားလုံးမှာလည်း မျက်နှာမကောင်းလှပဲ စိုးရွံ့သည့်အသွင်များ သိသိသာသာပေါက်နေသည် ။ စံပယ်ပန်းပန်ထားသည့် သက်လတ်ပိုင်းဆရာမတဦးသာ မျက်နှာကြောတင်းတင်းဖြင့် ရှိနေသည် ။
. . . “ ဆရာကြီးရယ် ကလေးတွေက ဘာမှန်းနားလည်ကြတာ မဟုတ်ပါဘူး ” . . .
ကျက်သရေရှိရှိ အမျိုးသမီးကြီးက အနှီလွယ်အိပ်ဖြင့် ညှောင်နာနာလူကို ဆရာကြီးဟု သုံး၏ ။
. . . “ နားမလည်ဘူး နာမလည်ဘူးနဲ့ ကျောင်းသားထုထဲ အဖျက်သမားအဖွဲ့အစည်းတွေက ဆဲလ်တွေ ဘယ်လောက်မြုပ်ထားသလဲ ဆရာမကြီးတို့ သိကြလို့လား ” . . . ခဏခန့်ရပ်ပြီးလျှင် စကားဆက်၏ ။
. . . “ ကျတော်တို့ကို ခုလိုအကြောင်းကြားတာ ကံကောင်းသွားတယ် ။ ဆရာမကြီးတို့မပြောပဲ ကျတော်တို့ဘာသာ သိခဲ့ရင် ဆရာမကြီးတို့ပါ အပြစ်မကင်းဘူး ၊ ကျတော်တို့မသိတာ ဘာမှမရှိဘူးဆိုတာ ဆရာမကြီးတို့လဲသိပါတယ် ” . . .
. . . “ ဟုတ်တယ် ကျမလည်းအဲဒါကြောင့် ဆရာကြီးတို့ကို သတင်းပို့သင့်တယ်လို့ အကြံပေးခဲ့တာ ” . . .
မျက်နှာထားတည်တည်ဖြင့် ဆရာမ ကဝင်ပြောလေသည် ။
. . . “ ဒီလိုပဲလုပ်ပါလား အဓိကတရားခံကျောင်းသားကို ယခုစာသင်နှစ် ကျောင်းနားလိုက်ပါ့မယ် ၊ ကျန်ခလေးတွေကိုတော့ သင်ခန်းစာရအောင် ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရိုက်နှက်ဆုံးမလိုက်ပါ့မယ် မိဘတွေကိုလည်းအသိပေး ခံဝန်ထိုးခိုင်းပါ့မယ် ။
နစ်နစ်နာနာမဖြစ်စေချင်လို့ပါ ” . . . ဆရာမကြီးက သူမ လုပ်ဆောင်လိုပုံကို ပြောပြလေရာ
. . . “ ဟုတ်တယ် ဆရာမကြီးရှင့် ၊ သင်းတို့ကို ဖင်ချွတ်ပြီး ရိုက်ရမယ် ဒါမှ နောက်ဆို ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တာတွေ စပ်စပ်စုစု ဖတ်မကြည့်အောင် ” . . .
စံပယ်ပန်းနှင့် ဆရာမကလည်း ဝင်ရောက်ထောက်ခံရင်း နည်းလမ်းကိုပါအကြုံပြုသည် ။

ဟို မျက်နှာထားအချိုးမပြေသည့်လူကား စိတ်ညစ်ညူးဟန်ဖြင့် သက်ပြင်းချပြီး
. . . “ အေးဗျာ အဲလိုလုပ်မယ်ဆိုရင်လည်း ရပါတယ် ။ ကျတော်ကတော့ အထက်ကိုတင်ပြရဦးမှာ ၊ သူတို့ရဲ့ကိုယ်ရေးအချက်အလက်နဲ့ မိသားစုနောက်ကြောင်း ဒါတွေလည်း စစ်ဆေးမှတ်တမ်းတင်ထားရမှာမယ် ။ သူတို့တွေ နောက်တခါ ဒါမျိုးကိစ္စတွေမှာမပါဖို့တော့ ဆရာမကြီးတို့ အာမခံရမှာနော် ” . . .
. . . “ စိတ်ချပါ ဆရာကြီးရယ် ကျမ အာမခံပါ့တယ် ” . . .
. . . “ ဟုတ်ပြီဗျာ ကျတော်လည်း ဆရာမကြီးတို့ တာဝန်ယူတဲ့အကြောင်းကိုပါတင်ပြလိုက်ပါ့မယ် ၊ လက်သည်ကျောင်းသားကိုတော့ ကျတော်တို့ မေးမြန်းစရာရှိတာမို့ ခနခေါ်သွားမယ် ” . . .

သည်မျှဆိုလျှင် ဖြစ်ပျက်ပုံအကြမ်းဖြင်း ကိုမှန်းဆလို့ရလောက်ပေပြီ ။ ဖြစ်စဉ်မှာ အဆိုပါကျောင်းရှိ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်း တန်းခွဲ A မှာ ကျောင်းသားတဦး ( ကိုယ့်ကိုကိုယ် သိပြီတတ်ပြီဟုထင်သော ) သည် ရပ်ကွပ်ထဲရှိဘဲကြီးတချို့ထံမှာ စာမျက်နှာအနည်းခန့်ရှိသည့် စာစောင်တခုယူလာ၏ ။ ထို စက္ကူသားစုတ်စုတ်ဖြင့် လက်သိပ်ထိုးဖြန့်သည့် အနှီစာစောင်လေးများမှာ နိုင်ငံရေးအရောင်ပါကြောင်း သူသိပါ၏ ။ လက်ထဲထားရသည်မှာလည်း အန္တရာယ်မကင်းပါ ။ သူလည်း ထိုအရေးများတွင် ပါဝင်သူမဟုတ် ။ သို့သော် အတန်းသားချင်း အထင်ကြီးခံချင်သောစိတ်ဖြင့် စာသင်ခန်းဆီသို့ အရဲကိုးပြီး သယ်ဆောင်လာသည် ။ သကာင့်သားကို သူ့ကိုဟီးရိုးကြီး ထင်အောင် ကျောင်းသူများကိုပိုပြသည် ။ တချို့ကစပ်စပ်စုစု လှန်လျောကြည့်သည် ။ တချို့နားလည်ပြီး ကြောက်တတ်သူများက လက်ကာကြသည် ။ သည့်နောက် ဆရာမတယောက်သိသွားသည် ။ အတန်းပိုင် အတန်းမှူးမှတဆင့် နောက်ဆုံး ဆရာမကြီးဆီရောက်သည် ။ အေးအေးငြိမ်းငြိမ်းနေတတ်သည့် ဆရာမကြီးခေါင်းကြီးသွားပြီးနောက် ကတော်ဖြစ်သူ ဆရာမတဦး၏ အကြံအတိုင်း ဆောင်ရွက်လိုက်ရတော့သည် ။
အထက်ပါ ပုဂ္ဂိုလ်မှာမူ ထိုခေတ်ကာလက ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရသည့် အမ်အိုင်မှ နယ်မြေခံ ထောက်လှမ်းရေးကြပ်ကြီး ဖြစ်၏ ။ ထိုတုန်းက အမေရိကန် စီအိုင်အေ ၊ အစ္စရေးမှ မော့ဆက်တို့နှင့် ရင်ဘောင်တန်းသည်ဟု အများဆိုကြသည့် ( ဟုတ်မှန်မမှန် မိမိဘာသာ ဆင်ခြင်ဆုံးဖြတ်ပါလေ ) အထက်ပါအဖွဲ့အစည်း၏ ခြေတံလက်တံနှင့် အာဏာပါဝါကား အနှိုင်းမဲ့ဖြစ်သည် ။ ကျောင်းတွင် မိမိဘေးထိုင်နေသည့် သူငယ်ချင်းသည် အင်ဖော်မာ ခေါ် သတင်းပေးများဖြစ်မလား အမြဲဆိုင်ကိုဝင်ကာ အပြောအဆိုသတိထားရသည် ။ အခန့်မသင့်လျှင် မိသားစုလိုက်မြောင်းထဲ ခေါင်းဆိုက်ဆင်းသွားရနိုင်သည် ။

. . . . . . . . . .

နာရီတဝက်မျှအကြာတွင် ပြသာနာဖြစ်ခဲ့သည့် တန်းခွဲထဲ ဆရာမများခြံရံလျက် ဆရာမကြီးဝင်ရောက်လာသည် ။ သည့်နောက် အဆိုပါမမြင်သင့်မဖတ်သင့်သည့် စာစောင်ကို လှန်လှောဖတ်ရှုကြသူများကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းသည် ။ ပြသာနာ၏ ပမာဏကို နားလည်သည့်အရွယ်တွေမို့ ကြောက်နေကြပြီ ။
. . . “ ဆရာမကြီးတို့ သိတယ်နော် ဘယ်သူဖတ်လဲမဖတ်လဲ ။ အခုကိုယ့်ဘာသာထရင် အပြစ်နည်းမယ် ။ နောက်မှ ခေါ်ထုတ်ရရင် စာမေးပွဲဖြေရဖို့အာမမခံဘူး ” . . .
သည်လို ခြိမ်းခြောက်စကားဆိုလျှင် ကြည့်မိသူမည်သူမှ မနေဝံ့ အကုန် ထရပ် ကြရသည် ။ ဟိုသကောင့်သား လာပြသဖြင့် ရှေ့တမျက်နှာနှစ်မျက်နှာခန့် လှန်ကြည့်မိသူ နှစ်ယောက်ပင် စိတ်မလုံသောကြောင့် ထကြသည် ။ စိတ်ပျော့သူ မိန်းခလေးအချို့မှာ မျက်ရည်ဝဲသူဝဲ ကျသူကျဖြစ်နေပြီ ။

ရုံးခန်းနှင့် အနီးကပ်ရှိ အခန်းအလွတ်တခုတွင်းသို့ အပြစ်ရှိသူ အမောင်ကျောင်းသူကျောင်းသားတစုကို ချီတက်သွားစေလိုက်သည် ။ အဆိုပါ အခန်းမှာ ယခင်က စာသင်ခန်းဟောင်းဖြစ်ပြီး ယခုအခါ ဆရာ ဆရာမများ အစည်းအဝေးလုပ်ရာတွင် အသုံးပြုလေ့ရှိတာမို့ အရှေ့ကကျောက်သင်ပုန်းနှင့် ကပ်လျက် ၂ပေခန့်ပိုမြင့်သည့် နေရာထက်တွင် စားပွဲရှည်တခုနှင့် ထိုင်ခုံ ၃လုံးခန့်လည်း ရှိ၏ ။ ဆရာမကြီးနှင့် ဒု-ကျောင်းအုပ်တို့၏ နေရာထိုင်ခင်းဖြစ်ပြီး ယခုလည်း ထိုနေရာတွင်ပင် နေရာယူကြလေသည် ။ အခြံအရံဖြစ်သော တဒါဇင်ခန့်ရှိ ဆရာမအချို့နှင့် အတူ ဦးထုပ်ဆောင်းညှောင်စိစိ လူမှာလည်း အခန်းတွင်း ထိုင်ခုံများတွင် အသီးသီး ထိုင်လိုက်ကြသည် ။

ကျောင်းသူ ၉ဦး ၊ ကျောင်းသား ၅ဦးခန့်မှာမူ မည်သို့နေရာယူရမှန်းမသိသေးပဲ အခန်းအရှေ့ဘက်ခြမ်းမှာပဲ စုပြုံကာရှိနေကြသည် ။
၎င်းတို့မိုးတိုးမတ်တပ်ရပ်နေကြသည်မှာ ဆရာမကြီးတို့တက်ကာ နေရာယူထားသည့် ကြမ်းခင်းအမြင့်မတိုင်ခင် နေရာတွင်ဖြစ်ပြီး သူတို့လိုပဲ စံပယ်ပန်းပန်ထားသော ဆရာမမှာလည်း မည်သည့် ကုလားထိုင်ခုံမှာမှ ထိုင်ခြင်းပြုခြင်းမရှိပဲ ရှိ၏ ။ ဆရာမကြီးမှအစ အခြားအခြားသော ဆရာမအပေါင်းမှာ မျက်နှာမကောင်းလှသော်လည်း အနှီ ဆိုင်ရာပိုင်ရာနှင့် ပတ်သတ်သည့် ဆရာမမှာမူလွန်စွာ တက်ကြွနေဟန်ရှိလေသည် ။ ဒေါ်မာလာခင် မည်သော ထိုဆရာမ လက်တွင်းတွင်လည်း ဖြောင့်စင်းတောင့်တင်းသည့် ကြိမ်လုံးတချောင်းကိုလည်း ဟန်ပါပါကိုင်ထားပြီး ဖြစ်နေသည် ။

သည့်နောက် ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးမှ သင်ခန်းစာယူရန် ဆုံးမစကားဆိုခြင်း ၊ အကျိုးဆက်ဖြစ်သော တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းဖြေခွင့်ဖြင့် ခြိမ်းခြောက်ခြင်း ၊ ယခု အဆုံးမခံပြီးလျှင် ဖြေခွင့်ရမည်ဖြစ်သည့် ဈေးဆစ်ထားမှုတို့ကို သိရှိစေခြင်းများကို ပြောကြား၏ ။ ဆရာမကြီးအလှည့်ပြီးလျှင် စံပယ်ဆင် ဆရာမမှ အပြစ်နှင့်ညီမျှအောင် တသက်တာအမှတ်ရစေရန် အပြစ်ရှိသူတအုပ်လုံးကို ဖင်ချွတ်ပြီး ရိုက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ဆိုလေလျှင် . .
၁၀တန်းကျောင်းသူကျောင်းသား အမောင်အမယ် တစုလုံး ပြွက်ပြွက်ညံကုန်တော့သည် ။ ဒေါ်မာလာခင်သည် မူလတန်းပြ လေးတန်းဆရာမဖြစ်ပြီး ဖင်ချွတ်ကြမ်းသည့် နာမည်ကျော်ဖြစ်၏ ။ ယခုမူ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းများကို ၎င်းအခန်းမှ မူလတန်းခလေးပမာ ချွတ်ပြီးဆော်ပလော်တီးရမည့်အခွင့်အရေးကားရှိလေပြီ ။ ထိုခေတ်က လူသတ်မှုထက် အပြစ်ကြီးသည့် နိုင်ငံရေးနှီးနွယ်မှုဖြစ်သလို စာမေးပွဲလည်းဖြေခွင့်ရအောင် ဈေးဆစ်ပေးထားသည့် ဆရာမကြီး၏ ပြောဆိုထားမှုလည်း ရှိသောကြောင့် ကံချွတ်ချော်သူ အပျိုမမ လူပျိုကိုကို ၁၀တန်းတသိုက်မှာ တခြားရွေးစရာလမ်းမရှိပါချေ ။

. . . “ ရှေ့ကသုံးယောက် ဒီကိုတက်ခဲ့ပါ ” . . . ဟု ခြောက်ခြားနေကြသည့် ကျောင်းသားထုထဲမှ အနီးဆုံးသုံးဦးကို သစ်သားကြမ်းခင်းစင်အမြင့်ထက်သို့ ခေါ်တင်၏ ။ ယောင်္ကျားလေးနှစ်ဦး မိန်းခလေးတစ်ဦးခန့် ရှေ့စားပွဲရှိ ကျောင်းအုပ်ကြီးနှင့် ဒု-ကျောင်းအုပ်တို့ကို မျက်နှာမူ ၊ တဘက်ထိုင်နေသူ ဆရာမများကို ကျောပေးကာ တဦးနှင့်တဦး တတောင်ခန့်ခြားလျက် အစဉ်တိုင်းရပ်အပြီးရှိလျှင် လုံခြည်များကို ကွင်းလုံးချွတ်ခိုင်းတော့သည် ။ ကာယကံရှင်များသာမက ပရိသတ်ဖြစ်သူ ဆရာမများပင် မျက်လုံးပြူးကြလေသည် ။ ဖင်ချွတ် ရိုက်မည်ဟု ကြိမ်းဝါးနေသော်လည်း မသိမသာလှန်မစေပြီး တွယ်လွှတ်လိုက်မည်သာ ထင်ထားသူကအများစုဖြစ်သည် ။

မထူးခြားစွာပင် ကျောင်းသားနှစ်ဦးမှ အရင် ပုဆိုးကိုအရင် ဖြေချွတ်လေသည် ။ ယောင်္ကျားလေးများဖြစ်သော်လည်း လူပျိုဖားဖားဖြစ်နေသောကြောင့် ရှက်ရွံ့စိတ်ဖြင့် ခေါင်းငုံ့ကာနေကြလေသည် ။ မောင်ကျောင်းသားတဦးမှာ ဘောင်းဘီတိုခန့်ကျန်သော်လည်း တဦးမှာမူ ဖင်ညှောင်ညှောင်ပြောင်ပြောင် တန်းကာပေါ်တော့သည် ။ ရုတ်ခြည်းမို့ ဆရာမအချို့ပင် ဟင် ခနဲဖြစ်ကာ အိမ်ထောင်မရှိသူများမျက်လွှာချကြသည် ။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကပ်ရပ်ဖြစ်သူ ကျောင်းအုပ်ကြီးတို့မှာ မီးကျွမ်းထားသည့်ပြောင်းဖူးပဲ့လို လမွှေးအုံမဲမဲ ဂွေးတံကျုံ့ကျုံ့ဖြစ်နေသည့် ရွှေပန်းခိုင်ညစ်ညစ်ကို အနီးကပ်ရှုစားရသောကြောင့် နဖူးကြောပင်အတန်ရှုံ့သွားကြသည် ။

ကြက်ဆံမြီးနှစ်ဖက် တညီတည်းကျစ်ထားသည့် ကျောင်းသူညိုချောလေးမှာမူ မျက်ရည်တစမ်းစမ်းဖြင့် တုံတိဘာေ၀ မရှုပ်မယှက် ခဏမျှတွေနေသေးသည် ။ သို့သော်ဆိုခဲ့သလိုပဲ ရွေးပေါက်မရှိသည်မို့ တုန်ရီသောလက်အစုံဖြင့် ထမီကိုဂွင်းလုံးပုံအောင် ချွတ်ရပါတော့သည် ။ လုံကွင်းစိမ်းစိမ်းများ ကြမ်းထက်ပုံပြီးသောအခါ လက်ရှိပါးကွပ်သားမပါ လုပ်ဆောင်နေသည့် ကြိမ်လုံးကိုင်စံပယ်ဆင် ဒေါ်မာလာတင်ကနေပြီး ဖင်မပြောင်သေးသူ ကျားမနှစ်ဦးတို့၏ ကျန်ရှိပစ္စည်းဖြစ်သော အတွင်းခံကိုပါ ဆက်လက်ချွတ်ရန် ညွှန်ကြားပါတော့သည် ။ သည်တခါတော့ အခန်းတွင်းရှိသူများသည် ယခင်ပြူးသည်ထက်သာလွန်ကာ အလေးဖြင့်ဖိခံရသည့် ပုဇွန်ထုတ်လောက် မျက်လုံးပြူးကြသည် ။ လက်ရှိခံလတ္တံ့သော ၊ သည်အလှည့်ပြီးခံရမည်ဖြစ်သော ကျောင်းသူအများပါ တငိုငို တဆူဆူဖြင့် အောက်ခံဘောင်းဘီတော့ဖြင့် မချွတ်ရစေရန် တောင်းပန်သံများထွက်လို့လာ၏ ။

ထိုခေတ်ထိုအခါက နည်းလမ်းအကျင့်များအရ ဖင်ချွတ်ရိုက်ခြင်းသည် မဆန်းပါ ။ ဒေါ်မာလာတင်လိုပင် အခြားလေးတန်းဆရာမများသည်လည်း ကျားမမရွေး လုံးတီးချွတ်ကာရိုက်ဆုံးမလေ့ရှိပါသည် ။ မိဘများမှလည်း အထွေအထူးမဆိုကြပါ ။ ခြောက်တန်းလောက်ထိအောင်ပင် ဖင်လှန်ရိုက်ခြင်းရှိတတ်သည် ။ အတန်းကြီးလာသည်နှင့်အမျှ မိန်းခလေးများကိုတော့ အတွင်းခံလေးတော့ သနားသဖြင့်ချန်ပေးထားတတ်သည်ဖြစ်သည် ။ ယခုမူကား မူလတန်းပြဆရာမမှ ရတောင့်ရခဲ အခွင့်အရေးတွင် မိမိမှာ လေးတန်းတွင်သာမက အကြီးဆုံးဖြစ်သူ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းများကိုပင် လက်သံပြောင်လှကြောင်း လက်စွမ်းပြရတော့မည်မှတ်သည် ။ ထိုကြောင့် သူမ၏ အော်ဂျင်ရီနယ် မူလတန်းနည်းလမ်းအတိုင်းပင် တရွေးသားမလျော့အောင် ကျင့်သုံးပါ၏ ။

. . . “ စပ်စပ်စုစုနဲ့ နိုင်ငံရေးစာစောင်ဖတ်တယ်ဆိုတာ ထောင်တောင်ကျနိုင်တဲ့ဟာကို အခု စာမေးပွဲကြီးတောင်ပေးဖြေအုံးမှာ ၊ ဒီလောက်တော့ မှတ်လောက်သားလောက်ဖြစ်အောင် စပ်စပ်လေးဆုံးမရမှာပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား ဆရာမကြီးရှင့် ” . . .
ရာထူးအရ အကြီးဆုံးဖြစ်သည့် ကျောင်းအုပ်ကြီးမှာ လက်အောက်ငယ်သားဖြစ်သူ မူလပြဆရာမ၏ ဦးတည်ချက်ဖြင့်မေးသည့် မေးခွန်းကို အဖြေခက်လေပြီ ။ ဆရာကြီးဟု ခေါ်ကြသည့် လွယ်အိပ်လွယ်ထားသော ပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း ရှိနေသေးတော့ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆုံးမလိုက်ပါမည်ဟု ကတိခံထားပြီး သူရှေ့မှာတင် ဟိုဆရာမကဆုံးမမည်ကိုပင် ကျောင်းအုပ်ဖြစ်သူမိမိက လျှော့ပေါ့ပေးလိုက်တာမျိုး မမြင်စေလို ။ နောက်ဆုံးတော့ တပည့်တွေအတွက် အရေးကြီးဆုံးက ကျောင်းထုတ်မခံရရေးနှင့် ပြသာနာမီးမပွားပဲ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်း ဖြေခွင့်ရစေရေးက ပိုအရေးကြီးသည်ဟုပဲ မှတ်ခါ ဟို ပါးကွပ်သားဆရာမကို ဆက်လုပ်ပါ ဆိုသည့်သဘောဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရသည် ။ စိတ်ထဲကတော့ သူရှေ့ကနေ ထွန်ကြူးနေတဲ့ စံပယ်ဆင်ဆရာမကို ထုချင်နေပြီ ။

. . . “ အခုချွတ်တော့နော် ။ ဒါလေးနဲ့တောင် မလဲနိုင်ဘူးဆိုရင် ကျောင်းထုတ်ခံပြီး သက်ဆိုင်ရာအပ်လိုက်မှာ ။ ကျောင်းမှာတင် ကိစ္စမပြီးရင်ဒုက္ခရောက်သွားမယ် ဘာအောက်မေ့နေလဲ ” . . . ဆရာမကြီးကိုယ်တိုင်ပင် မိမိသဘောကို လိုက်ပြီမို့ ဒေါ်မာလာခင်လည်း မာကြမ်းကြမ်းပင် ဖြဲတော့သည် ။ ကူသူကယ်သူမဲ့နေပြီမို့ ဖင်မပြောင်သေးသော ကျောင်းသားမှ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုချွတ်သလို ကြက်ဆံမြီးမလေးမှာလည်း အဖြူရောင်ပန်တီလေးကို တလှိမ့်ချင်းလိပ်ချသွားအောင် လျှောချွတ်ရပါသည် ။
တင်ပါးအပေါ်စပ်ပေါ်ရုံ ၊ ဖင်အခြေမြှောင်းထိရောက်ရုံ ၊ ပေါင်ရင်းလျော့လျော့အရပ် ၊ ပေါင်လည်တည့်တည့်နေရာများတွင် စက်စပိုင်နာချွတ်ခြင်းကို ရပ်လိုက်မည်ဆိုတိုင်း ဒေါ်မာလာခင်မှ
. . . “ အောက်ထိချွတ် အောက်ထိချွတ် . . . ဟု တရစပ်ညွှန်ကြားနေ၏ ။ စက်စပိုင်ဖြူဖြူလေးအလိပ်လိုက် ခြေမျက်စိတိုင်ရောက်မှ ကျေနပ်ခြင်းဖြစ်သည် ။ သကောင့်သားနှစ်ယောက်၏ ဖင်ပိန်ပိန်နှစ်စုံ နှင့် ကျောင်းသူလေး၏ ဝိုင်းစက်နေသော အပျိုဖင်ဆုံကြီးမှာ အသင့်အနေထားမှာ ရှိလို့နေပြီ ။ ကြက်ဆံမြီးပိုင်ရှင် ကောင်မလေးမှာကား လက်ပိုက်ထားသည့်မှ လက်တဖက်ဖြင့် ပါးစပ်ကိုအုပ်ခါ ငိုရှိုက်နေတော့သည် ။ ဆရာမကြီးတို့မှာမူ နောက်ထပ်ရွှေလဗြွတ်တချောင်းနှင့် အမွှေးအုံထူထူဖြင့် ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းတခု တို့မျက်စိရှေ့ ကပ်လျက်ထပ်ရှိနေပြန်ရာ အနေခက် အမြင်ရှက်စရာဖြစ်နေတော့သည် ။ မျက်နှာအောက်ချရမည်မှာလည်း အာဏာပဲ့ရာကျမည်မို့ ရှုတည်တည်ဖြင့်သာ နေနေရသည် ။

စံပယ်ဆင် ဒေါ်မာလာတင်မှ ကြိမ်လုံးကို မာန်ပါပါဖြင့် လွှဲကာ ထိပ်ဆုံးတွင်ရှိသည့် ကျောင်းသား၏ တင်ပါးကို စတွယ်တော့သည် ။
. . . “ နောက်ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်တာ ကြည့်အုံးမလား ” . . . ဟုလည်း မေးသည် ။
. . . “ ရွှပ် . . . ရွှပ် . . . ရွှပ် . . . အ . . . ရွှပ် . . . ရွှပ် . . . ရှီး အ အ ” . . .
ကြိမ်လုံးက လုံးပတ်သေးသွယ်ပြီး ခလေးရိုက်ကြိမ်လုံးဖြစ်သောကြောင့် စုတ်ပြတ်ထွက်သည်တော့ မရှိ ။ ထို့အတူ ရာဇဝတ်သားရိုက်ပုံမဟုတ်ပဲ မူတလန်းရိုက်ဟန်ဖြင့် အချိန်မခြားပဲ တရဆက်ရိုက်ခြင်းဖြစ်၏ ။ ၅ ချက်ခန့်ပြီးလျှင် ခံရသူကျောင်းသားမှာ တင်ပါးကိုအတန်ရှုံ့ပြီး အားကျွတ်ကျွတ် ဖြင့် မသိမသာတွန့်သည် ။

ဘေးရှိမိမိတို့အလှည့်မရောက်သေးသူထဲက အများစုသော ကျောင်းသူများမှာ တဗြဲဗြဲငိုကုန်ကြပြီဖြစ်သည် ။ သူငယ်ချင်း အချင်းချင်းလည်း လက်လေးတွေကိုင်ထားဆုပ်ထားသူက ကိုင်ထားကြသည် ။ သူတို့က ရိုက်ခံရသူတွေတက်နေသည့် ကြမ်းခင်းအမြင့်၏ ဘေးဘက်အခန်းရှေ့ကွက်လပ်မှာမို့ ဘေးမကျတကျက ကြည့်နေရသလိုဖြစ်၏ ။ ယခုပထမဆုံးအသုတ်တွင် နောက်ဆုံးမှဖြစ်သူ ကြက်ဆံမြီးချ သူငယ်ချင်းမလေး၏ အောက်ပိုင်းလုံးတီးဖြစ်ပြီး စောက်မွှေးမဲမဲဖြင့် ဖုတ်ဖုတ်ကြီးပင် အရှင်းပေါ်အောင် ချွတ်ထားရသည်ကို မိမိတို့လည်း ထိုသို့ပင်ခံရတော့မည်ကို ကြိုတင်တွေးပြီး ဝမ်းနည်းပက်လက်ဖြစ်ကြသည် ။ ၄တန်းဆရာမ၏ ၄တန်းကြိမ်လုံးစာ ၅ချက်ကိုသူတို့ခံနိုင်သော်လည်း ၄တန်းလေးများပမာ ခါးအောက်ပိုင်း ဖင်ဟောင်းလောင်းချွတ်ပြီး အရိုက်ခံရမည်မို့ အရှက်သည်းကြခြင်းဖြစ်သည် ။

ထိပ်ဆုံးက ကျောင်းသားပြီးတော့ အလယ်မှ မောင်ကျောင်းသားကိုလည်း တရွှပ်ရွှပ်ဖြင့် ကြိမ်လုံး၅ချက်တွယ်၏ ။ ရှေ့တယောက်လိုပင် အရိုက်ခံရစဉ် တင်ပါးကျုံ့သွားတာလောက်ဖြစ်သည် ။
. . ကြီးကောင်ဝင်ပြီး လူကြီးအရွယ်တွေမို့ သူ့မူလတန်းတုတ်ကို မဖြုံများမဖြုံသလားဟု ဒေါ်မာလာခင်တွေးစပြုလာသည် ။ မှတ်လောက်သားလောက်အောင် ရိုက်မည်ဆိုပြီးမှ ဟန်တပြင်ပြင်လုပ်ပြီးမှ လက်စွမ်းမထက်ဟု အခြားဆရာမများထင်ပေတော့မည် ။ အားပိုထည့်ပြီး ကီသွင်းရိုက်ရမည်ဟု သတိမှတ်ထားလိုက်သည် ။ အခု ရိုက်ရမည်ကကျ ကျောင်းသူဆိုတော့ ဖင်လုံးကြီးတွေက ရှေ့ကငနဲနှစ်ယောက်နှင့် မတူ ၊ အဆီတထပ်အသားတထပ် ဝိုင်းဝိုင်းအိအိ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းဖြင့် တင်းပြောင်နေသည် ။ အပျိုကြီးဖားဖား ဖင်မို့ သူမတင်ပဆုံ ဆိုက်နှင့်မကွာလှ ရွယ်တူနီးပါးပင်ရှိနေသည် ။ သူ ဖင်လှန်ရိုက်နေကြ မူလတန်းမှာလည်း တခါတလေ ကြီးကောင်ဝင်စောသူတွေ အသက်ပိုကြီးသူတွေရှိတတ်ပေမယ့် ယခုလို မိမိနှင့် ဆိုက်တူဂိုက်တူအရွယ် အပျိုဖင်လုံးကို ကြိမ်လုံးစာ မကျွေးဖူးသေး ။ အားပိုထည့်ရမည်လို့လဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သတိပေးထားပြီးမို့ ခုတခါတော့ သေချာချိန်ပြီးမှ အားကုန်လွှဲကာ ရိုက်သည် ။
. . . “ ဝှစ် . . . ရွှပ် . . . အိ ” . . . သည်တခါတော့ မိန်းခလေးလည်းဖြစ် အားလည်းပိုစိုက်ထုတ်ထားသဖြင့် အိ ခနဲ အသံထွက်လာ၏ ။
. . . “ ရွှပ် . . . အိအအ . . . ရွှမ်း . . . ဝှစ် . . . ရွှပ် . . . အ ” . . .
. . . “ ရွှမ်း . . . အိ ဟိဟိ အီးဟီးဟီး ” . . . ငါးချက်အကုန် အပြီးတွင်တော့ ကြက်ဆံမီးဖြင့် ကျောင်းသူလေးမှာ ငိုငြီးရှာပါသည် ။ ထိုနောက် ၎င်းတို့သုံးယောက် ကုန်းကုန်းကွကွဖြင့် အောက်ခံဘောင်းဘီ နှင့် လုံခြည်တို့ကို ပြန်စွပ်ပြီး စင်၏တဖက်ကို ဆင်းကာနေရသည် ။

နောက်တသုတ် တက်လာရသူ သုံးဦးကမူ ကျောင်းသူများချည်းဖြစ်သည် ။
. . . “ တွေ့တယ်မလား ရှေ့ကသူတွေဘယ်လိုခံသွားသလိုဆိုတာ ၊ အဲလိုပဲ ချွတ် ” . . . ဟုဆိုလျှင် ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားပျိုမြစ်နုနယ်သည့် အပျိုကျောင်းသူလေးများမှာ အသီးသီး လုံခြည်ကိုကွင်းလုံးပုံကြရသည် ။ နောင်ကာလတွင် ဂရန်နီပင်တီဟု ခေါ်ကြမည့် ရိုးရိုးပလိန်း အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးများကိုလည်း တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့် ဆရာမအလိုကျ ခြေမျက်စိတိုင် ချွတ်ချရသည် ။ ဖင်ဖွေးဖွေး သုံးစုံအစဉ်တိုင်းရှိလျှင် ရှေးရှေ့ကလိုပင် ထိပ်ဆုံး တဦးမှစကာ လက်မချတန်း ကြိမ်စကြာဖြင့် တွယ်ပြန်သည် ။ ဘေးမှကြည့်သူ အတန်းဖော်များမှာလည်း တောင်ပူစာမပာ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ်မဲမဲ များကို ယှဉ်ကာတွေ့ရပြန်သည် ။ သည်ထဲမှ အသားဖြူဖြူ ဖင်ဆုံထွားထွား မျက်မှန်တပ် လေးလုံးမမကား ဘာသာစုံဂုဏ်ထူး မှန်းထားသည့် စာတော်သူဖြစ်သည်မို့ ကြိမ်မထိဖူးလေသဖြင့် အတော်နာတတ်ရှာသည် ။ ကြိမ်လုံးပါးလေးဖြင့် တရွှပ်ရွှပ် ထိတာကိုပဲ ခါးလေးကော့ခါလှုပ်ခါဖြင့် ဖင်ပြောင်ကြီး ဂျယ်လီတုံး တုန်သလိုခါနေတော့သည် ။ တချက်ပီးတိုင်း လက်ဖြင့်ကာဖို့လည်း ကြံသည်မို့ မာန်မဲဆူငေါက်ယူရသည် ။

ဤသို့ဖြင့် တသုတ်ပြီးလျှင်တသုတ် သုံးယောက်တဖွဲ့ စင်ပေါ်တင်ကာ ဖင်လုံးတီးချွတ်စေပြီး ကြိမ်လုံးစာကျွေးခံရတော့သည် ။ တွံတေးအိုးကြီးပမာ ခုံးကြွပြည့်တင်းနေသည့် ဖင်တုံး ၊ အုန်းနို့ကျောက်ကျောလို ဖြူဖြူဖွေးဖွေး အိအိတုန်တုန် တင်ပဆုံ ၊ သွယ်သွယ်လျလျ တပိုင်တနိုင် ဖင်လုံးလုံးဥဥ အစရှိသည့် ဖင်အစုံစုံသည် ငါးချက်မျှသော ကြိမ်ချက်ကိုစားသောက်ရ၏ ။ ပွဲကြည့်သူ ဆရာမများမှာမူ မိမိတို့တပည့်ဟောင်းများလည်း ပါသဖြင့် စိတ်ထဲမကောင်းလှသလို စပ်စုချင်စိတ် ရှိသူများလည်းရှိ၏ ။ မိမိတို့ကလက်ထွက်သွားသူ တပည့်တပန်းများမှာ ဟိုမကျဒီမကျအရွယ်မှ လူလားမြောက်ခါ တလုံးတခဲ တပွေ့တပိုက် ဖြင့် ခုံးနေရာခုံး ဖောင်းနေရာဖောင်းဖြစ်သည်ကို တွေ့ကြရသည် ။ ဖင်လုံးတပိုင်တနိုင် လုံးကျစ်ကျစ်လေးများဆိုလျှင် နောက်ကနေ အတွင်းကျကျ ဖုတ်ဖုတ်ဗျူးလေးကိုမြင်ရ၏ ။ အိုးခြမ်းကွဲဟသူ ကျောင်းသူလေးတဦးဆိုလျှင် စအို၀ ညိုတိုတိုလေးပါ အရှင်းသားဖြစ်နေလေတော့သည် ။

ကျောင်းတို့ဆရာမကြီးတို့မှာမူ သုံးယောက်တလှည့် ဂွေးလှန်အဖုတ်ပြပြီး အဆဲခံနေရသကဲ့သို့ ရှိ၏ ။ ဒေါ်မာလာခင်မှာမူ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ကြိမ်လုံးစွမ်းပြနေကြဖြစ်သော်လည်း ယခုမူကား ကြီးကောင်ကြီးမား များကို ထိထိလေးဖြစ်အောင် ရိုက်ရခြင်းဖြစ်တာကြောင့် လက်အံသေမတတ်ညောင်းနေလေပြီ ။ ကိုယ်ကိုယိမ်းခါနွဲ့ခါလွှဲခါ ရိုက်နှက်ရသောကြောင့် ဦးခေါင်းထက်ပန်ဆင်ထားသည့် စံပယ်ရုံပင် ရွဲ့စောင်းသလိုရှိသဖြင့် နေရာကျအောင် ပြန်ပြုပြင်ရသည် ။

ထူးခြားဖြစ်စဉ်မှာ လေးသုတ်မြောက်တွင် တက်ရောက်လာသည့် ထိုတုန်းက မင်းသားချောလေး ရန်အောင်ကဲ့သို့ ဖြူဖြူထွားထွား မောင်ကျောင်းသားမှာ သူငယ်ချင်းမမများ၏ ဖင်အိုးဖွေးဖွေးကြီးများနှင့် မြင်ဝါးထင်ထင်တွေ့မြင်ရသောကြောင့် သန်စွမ်းသည့် လပျို့လီးကြီးမှာ အမြှောက်ကြီးပမာ မာတင်းလျက် ထိုးထောင်နေတော့သည် ။ ထိပ်ဖူးကြီးမှာ အရောင်တပြောင်ပြောင်လက်လျက် အသည်းယားစဖွယ်ဖြစ်နေ၏ ။ ခမြာလည်း ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဂွေးတောင်နေမှန်း သိသောကြောင့် ဒေါထန်နေသည့် ညီတော်မောင်ကို ချော့သိပ်ဖို့ရာ ကြိုးစားသော်လည်း အရာမထင် လိင်ချောင်းကြီးမှာသာ တဇတ်ဇတ်ခါနေတော့သည် ။ အုပ်ကြီးနှင့် ဒု-ကျောင်းအုပ်တို့မှာ ကျောင်းသူမတွေရဲ့ ပစ္စည်းပစ္စယတွေထဲ ထွားကျိုင်းကြီးမားလှသည့် ဟတ္တနီအရွယ်သောက်ဖုတ်ကြီး ၊ ပြူးထောင်ထနေသည့် စောက်စိရဲရဲလေး များကို အနီးကပ်တွေ့ပါသော်လည်း မိန်းမချင်းမို့ အလှဉ်းမဆိုသာ ရှိသေးသည် ။ ၁၀ပိသာဝင် အမြှောက်ကြီးဖြင့် ချိန်ခံရသည့်အခါ ဣန္ဒြေမဆည်နိုင်အောင် မျက်နှာပျက်တော့သည် ။ မတော် အမြှောက်ကြီးက ကျည်ထွက်လာလို့ ပစ်မှတ်တည့်နေသည့် သူတို့ကို လာမှန်လျှင် ကိုယ်ကျိုးနည်းပေရော့မည် ။

တော်သေးသည့်တချက်မှာ ဆရာမများမှလွဲလျင် အားလုံးမှာ အပြစ်ရှိသူများချည်း ဖြစ်သဖြင့် သူ့ဖင်ကိုယ်မြင် ကိုယ့်အာပုံသူများတွေ့ တွေချည်း ဖြစ်ကြခြင်းဖြစ်သည် ။ ၁၄ ယောက်သော လူစုံတက်စုံ အရိုက်ခံပြီးလျှင် တရှုံ့ရှုံ့ဖြစ်နေကြဆဲ ကျောင်းသားကျောင်းသူ တစုကို
. . . “ သားတို့သမီးတို့ ဒီကနေ့ အရိုက်ခံရပုံတွေကို ဘယ်သူ့ကိုမှ အသေးစိတ်ပြန်မပြောရဘူးနော် ။ အရိုက်ခံရတယ်ပဲပြော ” . . .
. . . “ တခုခု သတင်းပျံ့ပြီး မသမာသူတွေက အခွင့်အရေးယူရင် အာချောင်တဲ့သူ တသက်လုံးစာမေးပွဲဖြေခွင့်မရ ဖြစ်မယ် ” . . . ဟု ဆရာမကြီးက အဆုံးတွင်ပြောပါသည် ။
သည့်နောက် အပြစ်ရှိသူအားလုံးတို့အား နောက်တနေ့တွင် မိဘအုပ်ထိန်းသူ တဦးကို ခေါ်လာရန်ကို ညွှန်ကြားချက်ပေးလိုက်၏ ။ ရိုက်နှက်မှုမှာ မပြင်းထန်လှသော်လည်း မျက်မြင်ဖြစ်သူ ကြပ်ကြီးမှ ထိထိမိမိ ဆုံးမလိုက်သည်ဟု မှတ်ချက်ပြုကာ အရှည်အရှည် လည်းမဖြစ်ကြတော့ပါ ။ များမကြာမီ ၎င်းတို့အားလုံး တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းစာမေးပွဲကြီးကို ဖြေဆိုအောင်မြင်ခဲ့ကြပြီးဖြစ်ပါ၏ ။ ထိုဖြစ်စဉ်မှာလည်း ကာယကံရှင်တို့၏ မှတ်ဉာဏ်တထောင့်တနေရာမှာသာ ကျန်ရှိနေပါတော့သည် ။

ဒီမိုကရေစီတပိုင်းခေတ် ၊ ၂၀၁၇ ၊ ကိုယ်ပိုင်အထက်တန်းကျောင်း — မြို့

ဝှိုက်ဘုတ်ပေါ်တွင်ဆိုင်ရာဆိုင်ရာ သင်ခန်းစာများကိုတဖက်ကရေးရင်းဖြင့် တဆက်တည်း အာပေါင်အာရင်းသန်သန်ဖြင့် ရှင်းပြနေသည့် ဒေါ်မာမာခိုင် အတန်းဘက်လှည့်ကြည့်အမိ မျက်မှောင်တချက်ကြုံ့သွားသည် ။ စာသင်တာကိုရပ်ကာ အသာလှမ်းသွားပြီး သူမအနားရောက်လာသည်အထိ သိတော်မမူနိုင်အောင် အလုပ်ရှုပ်နေသည့် ကျောင်းသူမမ ကို
. . . “ ကေသီဖူးပွင့်ေ၀ စာသင်နေတာကို ဖေ့ဘွက်သုံးနေတယ် ဟုတ်လား ။ ပေးစမ်း အဲ့ဖုန်း ” . . .
. . . “ တောက် အတော်ကိုစော်ကားနေကြတာ ။ ငါ့မှာတော့ တတ်ပါစေဆိုပြီး စေတနာထားပြီး အာပေါက်ခံ ရှင်းပြနေတာ ” . . .
ဟု ငေါက်ငမ်းရင်း အနှီမမလေး လက်တွင်းမှ နောက်ဆုံးပေါ် မိုဘိုင်းဖုန်းအသစ်စက်စက်ကို ဆွဲယူလိုက်မိသည် ။

ရုတ်တရက်မို့ ပိတ်မမှီလိုက်သည့် ဖွင့်လှစ်တန်းလန်း စကရင်ထက်ကို ကြည့်မိလျှင်
( မွမွ အာဘွား ) ( အေးပါ စပပျံမရယ် ) ( အပြားကြီးတယ် ရေစိမ်ခံတယ် ) စသည် စသည့် စာလုံးများကို ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်အောင် တွေ့ရလေသည် ။
. . . “ ဟယ် ကြည့်စမ်း ဒီအရွယ်လေးနဲ့ မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းတွေ တတ်နေလိုက်တာ ။ ငါတို့တုန်းက ဆရာမကြီးဆို နင်တို့လိုဟာတွေ ဖင်လှန်ပြီးပါ ရိုက်ပစ်ပြီ ” . . .
ဟု စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ဆူငေါက်လိုက်လျှင်
. . . “ ချယ်ကလည်း အကွက်ဆန်းတွေနဲ့ ဖောင်းမထုပါနဲ့ ။ သမီးတို့ကို အဲလိုဂျင်းထည့်လို့မရဘူး ” . . .
. . . “ ချယ်ပြောတာက ဖြစ်နိုင်စရာလား ခစ်ခစ် ၊ မော်စကိုထဲ ငါးပိကြော်စားနေရမှာပေါ့ ” . . .
အာဖျံကွီးပါ တီချယ်ရယ်ဟု အဓိပ္ပါယ်ပါစေကာ လှောင်သလို ပြောင်သလို ပြန်ပြောလေသည် ။
. . . “ ဟယ် နင် နင် လာလာ နင်ထွက်ခဲ့ ဒီရှေ့ကို ” . . .

မလောက်လေးမလောက်စား ပိန်ပါးပါးကောင်မလေးက စိတ်ကြီးဝင်နေသော မျက်ခွက်ဖြင့် ထွက်လာလေသည် ။
. . . “ ဟိုဘက်လှည့်စမ်း ” . . .
. . . “ ဘာလုပ်မလို့လဲ ချယ် ” . . .
. . . “ လှည့်ဆို လှည့် ” . . . ဒေါ်မာမာခိုင် အသံအတော်ကျယ်သွားပြီ ။ ကျောင်းသူမလေးကား မလှည့်ချင်လှည့်ချင်ဖြင့် တဖက်လှည့်ပေး၏ ။ ခလေးရုပ်မပျောက်သေးသည့် မျက်နှာလေးကား ချေမြဲချေဆဲဖြစ်သည် ။
. . . “ ဖုတ် . . . အင်းဟာ . . . ဖုတ် ” . . .
အင်အားကို အင်မတန်သုံးပါသော်လည်း ဂျယ်လီပေတံဖြစ်သဖြင့် ဂျယ်လီသာဖြစ်သည် ။ သို့သော် နုရွလှစွာသော သွယ်လျသည့်ခေးလေးကား ဂျယ်လီချောင်းနှစ်ချက် ဖင်ညှက်ညှက်ပေါ်ကျလေလျှင်
. . . “ ဗြဲ . . . အီးဟီးဟိးအီး ” . . .

နေ့ပင်မကူး ထိုနေ့ညချမ်း မြန်မာဖေစ့်ဘွတ်လောကတွင် ဓာတ်ပုံအချို့နှင့် စတေးတပ်စ်များကို အလုအယက်ရှဲနေကြသည် ။ အထက်တန်းကျောင်းသူတဦး၏ တင်ပါးကို ဆရာမက အတန်းရှေ့တွင်ရိုက်ဆုံးမသည့် ပုံနှင့် သတင်းဖြစ်သည် ။ ကျောင်းသားတဦးဦး ဖုန်းဖြင့်ခိုးရိုက်ထားသည်မှာ ယုံမှားဖွယ်မရှိ ။ ထင်မြင်ချက်များနှင့် မန့်များလည်း ပလူပြန်နေသည် ။
အချို့ကို ထုတ်နှုတ်တင်ပြရပါလျှင်
. . မြန်မာမှန်ရင် မရိုက်သင့်ပါ . .
. . ခေးတော့ စိတ်ဒဏ်ရာရသွားတော့မှာပဲ ။ ခေးတွေဟာ တိုင်းပြည်ရဲ့အနာဂတ်ပါ ပန်းကောင်းအညွန့်မချိုးပါနဲ့ . .
. . ဝန်ကြီး ဦးမျိုးသိမ်းကြီး ဘာလုပ်နေလဲ ၊ ကျောင်းတွေထဲမှာ လူ့အခွင့်အရေးချိုးဖောက်မှုတွေဖြစ်နေတာ မသိဘူးလား . .
. . ငါရိုး ဖင်ရိုး စပရိုး ချာမ နင့်ဖျင်ကိုငါချရင် နင်ကြိုက်မလား . .
. . လွှတ်တော် ပညာရေးကော်မတီဥက္ကဌကို Tag တွဲထားသည် Action ယူပေးပါ ။ . .
. . နာဒို့လဲဂျောင်းနေလာတာာဘဲ ၊ ဒီလိုရက်ဆက်တာတွေ့ဘူးဘူး ဒါဘေမဲ့ ပညာတက်ဒယ် . .
. . ကျမသမီးများ ဖြစ်ကြည့် ဆရာမကို ပါးရှစ်စိတ်ကွဲအောင်ပြန်ရိုက်တယ် . .
. . ဖင်လန်နိုင်ငံမှာဆို သည်လိုမဆုံးမဘူး ။ ဒါကြောင့် ပညာရေးကောင်းတာ ။ ပညာရေးသီအိုရီတွေက ဆိုထားတာက abcdefg… . .
. . ဒီလောက် ရိုက်ချင်နေတဲ့ဆရာမကို မောင်းတောကို ပို့သင့်ပါတယ် . .
စသည်တို့ ဖြစ်ကြသည် ။

နောက်တနေ့တွင် အနှီလူ့အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်သည့် ပြစ်မှုကြီး ကျူးလွန်သော ဆရာမကို စာသင်ခွင့်ရပ်နားထားပြီး ခုံရုံးဖွဲ့ စစ်ဆေးမည်ဖြစ်ကြောင်း သတင်းပါလာပါတော့သည် ။

ပဒေသရာဇ်ခေတ်မှ ဗမာမှုအစဉ်အလာဖြစ်ခဲ့သော Monastic Education ခေါ် ဘုန်းတော်ကြီးသင်ပညာရေးစနစ်မှသည် ယနေ့ တွင်တွင်ဆိုလာကြသည့် ကျောင်းသားဗဟိုပြု သင်ကြားရေးစနစ်ထိတိုင် အမျိုးမျိုးအထွေထွေသော အကြမ်းအနု နှုတ်ရေး လက်ရေး ကြိမ်ရေး ကာယံကံမြောက် နည်းလမ်းများဖြင့် သွန်သင် ပုံသွင်းကြပါ၏ ။ ကာလံ ဒေသံကိုလိုက်ပြီး ဆုံးမပဲ့ပြင် အပြစ်ပေးသော နည်းစနစ်များကား ပြောင်းလဲလို့နေသည် ။ မည်သည့် စနစ်က အကောင်းဆုံးဟု ကံသေကံမ ပြောရန်ကား ခက်ပေသည် ။ မည်သည့် ပေတံဖြင့် တိုင်းသည် အဘယ် ညွှန်းကိန်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်သည်ကို မူတည်လို့သာ ကြည့်ရမည်ပင် ။ ယခင်က အမြတ်တနိုး ကျင့်သုံးခဲ့သောနည်းလမ်းများသည် နောင်တနေ့တွင် လူမဆန်အောင် ညစ်ညမ်းစုတ်ပဲ့သည်ဟု ရှုံ့ချခြင်းခံရလျှင် ခံရမည် ။ တချိန်က နေ့ဒဓူ၀ လုပ်ဆောင်နေသောအရာသည် မတူညီသောကာလအရောက် လောကတွင် မရှိခဲ့ဖူးသည့် အကွက်ဆန်းအကွက်သစ်ပမာ တချို့က အံ့သြဘနမ်းဖြစ်ပြကြသည် ။ လွမ်းလို့မဆုံး ရွှေကြိမ်လုံး ဟု ဆိုကြသူများ ရှိသလို စိတ်ပညာရှုထောင့်ကနေ စိတ်ဒဏ်ရာရစေသည်ဟု ဝေဖန်ကြသူများလည်းရှိပါသည် ။ မတူကွဲပြားသည့် ဆုံးမနည်းလမ်းများ၏ ကောင်းခြင်း ဆိုးခြင်း အပေါင်း အနှုတ် အကျိုးသက်ရောက်မှုများကို မိမိတို့ အလိုရှိသလို ဆင်ခြင် ပိုင်းခြား သတ်မှတ်ကြပါကုန် ။

ပြီးပါပြီ ။

သမားအကျော် လူမော်


သမားတော်သမားကျော်များ ပေါများလှပြီး အထူးကုဆေးခန်း၊ အထူးကုဆေးရုံများ မိုးဦးကျမှာ မှိုပေါက်သကဲ့သို့ ပွစိတက် များပြားလှစွာသော ရန်ကုန်မြို့ကြီးထဲတွင် ကျွန်ုပ်ဒေါက်တာလူမော်၏ ဗီးနပ်စ်အထူးကုဆေးခန်းမှာ အဆင့်တစ်ခု၌ ထိုက်ထိုက်တန်တန် ရပ်တည်၍ နေပါလေသည် ။

ယိုးဒယားမှ လိင်နှင့်အလှအပရေးရာ ခွဲစိတ်ပညာမဟာဘွဲ့ (MSc in Asthetic and Genito-sexual Surgery) နှင့် နိပွန်မှ နှာဘူးစိတ်ပညာ ဘွဲ့လွန်ဒီဂရီ (Dip.Sexual Psychiatry) တို့ကို အဆင့်မြင့်စွာ အောင်မြင်ရရှိပြီး သကာလ ဘိလပ်မှ တော်ဝင်လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာသမားတော်ကြီး (MRCPS) ဆိုပြီး အီဒင်ဘာရာကောလိပ် မန်ဘာဝင် အဖြစ်ပါ ချီးမြှောက်ခြင်း ခံရလေသောအခါ ကျွန်ုပ်မှာ မြန်မာပြည်ဆေးလောက၏ ကဝိတဆူ ဖြစ်လာပါတော့သည် ။ အထူးသဖြင့် ကာလသားရောဂါအထူးကု ၊ ပန်းသေပန်းညှိုးအထူးကု စသည်ဖြင့် ရှိကြသော်လည်း လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆေးပညာတခုလုံးကို ခြုံငုံပြီး ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်သူ မရှိသည့် မြန်မာပြည်ဆေးလောကတွင် လူမော်ဟူသည် ပြိုင်စံရှားတဲ့ နှာဘူးစပယ်ရှယ်လစ်ကြီး အဖြစ် အောင်မြင်ကျော်ကြား လူသိများလှပါတယ် ။
တချို့ကရယ်စရာလိုလို ဟားစလိုလို ဖြစ်နေသော်လည်း ဥပမာအားဖြင့် နပုန်သကပဏ္ဍုပ်များကို မည့်သို့ပင် မနှစ်သက်ဘူး ဆိုပေမယ့် လှချင်ပချင် ပြင်ဖို့ဆင်ဖို့ရာ ပွဲရှိလာသောအခါ မပတ်သက်လို့ မရသကဲ့သို့ပင် အရေးဟယ် အကြောင်းဟယ် တိတ်တိတ်ပုန်း လူသိမခံဝံ့သည့် နှာပြသာနာလေးတွေ ရှိလာပြီ ဆိုလျှင် ကျွနု်ပ်လူမော်သည်သာ အားကိုးရာ ဖြစ်ပါတော့သည်။

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

တနေ့တ၌ ကျွနု်ပ်မှာ အေးစက်စက်ရှိလှသော စမ်းသပ်ခန်းထဲရှိ အလုပ်စားပွဲတွင် ထိုင်လျက် Sexual Desire Disorders စာအုပ်အား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှန်ပြီးလျှင် အချိန်ဖြုန်းနေလေသည် ။ မနက်ပိုင်း လူနာကြည့်ချိန်ပြီးလို့ နေ့လည်ကာလ ဤအချိန်မျိုးတွင် ခွဲစိတ်ခန်း ဝင်စရာ မရှိပါက ကျွနု်ပ်သည် ပရော်ဖက်နယ်ရှယ်ပိုင်းဆိုင်ရာ တိုးတက်ရာ တိုးတက်ကြောင်းအတွက် စာဖတ်၍သော်လည်းကောင်း ၊ အင်တာနက်မှတဆင့် New England Journal of Sexual Health အစရှိသော ပညာရပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဂျာနယ်များ၊ ဂိုက်လိုင်းအသစ်များ ၊ နောက်ဆုံးပေါ်ကုထုံးနည်း များကို ရှာဖွေလေ့လာလျက်သော် လည်းကောင်း ဖြတ်သန်းကုန်ဆုံးလေ့ ရှိသည် ။ ယနေ့တွင်လည်း ဘုတ်အုပ်ဖတ်နေရင်း ကြက်ဆီထမင်းနှစ်ပွဲခန့် အုပ်ထားသဖြင့် အကြောအချဉ်များ လေးလံလှသောကြောင့် လက်စွဲတော်လေးများ ဖြစ်သော ဇူးဇူး၊ ဖူးဖူး၊ ဂူးဂူး တယောက်ယောက်ကို ဇက်ကြောလေး ဆွဲခိုင်းလိုက်အုံးမှပဲဟု အတွေးပေါ်လာခိုက် အရေးပေါ် အရော်ပေး လူနာတစ်ဦး ရောက်လာလေသည် ။ ကျွနု်ပ် အထူးပြုသော ဘာသာရပ်မှာ အရေးပေါ်ဟူသည် ရှားပါးလေရာ ရက်အတန်ကြာလို့ တစ်ကေ့စ် တွေ့ရခဲလှ၏ ။

ကျွနု်ပ်မှာ ထိုင်ရာမှထလျက် ရောက်လာလတ္တံ့သော လူနာကို မျှော်လေလေခြင်းပင် ချောမောလှပ ပြည့်ပြည့်ဝင်းဝင်း ရှိလှပေသော အသက်နှစ်ဆယ်ခန့် မိန်းမပျိုလေးတဦးကို ယောင်္ကျားကြီးတဦးနှင့် မိန်းမတဦးတို့က တဖက်ဆီတွဲကာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာလေသည် ။ ကောင်မလေးမှာ ကပိုကရိုဖြစ်လျှက်ရှိပြီး အင်မတန်မသက်မသာ ဖြစ်နေပုံဖြင့် ပေါင်ကွပြီး မနည်းကြီး ဘဲလျှောက်လျှောက်လာရလေသည် ။
“ ရှီးကျွတ်ကျွတ် ”
မချိမဆန့် ဝေဒနာကို ခံစားနေရရှာပုံရသော အနှီသူငယ်မလေးအား စမ်းသပ်ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲလှောင်းစေပြီးလျှင် ရောဂါရာဇဝင် စယူပါတော့သည် ။ အားကိုးရပေသော ဇူးဇူးတို့ကလည်း သွေးပေါင်ချိန်ခြင်း ၊ အဖျားတိုင်းခြင်း ၊ မော်နီတာတပ်ဆင်ခြင်း များကို ဆရာသမား ပြောစရာမလိုပဲ သွက်လက်လျင်မြန်စွာ လုပ်ဆောင်ကြသည်မှာ ချီးကျူးဖွယ်ကောင်းပေစွ ။
“ ဘာဖြစ်လို့လဲ သမီး ”
“ အိအိ ”
ကောင်မလေးကား ပြန်မဖြေ ။ တအိအိ တအင်းအင်းသာ ငြီးညူသံလေး မြှင်းမြှင်းထွက်နေလေသည် ။ တချက်ချက် မျက်ခွံလေးများလေးများလည်း မှေးဆင်းကျလာပြီး ဟစိစိလည်းဖြစ်နေသေး၏ ။ ဝက်ရူးပြန်အတက်ရောဂါများ ဖြစ်လေသလား ။ ကျွနု်ပ်မှာ ဦးနှောက်အာရုံကြောအထူးကု မဟုတ်လေသောကြောင့် ဒင်းတို့တတွေ ဆေးခန်းမှားပြီးများ ရောက်သလားဟုပင် ထင်မိလေသည် ။

“ ဘာဖြစ်တာလည်း ပြောပါအုန်းဗျ ” . . .
ကောင်မလေးမိဘနှစ်ယောက်မှာ မျက်စိပျက်မျက်နှာပျက်ဖြင့် သူပြောနိုး ငါပြောနိုးပြုနေကြလေရာ ကျွနု်ပ်မှာ စိတ်မရှည်တော့ ။
အသက်အန္တရယ်ရှိနိုင်သော အရေးပေါ်ကိစ္စဖြစ်လေလျှင် အချိန်ဖြုန်းရန်မသင့် မဟုတ်ပါလား ။
. . . “ မင်းပဲပြောလိုက်ပါ ” . . .
. . . “ အို ရှင့်သမီးပဲ ရှင်ပဲပြောပေါ့ ” . . .
. . . “ ကဲကဲ ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ သမီးမဟုတ်ဘူးလား အချိန်ကအရေးကြီးတယ် ” . . .
. . . “ ဒီလိုပါ ဆရာရယ် . . အဲ ဟိုလေ . . မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ကျွန်မက ဟင်းချက်တာရှင် . . . အင်း ချက်နေတုန်းလေ ” . . .
အဆိုပါအမျိုးသမီးကြီးမှာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့် ပြောနေလေရာ လိုရင်းကို မရောက်
. . . “ အဲဒါကို အဲလေ သမီးက လာကူရင်း ချော်လဲသွားတာ ” . . .
. . . “ ဟာ ခင်ဗျားတို့ဗျာ အဲဒါကို အစောက မပြောဘူး ဒါအရေးပေါ်ကိုပြေးရမယ့်ကိစ္စဗျ ။ ခေါင်းတွေဘာတွေ ထိသွားသေးလား ။ မှန်းစမ်း ”. . .
ကျွနု်ပ်မှာ ပြောပြောဆိုဆို ရွှေရောင်ဖယောင်းသွင်းထားသည့် ဆံနွယ်ဖြောင့်ဖြောင့်လေးများကို အလျင်အမြန် ဖြဲဖွကာ ဦးခေါင်းတဝိုက်ကို စမ်းစစ်ပါသော်လည်း အာလူးဗူးသီး တခုပင်မတွေ့ရ ။ သို့ပေသိ ခလေးမလေးခမျာ နှာခမ်းသားမို့မို့လေးကို တခြမ်းစောင်းလေး ကိုက်လိုက်ပြန်ရာ သင်းကလေးကြည့်ရတာ နာကျင်တာထက် ဆုတ်မနိုင်ခဲမရ အီလည်လည် ဝေဒနာတခု ခံစားနေရသည်နှင့် ပိုတူလေသည် ။
. . . “ ဟုတ်ဘူးဆရာရဲ့ ခေါင်းဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ” . . .
. . . “ ဒါဆို ဘယ်နားထိသွားတုန်း အရိုးတွေဘာတွေကို ထိခိုက်မိကုန်သေးသလား ” . . .
. . . “ အဲ အဲဒါလဲ မထိပါဘူး ဟိုလေ အခန့်မသင့်ပဲ သခွားသီးပေါ်ထိုင်ချမိသွားတာနဲ့ ဆရာရယ် အဲဒါလေ သခွားသီးဝင်သွားလို့ ” . . .
. . . “ ဟေ ဘယ်ထဲဝင်တာတုန်းဗျ ” . . .
. . . “ ဟို ဖင်ထဲ အဲဟုတ်ဘူး အရှေ့ထဲ မိန်းမကိုယ်ထဲ ဝင်သွားတာ ” . . .
. . . “ ဟောဗျာ ဖြစ်ရလေ ” . . .

ဒါနဲ့ပဲ အနှီခလေးမလေးကို လုံကွင်းလှန်တင်၍ စမ်းသပ်စစ်ဆေးမှု ပြုရလေတော့သည် ။ ရှက်နေရှာသော သူကလေးကို ချော့မော့ပြောဆိုပြီး ပေါင်သားဝင်းဝင်းလေးများကိုကား ဒူးကိုထောင်ခိုင်းသောအခါ ဖွေးဖွေးဥဥ အင်္ဂါဇာတ်နုနုကြီးမှာ ထင်ထင်ရှားရှားပင် မြင်ကွင်းရှေ့ရောက်လာလေသည် ။ . . . အင်း ကြည့်ပါအုံး ။ ကောင်မလေးပစ္စည်းလေးမှာ နူးညံ့မှုအလုံးစုံ စုပြုံထားသည့်အလား အသားတစ်လေးများ ဖူးကြွပြီး မွှေးနုလေးများ ယှက်သမ်းကာ ရှိနေသည် ။ မထိရက် မကိုင်ရက်စရာလေးပါလား . . . အတွေးတွေအတွေးတွေ ။ . . . ( ဟေ့ကောင် မင့်မထိရက်ဘူးလုပ်မနေနဲ့ ဟိုမှာ သခွားကြီးတချောင်းလုံး ဝင်ပြီးနေပြီ ) . . . ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်သတိပေးရင်း
. . . “ ဇူးဇူးရေ လက်အိတ်ပေးစမ်းပါအုံးဟ ” . . .
. . . “ ကဲ သမီး ရှက်မနေနဲ့ ပေါင်နဲနဲထပ်ကားအုံး ” . . .
အောက်ပိုင်းဗလာဖြင့် အလှပဂေးလေးခမြာ ဝေဒနာရှိပေသော်လည်း ရှက်ရှာသည့်ထင်ရဲ့ ။ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီး အစုံကို အတင်းပြန်ပြန်စု၍ စေ့လေသည် ။
. . . “ ဟဲ့ဟဲ့ သမီး စိတ်လျှော့ထားလေ ” . . .
. . . “ ပြောနေတာ မရဘူးလား ။ ဒါလောက်တောင် ဖြစ်နေမှတော့ ရှက်တယ်ပြုတယ်နဲ့ ။ ငါတယ် လုပ်လိုက်ရ ” . . .
အဖေဖြစ်သူ ဝင်ဟောက်မှပင် အဆိုပါခလေးမ မလျှော့ချင် လျှော့ချင်ဖြင့် စုခြင်းစေ့ခြင်းလုံ့လကို ခြေလျှော့လေသည် ။ ထိုလူကြီးကြည့်ရသည်မှာ သမီးဖြစ်သူအဖို့ စိုးရိမ်နေသည်မှာ အသိသာပေမယ့် တဘက်တွင်လည်း မျက်နှာကြီးနီ၍ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဒေါသထွက်နေပုံလည်းရသည် ။

မကြားဝံ့ရှေ့နေ မမြင်ဝံ့ဆေးသမား ဆိုသကဲ့ပင် ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ခေါင်းဝင်၍ မမြင်အပ်သည့် အရာများကို မမြင်မြင်အောင် ကြည့်ရတော့သည် ။ ထူထူတစ်တစ်ရှိပေသော နှုတ်ခမ်းသား အစုံကို ဖိကိုင်၍ ဖြဲဟလိုက်လေလျှင် လက်ဆစ်တဝက်ခန့်ရှိသော စောက်စေ့ဖူးလေးမှ အစပြုသော မိန်းမအင်္ဂါအပြင်ပိုင်း အစိတ်အပိုင်းအကုန် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်ချေပြီ ။ သို့သော် ယခုအချိန်တွင် ကျွနု်ပ်သို့ မြင်တွေ့လိုသည့်အရာမှာ ပျိုမြစ်မှုအလုံးစုံ ပေါင်းစုနေသည့် အဆိုပါ ရွှေကြုတ်အဖုံးအကာမဟုတ် ပတ္တမြားရောင်အဆင်းရှိပေထသော အတွင်းပိုင်း ဖြစ်လေသည် ။

ထို့ကြောင့်ပင် ငွေရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေ စမ်းသပ်ကရိယာ နှုတ်သီးကြီး အကူအညီဖြင့် စောက်ခေါင်းကြီးအတွင်းသို့ မနည်းကြီး ဖြဲကားကြည့်လေရာ . . . တွေ့ပါပြီ အမောင် သခွားသီး ။ စိမ်းဖန့်ဖန့် အရောင်သမ်းနေသည့် သခွားသီးမှာ နီစွေးသော မိန်းမကိုယ်အတွင်းထဲမှာ ပိပိအိအိကြီး နစ်မြုပ်လို့ နေပါကောလား ။ ပြောင်ချောချော အေးစက်စက်အတွေ့ကြောင့် အသည်းတယားယား ရှိသည်ထင်ရဲ့ စအို၀ ညိုတိုတိုလေးမှာလည်း ရှုံ့ချည်စုချည် ဖြစ်နေလေသည် ။ ကြည့်စမ်း သခွားသီးက တချောင်းလုံးမှ မဟုတ်တာ ။
. . . “ တချောင်းလုံး မဟုတ်ဘူးပဲဗျ ” . . .
. . . “ ဟုတ်တယ်ဆရာ ။ ထက်ပိုင်းကျိုးပြီး ကျန်ခဲ့တာ ” . . .
. . . “ ကျန်တဲ့တပိုင်း ကားပေါ်မှာ ပါလာတယ်မလား ။ သွားယူလိုက်ပါလား ကို— ရယ် ” . . .
ဒီတချက်တော့ သူတို့ တော်သွားပြီ ။ မြွေကိုက်ခံရလျှင် ကိုက်တဲ့မြွေကို ရိုက်သတ်ပြီး သယ်လာပေးရန် ပညာပေးဇာတ်လမ်းများကို ကြည့်ထားလို့ဖြစ်ပေမည် ။ သခွား တံကျင်လျှိုခံထားသော ကောင်မလေးကို အက်နာဂျက်ဆစ်တလုံး နှင့် စိတ်ငြိမ်ဆေးတလုံးဆီ ကစ်လိုက်ပြီးလျှင် ခွဲခန်းပြင်ခိုင်းထားလိုက်လေသည် ။

. . . “ ဘယ်နှယ့် ဖြစ်ရတုန်းဗျာ ။ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ သခွားသီးတွေများ ထောင်ထားလို့လား ” . . .
. . . “ သမီးက ဖင်ထိုင်ရက် လဲတာဆရာရဲ့ ။ ကျမက အောက်မှာထိုင်ပြီး သခွားသီးတွေ ရေဆေးနေတာ အဲဒါနဲ့ပဲ လေ အဲဒါဖြစ်သွားတာ ” . . .
သည်မိန်းမကြီး အာလူးတွေဖြီးနေပြီ ။ ဘယ်နှယ့် ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ချော်လဲတာနဲ့ အဖုတ်ထဲ တည့်တည့်စိုက်စရာလား ။
နို့ ပြီးတော့ ထိုအမိကလေးကကော ထမီမပါ ဖင်ဗလာနဲ့ ဟင်းချက်နေတာများလား ။ စကားတွေကလည်း ရှေ့သွားနောက်လိုက်မညီ ။ နောက်ပြီး ကျွနု်ပ်သည် ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ကုသသောသူလည်းမဟုတ်ပဲ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အထူးကုဆေးခန်းဟု ရောင်စုံဆိုင်းဘုတ်ကြီး တင်ထားလေရာ သူတို့သည် မသိစိတ်ခေါ်ဆောင်ရာ သည်ဆေးခန်းကို အဘယ်သို့များ ရှာရှာဖွေဖွေ ရောက်လာသနည်း ။ အံတိုနေပြီ ။ ရှိစေတော့ ရှိစေတော့ ။
. . . “ အိမ်မှာကော ထုတ်ဖို့ကြိုးစားသေးသလား ” . . .
. . . “ လုပ်ပါရော ဆရာရယ် ။ ကျမကော သူ့အဖေကော ထွက်လာမလားဆိုပြီး အတန်တန်လုပ်ကြည့်သေးတယ် ” . . .
. . . “ ဘာတွေလုပ်ထားတုန်းဗျ ” . . .
. . . “ ညှစ်ချခိုင်းတာပါရှင် ။ ဟိုဘက်လှည့် ညှစ်ခိုင်းလိုက် ဒီဘက်လှည့်ညှစ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ ။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကြိုးစားခိုင်းသေးတယ် မရဘူး ” . . .
. . . “ ဟုတ်လား အထဲကို ဘာတွေနဲ့ ထိုးထား နှိုက်ထားသေးလဲ ” . . .
. . . “ အဲဒါတော့ မလုပ်ပါဘူးရှင် ” . . .
. . . “ တော်သေးတာပေါ့ ” . . .
ကျွန်ုပ် စိတ်ပူသည်မှာ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်ကာ မဟုတ်ကဟုတ်က ပစ္စည်းတွေသုံးပြီး ဆွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစားထားလျှင် မိန်းမကိုယ်နံရံမှာ ထိရှဒဏ်ရာရပြီး ပိုးဝင်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည် ။

မိနစ်အနည်းငယ်ခန့်အကြာမှာ ကြွတ်ကြွတ်အိပ်တခုကို ကိုင်လို့ ကောင်မလေး၏ ခမည်းတော် ပြန်ရောက်လာလေသည်။ အလိုလေး တုတ်ခိုင်ကြီးမားပေစွ ။ ဟိုအဝှာလေးထဲမှာ ကြပ်သိပ်ညပ်နေပေတော့မည် ။ လက်အိပ်စွပ်ထားတော့ လက်ဖြင့် အဆိုပါ ထက်ပိုင်းကျိုးကြီးကို အိတ်အတွင်းမှ ထုတ်လိုက်လေရာ ဂန္ဓာအာရုံတွင် စိမ်းရွှင်ရွှင် အီလည်လည် အနံ့တခု သင်းလှိုင်၍ ဝင်လာ၏ ။ ဆာဂျင်တဦးတွင် ရှိအပ်သည့် သိမ်းငှက် မျက်လုံး ၊ ခြင်္သေ့ နှလုံးသား နှင့် မိန်းမပျိုတဦး၏ လက်ချောင်းများ အပြင် ဝံပုလွေကဲ့သို့ နှာခေါင်းပါကောင်းသော အကျွနု်ပ်သည် အဆိုပါ အနံ့၏ ဇစ်မြစ်ကို တပ်အပ်သိလေသည် ။
မိန်းမသုတ်နံ့ပါတကား ။

သခွားရောင် တောက်နေသော အပေါ်လွှာတွင် ဖြူကျဲကျဲ စေးထန်းထန်းအရာများ ချွဲကပ်လျက်ရှိနေသည်ကို စမ်းသပ်ခန်း မီးရောင်အောက်တွင် တလက်လက် မြင်ရလေ၏ ။
ကြည့်စမ်း ။ ရေဆေးထားတဲ့ ဟာကြီးကလည်းဟု . . . စိတ်ထဲတွင် ဖြစ်သွားသော်လည်း မျက်နှာပျက်ပျက်ဖြင့်ပင် ကြည့်နေသော မိဘနှစ်ဦးကို အားနာသောကြောင့် ဘာမှထပ်မေးမနေတော့ ။ ဖော်ရိန်ဘော်ဒီရဲ့ ဆိုဒ်နဲ့ ကယ်လီဘာကို သိသွားပြီမို့ အက်ရှင်ယူစရာသာ ကျန်တော့သည် ။ ဒီသခွားသီး ပြသာနာလောက်ကတော့ ဆရာတဆူဖြစ်တဲ့ လူမော့်အဖို့ ကိတ်မုန့်တစိတ်သာဖြစ်သည် ။
. . . “ လေ့ကျင့်ခန်းလေး နည်းနည်းပါးပါးလုပ်ရင်လည်း ဘာမှကူစရာမလိုပဲ ဒီအတိုင်းထွက်သွားနိုင်တယ် ။ အဲဒါလေးပဲ အရင်လုပ်ကြည့်ရအောင် ” . . .
. . . “ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာသင့်တော်သလိုသာ လုပ်ပါရှင် ” . . .

ဤအခေါင်းထဲ ဝင်းအောင်းနေသော ပစ္စည်းအဖုံဖုံကို ချွေးလေးတောင် မစို့ရပဲ လွယ်လွယ်ကူကူ ထွက်စေတတ်သော နည်းရှိရကား ဦးစွာပထမ လွယ်ကူရိုးရှင်းသော အနှီနည်းလမ်းကို သုံးရပေမည် ။
. . . “ ဇူးဇူးနဲ့ ဂူးဂူး ချိုင်းကနေ တွဲပေးစမ်း ” . . .
. . . “ သမီး ကြိုးစားပြီး ထကြည့်မယ် ဟုတ်ပြီနော် ” . . .
စမ်းသပ်ခုတင်ပေါ်တွင် အပုံလိုက်ကျန်ခဲ့လေသော ထမီကြောင့် ခါးအောက်ပိုင်း ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် မသက်မသာ ရှိးတိုးရှန်းတန်း ထရပါလေသည် ။ မတ်တပ်တခါ ဖြစ်ပြန်လျှင် အမြင်တမျိုး ပြောင်းပြန်သည် ။ ကောင်မလေးကား အမို့အဝိုက် အဖုအဖောင်း ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်ဖြင့် အမှန်အကန်ပင် တောင့်ဖြောင့်ပေစွ ။

ခါးကျင်ကျင် တင်ကားကား ဖင်ဖြိုးဖြိုး ဆီးစပ်ဖောင်းဖောင်းဖြင့် မြင်မြင်သမျှ အပြစ်မရှိအောင် လှပါပေသော သည်အမိ အဘယ်မှာ အားကိုးအရှာမှားပြီး သက်မဲ့ပစ္စည်း သခွားသီးနဲ့ ညားနေသလဲ စဉ်းစားရကျပ်ပါဘိ ။ သင်းကလေးကား အနာသည်းသောကြောင့်လား ၊ အရှက်သည်းသောကြောင့်ပင်လားမသိ မျက်ရည်လေး ဝဲတဲတဲ ဖြစ်နေပေပြီ ။ မည်သူ့ကိုမျှလည်း မျက်လုံးချင်းဆုံအောင် မကြည့်ပဲ အကြည့်ချင်း ရှောင်ခွာလို့သာနေလေသည် ။ ရောက်ကတည်းကလည်း စကားတခွန်း ပြည့်အောင် မဆိုသေး ။ သို့ပါသော်လည်း . . . အားကျွတ်ကျွတ် ဆိုသော စုပ်သပ်သံ . . . အင်းးး ဟူသောဆွဲငြီးသံ . . . အိအ အမလေးလေး ဆိုသော အာမေဋိတ်အသံတို့က တချက်တချက် နှုတ်ဖျားမှ ထွက်ထွက်ကျလာသေးသည် ။
. . . “ ကဲသမီး ဆရာပြောမယ် ။ အခု ဆရာပြောတဲ့ အတိုင်းလုပ်လို့ အထဲကဟာ ထွက်သွားရင် ဘာမှထပ်လုပ်စရာ မလိုတော့ဘူး ဟုတ်ပြီလား ” . . .
ခေါင်းကို သာသာလေး ငြိမ့်သောကြောင့် သူကလေး သဘောတူသည်ဟု ယူဆရကား ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရမည့် လုပ်ငန်းကို ညွှန်ကြားလိုက်ပါသည် ။
. . . “ သမီး ထိုင်ထလုပ်တတ်တယ်မလား ။ အေး အဲဒါလုပ်ယုံပဲ ” . . .
. . . “ ဆရာမလေးတွေက မလဲအောင် ထိန်းပေးထားလိမ့်မယ် ဟုတ်ပြီနော် ” . . .
. . . “ ကဲ ထိုင်မယ် ” . . .

ကျွနု်ပ် ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ လျှောက်လုပ်နေခြင်းမဟုတ်ပါ ။ အနောက်ပိုင်းနိုင်ငံများတွင် ရဲဖမ်းခံရလျှင်ဖြစ်ဖြစ် မသင်္ကာလို့ အထိမ်းသိမ်း အစစ်ဆေးခံရလျှင်ဖြစ်ဖြစ် ကျားမမရွေး လုံးတီးချွတ်ကာ ရှာဖွေစစ်ဆေးခြင်းကို မလွှဲမသွေ ခံကြရသည်မှာ ထုံးစံဖြစ်သည် ။ ထိုသို့ Strip-search ဒါမှမဟုတ် Cavity Search လုပ်ရာတွင် အမျိုးသမီးများကို ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် ထိုင်ထလုပ်ခိုင်းခြင်းသည်လည်း မရှိမဖြစ် ပါဝင်လေသည် ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် Body Packer ဆိုသူများသည် တရားမဝင်သော မစ္စည်းအမျိုးမျိုးကို အဖုတ်ထဲတွင်ထည့် ၍တမျိုး၊ ဖင်ထဲဖွက်လို့တဖုံ သယ်ဆောင်လေ့ ရှိကြရာ ဤသို့ ထိုင်ထလုပ်ခိုင်းပါက ထိုဂူအောင်းပစ္စည်းများ ထွက်ကျလာတတ်ပေသည် ။ လေယာဉ်ခရီးစဉ်များအတွင်း ဘိန်းဖြူများကို ကွန်ဒုံးများထဲသွပ်၍ သယ်သည်ကိုအသာထား သေနတ်ကိုပင် မိန်းမအင်္ဂါထဲဖွက်ကာ ထောင်အတွင်းသို့ မှောင်ခိုသွင်းသည်ဟု ကြားဖူးလေသည် ။

ကောင်မလေးမှာ လွန်စွာပင် လေးပင်နေသည်ဟု ထင်ရသည် ။ တအိအိခြင်းသာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်ပြီးလျှင် ဆောင့်ကြောင့်ကားယား ပိုဆက်ရှင်တွင် တငြီးငြီးတငြူငြူဖြင့် အီလေးစွဲကာ ကြာနေပြန်သည် ။ မနည်းကိုပင် ပြန်ဆွဲထူနေရလေရာ ကျွနု်ပ် တပည့်မလေးနှစ်ယောက်မှာ အတော်ပင် အင်တိုက်အားစိုက်ပြုနေကြရသည် ။ ကားစွင့်သောလုံးဝိုင်းလှသော ဖင်ပြောင်ကြီးမှာ ဖင်ကျွတ်ဖြင့် အထိုင်အထ လုပ်နေရသောအခါ အပြန်တိုး၍ ကြည့်ကောင်းလေသည် ။ နဂိုကပင် အတော်ပင် ဖင်ကြီးဖင်ကောက်သော အနှီကောင်မလေး၏ ဖင်အိုးဖွေးဖွေးကြီးမှာ မနည်းကြီးပင် နောက်သို့ ကော့ကောက်ထွက်လာရာ ရင်တုန်ပန်းတုန် မြင်ကွင်းကြီးပင်တည်း ။
. . . “ ပြန်ထမယ် သမီး ပြန်ထမယ် ။ ခြေထောက်လေး ပိုကားထားမယ် ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ” . . .
. . . “ သမီး အားစိုက်ပြီး နည်းနည်းလေး မြန်မြန်လုပ်ကြည့်ပါလား ”. . .
. . . “ အီးဟီးဟီးအီးး ” . . .
. . . “ ဟဲ့ဟဲ့ အော် ဘာလို့ငိုတာတုန်းသမီးရဲ့ ” . . .
. . . “ အိအိ ရှက်လို့ ဟီးးး ” . . .
နှစ်ခေါက် သုံးခေါက်ခန့်မျှသာ မနိုင်မနင်း အထအထိုင်ပြုပြီးလျှင် အာပြဲကြီးနဲ့ ငိုချလေတော့သည် ။ အေးပေါ့လေ သူလေးခမြာမှာ လူသိရှင်ကြား အဝှာထဲသခွားသီး ဝင်နေရတဲ့အထဲ ပရိသတ်ဗိုလ်ပုံအလယ်မှာ အဖုတ်ဟောင်းလောင်း ဖင်ဟောင်းလောင်းနဲ့ ထိုင်ထလုပ်နေရမှတော့ ဘယ်လောက်တောင့်ခံနိုင်မည်တုန်း ။ ပက်ပက်စက်စက် အရှက်ရမည်မှာ တွေးကြည့်စရာပင်မလို ။

. . . “ ဟိတ် ဆရာပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်လေ ။ ငါ ထရိုက်လိုက်ရ မကောင်းရှိတော့မယ် ” . . .
ဘိုးတော်က ထပ်ဟောက်ပြန်ပြီ ။ ဒီတခါ အတော်ပင် မာန်ပါလေရာ ရုတ်ခြင်းပင် မျက်စိရှေ့မှောက်ရှိနေသော သမီးဖြစ်သူ၏ လုံးတင်းဖွေးဥနေသော ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်ကြီးကို တကယ်ပင် ထဆော်တော့မလားဟု ထင်မိလေသည် ။
. . . “ ရှက်လို့ပါ ဖေကြီးရဲ့ အီးဟီး ” . . .
. . . “ ငါတယ် တောက် ဘာအခုမှ လာရှက်ပြနေတာလဲ လုပ်ဆိုလုပ် ” . . .
ခလေးမလေးမှာ တဗြဲဗြဲနဲ့ ထလို့ထိုင် ထိုင်လို့ထကို မလုပ်ချင် မလုပ်ချင်ဖြင့် ဆက်လုပ်ရရှာသည် ။ ကျွနု်ပ်တို့ အားလုံးမှာလည်း ခေါင်းတငုံ့ငုံ့ဖြင့် တွင်းဝတဝိုက်ကို ကြည့်ရင်း စောင့်မျှော်နေကြရသည် ။ ထိုကဲ့သို့ မျက်တောင်မခတ်တမ်း ကြည့်နေကြရာတွင် . . ဆောင့်ကြောင့် အပြီးထိုင်ချသည့် အချိန်မျိုးတွင် အမွှေးပါးပါးလေးသာ ရှိသော ဖင်ပြောင်မလေး၏ ဟိုဒင်းစောက်ပတ်ကြီးမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားချလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်မို့ နှုတ်ခမ်းသားထူမို့မို့လေးများပါ ကားဟသွားပြီးလျှင် ထိပ်ဖျားရှိလုံးတစ်တစ် စောက်စိငေါက်တောက်ကလေးက တောင်ခနဲ ပြူပြူ ထွက်လာသည်ကိုလည်း အသည်းယားစဖွယ် မြင်တွေ့နေရပါ၏ ။

ဤသို့ ဆက်လုပ်လေရာ ကြိမ်ရေ အနည်းငယ်ခန့် အပြီးတွင် ထွက်ကျလာလေသည် ။ မျှော်တလင့်လင့် စောင့်စားနေကြသော သခွားချောင်းတော့မဟုတ် ။
. . . “ ဟဲ့ဟဲ့ ဘာတွေတုန်း ” . . .
ဖြူပြစ်ပြစ် အရည်တွေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ထွက်ကျလာခြင်း ဖြစ်သည် ။ ကားထားရသဖြင့် အတန်ငယ်ပြဲဟနေသည့် သူလေး၏ မိန်းမကိုယ်စောက်ခေါင်းထဲကနေ ပွက်ခနဲ ပွက်ခနဲ ထွက်ကျလာသော ထိုအရာများမှာ စောက်ရည်များ ဖြစ်ကြောင်း ချက်ချင်းပင်သိလိုက်သည် ။ လက်ကျန်တွေပဲ အန်ထွက်လာသလား ၊ အတွင်းသားနံရံတွေကို ဆက်လက်ထိတွေ့ နှိုးဆွနေမှုကြောင့် အသစ်အသစ်တွေပဲ ထပ်ယိုလာသလား တော့မသိချေ ။ ကျွနု်ပ်၏ ပြောင်လက်နေသော ကြွေပြားခင်းကြမ်းပေါ်တွင် ထိုစောက်ရေကွက်ကြီးသည် အရောက်တဖိတ်ဖိတ် တောက်နေလေသည် ။ ချွဲပြစ်စီးနေသော အရည်ကြည်တွဲလေးတခုကမူ အပြီးထိမကျပဲ ဖုတ်သားတစ်တစ်ကြီးကြားမှာ တွဲလောင်းလေး ရီးလေးခို ကျန်နေသေးသည် ။
. . . “ သမီး တခုခု လျှောဆင်းလာသလိုမျိုး ခံစားရသလား ” . . .
. . . “ အီးဟီး အင်းဟင်းအင်း ” . . .
ငိုကြီးချက်မနဲ့ ခေါင်းပဲခါလေသည် ။ မဖြစ်သေးပါဘူး ။ သည်ပုံနဲ့ဆို လူလည်းပန်း ခရီးလည်းမတွင် ဖြစ်တော့မည် ။ လက်ကူရတော့မည့် အချိန်တန်ပြီ ။

. . . “ ကဲပါဗျာ သည်အတိုင်းတော့ ထွက်ကြလာမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး ။ ခွဲစိတ်ခန်းထဲ သွားကြတာပေါ့ . . .
ခွဲစိတ်ခန်းဟု ကြားလေလျှင် နီမြန်းနေသော ခလေးမလေး မျက်နှာလေးမှာ ရုတ်တရက် သွေးစုတ်ဖြူရော်သွားသကဲ့ မိဘဖြစ်သူလူကြီးများတွင်လည်း စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု၏ အရိပ်အယောင်ကို သိသိသာသာ သတိထားမိလေ၏ ။ မြန်မာလူမျိုးတို့၏ ထုံးစံအတိုင်း ခွဲစိတ်ရမည်ကို ကျားမြီးဆွဲရမလောက် ကြောက်ရွံ့ကြသည်ကို နားလည်သဖြင့် စိတ်သက်သာရာရအောင်လည်း ပြန်ရှင်းပြရသေးသည် ။
. . . “ စိတ်လည်း သိပ်မပူကြပါနဲ့ ။ သခွားသီးက ဘာမှမဖြစ်တတ်ပါဘူး ။ အော်ပရေးရှင်းလည်း လုပ်စရာမလိုပါဘူး ။ ဒါပေမယ့် အတွင်းမှာကွဲတာ ပြဲတာတွေ ဖြစ်နေမှာစိုးလို့ လိုရမယ်ရ ခွဲစိတ်ခန်းထဲမှာ လုပ်တာပါ ” . . .

အတွင်းခန်းသို့ ရောက်လေလျှင် သခွားသီးမမအား အိုတီကုတင်ပေါ်တင်ပြီးလျှင် လိုအပ်သည်များကို ပြင်ဆင်စေသည် ။
. . . “ သမီး ဆရာတသက်လုံး ဒီကိစ္စတွေကိုပဲ အထူးပြုထားပြီး ကိုယ်တွယ်လာတာ ။ သမီးအဖို့ တသက်မှာတခါ အရှက်ရစရာ ဖြစ်ပေမယ့် ဆရာအဖို့တော့ ထမင်းစားရေသောက် နေ့စဉ်မြင်နေကြပဲ ။ အဲတော့ စိတ်ကို တအားတင်းမထားနဲ့ ပိုပြီးတော့ နေရခက်တယ် ကြားလား ။ ဆရာ့ကိုလည်း ရှက်မနေနဲ့တော့ ” . . .
သည်တွင် ကျွန်ုပ်အား မရဲတရဲဖြင့် ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေး မသိမသာ ငြိမ့်၏ ။
. . . “ သမီးနာမည် ဘယ်လိုခေါ်တုန်း ဆရာ့ ပြောပါဦး ”. . .
. . . “ ဇွန် နှင်း သီ ” . . .
. . . “ ဘာတက်နေတုန်း ” . . .
. . . “ ယူဖက်အယ်လ် ဖိုင် နယ် ”. . .
နာမည်လေးက အလန်းသား ။ စိတ်ဖိစီးမှုတွေနဲ့ ကျောက်တောင်ကြီးပိနေသော သူလေးကို ဟိုပြောပြော ဒီဖောရှောဖြင့် စိတ်သက်သာရအောင် အာလူးဖုတ်ပေးရသည် ။ အမှန်တော့ သည်အဖြစ်သည် စကားတခွန်း မပြောနိုင်အောင် ဆိုးသည့် ဝေဒနာ မဟုတ်ပါချေ ။ အများသူငါ အကြားတွင် ရှက်ရွံ့သည်ကတကြောင်း ဖြစ်ပုံအမှန်ကို ပြောရမည်ကို စိုးသည်ကတကြောင်း သာမာန်ထက်လွန်ကဲကာ ခံစားပြနေခြင်းဖြစ်သည် ။ ယောနိအတွင်းရှိ သခွားတန်ခိုးကြောင့် စကားပြောလျှင် ဖီးလ်သံငြီးသံ ပါနေမည် စိုးသောကြောင့်လည်းပါသည် ။
. . . “ ကဲ အမေတို့လည်းအနားမှာ မရှိတော့ဘူး ။ ဆရာမေးတာကိုတာ မှန်မှန်ဖြေပေတော့ ” . . .
. . . “ ဘယ်နှယ့် ဖြစ်ရတာတုန်း ” . . .
သို့မေးလျှင် ကောင်မလေးကား မျက်လုံးလေး ပေကလပ်ပေကလပ်ဖြင့် ပြောပြပါသည် ။ ကျွနု်ပ်မှာမူကား ဒူးထောင်၍ ကားထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင် ကျကျနနထိုင်ရင်း လုပ်စရာရှိသည်များကို စတင်ဆောင်ရွက်ခြင်းပြုလေသည် ။

( ကနေ့ မိုးအေးအေးဖြင့် မိဇွန် ဇိမ်ကျနေသည် ။ အပေါ်ထပ်အခန်းထဲက အိစက်ညက်ညောတဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ လူးရင်းလှိမ့်ရင်း နှာဘူးကားလေးတွေ ကြည့်နေတာ ။ ဒီတော့ ဟိုနေရာက ရွစိစိနဲ့ ယားလာသည် ။ ယားတော့လား ဟိဟိ ရေခဲသေတ္တာထဲက နှိုက်ထားတဲ့ ရှယ်သခွားသီး တချောင်းရှိတယ်လေ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . တစ်တစ်တုတ်တုတ်ကြီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ပြီး ဖွားဖက်တော်ညီမလေးထဲ မဆန့်မပြဲကြီး အသွင်းအထုတ်ဖြစ်နေသည် ။ တောင်ထနေသော ရသာဖူးစောက်စိလေးကိုလည်း ကျိန်းတက်နေအောင်ပွတ် နေလိုက်သေးသည် ။ . . . အီးရှီး အမလေးးးးးးးးလေးးးးး မရတော့ဘူး ထွက် ထွက်ကုန်ပြီ . . . နတ်ပြည်ပို့သည် သခွားချောင်းအပြင်ပိုင်းကို တုန်နေတဲ့ လက်တဖက်ဖြင့် အားကုန်ဆုပ်ကာ တဆုံးသွင်းရင်း မွေ့နေမိသလားမသိ ။ သမုဒ္ဒရာလှိုင်းကြီးတွေပမာ ခံစားမှုအာရုံတွေ တလိပ်လိပ်တက်လာသည် ။ ခါးကြီးကော့တက်လာပြီး တကိုယ်လုံးက အကြောတွေ တဗြောင်းဗြောင်းနေအောင် ဆွဲဆန့်ကုန်ရင်း တင်ပဆုံအတွင်းသား ကြွက်သားတွေရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ညှစ်အားတွေနဲ့အတူ ကျင်းကြီးရေလျှံပြီ စောက်ခေါင်းကြီးရှုံ့ချည်ပွချည်နဲ့ အတွင်းနံရံကနေ စောက်ရေတွေ ယိုစိမ့်စီးကျကုန်သည် ။ . . . အီးယားးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာာာ အအအ . . .
. . . ဗြောင်း ဂျွတ် . . . )

. . . “ ရပြီ ။ ချောချောမောမောပဲ ထွက်သွားပြီ ” . . .
ကောင်မလေးက ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ရှင်းပြရင်းဖြင့်ပင် အကျွနု်ပ်မှာ ဟိုဟာလေးလုပ်လိုက် ဒီလိုလေးပြုလိုက် ချောဆီအရေလေးသုံးလိုက် သူကလေးကို လျှော့ခိုင်းလိုက် ညှစ်ခိုင်းလိုက် လုပ်လိုက်လေရာ တရားခံမောင်သခွားသီးမှာ ဆက်လက်ပုန်းအောင်းနေရန် မဝံ့တော့ပဲ ကိုယ်ထင်ထွက်ပြရတော့သည် ။
( မည်သို့မည်ပုံ လုပ်လိုက်သည့် ပရိုစီဂျာ အသေးစိတ်ကိုမူကား ဆရာစားချန်ထားပေသည် ။ )
ဒါကြီးက အပြင်မှာကျန်ခဲ့သည့် အပိုင်းလောက် မရှည် ။ တုတ်ပြဲပြဲ သခွားငုတ်တိုကြီးကို . . . ဒီမှာလေ ဒုက္ခပေးတဲ့ ဟာကြီး . . . ဟု လှမ်းပြပြီးလျှင် ဓာတ်ခွဲခန်းလည်းပို့ဖို့ မလိုအပ်သော်ပေမယ့် မဆီမဆိုင် လွှင့်မပစ်ချင်သေးသည်မို့ အိတ်တအိတ်ထဲသို့သာ ထည့်ထားလိုက်ပါသည် ။

အချိန်အတန်ကြာ ပူးပူးကပ်ကပ်နေခဲ့ရသော အမောင်သခွားကို လွမ်းလို့ထင်ရဲ့ ။ စောက်ခေါင်းဝကြီးမှာ ဟစိဟစိဖြင့် အရှုံ့အတွဖြစ်ကာ နှုတ်ဆက်သမှုပြုလေ၏ ။ ငိုလည်းငိုသည်။ နောက်ဆုံးလက်ကျန် အရည်အနှစ်များကလည်း ဖင်ကြားတလျှောက် စီးကျလေရာ စအိုဝပါ ရွှဲပေကုန်လေသည် ။ အတော့်ကို အရည်ရွှမ်းတဲ့ မိန်းခလေးပေပဲဟု စိတ်ထဲတွေးထင်မိပါ၏ ။

ခလေးမလေးမှာလေး အခုမှပင် အတော်စိတ်ပေါ့သွားသည်ထင်ပါရဲ့ ။ မျက်နှာလေးမှာ ဝင်းဝင်းပပ ပြန်ဖြစ်လို့လာပါသည် ။
အရည်ပလဗြစ်နှင့် ပေပွနေသော စောက်ခေါင်းနှင့်ဖင်ကြားတဝိုက်ကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးနေရင်း ဆွေးနွေးပညာပေးခန်းကို စရသည် ။
. . . “ သမီး ဟတ္တမေထုန်လို့ ခေါ်တဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အာသာဖြေတယ်ဆိုတာ ကျန်းမာတဲ့လူတိုင်း လုပ်ကြတာပဲ ။ ဘာမှ ရှက်စရာမရှိဘူး ” . . .
. . . “ ဒါပေမယ့် ပစ္စည်းတခုခုကို သုံးတော့မယ်ဆိုရင်တော့ အန္တရာယ်ကိုတော့ ကြည့်ရှောင်တတ်ရမယ် ။ သမီး ပုံမှန် လုပ်နေကြလား ” . . .
. . . “ ဟုတ် ” . . .
ရှက်စနိုးနဲ့ပင် ဝန်ခံလေရာ အကြံကောင်းဉာဏ်ကောင်း ပေးရတော့သည် ။
. . . “ ဒါဆိုရင် နိုင်ငံခြားကလာတဲ့ ယောင်္ကျားတန်ဆာအတုတို့ ဘိုင်ဗရေတာလေးတို့ ဝယ်ထားပါလား ။ သန့်စင်အောင် ဆေးကြောတဲ့ ပိုးသတ်ဆေးရေဘူးလေးပါ တခါတည်းဝယ်ပြီးသုံးလေ ။ သမီးလိုချင်ရင် ဆရာမှာပေးလို့ရတယ် ” . . .
. . . “ ဖေကြီးတို့ မိသွားရင် ဒုက္ခ ” . . .
. . . “ အခုကျတော့ကော ဒုက္ခမများပေဘူးလား ဟင် ။ အတွင်းမှာ သက်သေကြီးကျန်ခဲ့ပြီး လက်ပူးလက်ကျပ်မိတာ ” . . .
ဤသို့ပြောလျှင် ကောင်မလေးခမြာ မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ဆိုရှာသည် ။
. . . “ သမီးတော့ အိမ်ရောက်ရင် အရိုက်ခံရတော့မယ် ။ လမ်းမှာတည်းက ကြိမ်းနေတာ ” . . .
. . . “ အဲဒါတော့ ဆရာလည်း မကယ်နိုင်ဘူးကွယ် ” . . .
စိတ်လည်းပူ ဒေါသလည်း အမှန်အကန်ဖောင်းနေသည့် ဘိုးတော်ကြောင့် သည်သူငယ်မ အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ဖြင့် သူကလေး၏ ဖင်ကောင်းကောင်းတော့ ကြက်မွှေး သို့မဟုတ် တံမြက်စည်းစာ သေချာနေသည် ။ သို့သော် ထိုအမှုမှာ ကျွနု်ပ်နှင့် လားလားမျှ မဆိုင်တော့သည့် သူတို့မိသားစုကိစ္စသာ ဖြစ်ပေသောကြောင့် မှတ်ချက်မပေးလို ။ ကိုယ်နှင့်ဆိုင်သော အကြောင်းကိုသာ ဆက်ရပါသည် ။
. . . “ နောက်သခွားသီးလိုမျိုး ကျိုးတတ်ပြုတတ်တဲ့ ပစ္စည်းကိုပဲ သုံးမယ်ဆိုရင်တော့ ကွန်ဒုံးဖြစ်ဖြစ် စွပ်ထားပြီးမှသုံးလေ ။ ကျိုးပြုသွားရင်တောင် ပြန်ထုတ်ရလွယ်တာပေါ့ ” . . .

စကားချပ် ။ ။ ဆရာကြီးဒေါက်တာအောင်ခင်ဆင့် ရေးသော စာတအုပ်တွင် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူမမတယောက် သွားတိုက်ဆေးဘူးဖြင့် အာပုံအတွင်းထိုးကာ အာသာဖြေလေရာ ဆေးဘူးခမြာ အတွင်းကြေ (အင်္ဂါဇာတ်ထဲမှာ ကြေသွားတာပါ ) သွားသောကြောင့် ထိုကျောင်းသူမှာ အတွင်းဒဏ်ရာဖြင့် ဆေးရုံရောက်ရသည်ကို ဖတ်ဖူးလေသည် ။

ကောင်မလေးနှင့် အတန်ငယ် လေပေးဖြောင့်ပြီးမှ တော်လောက်ပြီဟု ယူဆကာ အပြင်သို့ ပြန်ထွက်လာလိုက်ပါတော့သည် ။
ခွဲစိတ်ခန်းမှ ထွက်ထွက်ချင်းပင် ကောင်မလေးမိဘနှစ်ယောက်က ပြာပြာသလဲ ထလာတာနဲ့ ကျွနု်ပ်မှာ ဆီးလို့သာ ဖြေရပါတယ် ။
. . . “ အိုကေတယ် အားလုံးအဆင်ပြေသွားပြီ ။ ဒဏ်ရာအနာတရ ဖြစ်တာလည်း မရှိပါဘူး ” . . .
. . . “ တော်သေးတာပေါ့ရှင် ။ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ ဆရာရယ် ” . . .
. . . “ ဒါပေမယ့် စိတ်မကောင်းစရာက အပျိုမြှေးတော့ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး ” . . .
. . . “ အို ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ . . . ကြားရဲ့လား ကျွန်မတို့သမီးလေး အပျိုမဟုတ်တော့ဘူးတဲ့ ” . . .
အမေကြီးက ဝမ်းပန်းတနည်း ဖြင့် လင်ကြီးဖြစ်သူအား လှည့်ငြီးလေရာ ကျွနိုပ်မှာ အတော်ပင် ပြောရခက်ဆိုရခက် ဖြစ်လေသည် ။ သည်မျှ ကြီးမားလှစွာသော သခွားသီးကြီး ဆန့်အောင် သွင်းနိုင်မျှဖြင့် အနှီသမီးပျိုလေး ပါကင်ပွင့်သည်မှာ ကြာလှရောပေါ့ ။ သခွားသီးဖြင့် ပွင့်သလား ။ ခရမ်းသီးဖြင့် ဖွင့်ထားသလား ။ ရည်းစားသနှာ ဒုတ်အစစ်ဖြင့် အဖွင့်ခံရသလား မသိသာတာ ရှိမည် ။ သိသိကြီးနဲ့ အခုထိအောင် ဟန်ဆောင်နေသေးတဲ့ သည်အမေ တတ်လည်းတတ်နိုင်ပါပေသည် ။

. . . “ ကဲပါဗျာ ကျွန်တော်ရှင်းပြပါ့မယ် ” . . .
ဟုတ်သော်ရှိ မဟုတ်သော်ရှိ သိပါစေတော့ဆိုသော စေတနာဖြင့် အသေအချာ ရှင်းပြရလေသည် ။
. . . “ မိန်းခလေးတယောက် အပျိုစစ် မစစ် ဆိုတာ အပျိုမြှေးတခုတည်းနဲ့ ဆုံးဖြတ်လို့ မရပါဘူးဗျာ ။ အခုလိုပဲ မတော်တဆမှုတွေဖြစ်ရင် ဥပမာ စက်ဘီးမှောက်ရင် ၊ တခါတလေ အလေးအပင်မရင်း အားကစားလုပ်ရင်းနဲ့လဲ အပျိုမြှေးက စုတ်ပြဲတတ်ပါတယ် ” . . .
. . . “ ဒါဆို ဆရာ နဂိုအတိုင်း ပြန်ဖြစ်အောင် လုပ်လို့ရသလား ” . . .
. . . “ ဟာ ရတာပေါ့ဗျာ ။ ခွဲစိတ်မှု လုပ်ပြီး ပြန်ဖန်တီးပေးလို့ရတယ် ” . . .
. . . “ ဘယ်မှာလုပ်လို့ရလဲ ” . . .
. . . “ ဒီဆေးခန်းမှာပဲ လုပ်လို့ရကြောင်းပါဗျာ ။ မူလ အောရီဂျင်နယ်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်အောင် ဟိုင်မန်နိုပလက်စတီ ဆိုတဲ့ ခွဲစိတ်မှု လုပ်လို့ရပါတယ် ” . . .
. . . “ မင့်ကလဲကွာ ။ ဘာတွေထပ်လျှာရှည်နေတာလည်း ” . . . .
. . . “ ရပါပြီ ဆရာရယ် ။ ကျေးဇူး အများကြီးတင်ပါတယ် ” . . .
အဖေဖြစ်သူခမျာ ဆက်လက်လျှာရှည်နေသော ဇနီးဖြစ်သူကို အတော်ပင် သည်းမခံနိုင်ဘူး ထင်ရဲ့ ။ စကားကို အတင်းဝင်ဖြတ်လေသည် ။ မတော်တဆတော့ မတော်တဆပဲ ။ ဒါပေမယ့် မီးဖိုချောင် မတော်မဆ မဟုတ်မှန်း ကျွနု်ပ်လည်း သိသည် ။ သူတို့လည်း သိသည် ။ ပေါ်တင်ကြီး အာဖျံကွီးနေရသဖြင့် မျက်နှာပူလှပြီဖြစ်သော ဖခင်ဖြစ်သူကို သားသမီးမရှိသေးသော်လည်း ကိုယ်ချင်းစာပါ၏ ။ သမီးဖြစ်သူ သွေးသားရွလို့ ကမြင်းကြောထပြီး အဖုတ်ထဲတွင် သခွားသီးကျန်ခဲ့၍ ဆေးခန်းရောက်သည်ကို အဘယ်မှာ မရှက်ဘဲနေမည်နည်း ။ မျက်နှာမီးဟပ်ထားသလို ဖြစ်နေရော့မည် ။

. . . “ သိချင်တာများ ရှိသေးလားဗျာ ” . . .
. . . “ မရှိတော့ပါဘူး ဆရာ ။ ဆရာပဲ လိုအပ်တာ ညွှန်ကြားပေးပါ ” . . .
. . . “ အနာသက်သာအောင် ဆေးလေးရေးပေးလိုက်ပါမယ် ။ အတော်လေးလည်း လန့်သွားမယ်ဆိုတော့ ဒိုင်ရာဇီပန်လေးပါ နည်းနည်းပါးပါးပေးလိုက်မယ် ” . . .
ကျွန်ုပ်မှာ စကားတပြောပြောဖြင့် ကောင်တာမှာပဲ လိုရမယ်ရဟာလေးတွေ ရေးပေးအပြီးမှ သတိရကာ ပန်ဖလက် တခုပါ ထုတ်ပေးလိုက်လေသည် ။
. . . “ ဒါလေးက ကျွန်တော်စောနက ပြောတဲ့ အပျိုမြှေးပြန်လည်တည်ဆောက်ပြုပြင်တာ နဲ့ပတ်သတ်တဲ့ ဟာလေး ” . . .
. . . “ နောက်ပြီးတော့ မီးဖိုချောင်မှာ ကြမ်းခမ်းတွေ ဘာတွေအသစ်ခင်း ဖို့လည်း စဉ်းစားကြပါဦး ။ သခွားသီးမို့တော်သေးပေါ့ဗျာ ငြုပ်ကျည်ပွေ့သာဆို ဒုက္ခ ။
ထိုသို့ အတည်ပေါက်ကြီး ပြောလိုက်လေလျှင် လူကြီးနှစ်ဦးမှာ စပ်ဖြီးဖြီးကြီးဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ကြရလေသည် ။
. . . “ လုပ်စရာတွေတော့ ဒါလောက်ပါပဲဗျာ ။ အထဲမှာလည်း အားလုံးပြီးလောက်ပါပြီ ။ ခနနေ ထွက်လာပါလိမ့်မယ် ” . . .
. . . “ ကျေးဇူးပါပဲ ဆရာရယ် ” . . .
. . . “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ။ ဒါဆို ကျွန်တော့်ကိုလည်း ခွင့်ပြုပါအုံး ” . . .
ဤသို့ဖြင့် သမီးတကောင် နွားတထောင် သခွားသီး ထက်ပိုင်းကျိုး အမှုကိစ္စ သည်တွင် ပြီးလေသည် ။

သည်နေရာတွင် အကြောင်းသင့်သောကြောင့် ကျွနု်ပ်၏ ဗီးနပ်စ် အထူးကုဆေးခန်း အကြောင်းကို အနည်းငယ် ဖော်ပြပါအံ့ ။

ကျွနု်ပ် တော်ဝင်လိင်အထူးကုကြီးဖြစ်ပြီး ဘိလပ်ပြည်မှ ပြန်ရောက်ကာစက ဟောက်စ်ဆာဂျင်ဘဝကတည်းမှ ဆရာရင်းဖြစ်လာသော ဝန်ကြီးအား လိင်မှုရေးရာဆေးပညာဌာန အသစ်တောင်းလေရာ အကြိမ်းခံရလေသည် ။
. . . “ အဘ အရင်ရေနံရုံးကြီးကို ဆေးရုံသစ်ကြီးလုပ်ပြီး တိုးချဲ့မယ် ကြားတယ် ။ နေရာတွေပိုနေရင် ကျွန်တော်ဖို့လည်း နှာဘူးဆေးပညာဌာန တခုလောက် ဖွင့်ပေးပါလား ” . . .
. . . “ ဟေ အဲ့မှာတော့မရဘူး ။ မင်းလိုချင်ရင် အိုဂျီမှာ ယူနစ်တခု တွဲပေးမယ် ” . . .
. . . “ ဟာ အဘကလည်း ဘာမှဆိုင်တာလည်း မဟုတ်ဘူး ။ ပြီးတော့ အဲဒီ့မမတွေ အောက်မှာလည်း မလုပ်ချင်ပါဘူးဗျာ ။ သူတို့ ပစိပစပ်များတဲ့ အကြောင်း အဘလည်း သိသားနဲ့ ” . . .
. . . “ မရလည်း မတတ်နိုင်ဘူး ကိုယ့်လူရေ ငါလည်း ဟိုဒု— ဆိုတဲ့လူကြီး ဝင်ဝင်လာလို့ ငြိနေရတာကြားထဲ မင်းကတမှောက်ကွာ ” . . .
ဒါနဲ့ပဲ ကျွနု်ပ်မှာ ပညာမာနလေးကလည်း တထောင်ထောင် ၊ နှစ်ဖက်မိဘများကျေးဇူးဖြင့် အရင်းအနှီးလေးကလည်း ရှိလေတော့ ပြည်သူ့ဝန်ထမ်း အစိုးရအလုပ်မလုပ်ပဲ ကိုယ်ပိုင်ဆေးခန်းထောင်လိုက်ပါသည် ။

ဆေးခန်းနာမည်ရွေးရာတွင်လည်း သင့်တင့်လျှောက်ပတ်ပြီး လုပ်ငန်းသဘော ကိုက်ညီမည့်အမည်ကို စဉ်းစားလေရာ ဥမ္မာဒန္နီ ၊ ဗီးနပ်စ် ၊ ညမွှေးပန်း သုံးခုကို စကာတင် အရွေးထား၏ ။ သည်တွင် ညမွှေးပန်းဟူသော နာမည်မှာ ဆေးခန်းနာမည်နှင့်မတူ ဖာခန်းလိုလို အနှိပ်ခန်းလိုလို ဖြစ်နေသည်ဟု အများက ဆိုသောကြောင့် ပယ်လေရာ နှစ်ခုသာ ကျန်လေသည် ။ ထိုနှစ်ခုကိုတော့ ရွေးရခက်ကြီး ဖြစ်နေသောကြောင့် မိတ်ဆွေဖြစ်သူ အိန္ဒိယပြန် အမည်ပေးကင်ပွန်းတပ် ပါရဂူတဦးနှင့် သွားရောက်တိုင်ပင်ဆွေးနွေးရာ ဤသို့ အကြံပေးပါ၏ ။
. . . “ ဥမ္မာဒန္နီ ဆိုတဲ့ နာမယ်က မြန်မာပိုဆန်ပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ ဗီးနပ်စ်ကို ပိုကြိုက်တယ် ။ ခင်ဗျားဆေးခန်းက လိင်ကိစ္စတွေကုမယ့် ဆေးခန်းမဟုတ်လား ။ အမျိုးသမီးတွေရဲ့ ဆီးခုံကို Mons Venus လည်းခေါ်သလို ရောမနတ်ဘုရားမ ဗီးနပ်စ်ကလည်း အချစ်ကိစ္စသာမက လိင်စိတ်၊ သာယာမှု နဲ့ လှပမှုကိုလည်း ကိုယ်စားပြုတယ် ။ အဲတော့ ခင်ဗျား ဆေးခန်းကို ဗီးနပ်စ်လို့ နာမည်မှည့်ရင် ဗျပ္ပတ် အင်မတန်ကောင်းတယ် ” . . .
သည့်နောက် ထိုခုနှစ်သက္ကရာဇ်၏ ဂြိုလ်စီးဂြိုလ်နင်းနှင့် ကျွန်ုပ်၏ဖွားဇာတာဖြင့်ပါ တိုက်ဆိုက်၍ မဟာဘုတ်၊ အင်္ဂဝိဇ္ဇာ နှင့် ဆန်းဗေဒင် တို့ကို သုံးပြီး ဆန်းစစ်လေရာ ပက္ခလွတ်၍ အကျိုးပေးမည့် နာမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပါသည် ။ သို့ဖြစ်ရာ ရောမအချစ်နတ်ဘုရားမ (ဝါ) လိင်နှင့်အလှနတ်ဘုရားမ ဖြစ်ပေသော ဗီးနပ်စ် ဖြင့်ပင် ဆိုင်းဗုတ်တင်လေရာ ထိုဆရာ ပြောသည့်အတိုင်း အထူးပင်အောင်မြင်လေသည် ။

ကျွနု်ပ်၏ ဆေးခန်းမှာ တပတ်လျှင် ငါးရက်ခန့် ဖွင့်လှစ်ထားပြီး တနင်္ဂနွေ ၊ တနင်္လာတွင် ပိတ်ပါ၏ ။ ဖွင့်ရက်များတွင် မနက်ပိုင်း လူနာကြည့်ချိန်နှင့် ညနေပိုင်း လူနာကြည့်ချိန်ဆိုပြီး နှစ်ချိန်ခွဲလေသည် ။ အမျိုးသားလူနာများတွင် စွမ်းဆောင်မှုကျဆင်းခြင်း နှင့် အမျိုးသမီးလူနာများတွင် ကာမဂုဏ်အာရုံ ခမ်းခြောက်လျှော့နည်းခြင်း တို့မှာ အများဆုံးတွေ့ရသည့် ပြသာနာများ ဖြစ်ပါသည် ။ မိန်းမများ ကာမပန်းတိုင်အပြီးတိုင် မရောက်မရခြင်းမှာလည်း အင်မတန် အဖြစ်များ၍ ပုံမှန်လိုပင် ဖြေရှင်းပေးနေရသည့် ကိစ္စဖြစ်၏ ။ အခြားတခြားသော ဘုစုခရု ပေါက်တက်ကရ ရောဂါပေါင်းစုံကိုလည်း တွေ့ရပါသေးသည် ။ လူနာကြည့်ရာတွင်လည်း ဇယ်ဆက်သလို ဝရုန်းသုန်းကား ကြည့်လို့မရပဲ အာလူးများများဖုတ်ပြီး လေကုထုံးပေးရသော ပြသာနာကများသောကြောင့် တဦးလျှင်တဦးဆိုသလို အချိန်အတော်ပေးရပါသည် ။

ကျန်းမာရေးစရိတ် ကြီးလေးလှသော ယခုခေတ်ကြီးတွင် လိင်ကိစ္စမှာ ကျေနပ်မှုမရှိခြင်း ၊ ဟိုနားဒီနား ပြုပြင်လိုခြင်းတို့ကြောင့် ငွေကုန်ကြေးကျခံကာ ဆေးခန်းပြသူများဖြစ်သောကြောင့် ကျွနု်ပ်၏ ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှုန်းသော ဖောက်သည်လူနာများမှာ လူလတ်တန်းစားနှင့်အထက်များ ဖြစ်ကြလေသည် ။
( သို့သော် ကျွနု်ပ်မှာ ကြီးလေးသည့် ငွေကြေးမတတ်နိုင်သည့် အများပြည်သူများကိုလည်း ကုသစောင့်ရှောက်လိုသော စေတနာအရင်းခံ ရှိသောကြောင့် အခွင့်အရေးရတိုင်း ဆရာ့ဆရာကြီးတို့၏ ပရဟိတနယ်လှည့်ကွင်းဆင်း ခွဲစိတ်ကုသရေးများတွင် လိုက်ပါပြီး ပါရမီဖြည့်လေ့ရှိပါသည် ။ )

ခွဲစိတ်ပြုပြင်မှုများကိုတော့ တပတ်လျှင်နှစ်ရက်ခန့် နေ့လည်ပိုင်းတွင် လုပ်လေ့ရှိသည် ။ အသေးစားအော်ပရေးရှင်းများက အများစုဖြစ်ပြီး ပိစိမကွေးသော ကေစ့်များလုပ်ရာတွင်တော့ မေ့ဆေးအထူးများဖြစ်ကြသည့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာချမ်းငြိမ်း နှင့် အမလိုခင်ရသော ဒေါက်တာသီတာဆွေ တို့က လိုအပ်သလို လာရောက်ကူညီပေးတတ်ပါသည် ။ မိန်းမဆာဂျင်ပေါက်စ ဒေါက်တာသီရိသက်ဇော်ကလည်း ပလတ်စတစ်ဆာဂျင် ဖြစ်ချင်သူ ဖြစ်ရကား သူစိတ်ဝင်စားသည့် အမျိုးသမီးကေစ့်များတွင် assist လုပ်ပြီး ပညာယူလေ့ရှိသည် ။ ခွဲစိတ်အပြီး ညအိပ်ညနေ ဆေးရုံတွင် သိပ်ရမည့် ခွဲစိတ်မှုများကိုတော့ ၂၄နာရီ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု ပေးနိုင်သည့် အထူးကုဆေးရုံကြီးတရုံတွင် သွားရောက်လုပ်ကိုင်ပါသည် ။

ကျွနု်ပ်၏ ဗီးနပ်စ်ဆေးခန်းမှာ အထက်ပါဖော်ပြထားသည့် သတ်မှတ်အချိန်ဇယား ရှိပေမည့် ကိုယ်ပိုင်တဦးတည်းထိုင် ဆေးခန်းဖြစ်သောကြောင့် လူနာနည်းလျှင်နည်းသလို မနက်ပိုင်း ညနေပိုင်း ပေါင်းလို့ရသလို ၊ များလျှင်များသလို လိုတိုးပိုချိန်း လုပ်လို့ရပါ၏ ။ သာရေးနာရေးရှိခြင်း၊ ပြင်ပအလုပ်ကိစ္စများပေါ်ခြင်း နှင့် ခရီးထွက်ခြင်း စသည်မျိုး ရှိလျှင်လည်း ဆေးခန်းပိတ်လို့ရသည် ။ အများစုသောလူနာများမှာ ပုံမှန်ကြည့်နေကျ မျက်နှာသိများ ဖြစ်သလို လူနာသစ်များကလည်း ကြိုတင်စုံစမ်းဘွက်ကင် လုပ်ပြီးမျှသာ လာလေ့ရှိသောကြောင့် အချိန်းအချက်ပြု အရွှေ့အပြောင်းလုပ်ရတွင် ပြသာနာတစုံတရာ မရှိပါပေ ။

ဆိုခဲ့ပြီးသော လက်စွဲတော်လေးများဖြစ်သည့် ဖူးဖူး၊ ဇူးဇူး နှင့် ဂူးဂူး အကြောင်းကိုလည်း ချန်ထားခဲ့လို့မရပါပေ ။ သူတို့သာ မရှိလျှင် ကျွနု်ပ်၏ ဆေးခန်းကြီးမှာကား တစပြင်ကဲ့သို့ ခြောက်ကပ်ပေရော့မည် ။ ဇူးဇူး နှင့် ဂူးဂူးကား လုပ်ငန်းကျွမ်းကျင်မှု အထူးရှိသူသော သူနာပြုမလေးများ ဖြစ်ပါ၏ ။ မှတ်ပုံတင်ပေါ်မှ နာမည်မှာ ဇင်မီ နှင့် သိင်္ဂီဖြိုးမောင် ဖြစ်သော်လည်း နှုတ်ကျိုးနေကြအတိုင်း ဇူး နဲ့ ဂူး ကိုပဲ အပူးလုပ်ပြီး ခေါ်နေကျဖြစ်နေပါပြီ ။ ဖူးပွင့်ကိုကို ခေါ် ဖူးဖူး မှာကား ကောင်တာတဝိုက်ကို အပိုင်စားပေးသနား ခံထားရသော receptionist နှင့် pharmacist ရာထူးနှစ်ခုပူးကို ချီးမြှင့်ခံထားရသူ ဖြစ်သည် ။

သင်းကလေးတို့ကား ရုပ်ရည်ရူပကာ ပြေပြစ်တောင့်တင်းပြီး အတွင်းအပြင် ပစ္စည်းကောင်းသူများ ဖြစ်ကြပါလေသည် ။
. . . နိုးနိုး သူတို့နှင့်တော့ ကျွန်ုပ်လူမော် အဝှာကိစ္စသံဝါသနည်းဖြင့် ပတ်သတ်ခြင်း မရှိပါပေ ။
သို့ပေသိ သူတို့လေးများ၏ အတွင်းရေး အပြင်ရေး မိသားစုရေး ငွေရေးကြေးရေး ကျန်းမာရေး ရည်းစားတဏှာနှာဘူးရေးရာထိ အရေးရေးအရာရာ ကိစ္စများတွင် ကျွနု်ပ်သည်သာ အားကိုးတိုင်ပင်ရာ ဖြစ်ပါသည် ။ အလုပ်ရှင်တယောက် အနေနှင့်သာမက အုပ်ထိန်းစောင့်ရှောက်သူကဲ့သို့တမျိုး ဆရာသမားအရင်းအခြာ အနေဖြင့်တဖုံ ရင်းနှီးလှသော ဆက်ဆံရေးရှိပါသည် ။ ဆုံးမသင့်သော အခါမျိုးတွင်လည်း ခြောက်တန်ခြောက် ဟောက်တန်ဟောက် ဆူတန်ဆူဖြင့် မုန့်ဟင်းခါးကျွေးပေးရသည့်အပြင် လိုအပ်လာပါက အလိမ်အခေါက် နားရွက်ဆွဲထိုင်ထလေးများနှင့်ပါ ထိန်းထားရပါသည် ။

ကျန်းမာရေးကိစ္စအမှုများနှင့် ပတ်သတ်ပြီး ထိုထိုဤဤ နေရာများကိုလည်း ချောင်ကြားမကျန် မြင်ဖူးပါ၏ ။
ဥပမာ ဆိုရသော် . . . နို့နို့တွင် အကြိတ်အဖု စမ်းမိပါသည်ဆိုပြီး အကြောက်လွန်သော ဖူးဖူးလေး၏ ဖရဲသီးအဖူးအပြွတ်ကြီးကို ကိုင်တွယ်စမ်းသပ်ပေးရင်း reassure လုပ်ပေးရဖူးသလို ဇူးဇူးမ ကမြင်းကြော အထလွန်ပြီး လက်ဆောင်ရခဲ့သော
မိန်းမကိုယ် ယောင်ယမ်းယားနာခြင်းကိုလည်း ကျွနု်ပ်ပဲ ကုသမှု ပေးခဲ့ဖူးပါသည် ။ ဒင်းတို့လေးတွေ နေမကောင်းထိုင်မကောင်း ဖြစ်လျှင်လည်း ကျွနိုပ်ပဲ တင်ပါးလှန်ဆေးထိုး လုပ်ပေးရပါ၏ ။ ကျွနိုပ်တယောက်လုံး အားကိုးရှိလေသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး အတွန့် အဖု အကွက် ယားနာ ဝက်ခြံ ဘာဖြစ်ဖြစ် ကုသပြုပြင်မှုကို ဖရီးကစ်ရနေသောကြောင့် သူတို့လေးတွေ တကိုယ်လုံး သင်းတို့၏ ရည်းစားများပင် ကျွနု်ပ်လောက် မြင်ဖူးရဲ့လားဟုပင် တခါတလေ တွေးထင်မိ၏ ။ သို့သော် ထိုအဆင့် ထိုမျှထိသာ ။ သမီးကဲ့သို့ တပည့်ကဲ့သို့ ဆက်နွယ်နေသော အဖြူရောင်ဆက်ဆံရေးကို အရောင်မဆိုးလိုပါပေ ။

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . “ ဟိုက် ရှလပတ်ရည် ” . . .
ကားထိုးရပ်လိုက်လျင်ချင်းပင် အိမ်ကြီးထဲမှ ဖူးဖူးကြွကြွ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ဖြူဖြူထွားထွား အသက်သုံးဆယ် အရွယ်ခန့် အမျိုးသမီးချောတဦး ပြေးထွက်လာ၏ ။ သူလေး၏ ဝတ်စားထားပုံကို ကြည့်ပြီး ဂုရုကွေးကြီး၏ လက်သုံးစာလုံးပင် ယောင်ရမ်းပြီး ထွက်မိသွားလေသည် ။ ထိုမိန်းမချောလေး ဆင်မြန်းထားသည့် ဖလမ်းဖလမ်း ထနေသော ပန်းနုရောင် ဂါဝန်ပါးပါး၏ အသားကား လွန်စွာပါးလွှာကျဲပါး နူးညံ့လေရာ ခါးဝတ်ပုဆိုးတိမ်မီးခိုးအသို့ပင် တိုးယိုပေါက် နီးနီးမြင်ရလေသည် ။ ရင်ဘတ်ရှေ့ကစလို့ မျက်နှက်စာတပြင်လုံးတွင် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး ဖြစ်နေသည့် ခန်းစီးထိပ်လို ထပ်ပြီးတန်ဆာဆင်ထားသော ဒီဇိုင်းကြောင့်သာ အဓိကနေရာများကို သေချာရှင်းလင်းစွာ မမြင်ရပဲ ပဟေဌိဆန်သလိုလို ရိုးတိုးရိပ်တိပ် ရှိသည် ။ ဤသို့ဖြစ်အောင်ပင် တမင်စတိုင်ထုတ် ဒီဇိုင်းထွင်ထားသည် ဖြစ်မည် ။

အနှီ အဝတ်အစားပက်စက်ပေသော တလုံးတခဲ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ဖွံ့ဖွံ့စို့စို့ ရှိလှသည့် မိန်းမချောလေးမှာ ကျွန်ုပ်၏ ချစ်မငြီးသော ဇနီးမယားလေး လူစီမိုးမြင့် ဖြစ်ပါသည် ။ ဦးမိုးမြင့် သမီးမှန်း ကြားရုံမျှနှင့် ခန့်မှန်းလို့ရသော သူကလေးမှာကား ဆရာသိန်းဖေမြင့်၏ မင်းတိုင်အမတ် ဝတ္တုထဲမှ အနားသားလူစီ မိန်းမရွှင်လေးလူစီခင်ခင် ကဲ့သို့ပင် ဆယ်နှစ့်ကြိုးပိုင်သည့် အချစ်ကဝေမလေး ဖြစ်၏ ။ ကျွနု်ပ်နှင့် မတွေ့မီ ငယ်စဉ်တောင်ကျေး ခလေးဘဝတည်းက ချစ်သူရည်းစား မှိုလိုပေါက်အောင် ထားပြီး ဗွက်ပေါက်မတက် ကမြင်းခဲ့သော ဒင်းကလေးမှာ မြန်မာအမျိုးသမီးများထဲတွင် ရှာမှရှားအောင် လိင်စိတ်ဆန္ဒပြင်းထန်ကြီးမားလေသူ ဖြစ်ပါသည် ။

ဤမျှမျိုးစေ့သန်လေသော ဇနီးမယားကို မြေသြဇာထည့်သလို ညားခါစမှ စတင်လို့ ဆိုင်ဘေးရီးယားဂျင်ဆင်းတကွ အကောင်းအညွန့် အဆီအနှစ်ပေါင်းစုံပါဝင်သော စိန့်တိုင်းဖြစ် နာမည်ကြီး မိန်းမလိင်အားတိုးဆေးကြီးကို နေ့စဉ်ပုံမှန် တိုက်ကျွေးလေရာ လူစီမှာ တုတ်မြင်သမျှ အစိုးမရအောင် အထိုးခံချင်လှသော အမျိုးသမီးဖြစ်လာလေသည် ။ လိင်အင်္ဂါဒေသ တဝိုက်ကို သွေးလည်ပတ်မှုကောင်းမွန်စေသည့် အဆိုပါဓာတ်စာ၏ အကျိုးအာနိသင်ကြောင့် မယားလေး၏ မွေးရာပါပစ္စည်းကြီးမှာ အရွယ်အစားကော အရည်အသွေးပါ နဂိုကထက်ကိုပင် သိသိသာသာ ကောင်းမွန်လာပြီး အချိန်ရှိသရွေ့ ဘုံဘိုင်ခေါင်းဖွင့်သည့်အလား တောက်တောက်ယို ဗြန်းဗြန်းကျ ရွှဲရွှဲစို ဖြစ်နေပါ၏ ။

. . . “ ဖိုးချစ် နောက်ခန်းက ငါ့လက်ဆွဲအိတ်ယူပေးအုံး ” . . .
. . . “ ဗျာ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ” . . .
မျက်လုံးကြီးအပြူးသားနှင့် ကျွန်ုပ်မယားလေး၏ တုန်အိအိတုန် အလှများကို ငမ်းနေသော ဒရိုင်ဘာကောင်လေးမှာ ကျွနု်ပ်အသံကြားမှပင် သတိပြန်ဝင်လာလေသည် ။ မဖြစ်လေဘူး ။ ကားသမားပြောင်းမှ ဖြစ်တော့မယ် ။ မယားလေး သွားလိုရာကို တနေကုန်တနေခမ်း မောင်းပို့ရသော ဒင်း ကျွနု်ပ်ရှေ့တွင်ပင် သည်မျှပုံပျက်နေလျှင် နှစ်ကိုယ်တည်းရှိပါက မတွေးဝံ့စရာတွေ ဖြစ်ပေတော့မည် ။
(ကျွနု်ပ်မှာ အမှန်တကယ်တော့ဖြင့် သဝန်တိုတတ်သူ မဟုတ်ပါချေ ။ ဆက်ဆီတုံးဇနီးလေး၏ အလှအပများကို အများသူငါ သွားရည်မြားမြားကျအောင် ငမ်းပြီးပြစ်မှားသည်ကိုလည်း တပုံတနည်းဖြင့် ခံစားတတ်သူဖြစ်သည် ။ ကိုယ်ပိုင်ဖင်အိုးအစုံ အဖုတ်ပုံကို လူသူအများ ငမ်းကြစေခြင်းငှာ ဖိုရိမ်ပေါင်းစုံ ဖေ့ဘွက်ပေဒ့်ပေါင်းစုံတို့ကို လျှို့ဝှက်ပေးပို့ခြင်းဖြင့် ကုသိုလ်ယူရင်း comments ဖတ်ခါ ဖီးလ်ယူခြင်း အမှုကိုလည်း ပြုပါ၏ ။ သို့ပါသော်လည်း ကိုယ့်အသိုင်းအဝိုင်း ကိုယ့်ဝန်းကျင်ကသူများဖြင့်တော့ မဖြစ်စေလို ။ တပည့်သားချင်းများက အရိုအသေတန်အောင် မလုပ်လိုပေ )
သည်မျှပင်မက သုံးယောက်ပူး၊ လေးယောက်ပူး သရီးဆမ်း ဖိုးဆမ်းများသာမက ဂရက်ဆု ဂရုဆက်စ် များအထိပင် နိုင်ငံရပ်ခြား အချို့အရပ်များ၌ စမ်းသပ်ခဲ့ဖူးကြောင်းကို နောင်အလျဉ်းသင့်လျှင်သင့်သလို ဖော်ပြပါအံ့။

ကျွန်ုပ်ကားထဲမှ ထွက်လျှင် ပြုံးရွှင်မြူ းတူးသည့် မျက်နှာဖြင့် ကြိုလင့်သော ချစ်ဇနီးလေးက ကျွနု်ပ်လက်မောင်းကို ရီးလေးခိုလျက် လိုက်လေသည် ။
. . . “ ကိုကို ပင်ပန်းလာပြီထင်တယ် ။ မီး ကိုကိုကြိုက်တဲ့ စတော်ဘယ်ရီမစ်ရှိတ် လုပ်ပေးမယ် ” . . .
ဧည့်ခန်းရှိ ဆက်တီကြီးပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်ပြီးလျှင် ကျောပေးလျှက်လျှောက်သွားသော လူစီလေး၏ နောက်ပိုင်းကို မြင်လျှင် အမောဆို့သွားပါ၏ ။ ဖင်ပြောင်ကြီး ပါလား ။ မဟုတ်သေးပါဘူး ။ အဝတ်ရှိပါသေးတယ် ။ သို့ပေသိ ရှေ့ဘက်ခြမ်းလိုမဟုတ်ပဲ ဗြောင်ကျကျတလွှာတည်းသာ ဖြစ်လေရာ မဝတ်ထားသည့်အလားပင် ဖြစ်ချေသည် ။ ခြေလှမ်းနှင့်အတူ တင်ခြားမျဉ်း တဖက်တချက်ရှိ ဝိုင်းစက်လုံးတင်းနေသည့် ဖင်လုံးကြီးများ နိမ့်တုံမြင့်ခုန်လှုပ်ခါခြင်း တင်းတင်းပြည့်ပြည့် ပေါင်တံများအရင်းရှိ ဖင်မြှောင်းကြီး အတက်အကြွဖြစ်ခြင်း တို့ကိုပင် မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ရပါသည် ။

ခေတ္တခဏခန့်ကြာလျှင် ကားဆရာကောင်ကလေး ဖိုးချစ် သော့ကလေး တချွင်ချွင်ဖြင့် ကားထိုးအပြီး ရောက်လာလေ၏ ။
. . . “ ဆရာ ဘာခိုင်းစရာရှိသေးလဲ မသိဘူး ” . . .
. . . “ ဒီနေ့တော့ရပြီကွာ ။ မနက်ဖြန်သာ ၇နာရီခွဲလောက် အရောက်လာခဲ့ ။ ဟုတ်ပြီလား ” . . .
. . . “ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ” . . .
. . . “ ကဲကဲ သွားတော့ ။ ခြံတခါးလော့လုပ်သွားအုန်း ။ နီနီ မရှိဘူး ” . . .
ဒင်းတော့ သည်ကနေ့ ကံပေါ်သွားသည် ။ ကျွနု်ပ်ကားပေါ်မှ ဆင်းအပြီး ဇနီးလေးနဲ့ အိမ်ထဲကို တူနှစ်ကိုယ်လှမ်းဝင်တုန်းက အထင်းသားအပြောင်သား နောက်ပိုင်းဖင်အိုးကြီးကို တွေ့ဖြစ်အောင်ကို တွေ့သွားပေတော့မည် ။ လူစီကိုယ်တိုင်မှာကား မသိလို့ဖြင့်သော် မဟုတ်တန်ရာ ။ ကိုယ်ပိုင်အလှတရားများကို လှစ်ဟာပြရင်း စိတ်လှုပ်ရှားတတ်သည့် ဇနီးလေး၏ အကြောင်းကို ထဲထဲဝင်ဝင်သိလေသောကြောင့် တမင်သက်သက် လုပ်သည်ဟုပင် ယူဆမိတော့သည် ။

ဆေးခန်းနားသည့် သည်နေ့မနက်ပိုင်းတွင် ကျွနု်ပ်ဆီသို့ အထူးလူနာတယောက် အိမ်တွင်ချိန်းထားသောကြောင့် ကော်ဖီခါးခါးတခွက်သောက်ရင်း သတင်းစာဖတ်ကာ စောင့်နေမိ၏ ။ များမကြာမီ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများအကြိုက် Off-road ကားဖြူကြီးတစီး အိမ်ရှေ့စင်ဝင်သို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီး ရောက်လာသောကြောင့် ကိုယ်တိုင်ပင် ထွက်ကြိုလိုက်ရသည် ။
. . . “ ဒီဂျီကြီး အိမ်ထဲကြွပါဗျာ ” . . .
ယဉ်မောင်းမပါပဲ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ စီးတော်ယဉ်ကို မောင်းလာသည့် အသက်ငါးဆယ်ခန့် အမျိုးသားကြီးတဦး ပြုံးပြုံး ပြုံးပြုံးဖြင့် ဆင်းလို့လာသည် ။ ကျွန်ုပ်ရဲ့ ဆရာသမားတဦး၏ ပြောမနာဆိုမနာ အတွင်းသိအဆင်းသိ မိတ်ဆွေရင်း ဖြစ်သည့် အထက်ပါ လူကြီးလူကောင်းကြီးမှာ အများကို မဖွင့်ဆိုချင်သည့် ပြသာနာအမှု တခုရှိလေသည်ဆိုသောကြောင့် ဆရာသမားထံမှ တဆင့် ကျွနု်ပ်လူမော်ထံ ရောက်လို့လာသည် ။ နှာဘူးရောဂါအထူးကုကြီးဆိုပြီး နာမည်ကျော်ကြားလူသိများသည့် ကျွနိုပ်၏ ဗီးနပ်စ်ဆေးခန်းသို့ လာရလျှင် ၎င်း၏ဂုဏ်ကျက်သရေ ပွန်းပဲ့မည်ထင်လို့လားမသိ ကျွန်ုပ်ဆရာသမားထံမှ တဆင့် ဆက်သွယ်ကာ အိမ်သို့သာပေါက်ချလာတော့သည် ။ ရှိစေတော့ ။ ရွှေနိုပ်သီးတပ် လည်ကတုံးနှင့် တိုက်ပုံဖြင့် ရောက်ရှိလို့လာသည့် ပုဂ္ဂိုလ်၏ အသွင်မှာ သမားတော်နှင့် ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ဖို့လာသည်နှင့် မတူ လေးလပတ်အစည်းအဝေးတက်ရန် ကြွလာသည် ပမာဖြစ်၏ ။ လက်ဆွဲအိတ်တခုလည်း ပါလာချည်သေးတယ် ။

သည်တွင် ကျန်းမာရေးကိစ္စကို တိုက်ရိုက်မသွားသေးပဲ လောကဝတ်ပြုကာ ဧည့်ခံရချေသည် ။ တိုင်းရေးပြည်ရေး အထွေထွေကိုလည်း စကားစမြည်ပြောဆိုကြသေးသည် ။
. . . “ ဟုတ်ကဲ့ လက်ရှိ အန်ကယ်တို့ကော လုပ်ရကိုင်ရ ဘယ်လိုလဲဗျာ ။ ကျွန်တော်ကတော့ ကျန်းဦးစီးက ထွက်ခဲ့တာ ကြာပြီဆိုတော့ သူများပြောတာပဲ သိတော့တယ် ” . . .
. . . “ ကြပ်တယ်ဆရာရေ ။ သတိအတော်ထားပြီး လုပ်နေရတယ် ။ ဘယ်သူ့ကြောက်ရမှန်း မသိဖြစ်နေတယ် ” . . .
အလို ကျွနု်ပ်သိသလောက် သည်လူကြီးမှာ မြိုးမြိုးမြက်မြက် ပါမစ်များပေးသနားခွင့်ကို အပိုင်စားရသည့် နဂိုမူရင်း ဦးစီးဌာန အပြင် လက်ရှိတိုးမြှင့်ခန့်အပ်ထားသည့် အမြဲတန်းအတွင်းဝန် ဆိုသည့် ရာထူးအသစ်ကြီးကိုပင် ပူးတွဲကိုင်နေသူ ဖြစ်နေရကား မည်သူ့ကို ကြောက်နေသနည်း ဟု မေးလဲမေးချင်၏ မေးရလည်း ခက်ချေ၏ ။ လက်ရှိ ဝန်ကြီးမင်းများထက်ပင် အခြေခိုင်သည့် အမြဲတမ်း ရာထူးဖြင့် နောင်အစိုးမင်းလက်ထက်ထိ မြဲမည့်သူ အမှန်ဖြစ်လျက် စိုးရွံ့နေရသေးလျှင် ကျန်သူများကား မည်သို့နေမည်နည်း ။
. . . “ အလုပ်ကလည်းများ ။ သတိကလည်း ပိုတယ်မရှိမဟုတ်လားဗျ ။ အတိုင်အတောကလည်းများ ၊ မီဒီယာကလည်းတွယ်သကိုး ။ မင်းပြောင်းမင်းလွှဲကာလဆိုတော့ ပိုကို သတိထားလုပ်ကိုင်ရတာပေါ့ဗျား ” . . .
မင်းခယောင်္ကျား ကမ်းနားသစ်ပင်ဆိုသည့် သည်ဒုက္ခတွေကို နေ့စဉ်အမျှရင်ဆိုင်ရသည့် အစိုးရဝန်ထမ်း ဘဝကို စွန့်လွှတ်လျက် လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာ စိတ်ကြိုက်စီမံခွင့်ရှိသည့် ပုပ္ပလိကဘဝကို ရွေးချယ်မိလိုက်သည်မှာ မှန်ကန်သည်ဟု ဆိုရပေမည် ။ မည်မျှပင် အခွင့်အာဏာများလက်ကိုင်ရထားသော်လည်း တပူပူ တလောင်တလောင်နှင့် မိမိကိုယ်မိမိ မပိုင်ရသည့် နေ့တဓူဝဘ၀မှာ လွန်စွာ ပွင့်လင်းတံခါးဖွင့်ဝါဒရှိသည့် ကျွနု်ပ်နှင့် လားလားမျှ မကိုက်ညီပါချေ ။

ကော်ဖီခွက်တဝက်မျှ အာလာပသာလာပ ပြောဆိုပြီးသကာလမှ
. . . “ ကျွန်တော့်ကိစ္စက ပြောရတော့ အရှက်သားဗျာ ။ ဒီလို ဆရာရဲ့ ” . . .
ဟု အစချီကာ သူ့စိတ်ဒုက္ခဝေဒနာကို ရင်ဖွင့်ရှာတော့သည် ။
( . . . . . . ပကျိပကျိ ဘလာဘလာ ဘာညာ . . . . . . . . . . . . . . . )
. . . “ ကျွန်တော့်ရဲ့ပြသာနာကလည်း ခက်တယ်ဆရာရေ ။ အီလည်လည်ကြီးနဲ့ အတော်ဒုက္ခပေးတဲ့ စိတ်ဗျာ ” . . .
ဇာတ်ရည်လောင်အောင် ပြောဆိုပြပြီးမှ စိတ်မသက်မသာနဲ့ ငြီးရှာ၏ ။
ဘောင်းဘီချွတ် အတွင်းဝန်မင်းကြီးရဲ့ အဖြစ်က ရှေးရိုးစွဲသာမာန်လူ တယောက်အဖို့ဆိုလျှင် အတော်ပင် နားလည်ရ ခက်ပေမည် ။ လူမော် အဖို့မူကား မြန်မာလူကြီးမင်း တယောက်ထံမှ ပထမဆုံးကေ့စ် ဖြစ်ပေမဲ့ ထူးဆန်းသော အရာမဟုတ်ချေ ။ သည့်ထက် အဆင့်မြင့်သည့် လဲဗယ်တန်းကိစ္စများမှာ ယခုနှစ်ပိုင်းအတွင်း မြန်မာပြည်အောလောက၌ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် တိုးတက်ပြန့်ပွားနေသည်မှာ အွန်လိုင်းအပြာပရိသတ်ကြီး အသိပင်ဖြစ်သည် ။

အဖြစ်မှာ ထိုလူကြီးမင်းမှာ မိမိထက် ဆယ်စုနှစ်တခုကျော်ငယ်သူ ချောမောလှပသူ လုံးကြီးပေါက်လှ အထက်တန်းလွှာ အမျိုးသမီးတယောက်နဲ့ အသက်ကြီးမှ အကြောင်းပါထားပြီး မယားနုထွားထွားကြီးမှာလည်း သွေးသားဆူဖြိုး ရောဂါဘယ ကင်းရှင်းသည့်အရွယ် ဖြစ်ချေ၏ ။ နှစ်ဦးစလုံးမှာ ဟိုဒင်းဟိုဝှာစိတ် ပြည့်လျှံပြီး ဆက်ဆံလိုစိတ်လည်း လျှော့နည်းခြင်းမရှိပါပေ ။ သို့သော်လည်း လွန်ခဲ့နှစ် အခန်းနည်းငယ်ခန့်မှ စတင်ကာ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တွင် ပြင်းပြသည့် စိတ်ခံစားချက် တမျိုးပေါ်ပေါက်လာသည် ။ ဇနီးမယား၏ အလှအပများကို တပါးသူက ရှုမြင်တက်မက်ခြင်းကို ၎င်းမှ သာယာလာခြင်းဖြစ်သည် ။ ဆုံထွားသည့် ဝန်ကတော်၏ ဗြောင်ပိုးထမီကျပ်ကျပ်တွင် အမြှောင်းလိုက်ထင်းနေသည့် စက်စပိုင်နာဘောင်းဘီရာကြီးကို ပွဲတက်လမ်းတက်တွင် ယောင်္ကျားသားတချို့က မျက်စပစ်ကာငမ်းသည်ကို မသိမသာ အကဲခတ်ရင်း သာယာမိခဲ့သည်မှာကား ကြာခဲ့ပြီဟု ဆို၏ ။ နောက်ပိုင်းတွင်မူ ဇနီးချောကြီး၏ လျှို့ဝှက်အပ်သည့် အတွင်းသား အစိတ်အပိုင်းများကို သူစိမ်းသူငါများထံ ပြသလိုစိတ် လွန်စွာပြင်းထန်လာရကား စိတ်ဒုက္ခရောက်ရတော့သည် ။ မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်ဖြင့် ကြိုးပမ်းမှုများကိုလည်း ဖောက်သည်ချပါ၏ ။…

ပါးလျသည့်လုံခြည် ရင်ဟောင်းလောင်းဖြစ်အောင် ဟိုက်သည့် အဝတ်များကိုသာ လှပလိုက်ဖက်သည်ဟု တိုက်တွန်းကာ ဝတ်ဆင်စေခြင်း ၊ ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးမှု ပြုသင့်သည်ဟုဆိုကာ ရင်သားစမ်းသပ်မှုလုပ်ရန် အမျိုးသားဒေါက်သာတဦးထံ ညွှန်းဆိုပြသစေခြင်း များလုပ်၏ ။ နောက်နည်းလမ်းတခုမှာ ခရီးသွားလာလျှင် အပေါ့အပါးပြသာနာမဖြစ်ဖြစ်အောင် ဖန်တီးပြီး အထက်တန်းကတော်ကြီးကို လမ်းဘေးမှာ ပေါက်တောဆင်း ရှုးရှုးပေါက်ရအောင် ကြိုးစားခဲ့သည်ဟုလည်း ဆိုသည် ။ ရှုမြင်ရုံတင်မကပဲ မိန်းမဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို သူစိမ်းယောင်္ကျားက ထိတွေ့မှာမျိုးကိုပင် စိတ်ကူးယဉ်ကာ ခံစားကြည့်လာမိသည် ။

ခက်သည်က ဂုဏ်ရှိန်ကြီးသူပီပီ လုံးဝလုပ်မရအောင် ထိန်းသိမ်းရမည့် အပိုင်းများရှိသလို လုပ်ရခက်ကိုင်ရခက်လည်း ဖြစ်နေသည် ။ ဘစ်ကားပေါ်တွင် နှမသားချင်းမစာမနာ ဖင်နှိုက်သည့်အကြောင်းကို သိသော်လည်း ကတော်မယားက လိုင်းကားဆိုလို့ မူးလို့ရှုဖူးသည့်သူ မဟုတ်လေတော့ ခက်ပြန်သည် ။ မဟုတ်လျှင် အကြပ်တကာ့ အကြပ်ဆုံးကားကို တိုးစီးစေပြီး ဖင်ပွတ်ရင်ပွတ်ခံစေမည် ။ အကြောင်းသင့်လို့ မသူတော်ထောက်လှမ်းရေးနှင့် တွေ့လျှင် လီးနှင့်အညှောင့်ခံရရင်း အဖုတ်ပင် နှိုက်ကိုင်ခံရအုံးမည် ။ ဝင်းဝင်းဝါဝါ အသားဆိုင်များ လှစ်ဟစေမည့် ထမီယဉ်လျားနှင့်လည်း လူမြင်ကွင်းတွင် ရေချိုးစရာလည်းမလို ။ သည်သို့ဖြင့် ကိုယ့်မိန်းမ အခန့်မသင့်လို့ လက်တိုလက်တောင်းကောင်လေးတွေရှေ့ အောက်စလွတ်မလား ထမီစပဲနင်းမိပြီး ကျွတ်ကျလေမလားဟု မျှော်သာမျှော် ဖြစ်လို့ကားမလာ ။

ပစ္စုပ္ပန်တွင် ထင်သလောက် အကြံမအောင်သည့်အခါ အတိတ်ကို ပြန်လည်တူးဆွ၏ ။ မယားလေး ငယ်စဉ်ကတည်းက သူတပါးရှေ့ ဖင်ပေါ်သည့်အကြောင်း ၊ အရှက်ရသည့်အကြောင်းများကို စကားစပ်မိလည်း ဆိုစေ၏ ။ မစပ်မိလည်း ထပ်ခါတလဲလဲလည်း မေးမြန်းပြန်သည် ။ ကိုယ်လုံးတီးကို လူဘယ်နှယောက်မြင်ဖူးတုန်း ဆိုသည့် ချက်လစ်စ် မှာ လူတိုးလာဖို့အရေး ကြုံတိုင်း စကားညှစ်၏ ။ တတ်နိုင်လျှင် မေ့သွားသည့် မှတ်ဉာဏ်များတွင်ပင် သူလိုချင်တာများပါနေမလားဟု အိပ်ငွေ့ချကာမေးချင်သည် ။ မင်းကတော်ကြီးမှာ သူနှင့်အကြောင်းပါပါမှ ဈေးဦးပေါက်သည့် အပျိုကြီးပေမို့ ရည်းစားဟောင်းနှင့် ဇာတ်လမ်းလေးတွေလည်း မကြားရ ။

သည်တွင် ရှားရှားပါးပါး ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည့် အပျိုဖြစ်စအရွယ်က အမျိုးများအရှေ့ ခလုတ်တိုက်ကာ ထမီကွင်းလုံး ကျွတ်ကျဖူးသည့် အကြောင်းကို လိင်ဆက်ဆံတိုင်း အထွတ်အထိပ် ရောက်ခါနီးတိုင်း ပြောဆိုမြင်ယောင်ပါမှ ကျေနပ်အားရမှု ရှိလာသည် ။
မဟုတ်လျှင် တခုခုလိုနေသလိုလို ။
. . . “ တင့် ထမီကျွတ်ကျတော့ ဦးစိုးကြီးတို့က တွေ့သွားမှာပေါ့ တင့် အဖုတ်ကြီးကို ” . . .
. . . “ အားအ အင်း တွေ့တယ် အင်း အအား ” . . .
. . . “ ဖင်ပြောင်ကြီးကိုလည်း တွေ့တယ်မလား အင့် အင့် ” . . .
. . . “ အ အား အင်း အင်း ” . . .
. . . “ အင့် ကိုလတ်တို့ဆို ခလေးရှိသေးတာ မမကြီး တင့် ရဲ့ အမွှေးပေါက်ပြီးသား အဖုတ်ကြီးကို တွေ့သွားတော့ အံ့သြသွားမှာပေါ့ မဟုတ်လား ” . . .
. . . “ အားအင်း ဘာလို့ဒါချည်းပဲ လာပြောနေတာလဲ လုပ်မယ့်ဟာ ပြီးအောင်မလုပ်ဖူး ” . . .
များလာတော့ မယားဖြစ်သူက စိတ်ညစ်ညူးလာသည်ထင် ပေါ်တင်ဆန္ဒပြသည် ကန့်ကွက်သည် ။
. . . “ ကိုကြီး ဘာလို့ အဲ့အကြောင်းချည်းပဲ ပြောနေတာလည်း အမျိုးတွေ အချင်းချင်းရှေ့ ခလုတ်တိုက်လို့ ဖြစ်သွားတာ ။ တင့် အရှက်ကွဲတာကို တော်တော်သဘောတွေ့နေတာလား ။ မကြိုက်ဖူး နောက်မပြောနဲ့ ” . . .

ထို့အပြင် နောက်ပိုင်းတွင် အခွင့်ရတိုင်း ကင်မရာအစားစားဖြင့် အိမ်သူသက်ထား၏ ဝတ်လစ်စလစ်ဓာတ်ပုံများ ၊ ဖင်တုံးပုံ မိန်းမကိုယ်ပုံ ရင်သားပုံများကို ပေါ်တင်တမျိုး ခိုး၍တသွယ် ချောင်းလို့တဖို့ ရိုက်ယူထားပြန်သည် ။ သည်ပုံတွေကို တယောက်ယောက်သာတွေ့သွားလျှင် အကောင်းသားဟုလည်း စိတ်ကူးယဉ်မိသော်လည်း မဖြစ်လေဘူးဟုလည်း တွေးမိပြန်၏ ။ သည်လို အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ လုံ့လထုတ်နေသော်လည်း ဦးနှောက်တဖက်ခြမ်း၌မူ မိမိကိုယ်တိုင်က တန်ဖိုးထားရမည့်အစား ဇနီးမယားကို အပေါစားဖြစ်အောင် ကြံဆောင်ပြုမူမိလေခြင်းဆိုပြီး မသက်မသာ နောင်တရစိတ်ကလည်း ဖြစ်နေရသည် ။ ဤသို့ဖြင့် စိတ်ကရောက်ကယက်ဖြစ်ကာ ဒေါက်တာလူမော်ထံသို့ ပေါက်ရောက်လာခြင်းပင် ဖြစ်သည် ။

. . . “ အဲဒါပါပဲ ဆရာရယ် ကျွန်တော့်မှာ ဒီစိတ်နဲ့ပဲ ရူးမှာပဲ ။ လောကကြီးမှာ ဒီလိုအောက်တန်းကျတဲ့လူ ကျွန်တော်ပဲ ရှိမယ်ထင်တယ်ဗျာ ” . . .
. . . “ ဟာ မဟုတ်တာ ဒီဂျီကြီးရယ် ။ ကျတော်တို့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှာက မပွင့်လင်းလို့ မပြောကြလို့ မသိတာဗျ ။ ဒါမျိုးကိစ္စက လူ့သဘာဝမို့ ဖြစ်တတ်တာပဲ ” . . .
. . . “ ဟုတ်လားဗျ ” . . .
. . . “ ကျွန်တော်ပဲ သေချာရှင်းပြပါ့မယ်ဗျာ ။ လက်ရှိ အန်ကယ့်မှာ ရှိနေတဲ့ စိတ်ခံစားမှုမျိုးကို အဆင့်မြင့်မြင့်ခေါ်ရရင် Candaulism လို့ခေါ်သဗျ ။ ရှင်းရှင်းဆိုရရင် ကိုယ့်ချစ်သူရည်းစား ဇနီးမယားကို မြင်အပ်မမြင်အပ်တဲ့ အလှအပတွေကို တပါးသူတွေကို တွေ့စေပြီး လိင်စိတ်ဖြစ်တာပေါ့ဗျာ ။ ကိုယ့်ပါတနာရဲ့ သဘောတူညီမှု ပါချင်မှလည်းပါမယ် ။ အဓိကက သူ့ကို တခြားသူတွေက မြင်တွေ့တာကို ကိုယ်ကသာယာတယ်ပေါ့ ” . . .
. . . “ နာမည်တောင် ရှိကလားဗျာ ” . . .
. . . “ ဟုတ်တယ်ဗျ ။ သူ့သမိုင်းကြောင်းလေးကဒီလိုရှိသဗျ . . . ရှေးဂရိခေတ် အေးရှားမိုင်းနားက လိုင်ဒီယာတိုင်းပြည်မှာ Candaules ဆိုတဲ့ ဘုရင်တပါးရှိခဲ့တယ် ။ သူ့မှာလည်း ဆိုခဲ့တဲ့ စိတ်အခြေအနေရှိတယ် ။ တနေ့တော့ သူ့ဘော်ဒီဂတ်ကို မင်းကို ငါ့မိဖုရား ဘယ်လောက်လှကြောင်းသိအောင် ပြရမယ်ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲက တံခါးနောက်မှာ ကင်းပုန်းဝတ်ခိုင်းသဗျ ။ မိဖုရားကြီး ဒါကို မသိပဲ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းကြီး အဝတ်ချွတ်လဲကို ရှုစားစေတာပေါ့ဗျာ ။ ဘုရင်က အဲဒါနဲ့လိင်စိတ်သာယာမှု ယူတာ ။ အဲ့မှာ မိဖုရားက သိသွားတယ် ” . . .
. . . “ ဟောဗျာ ခက်ပြီ . . .
. . . “ သူ့ရဲ့ ဖင်တုံးလုံးဘော်ဒီကြီးကို မြင်ဖူးသွားပြီဆိုတော့ မိဖုရားက တအားရှက်တာပေါ့ ။ ဂုဏ်သိက္ခာအောက်တယ်ပေါ့ဗျာ ။ ဒါနဲ့ နောက်နေ့ သည်ဘော်ဒီဂတ်ကို စေခိုင်းတယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သတ်သေမလား ။ သူ့ကိုအရှက်ကွဲစေတဲ့ ဘုရင်ကိုသတ်မလား ရွေးတဲ့ ။ ဒါနဲ့ သူက ဘုရင်ကို ပြန်လုပ်ကြံလိုက်ပြီး မိဖုရားကို ယူပြီး နန်းတက်သွားပါလေရော ” . . .
. . . “ ဟားဟား တယ်ဟုတ်တဲ့ကောင် ” . . .
. . . “ ဘုရင်ခဗျာ ဒီစိတ်ကြောင့်ပဲ အသက်ပျောက်သွားပေမယ့် သူ့နာမည်နဲ့ အသုံးအနှုန်း ဝေါဟာရဖြစ်သွားပြီး ခုထိ ခေါ်နေတုန်းပါဗျား ” . . .
. . . “ ဆရာ့ ဇာတ်လမ်းက စိတ်ဝင်စားစရာပဲ ။ ဘုရင်မှာနှစ်ခါနာတာ သူ့မိန်းမပေးလည်း ကြည့်ရသေး အသတ်လည်းခံရသေးတယ် ” . . .
. . . “ ဟုတ်ပဗျာ ဘော်ဒီဂတ်က မ ဖက်လိုက်လိုက်တာပဲဗျ ” . . .
. . . “ သိပ်မဆိုင်ပေမယ့် ကျုပ်တို့သမိုင်းမှာတောင် တခုရှိတာ သတိရသေးတယ် ။ ဆရာ သိမှာပေါ့ အင်းဝခေတ် မိဖုရား စောဥမ္မာရဲ့ ငနုငယ် နင်ယောင်္ကျား မဟုတ်သလော ဆိုတာ ” . . .
. . . “ သိပါ့ အန်ကယ်ရာ ။ သတိုးမင်းဖျား ကျောက်ပေါက်သေခါနီး ချောလှလွန်းတဲ့ မိဖုရားကို ငါသေရင်သူများယူမှာပဲ ကျိတ်တော့မှာပဲ ဆိုပြီး ငနုဆိုတဲ့ အမတ်ကို အမြန်သွားသတ်ခိုင်းတာ ။ ဟိုလည်းရောက်ကော စောဥမ္မာမှာက နင်ယောင်္ကျားမဟုတ်ဘူးလား လို့လဲ ဆိုကော မသတ်တော့ပဲ ပေါင်းသင်းပြီး စစ်ကိုင်းဘက်ပြေးတာမလား ” . . .
. . . “ဟုတ်တယ်ဆရာရေ ယောင်္ကျားမာနနဲ့ ယောင်္ကျားဖြစ်ကြောင်းကို သံဝါသပြုပြီး သက်သေပြရင်း မင်းမိန့်ကိုအာခံတာပေါ့ဗျား ။ သူ့ဘုရင်ကလည်း သေပြီးကိုး ” . . .
သည်လိုဖြင့် ကျွနု်ပ်တို့ နှစ်ဦးစလုံးပင် အတိုင်အဖောက်လေး မိလာပြီး ရယ်မောမိကြသေးတယ် ။
. . . “ ဒေါက်တာကြီးက နာမည်ကျော်တာလည်း မပြောနဲ့ ။ ဝေဒနာအကြောင်း ချက်ချင်းကို တန်းသိတာပဲ ။ ရောဂါသိပြီဆိုတော့ ကုထုံးလေးလဲ လုပ်ပါအုံး ” . . .
အတွင်းဝန်မင်းကား သည်အထိ စိတ်ရောဂါဟု မှတ်ယူထားပုံရသည် ။

“ ကုစရာမလိုဘူးဗျ အန်ကယ်ဖြစ်နေတာက ရောဂါမှ မဟုတ်တာ ” . . .
. . . “ ရောဂါမဟုတ်တောင် နော်မယ်တော့မဟုတ်ဘူးမလား ဆရာ ” . . .
. . . “ Normal ဆိုတာ မရှိပါဘူးအန်ကယ်က ။ လူတိုင်းမှာ သူစိတ်ဓာတ်ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ အချိန်မှာ သက်ရောက်မှုရှိတာတွေနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး စိတ်အခြေအနေက ကွဲပြားကြတာချည်းပဲ ။ ကာမစိတ်ဆိုတာလည်း တူတူပဲ ။ တယောက်နဲ့တယောက် လှုံ့ဆော်မှုဖြစ်စေတဲ့မြင်ကွင်း အတွေးအခေါ် ခံစားချက် ကွဲပြားတာပါပဲ ” . . .
ဤတွင် သည်လူကြီးမင်းအတွက် ဆောင်ရွက်စရာ နှစ်ခုရှိချေသည် ။ ပထမမှာ စိတ်သသဏ္ဍာန်မှာ ဖြစ်ပွားနေသည့် မယားဖင်ကို ဖော်ပြလိုခြင်းသည် ညစ်ညမ်းကာ မူမမှန်ခြင်းမဟုတ်ကြောင်း နှစ်သိမ့်ဆွေးနွေး ပညာပေးရမည် ။ သို့မှသာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စိတ်ရောဂါဖြစ်နေသည်ဟု ထင်မှတ်မှားခြင်းနှင့် မင်းကတော်ကြီးကို ဇာတ်နိမ့်အောင် ကြံမိလေခြင်းဟူသည့် နောင်တအဖန်ဖန်ရနေခြင်း စိတ်ဒုက္ခမှ လွတ်မြောက်မည် ။ သည်အတွက်က အခက်အခဲမရှိလှခြေ ။ ပညာတတ်တယောက်ဖြစ်သူ အတွင်းဝန်ကြီးကို တမုဟုတ်ခြင်းပင် အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် ရှင်းပြရုံသာ ။

ဒုတိယအချက်မှာမူ နှာဘူးစိတ်အခြေခံ အုတ်မြစ်က အထက်ကလို ရှင်းပြလိုက်ရုံမှနှင့် အငွေ့ပျံသွားမည်မဟုတ် ။ အလျှံငြီးငြီး ကျွမ်းလောင်လျက်ပင်ဖြစ်မည် ။ ဖိအားများစွာတက်နေသည့် စိတ်အခြေအနေကို လွှတ်ထုတ်နိုင်မည့် ထွက်ပေါက်ပေးရမည် ။ အာသာဖြေဖို့ နည်းလမ်းရှာမရက မလူးသာမလွန့်သာ ဖြစ်နေပေတော့မည် ။

ကွမ်းသုံးယာညက်ခန့် ကြာအောင် အာလူးကုထုံးဖြင့် မန်းမှုတ်ခြင်း ၊ ရှင်းလင်းပြခြင်း ၊ ဆွေးနွေးအဖြေညှိခြင်းများကိုပြုလုပ်ပါ၏ ။
သည်နေရာတွင် Candaulism စိတ်အခြေအနေရှိသူသည် မိမိပါတနာကိုယ်ခန္ဓာကိုယ် မိမိပိုင်အဖြစ်လည်းကောင်း မိမိကိုယ်ပွားအဖြစ် မှတ်ယူပြီး ပြသလိုခြင်းဖြစ်သည် ။
. . . “ ဆရာ ရှင်းပြတော့မှ အတွေးပေါက်တော့တယ် ။ ကျွန်တော့် မိန်းမက အပြစ်ပြောစရာမရှိတဲ့သူဗျ ကိုယ့်မှာပစ္စည်းကောင်းရှိတော့ ကြွားချင်တာသဘာဝပဲလေ ” . . .
. . . “ ဟုတ်တယ် အန်ကယ်ရေ ဂုဏ်ယူချင်တာကိုးဗျ ” . . .
. . . “ သူများတွေကိုမြင်လို့ ပဲ့ပါသွားတာမဟုတ်တာ ကျွန်တော် အရင်ကဒါကို မတွေးမိမှန်းကို မသိတာ ရှိစေတော့ ” . . .
. . . “ ဒီလိုတွေးတာတော့ မှန်ပြီဗျ ။ ဒါပေမယ့် အန်ကယ့်အမျိုးသမီးရဲ့ အလှအပတွေကို ဖော်ပြစေချင်စိတ်ကတော့ ဆက်ရှိနေမှာ အဲဒါကို အတင်းဖိနိုပ်ထားရင် ပြည့်လျှံလာတဲ့ ဆည်ကြီးလို တနေ့ကျိုးထွက်မှာ စိုးရတယ် ။
အဲ့အတွက် ထွက်လမ်းလိုတယ် ။ ဆည်ကြီးဥပမာအတိုင်းပဲဗျ ရေထွက်မြောင်းကနေ တဖြည်းဖြည်းလွှတ်နေတော့ ဆည်မကျိုးသလို အန်ကယ့် ဆည်ကြီးလည်းမကျိုး အများပြည်သူလည်း အကျိုးရှိတယ် အန်ကယ်ရ ” . . .
. . . “ ကျွန်တော်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဆရာ ” . . .
. . . “ အမျိုးသမီးကို ဝတ်လစ်စလစ် ရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေ ရှိတယ်လို့ဆိုတယ် အဲဒါ စက်ထဲမှာပဲ ဖွက်ထားမှာပေါ့ ” . . .
. . . “ မဟုတ်ဘူး ဆရာ ၊ ပါလာတယ် ကျွန်တော့်ဆီမှာ ” . . .
ဟု ဆိုကာ လက်ဆွဲအိတ်ကြီးကို ဖွင့်နှိုက်ရင်း ငွေရောင်တောက်နေသည့် မန်မိုရီ စတစ် လေးကိုထုတ်ပြပါတော့သည် ။ အဆင်သင့်လိုက်လေ ။

ဤတွင် အတွင်းဝန်မင်းကြီးရဲ့ အောဗဟုသုတနှင့် Update ဖြစ်မဖြစ်ကို တီးခေါက်ကြည့်လေရာ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးနုစဉ်ကာလ အရပ်ထဲဗီဒီယိုရုံတွင် ဆင်းရဲသားကားကြည့်သည့်ခေတ်တွင်သာ ရှိသေးကြောင်း သိရပေ၏ ။ အပြာစာပေအကြောင်းဆိုလျှင်လည်း ခင်လင်း ကြွယ်ကြွယ်ခိုင် စသည့် ခေတ်ဟောင်းလူဟောင်းကြီးများကို ရေးရေးမှတ်မိလျှက် လက်စွမ်းထက်လှသည့် လက်ရှိ အောလောကစာရေးဆရာ ဆရာမအကြောင်း စိုးစဉ်းမျှ မသိပေသည် ။ ထိုအခါ ခေတ်မှီတိုးတက်နေသည့် မြန်မာ့ပြည်တွင်း အပြာလောကအကြောင်းကို အကျဉ်းချုပ် ရှင်းပြရတော့သည် ။
အချစ်တက္ကသိုလ် ၊ အတွေးပင်လယ်ပြာ ၊ တိတ်တခိုး အစရှိသည့် ဖိုရမ်များအကြောင်း ဒေါက်တာမှုန်ကြီး ၊ ဒေါက်တာမလေး ၊ ဒေါက်တာထန်ကြီး ၊ ဒေါက်တာချက်ကြီး အစရှိသည့်ဘလော့များ အကြောင်း ၊ ဇူကာဘတ် ကျေးဇူးဖြင့် ကူးလူးဆက်သွယ် စည်ကားနေသည့် ဖေ့ဘွတ်ရှိ sex အကောင့်များ အိုးဂရု ၊ ဘူးဂရု ၊ အောက်စလွတ်ဂရု ၊ ဂွင်းဘုရင်မဂရု ၊ မှန်းထုရသည့်ဂရု အသီးသီး အကြောင်း . . . တို့ကို စေ့ငုစွာအလင်းပြပေးရသည် ။
ထိုအခါ မျိုးချစ်စိတ်ပြင်းထန်သည့် လူကြီးမင်းခမြာ ပြည်တွင်းဖြစ်များဖြင့် သည်မျှ တိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးနေသည်ကို နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်တော့သည် ။
တဖက်တွင်လည်း . . . သည်လောက်တောင် ဖြစ်နေတာ ကျွန်တော် မသိဘူးဗျာ . . . ဟူပြီး အသိနောက်ကျလေခြင်းဟု ယူကျုံးမရဖြစ်ရှာသည် ။
. . . “ အား ရစရာပဲဗျို့ လူငယ်တွေ ကြိုးစားကြတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်တို့ ခေတ်ကညံ့ခဲ့ကြတာ တံခါးပိတ်စနစ်ကြောင့်ဗျ သောက်သုံးမကျတဲ့ ဗမာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဉ်ကြောင့် ” . . . ဆိုကာ ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင် သွားလေသူကြီးကို မေတ္တာပို့သခြင်းလည်းပြုသည် ။
. . . “ ဒါနဲ့ ဆရာတို့ ဒေါက်တာတွေများ ဆေးပညာတင်မက ဘက်စုံရသကိုးဗျ ။ သီချင်းဆိုလည်း စီးပွားရေးလဲလုပ် နိုင်ငံရေးလည်းပါ သည့်ထက် နှာကိစ္စလည်းကြိုးကြိုးစားစားနဲ့ သန်ကြတယ်နော် ။ ဒေါက်တာတွေချည်းပဲ ” . . .
ကျွန်ုပ်မှာ သည်ဆရာသမားအပြောကို ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့်သာ တုံ့ပြန်လိုက်ရသော်လည်း အပြာဘလော့အတော်တော်များများကို ဒေါက်တာ…. ကြီး ဟုဆိုကာ အမည်ပေးကြသည့် ပုဂ္ဂိုလ်များကို ထုချင်တော့သည် ။

“ ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ ဖိုရမ်တွေ ဂရုတွေမှာ အန်ကယ့်လိုပဲ ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းကောင်းတွေကို စေတနာသဒ္ဓါတရားကြီးကြီးနဲ့ ဖော်ပြမျှဝေနေကြတာတွေ ရှိတယ်ဗျ ။ ဝင်ရောက်ကြည့်ရှုတဲ့သူတွေကလည်း ကျေးဇူးတုံ့ပြန်တဲ့အနေနဲ့ မှတ်ချက်တွေပြုကြ ၊ ပါးစပ်သရမ်းကြလုပ်ကြတယ် ” . . .
. . . “ အားရစရာကြီးဗျာ . . .
. . . “ အဲဒါ အန်ကယ့်အတွက် စိတ်ထွက်ပေါက်ပဲ ။ တနည်းပြောရရင် အကောင်းဆုံး ကုသမှု ပဲဗျ ။ တခုပဲ အန်ကယ့်အမျိုးသမီးရဲ့ လျှို့ဝှက်အပ်တဲ့ပုံတွေ ၊ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံတွေကို အဲသည့်နေရာတွေမှာ တင်ပြပြီး အများသူငါတွေ ကြည့်ရှုခံစားပြစ်မှားကြတာ သဘောတူမလား ” . . .
. . . “ ဟာ တူတာပေါ့ဗျာ ” . . .
အသံများပင်တုန်အောင် သဘောတူလေသည် ။ ပြီးမှ တချက်သုန်မှုန်သွားပြီး
. . . “ ဆရာ ဒါပေမယ့် ပြောတဲ့အင်တာနက်ပေါ်မှာ မြင်သွားတဲ့သူတွေက ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးကို သိတဲ့သူတွေပါလာရင် မှတ်မိနေရင် အရှက်ကွဲမှာဗျ ” . . .
ဟုတ်ပ အွန်လိုင်းအပြာလောကနဲ့ အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်သည့် စီနီယာဒီဂျီကြီးကို အင်ဖော်မေးရှင်း မပြည့်မစုံပေးမိသလို ဖြစ်သွားသည် ။
. . . “ မျက်နှာတော့ မပါစေနဲ့လေ အန်ကယ် ။ မျက်နှာမပါအောင်ရိုက်တင် ဒါမှမဟုတ် ပါနေရင်လည်း Crop လုပ်တာတို့ ၊ ဖြတ်ညှပ်ကပ်တို့ ၊ ဝါးတာတို့လုပ်ရတယ်ဗျ ။ မျက်နှာတင်မက လူအများမှတ်မိနိုင်မယ့် လက်ဝတ်ရတနာတွေ ၊ အမှတ်အသားတွေကိုလည်း ဆင်ဆာလုပ်တင်ရတယ် ။ မဟုတ်လို့ရှိရင် ဆယ်လီဖြစ်ပြီး ဒုက္ခနဲ့ လှလှတွေ့မှာ ” . . .
( သည်တွင် လူမှုရေးအရအရှက်သိက္ခာကို ကာကွယ်ရန် မျက်နှာကိုကွယ်ကာရသော်လည်း ထိုသို့ပြုခြင်းဖြင့် ဆန္ဒ၏ တစိတ်တပိုင်း မပြည့်ဝပဲ ဟာဟာဖြစ်နေသည်ကား အမှန်ပင်ဖြစ်သည် ။ တစိတ်တပိုင်းအလှသည် တစိတ်တပိုင်းသော ရာဂဆန္ဒကိုသာ ဖြည့်စည်းနိုင်ပေမည် )
. . . သဘောပေါက်ပြီ ဆရာရေ ။ ဒါပေမယ့် ” . . .
အတွင်းဝန်မင်းကား ဒီမိုကရေစီတပိုင်းခေတ် အရာရှိမင်းကြီးဖြစ်သောကြောင့် တပည့်လက်သားများ၏ ပြသကူညီမှုဖြင့် ကွန်ပြူတာသုံးစွဲတတ်သော ၊ လက်ညှိုးတချောင်းဖြင့် မြန်မာဖောင့်ရိုက်တတ်သော အာဂ လူကြီးဖြစ်သော်လည်း အပြာအွန်လိုင်းဖိုရမ်များကို ကျွန်ုပ်အကြံပေးသကဲ့သို့ နေဗီဂိတ် လုပ်ရန်ကား သူ့အဖို့ ခက်ခဲလှပေသည် ။ ဌာနတွင်း ဌာနပြင် ကွပ်ကဲ အုပ်ချုပ်ကြီးကြပ်ရခြင်း ၊ နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည်များနှင့် ဆွေးနွေးဆက်ဆံ နှစ်နိုင်ငံသဘောတူ ပူးပေါင်းဆက်ဆံရေး သဝဏ်လွှာများပေးပို့ စာချုပ်များချုပ်ဆိုခြင်းများသည် သူ့အတွက် ပိုမိုလွယ်ကူမည် ။ ထို့အပြင် ပုံများကို မျက်နှာဝါး ၊ ဖြတ်ညှပ်ခြင်း အမှုကိုလည်း မဆောင်ရွက်တတ် ။ ဒါတွေက ပီအေများကို ခိုင်းလို့ရသည့်အရာမဟုတ် ၊ ဝန်ကတော်၏ ဖင်တုံးလုံးပုံများ မဟုတ်ပေလား ။ နှစ်သိမ့်ဆွေးနွေးပညာပေးခြင်း ကုသအကြံပေးခြင်းတို့လုပ်ပေးအပြီး ဆက်လက်ကူညီနိုင်မည့်သူမှာ ကျွန်ုပ်လူမော်သာ ရှိပြန်သည် ။

. . . “ ကျွန်တော်ပဲ လျို့ဝှက်အကောင့်ဖွင့်ပေးပါမယ် ။ အန်ကယ့်အမျိုးသမီးပုံတွေကို ကျွန်တော်ပြုပြင်ပေးနိုင်ပါတယ် ။ အဲဒါ အန်ကယ် အဆင်ပြေပြေ ကြည်ဖြူနိုင်ပါ့မလားဗျ ” . . .
. . . “ ရတာပေါ့ ဆရာရယ် ။ ဆရာက ဆရာပဲ ” . . .
ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်၏ လက်စွဲတော်လက်တော့နှင့် အနှီလူကြီးမင်း၏ စတစ်ကလေးကို ဆက်သွယ်လိုက်လျှင် 16 GB မျှသော မှတ်ဉာဏ်အပြည့်နီးပါးရှိသည့် Temporary drive ကိုတွေ့ရ၏ ။ ကလစ်နှစ်ချက်ဆင့်နိုပ်ပြီး ဖွင့်လိုက်လျှင် ဖိုင်ခွဲအသေးများမှာ သဲလေးဖင်ပြောင် ၊ သဲလေးမွေးနေ့ကိုယ်လုံးတီး ၊ သဲလေး အလိုးခံ စသည့်နာမည်များဖြစ်နေသည် ။ လက်ရှိ ကျွန်ုပ်ဘေးတွင် လာထိုင်နေသော အတွင်းဝန်မင်းကို မသိမသာအကဲခတ်လိုက်ရာ အသက်ရှုနှုန်းတွေပြင်းထန်ပြီး ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေသည်ကို ထင်ရှားစွာ သတိပြုမိလေသည် ။
ကျွန်ုပ်မှာ ဆရာဝန်ဖြစ်နေသော်လည်း သူအနှစ်နှစ်အလလ မျှော်လင့်နေသည့် ဝန်ကတော်၏ အလှအပတွေကို တွေ့မြင်တော့မှာကို မျက်မြင်သိနေရသောကြောင့် ခဗျာ လွန်စွာပင် စိတ်လှုပ်ရှား တက်ကြွနေပေတော့မည် ။ သည့်ပြင် ဆိုဒ်များမှာ တင်မှာလို အဓိကအစိတ်အပိုင်းချည်းလည်းမဟုတ် မျက်ခွက်ကြီးပါ တွေ့အုန်းမည်မဟုတ်လော ။ သဲလေးဖင်ပြောင် ၁ ဖိုင်ထဲဝင်ပြီး ထိပ်ဆုံးပုံကို ဖွင့်လိုက်လျှင် မျှော်လင့်ထားသည့် လုံးတီးပုံမဟုတ်ပဲ ဝတ်စုံပြည့်ဖြင့် ယဉ်တကိုယ်မယ် ဝန်ကတော်ပုံကို တွေ့ရ၏ ။ ထိုပုံထဲတွင် ကျွန်ုပ်နှင့် အသက်မကွာလှမည့် အနှီကတော်သည် ပုဇွန်ဆီရောင်ပိုးသားပြောင်ပြောင် ဝမ်းဆက်နှင့် ကိုလိုနီခေတ်အိမ်ကြီးရှေ့တွင် မင်းကြိုက်စိုးကြိုက် အကိတ်အင်္ဂါအလုံးစုံနဲ့ ပြည့်စုံနေသည် ။
. . . “ ကျွန်တော်တို့ အောင်ပန်း ကလောဘက် သွားတုန်းက ကင်မရာအသစ်နဲ့ လက်စမ်းထားတာ ။ ဟိုပုံတွေ မရိုက်မှီ ရာသီဥတုကောင်းအောင်ပေါ့ဗျာ ” . . .
သည့်နောက် ပုံအနည်းငယ်တွင်လည်း လှပချောမောသည့် သူ့မယားလေးကို ကနွဲ့ကလျပုံ များ ၊ နောက်ခံရှုခင်းနှင့် အလှဓာတ်ပုံများသာဖြစ်သည် ။ ကျွနု်ပ်ဘေးရှိ တိုက်ပုံဝတ်လူကြီး၏ ဇနီးမယားဟု ပြေလျှင်ယုံစရာပင်မရှိ ။ သမီးအဖ ပမာ ကွာလွန်းလှသည် ။
. . . “ တင့် ကသိပ်အရှက်ကြီးတာဗျ ။ ဆွေကြီးမျိုးကြီးကလာတော့ လျှပ်ပေါ်လော်လီလုံးဝမရှိဘူး ” . . . ( တင့် ဆိုသည်မှာ သူ၏ ငယ်ငယ်ထွားထွား မယားလေးကို ဆိုမှန်း ရိပ်မိပါ၏ )

စကားပင်မဆုံး အရှက်ကြီးလှပါသည်ဆိုသည့် ဝန်ကတော်၏ ဖို့ရို့ဖားယားဖြင့် ထမီမကပ်သည့် ပုံ ကြီးဘွားခနဲတက်လာ၏ ။
ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးများ အလယ်က ဖားဂုံငြင်းကြီးက သောက်မွှေးကြဲကြားကြားဖြင့် ။ ကင်မရာလှမ်းရိုက်သည့်ဘက်ကို အလိုမကျသည့် မျက်နှာဖြင့် ဘုရှိုးရှိုးနေသည် ။ နောက်ထပ် ပုံများသည်လည်း ခဗျာ သူ့ဘာသူ အဝတ်ချွတ် ကုန်းကွလုပ်နေသည်ကို ဆက်လက် မှတ်တမ်းတင်ထားခြင်း ဖြစ်သည် ။ သည့်နောက်တွင်တော့ ဆက်တင်ပြောင်းသွားသည် ။ ကြွေပြားဖြူဖြူများ တောက်ပြောင်နေသည့် ရှာဝါခန်းထဲတွင် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် ချိုးရေတော်သုံးနေတာကို ရှု့ထောင့်ပေါင်းစုံကို လက်စွမ်းပြသည်များဖြစ်သည် ။ သည်တွင်တော့ ဖင်ဆုံကြီးကြီး ခါးသွယ်သွယ် အချိုးအဆစ်ပိုင်ရှင် ဝန်ကတော်၏ ပကတိအလှတရားများကို ရှုစားရတော့သည် ။ လူကြီးမင်း၏ ဖိုတိုဂရပ်ဖီအစွမ်းမှာ ပရိုမဟုတ်သော်လည်း စိတ်ဆောင်လွန်းသောကြောင့်ထင်၏ ။ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ထိထိမိမိ မှတ်တမ်းတင်နိုင်သည်ကို သတိပြုမိရသည် ။ နောက်ပိုင်းပုံများတွင်တော့ ကတော်မယားလေး ကိုယ်တိုင်ပင် စိတ်ပါလက်ပါ ပိုစ့်ပေးသည်များပါလာတော့သည် ။ ပြုံးစစဖြင့် လက်တဖက်ဖြင့် ဆံပင်ကိုစုကိုင်ကာ နောက်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နို့အုံကြီးကိုညှစ်ပြနေပုံ ၊ ရေချိုးကန်ကိုလက်ဖြင့်ထောက်ရင်း လုံးအိနေသည့် ဖင်ပြောင်ကြီးများကို ကော့ကောက်ပြနေပုံ ၊ နောက် ဖင်ပါဖြဲပြရင်း စောက်ဖုတ်ပြူးပြဲပြဲသာမက စအိုဝညိုစူစူလေးပါ အရှင်းသားမြင်ရသောပုံ များ တပုံပြီးတပုံ တက်လာတော့သည် ။ ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင်ပင် စိတ်အတော်ပါသွားသောကြောင့် တရစပ်ငမ်းနေရင်းအတန်နေမှ ဘေးရှိ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးကို သတိပြန်ရတော့သည် ။ အားနာသွားသောကြောင့် သူ့ဘက်လှည့်လိုက်မိလျှင် လူကြီးမင်းမှာ ချွေးများပင်ပြန်ပြီး ဝမ်းမြောက်အားရလှသည့် မျက်နှာကြီးဖြင့်
. . . “ ကျွန်တော့် မိန်းမ လှတယ်မလား ဆရာ ” . . .
ရိုးရှင်းလှသည့် မွေးခွန်းဖြစ်သော်လည်း နိုးလို့ ဖြေရမည့်အရာ မဟုတ်သောကြောင့် လှကြောင်းတောင့်ကြောင်း ပစ္စည်းကောင်းကြီးဖြစ်ကြောင်းသာမကပဲ ၊ ဖင်ဆုံကြီးကုန်းပြထားသည့် ပုံကို ဖွင့်လှက်သားဖြင့် ဖင်အိုးကြီးကထွားကြိုင်းပြီး ပြောင်ဝင်းလှကြောင်း ၊ မိန်းမကိုယ်ကြီးက မို့ဖောင်းဖောင်းဖြင့် ကြီးမားကြောင်း ၊ ဖင်ခေါင်းဝကြီးမှာ စူပွပွဖြင့် တုတ်ဖြင့်ထိုးစရာကောင်းလှကြောင်းကို ရှည်ရှည်လျားလျား ရှင်းရှင်းဗွင်းဗွင်းပင် ပြောလိုက်လေရာ အဟဲဟဲဖြင့် သဘောကျနေတော့သည် ။ ထို စိတ်ထားရှိသူများသည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဲ့ဒိုး မိုက်ရိုင်းစုတ်ပြတ်သက်အောင် ပြစ်မှားသည့်ပြောကြားမှုများ မှတ်ချက်များလိုချင်သည်ကို ကျွန်ုပ် မသိပဲနေမည်လော ။ အမှန်ဆိုရလျှင်လည်း တင့် ဆိုသော် အတွင်းဝန်ကတော်မှာ ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်ဖြင့် ကျက်သရေရှိရှိလှသော အမျိုးသမီးဖြစ်ကြောင်း ငြင်းစရာမရှိပါ ။

သည့်နောက် သဲလေး ဖင်ပြောင် ၂ ၊ သဲလေး ဖင်ပြောင် ၃ ၊ သဲလေးချောင်းသာ ၊ သဲလေး မန္တလေး စသည့် ဖိုင်များထဲ အစဉ်သွားကြည့်လေလျှင် အထက်ပါ လူကြီးမင်း မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် ဝန်ကတော်၏ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဓာတ်ပုံပေါင်းစုံကို ကြည့်မဝအောင် ရှုရတော့သည် ။ နေရာကလည်း စုံပါဘိ ။ ယင်းတို့၏ အိမ်ဂေဟာရှိ ဖဲမွေ့ယာထက်တွင်လည်းကောင်း ၊ ချောင်းသာကမ်းခြေဘန်ဂလိုတွင်လည်းကောင်း ၊ နေပြည်တော်လူကြီးရိပ်သာတွင် လည်းကောင်း လစွမ်းပြရင်း လက်စွမ်းပြထားသည်များ ဖြစ်ကြသည် ။ အိုဘယ့် ပြည်ပ ခရီးစဉ်တွင် ဖင်ပြောင်ခဲ့သည်များပင်ပါသေးသည် ။
သဲလေး အလိုးခံ ဖိုင် သို့အရောက် ဓာတ်ပုံများမဟုတ်တော့ပဲ ဗီဒီယိုကလစ်များကို တွေ့ရတော့သည် ။
. . . “ အန်ကယ်က ဗီဒီယိုလည်း ရိုက်ထားသကိုးဗျ ” . . .
. . . “ ဟုတ်တယ် ဆရာရေ အမှတ်တရလေးတွေ မှတ်တမ်းတင်မိတာ ” . . .
ကျွန်ုပ်ကား တန်းဖွင့်ကြည့်မည်လုပ်ပြီးမှ ကျင့်ဝတ်ကိုသတိရပြီး ချီတုံချတုံဖြစ်သွားကာ မူပိုင်ရှင်လူကြီးမင်းကို အသာငဲ့ကြည့်မိ၏ ။
. . . “ ဆရာ ကြည့်ချင်ရင် ဖွင့်ကြည့်ပါဗျာ ၊ အားမနာပါနဲ့ ” . . .
အဖြေရသည်နှင့် ချက်ချင်းပင် ကလစ်နှစ်ချက်ဆင့်နှိပ်ပြီး ပထမဗီဒီယိုကိုဖွင့်လိုက်သည် ။

. . ကိုကြီး မရိုက်ပါနဲ့ ဟာ ကိုကြီးနော်. . ဟု ဆိုကာ အိပ်ခန်းတခန်းအတွင်း ဖင်လုံးပြောင်ကြီး လှုပ်တုပ်တုပ်ဖြင့် ဟိုပြေးဒီပြေး ဆီဗူးခါနေသည်သာပါသည် ။ တမိနစ်ကျော်ကျော်ပဲ ရှည်သည် ။
. . . “ ကျွန်တော် ပထမဆုံးရိုက်ကြည့်ဖူးတာဗျ တခါမှမလုပ်ဖူးတော့ ပတ်ပြေးနေတာ ” . . . ဤသို့ရှင်းပြသည် ။

နောက်တခုမှာတော့ ဖွင့်ဖွင့်ချင်းပဲ ကုတင်စောင်းတခုတွင် ပုဆစ်တုပ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းကြီးထောင်ထားသည့် ဝန်ကတော် တင့် ၏ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့် စတော့သည် ။ မိန်းမတို့ ဘုန်း ဆံထုံးကား ပြေလျက်ရှိပြီး ဆံနွယ်ရှည်များကား ကျောထက်လည်းကောင်း ဘေးသို့ဖားလျားကျလျက်လည်းကောင်း ကပိုကရိုရှိလှသည် ။
. . . “ ကိုကြီးကကွာ အင်အင်း ဘာတွေလုပ်မလို့ ကြာနေတာလဲ လာ ကိုကြီးရဲ့ ” . . .
ငြီးသံငြူငြူဖြင့် ဖင်ထောင်ကိုယ်လုံးကြီးကို တနွဲ့နွဲ့ယိမ်းရင်း ပြောသည်ကို ထောက်လျှင် ဆက်ဆံလျက်တန်းလန်းကနေ ပိုဆက်ရှင်အပြောင်း ဆရာသမားက ကင်မရာရိုက်ရန် ပြေးယူပုံရသည် ။ မိုးမျှော် ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေနောက်တည့်တည့်မှ ရိုက်ပြလျှင် အိုးခြမ်းကွဲကြားမှ အင်္ဂါအစုံကို ပြဲကွဲနေအောင် ရှုမြင်ရသည် ။ အဆိုပါ စောက်ဖုတ်ဖူးဖူးပြူးပြူးကြီးနှင့် တင်သားဖြူဖြူဖွေးအကြားက ဖင်ပေါက်၀ ညိုညစ်ပွပွလေးမှာ လက်တလော ဓာတ်ပုံများထဲတွင် အလွတ်ကျက်မိလောက်အောင်ပင် မှတ်မိပြီးဖြစ်သည် ။ သို့သော်လည်း သက်ဝင်လှုပ်ရှားသည်ကို ကြည့်ရသည်က ပုံသေများထက် အပုံကြီးသာသော ဖီလ်တမျိုးကို ခံစားရစေသည် ။ တင့် ခမြာ အဆီဗူးကြီးကို လီးမျှော်သည့်အလား တရမ်းရမ်းတလူးလူးဖြင့် ကော့ပေးရှာသည် ။
. . . “ ကိုကြီး လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါ ဟင့်ဟင့် ” . . . ဟုကာမခေါ်သံလေးများလည်း ပေး၏ ။

သည်တွင် လွန်စွာမရှည်လှသော်လည်း ဗြက်တုတ်သည့် ဖွားဖက်တော်ကြီးကို ကိုင်ကာ တင့် ၏ဖင်ကွဲကြီးကြားကို တင်လိုက်သည် ။ စပ်ယှက်ရမည့် ရွှေကြုတ်ဝကို တန်းမတိုးပဲ ဖင်ကြားထိပ်ကနေ တရိပ်ရိပ် ပွတ်ဆွဲနေသည် ။ ကွမ်းသီးဖူး ပြောင်ပြောင်ဖြင့် စအိုဝကို တေ့ပြီးဆော့လျှင် ဝန်မယားလည်း ဖင်တွန့်သွား၏ ။ သည့်နောက်မှ ထူအမ်းနေသည့် ဖုတ်သားတစ်ကြီးအလယ်ကို လီးထိပ်မြုပ်အောင် နှစ်ချလိုက်သည် ။ လိုးလက်စဖြစ်သဖြင့် အရည်တရွှဲရွှဲနှင့် လမ်းကြောင်းပွင့်ပြီးသား ဖြစ်ဟန်တူသည် ။ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်ကာ လူဝိတ်နဲ့ဖိပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်သည့် အခါ ဂွေးချောင်းတခုလုံးမြုပ်သွားသည်မို့ ဆီးစပ်ကြီးက ကုန်းနေသည့် ဖင်ဝင်းဝင်းကြီးနှင့်ထိကပ်သွားလေသည် ။
. . . “ အ အအ ကိုကြီး အ အားး ” . . .
ဟူသည့် မအီမလည်ဖြစ်ခြင်းနှင့် ရသာထူးတွေ့ခြင်း ရောယှက်ထားသည့် ဖီလ်သံလည်းထွက်လာသည် ။ သည့်နောက်တွင်တော့ စည်းချက်ညီညီ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပြုကာ အလိုးဆက်သည် ။ ခက်သည်က ရှေ့သို့ထိုးစိုက်လိုက်တိုင်း အတွင်းဝန်မင်း၏ ဆူဖြိုးသည့် ဝမ်းဗိုက်ပူပူက ကင်မရာမြင်ကွင်းကို ကွယ်သွားသဖြင့် လီးအနှုတ်အသွင်းကို မမြင်ရတော့ချေ ။ ခွေးလိုးလိုးခံရပြီး ချွေးသံတပြောင်ပြောင်နှင့် လူးခါနေသည့် တင့် ၏ ကိုယ်လုံးနှင့် ဒုတ်နောက်အဆုတ် မြင်ရသည့် ဖင်တုံးအလှကိုသာ ရှုရသည် ။
ခေတ္တမျှကြာလျှင် တစ်ချက်ချင်း အားပါပါဆောင့်နေရာက လှုပ်ရှားမှုများ မြန်ဆန်ပြင်းထန်လာပြီးလျှင် ခါးသွယ်သွယ်လေး ခွက်ကျသွားပြီး စွံ့ကားဝိုင်းအိနေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးတွေ လှိုင်းထသည့်အလား တုန်တုန်တက်အောင် တဗြန်းဗြန်းဖြင့် တရစပ်ဆောင့်လိုးတော့သည် ။
လက်ဝါးကြီးဖြင့် ဖင်လုံးပြောင်ကြီးတဖက် တဖက်ဆီကိုလည်း ဖြန်း ခနဲနေအောင် ရိုက်ပေးသည် ။
. . . “ အ အအား အအ ကို ကြီး ရေ ထိ တယ် အအား ထိတယ် ကိုရီးရေ ” . . .
. . . “ အအအားးးးးးး ထွက် ကုန်ပီး ကိုရီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး အအိအိအိ အာ အာ ” . . .
. . . “ ဂေါင်းတယ် တင့် လေးရေး အားးး ကိုဂျီးလည်း ပီးပီ ပီးး ဘီ အားးး ဂေါင်းလိုက်တာ သဲလေးရာ ” . . .
ကင်မရာမြင်ကွင်းတွေ ဇောက်ထိုးမိုးမျှော် ဖြစ်ကုန်ကာ မတွေ့မြင်ရတော့သော်လည်း အသံဖမ်းတရားနာခြင်းဖြင့် အနှီမောင်နှံနှစ်ဦးသည် လွန်စွာမှ အီစိမ့်ကောင်းမွန်းသည့် ပြီးမြောက်ခြင်းပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းကုန်မှန်း သိသာထင်ရှားလွန်းပါ၏ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးကား ၎င်းဇနီး အရှက်ကုန်အောင် အလိုးခံရပုံကို ကျွန်ုပ်မြင်တွေ့သောကြောင့် ဖီလ်တက်မည်အမှန်ဖြစ်သော်လည်း သူကိုယ်တိုင် ဝမ်းတွင်းသံကြီးဖြင့် သုတ်လွှတ်ခန်းပါသောကြောင့် အတန်ငယ် နေရခက်နေပုံရသည် ။

ကျွန်ုပ်လည်း ရှိသမျှ ဗီဒီယိုကလစ်အကုန်ကိုဖွင့်ကြည့်နေလျှင် ညလုံးပေါက်ကြည့်ရကိန်းရှိတာမို့ ခုန်ပြန်ကျော်လွှားကာ သွားတော့သည် ။ နောက်တကားတွင်မူ လူကြီးမင်းကို ဂွေလှိမ့်ပေးသည်သီးသန့် ဖြစ်ရကား မျက်နှာပိုပူစရာရှိပေသည် ။ ပက်လက်လှဲထားရင်း ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး ရိုက်ကူးထားသည့် သည်ကားတိုလေးတွင်လည်း သူ့ခြေရင်းဘက် ခြေနှစ်ချောင်းကြားထိုင်ရင်း လီးဆော့ပေးသည့် တင့် ကို ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်ပင် တွေ့မြင်ရပြန်သည် ။ မချိုမချဉ်မျက်နှာထားဖြင့် အနှီ မမ သည် လက်သွယ်လျလျလေးများဖြင့် အိမ်ဦးနတ်ကြီးရဲ့ မတ်မတ်တောင်နေသည့် ငယ်ပါကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အထက်အောက် ကစားနေသည် ။ လက် သီးသန့်သမားဖြစ်သည်ထင့် ပုလွေမှုတ်ခန်းကားမပါ ။ လက်တဖက်ဖြင့် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ဂွေးထုပေးရင်းက အရှိန်ရလာလျင် လူကိုပါကြွပြီး ပြွတ်လုံးနေသည့် နို့မွှာထွားထွားကြီးတွေ တရမ်းရမ်း ဖြစ်သည်အထိ အားမာန်တွေပါလာတော့သည် ။ လူကြီးမင်းရဲ့ တအိုအို တအင်းအင်း အသံများလည်း ကျယ်စပြုလာသည် ။
. . . “ တင့် တင့် ထမီကျွတ်တုန်းက စောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ်တယ်မလား ဟုတ်တယ်မလား ဟင် ပြောပါ ပြောပါ ” . . .
ဖီလ်တက်ကောင်းရမည့် အချိန် ဘယ်နှယ် တုန်တုန်ရီရီ အသံကြီးဖြင့် မေးခွန်းတွေမေး လေပစ်တော့သည် ။
. . . “ အင်းလေ တွေ့တယ် ကိုကြီးကလဲ ကဲပါ အင်းဟယ် အင်းဟယ် ထွက် ထွက် လေမများနဲ့ ” . . .
အထိုက်အလျောက်ပြန်ဖြေပြီးလျှင် ပိုမိုအားစိုက်ပြီး ဒုတ်ညိုညိုကြီးကို သွက်သွက်ကြီး တိုက်ထုတော့သည် ။ သို့သော် လူကြီးမင်းက အထိအတွေ့အာရုံထဲ မစီးမြောသေးပဲ စကားကိုသာ အတင်းကြီးဆက်ဆိုသည် ။
. . . “ ပြောပြပါ တင့်ရယ် အ အား ပြောလိုက်ရင် ပြီးသွားမှာ ” . . .
. . . “ အာ့ဆိုလဲ မြန်မြန်ထွက် ” . . .
လက်တဖက်က ဆက်လက်လှုပ်ရှားနေပြီး နောက်တဖက်က ဂွေးလဥကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ကစားရင်း မျက်စောင်းတချက် ထိုးကာ စကားဆက်သည် ။
. . . “ အင်းလေ ကိုကြီးရဲ့ တင့် ထမီကျွတ်ကျတာ အမျိုးတွေအားလုံးရှေ့ အောက်ကဘာမှမပါတော့ ဖင်ပြောင်ကြီးဖြစ်သွားကော ကိုကြီးမြင်ယောင်ကြည့်လေ ” . . .
ခမြာ သူ့၏စွဲလမ်းမှုဆိုက်ကိုအခံကြောင့် မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်နေရသည့် ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးထက် ကိုယ်မမြင်ရပဲ သူများမြင်ခဲ့ရသည်ဆိုသော အဖြစ်အပျက်ထဲက ဖင်ပြောင်ကို တွေးပီးအာရုံယူရရှာသည် ။
. . . “ အဟား အင်းးးးးးး တင့် ကိုလတ်တို့တွေလည်း တွေ့တယ်မလား ၊ အမွှေးပေါက်တဲ့ အပျိုအဖုတ်ကြီးမြင်ရလို့ အံ့သြသွားမှာပေါ့ ” . . .
. . . “ အင်းပေါ့ သူတို့က ပိစိကွေးတွေရှိသေးတာ အဖုတ်ကြီးမြင်တော့ ဟာ ခနဲ ဖြစ်မှာ ဘာလို့စောက်မွှေးတွေနဲ့ မဲနေတာလဲဆိုပြီးလေ ” . . .
. . . “ တင့်ဟာကြီးလဲ ခုလိုပဲ ဖောင်းဖောင်းကြီး ဖင်ကြီးလဲပြောင်လို့ ရှက်စရာကြီးပေါ့ ကိုကြီးရယ် ” . . .
ပြောလဲပြော ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးလဲ ဂွေးချောင်းကြီးကို စုန်ချီဆန်ချီဂွင်းကစားလေလျှင် မြင်ရသည့် ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်းကြီး မြှောက်ကြွလာပြီးလျှင်
. . . “ အအာ ပြီးပြီ အအားးးး တင့်ရယ် အ ဟဟားးးးးးးး ” . . .
. . . “ ထွက် စမ်း ထွက် ထွက် ” . . .
ပြွတ် ခနဲ ဗြွတ်ခနဲ နေအောင်မီးတောင်ပေါက်သလို တွန်းကန်ထွက်လာသည့် လရည်ဖြူပြစ်ပြစ်တွေက ဝန်ကတော်၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးကို တက်စင်လေသည် ။ လီးချောင်းကြီးကို ဆုတ်ခဲထားသည့် လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေ အထက်အောက်ကြားမှာတော့ လီးမှိုပွင့်ကြီးထိပ်ဝကနေ ချော်ရည်ဖြူများစီးသည့်အလား သုတ်ရည်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းပေပွကုန်သည် ။
စက္ကန့်အနည်းခန့်အကြာတွင်
. . . “ ဟွန်း တကတည်း ဒါပဲ ခဏခဏပြောနေရတယ် ။ နောက် အသံသွင်းပေးထားမယ် ကြိုက်သလောက်ပြန်နားထောင် ” . . .
ပွစိပွစိ ပြောပြီး ဖုတ်ဖတ်ခါ ထထွက်သွားသည့် လုံးတီးခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို တွေ့ရပြီးလျှင် ဤအပိုင်းပြီးပြန်သည် ။

. . . “ ကျွန်တော်ပြောတာ အဲဒါပေါ့ ဆရာရယ် ပြီးမြောက်ခါနီးတိုင်း တင့် ကိုအဲဒီအကြောင်းကိုပဲ ထပ်ခါထပ်ခါ ပြန်ပြောခိုင်းပြီး အောက်မေ့ရတာ . . .
. . . “ ဒါကတော့ အန်ကယ်ရဲ့ လိင်စွဲလမ်းမှုက ကိုယ့်ကြင်ယာဖက်ရဲ့ အလှအပတွေ အစိတ်အပိုင်းတွေကို ဖော်ပြစေပြီးသာယာတာလေ ၊ ဒါနဲ့တိုက်ဆိုက်တဲ့ အဖြစ်တွေကနေ ခံစားမှာပဲဗျာ မဆန်းပါဘူးဗျ ” . . .
သူ့ကိုတော့ သိသင့်တာလေးတခုထပ်ရှင်းပြထားလိုက်ရသည် ။ ကျွန်ုပ်အထက်တွင် ဆိုခဲ့သလို ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးကို ဆောင်ရွက်ပေးမည့် နှစ်ချက်ဖြစ်သော ဆွေးနွေးပညာပေး (လေကုထုံး)နှင့် ထွက်ပေါက်ပေးနည်း အကြံပြုခြင်းသည် လတ်တလောဗီဒီယိုကလစ်တွင် တွေ့ရသည့် အမူအကျင့်ကိုမူပျောက်စေမည်မဟုတ်ပါ ။ဇနီးချော ဖင်ပေါ်သည့်အကြောင်းကို ချစ်ဇနီးကိုယ်တိုင်၏ နှုတ်ထွက်စကားဖြင့် ပြန်ပြောင်းအောက်မေ့ ပေးခြင်းသည် သည်လိုလူများအဖို့ စွဲမက်စရာကောင်းလွန်းသည့် အာသာဖြေမှုဖြစ်မှန်း ရင်ဘတ်ခြင်းထပ်တူကြသူများသာ သိပေမည် ။

ကျွန်ုပ်ကား အချိန်လင့်ပြီမို့ နောက်တခုကြည့်ပြီးလျှင် တော်သင့်ပြီဟု သဘောပိုက်လိုက်သည် ။ ဒီတခါတော့ မြင်နေရသည့် နမူနာပုံလေးများကို သေချာကြည့်ပြီး မိန်းမအင်္ဂါကြီးကို ဖြဲပြထားသည်ဟု ထင်သည့် ဗီဒီယိုကလစ်လေးကို ပလေးလိုက်သည် ။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် . . ဒူးထောင်ပေါင်ဖြဲထားသည့် အောက်ဘက် အကြားကနေ မြင်ကွင်းကောင်းအောင် ချိန်နေသည်နှင့် စ၏ ။
. . . “ ရှက်တယ်ကိုကြီးရာ မရိုက်ပါနဲ့လား သူများတွေတွေ့ကုန်ရင်ဒုက္ခများမယ် ” . . .
လက်တဖက်နှင့် ဂွကြားကပြဲအာအာစောက်ဖုတ်ကြီးကို လာအုပ်သည် ။
. . . “ အကိုတို့ အခန်းထဲသီးသန့်သိမ်းထားတာပဲ ဘယ်သူတွေ့မလဲ ” . . .
လာကွယ်သည့် လက်ကိုအသာတွန်းဖယ်စေပြီးလျှင် ကင်မရာရိုက်ကွင်းက လွန်စွာရှင်းလင်း ပြတ်သားလှသည် ။ ကိုယ်တိုင် ခြေနှစ်ချောင်းကြား ခေါင်းတိုးပြီး မျက်ခွက်နဲ့အဖုတ် အပ်ထားသည်ဟုပင် ထင်ရသေးသည် ။
. . . “ တင့် ယားနေပြီမလား ကိုကြီးကိုပြော ” . . .
. . . “ ဖုတ် ဖုတ် ” . . .
. . . “ အ အ ဟင့်ဟင့် ” . . .
လက်ဖဝါးကို ခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးတခုလုံးကို ပုပ်ရိုက်ခြင်းဖြစ်သည် ။ တွန့်လိမ်လိမ် ကြွက်နားရွက်သားလေးတွေအထိပါ စိုစိနေပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်က ဟပြဲပြဲဖြစ်နေသည်ကို မှန်းဆလျှင် ယခုအခါတွင်လည်း အရှေ့တွင်နူးနပ်ခြင်း တူးဆွခြင်းကိစ္စ အဆင့်ဆင့်ပြီးမြောက်ပြီးသား ဖြစ်မှန်းသိရှိနိုင်ပါသည် ။

ဆရာသမားကား မြင်ကွင်းမကွယ်စေရန် အောက်တည့်တည့်မှနေရာမယူပဲ မယားဖြစ်သူ၏ ညာဘက်ခါးအောက်ပိုင်းတွင် နေရာ ညာပေါင်ကိုကျော်ပြီး အာပုံနှိုက်ခန်းစသည် ။ အစပထမတွင် လက်ညှိုးတချောင်းဖြင့်သာ ပလွတ်ခနဲနေအောင် သွင်းပြီးလျှင် ကော်ထိုး၏ ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီး၏ လက်ဆစ်မှာ တုတ်ခဲခဲဖြစ်သော်လည်း အိမ်ထောင်သည်ယောနိဖြစ်လေရကား တစ်ချောင်းတည်းဖြင့် အာသာပြေရန် ခက်ပေမည် ။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် သိပ်မကြာမှီ နောက်တချောင်းထပ်သွင်းသည် ။
. . . “ ကိုရီးရယ် အိအိ ဘာတွေလုပ်နေတာလည်းကွာ အီးယား ရှီး အ အ အီးယားးးးးးးးးးး ” . . .
အရည်ဗြလဗစ်ပွထနေသည့် စောက်ပေါက်ဝထဲ လက်ညှိုးနှင့်လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကို ထိုးထည့်ကာ ဝက်အူရစ်သလို ဘယ်ပြန်ညာပြန်လှည့်နေ၏ ။ လှည့်နေသည့်တလျှောက် လက်မဖြင့်လည်း တဆတ်ဆတ်ခါနေရှာသည့် စောက်စိပြူးလေးကို နူးနပ်တိုက်ခိုက်သည် ။ သည့်နောက် လှည့်ရင်းဖြင့် နောက်ပြန်ဆုတ် ရှေ့ကိုထိုးတအိအိလုပ်ရင်းက အရှိန်ဖြင့်ခါ တဇတ်ဇတ် အထုတ်အသွင်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ပြုတော့သည် ။
. . . “ အားးးးးးးးးးး အီးးယာာာားးးးးအ အ အ အင့် ကိုရီး အအ အားးး ပြီး ပြီ ပီ အ အ အားးး အိ အိယားးးးးး ” . . .
ထိုအခါ ဝန်ကတော်၏ တင်ပဆုံကြီးမှာ လေထဲသို့ကြွခါကြွခါဖြင့် အဖန်ဖန် ကော့ပြန်လန်ရှာသည် ။ ဖင်သားအိအိကြီးများကား အောက်ခြေနှင့်ကပ်ပြီးပိပြားသွားလိုက် ကြွတက်သွားလိုက် ဖြစ်နေသည် ။ အနီးကပ်ကြီး ကြည်လင်စွာ ရိုက်ကူးထားသည်မို့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးများ ဖောင်းချည်ကြွချည်ဖြင့် တဆုံးနှိုက်ထားသည့် လက်ချောင်းပူးကို ဆွဲညှစ်နေသည်ကိုပင် သမားမျက်စိဖြင့် သတိပြုမိလေသည် ။ ပေါင်သားများလည်း ဆတ်ဆတ်တုန်အောင်လှုပ်သည် ။ ဖင်ခေါင်းပွပွပင်လျှင် စုံချည်ညှစ်ချည်ဖြစ်နေတော့သည် ။
အသားလှုပ်အဟောကိုပိုင်စရာမလို လိင်အထူးကုလည်းဖြစ်စရာမလို လူပျိုပေါက်ချာတိတ်တယောက်ပင်လျှင် ယခုဘော်ဒီလန်းဂွေဒ့်ကို အကဲခတ်ရုံမျှဖြင့် ဝန်ကတော် တင့် လည်း ကာမယမ်းအိုးပေါက်ပြီး ပန်းဝင်သွားမှန်းသိသာလွန်းပေသည် ။ သို့သော် ဘိုးတော်က လုံးဝအရှိန်မလျော့ပေးသေးပဲ အနှုတ်အသွင်းပိုင်ပိုင် တရဆက် ဆက်လုပ်နေသောကြောင့် ဆန့်တငင်ငင် ဖြစ်နေသူခမြာ တီဆားဖြင့်တို့သလို တဂိဂိဖြင့် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး ဖြစ်ရရှာသည် ။
. . . “ အိ အားးးးးး အရှီး ရဘီ ရဘီ ကိုရီးးးးး အိအိအိ အီးယားးးးးးးးးးးးးးး ” . . .

ကျွန်ုပ်ကား စိတ်တွင်းမှ သည်လူကြီးမင်းကို စွမ်းဆောင်နိုင်ပေစွဟု ချီးကျူးမိ၏ ။ ခမြာ စွဲလမ်းမှုတခုကြောင့် ကိုယ်တိုင်အတွက် လိင်စိတ်ပြည့်ဝရန် ချီတုံချတုံဖြစ်နေသော်လည်း မယားအတွက်မူကား လုံ့လအတော်ပြုနိုင်ပေသည် ။ ပြွတ် ဟု အသံဖြင့် ဆွဲနှုတ်လိုက်သည့် လက်နှစ်ချောင်းတွင် စောက်ရည်ဖြူများ တောက်တောက်ကျအောင် ရွှဲနှစ်နေသည်ကို တွေ့ရ၏ ။ အတွင်းသားနီစွေးစွေးများကို မြင်ရလောက်အောင်ပင် ဟပြဲပြီးကျန်ခဲ့သည့် စောက်ခေါင်းဝကြီးအတွင်းမှလည်း ဖြူပြစ်ပြစ်စောက်ရည်များ ဖင်ကြားတလျှောက် ထုနဲ့ထည်နှင့် လျှံကျနေသည် ။ အတော်အဆင့်မှီတဲ့ ဟုမ်းမိတ်ပေပဲဟု အမှတ်ပေးမိလေသည် ။ ကျွန်ုပ်ဘေးရှိ ပါမန်နန့် စက္ကတေရီ ကြီးမှာလည်း သူ၏လက်စွမ်းပြမှုအောက်မှာ ချစ်ဇနီးကြီး အဖုတ်ဖြဲရင်း အရည်လျှံသည်အထိ ကာမနတ်ပြည်ရောက်ခန်းကို ရှုစားသူပရိသတ် ရှိသဖြင့် ကျေနပ်ပီတိဖြစ်ကာ ဂုဏ်ယူနေမည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည် ။ ပုံကြည့်ဇာတ်ကားကြည့်သည့်အပိုင်း တော်လောက်ပြီထင်သဖြင့် ခေတ္တရပ်ခါ အင်တာနက်သုံးရန် ဂူဂလ်ခရုမ်းကိုဖွင့်လိုက်သည် ။
အီးမေးလ်အသစ်တခုကို အလောသုံးဆယ်ဖန်တီးလိုက်ပြီးလျှင် www.achittatkatho.net ဆိုသည့် လိပ်စာသို့သွားလိုက်သည် ။ ပြီးလျှင် ဆေးကုမ္ပဏီမှပေးထားသော နုက်ပေပါလေး တရွက်တွင်လည်း ချရေးပြီး
. . . “ အန်ကယ် ဒီဝက်ဘ်ဆိုက် လိပ်စာလေးမှတ်ထားပါဗျ ။ မေ့မှာဆိုးလို့ ဒါလေးပါသိမ်းထား ” . . . ဟုပေးလိုက်သည် ။
ပြီးလျှင် အချစ်တက္ကသိုလ်တွင် မန်ဘာအသစ် မှတ်ပုံတင်ကို ပြုလုပ်ပေးလိုက်၏ ။ မန်ဘာနာမည်ရွေးရာတွင်လည်း . . အန်ကယ် ဘယ်လိုနာမည်ထားချင်လို့ မေးရာ . . သဘောမပေါက်သောကြောင့် နစ်များကို ရွေးရာတွင် အချို့က ဒုတ်ကြီး ၊ တုတ်ကြီး ၊ ဂုတ်ကြီး စသည့်မိမိကြီးကြောင်းကို ဖော်ပြလိုသည့်နာမည်များရွေးကြကြောင်း ၊ အများစုကတော့ မိမိအမှတ်တရ ဖြစ်သည့် နာမည်များကိုရွေးတတ်သော်လည်း အချို့က နံပါတ်များ abcdefg များကို ဖြစ်သလိုရိုက်ပြီး အလွယ်လုပ်တတ်ကြောင်း ရှင်းပြရသည် ။ ထိုအခါ သူ ငယ်စဉ်က ကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့သော ဆရာကြီးမောင်သာရ၏ ဝတ္ထုများထဲမှ ဇာတ်ကောင်တဦး၏ အမည်ကိုရွေးပါသည် ။ ယင်းအမည်ဖြင့်ပင် အကောင့်အသစ်တခုဖွင့်ပေးပြီးသည့်အခါ တက္ကသိုလ်ထဲ သွားလာတတ်အောင် အနည်းငယ်မျှပြသပေးရသည် ။ လူကြီးလူကောင်းကြီးမှာ သည်မျှများပြားသည့် ကုန်ကြမ်းများကို တနေရာတည်းတွင်ပင် တွေ့ရသောကြောင့် သွားရေတမြားမြာကျ၏ ။

သည်နောက်တွင်မတော့ အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်သည့် ဂုဏ်သရေရှိဝန်ကတော်၏ ဖင်ပြောင်လုံးတီးပုံများကို မည်သို့ ဝေမျှရမည်နည်းကို သင်ပေးရတော့သည် ။ ဆိုခဲ့သလို Photoshop မကျွမ်း ၊ နည်းပညာမပိုင်သည့် လူကြီးမင်းကို အခြေခံအကျဆုံး Crop လုပ်တတ်အောင်ပဲ သင်ပေးလိုက်သည် ။ သည် တကွက်တတ်လျှင်ပင် အတော်အဆင်ပြေပါပြီ ။
. . . “ အန်ကယ်ရေ အဝတ်အစားအမှတ်အသား အန်ကယ်တို့နေရာအခန်းမှန်း သိသာတဲ့အရာတွေမပါတဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံကို မျက်နှာဖျောက်လိုက်ရင် ရပြီဗျ ”  . . .
ပြသလည်းပြသ ကိုယ်တိုင်လည်း ၃ ပုံခန့်ကို တခါတည်း အရံသင့်တင်ရန် ပြင်ပေးလိုက်သည် ။ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးမှာ ကြီးပြင်းခဲ့သည်ခေတ်အရ နည်းပညာဖြင့် အကျွမ်းမဝင်လှသော်လည်း ကြီးလေးသည့် ရာထူးတာဝန်များကိုပင် လုပ်ကိုင်ထမ်းဆောင်နေသူဖြစ်ရကား ဉာဏ်တိန်သူ လူပိန်းကားမဟုတ်ပါချေ ။ အရိပ်ပြလျှင် အကောင်ထင်ပြီး ဂွင်းတခါတိုက်ချိန်မျှ အချိန်ပေးရုံဖြင့် သဘောပေါက်သွားသည် ။

ပြီးလျှင် တခါတည်း မျက်နှာဖျောက်ထားသည့် အာပုံရဲရဲကြီးပြဲနေအောင် ဖြဲထားသည့်တပုံ ၊ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးပြောင်ဖွေးနေသည့်တပုံ ၊ ရှေ့ဘက်တည့်တည့်မှ ကိုယ်လုံးပေါ်တပုံ တို့ကို အချစ်တက္ကသိုလ်ရှိ ချစ်သူပုံ မိန်းမပုံလေးတွေ အလျူလုပ်ပါတယ် အခန်းမှာ တင်ပေးလိုက်၏ ။
ဓာတ်ပုံတင်နည်းကိုလည်း တပါတည်း ပြသလိုက်သည် ။
. . . “ အခုဆို မန်ဘာပေါင်း ထောင်သောင်းချီပြီး အန်ကယ့်အမျိုးသမီးရဲ့ပုံတွေကို ပြစ်မှားကြတော့မှာဗျ ” . . .
. . . “ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဝမ်းသာလိုက်တာ ဆရာရယ် ” . . . ဟု နှာသံကြီးဖြင့် နှလုံးပီတိ ဂွမ်းဆီထိတော့သည် ။
လုံးတီးပုံများကို Crop လုပ်နည်း ၊ ဓာတ်ပုံတင်နည်းများ အဆင့်ဆင့်ကို အခက်အခဲမရှိ လုပ်ကိုင်နိုင်စေကြောင်း ပြန်လှန်လေ့ကျင့်ပြီးလျှင် နောက်နောင် ကိုယ်တိုင်ပင် စိတ်တိုင်းကျ မျှဝေလို့ရပြီဖြစ်ကြောင်း ၊ ဝေမျှထားသည့် တင့် ၏ ရှက်ရှက်ပုံများကို အများက မှန်းထု ပြစ်မှား စိတ်ကူးဖြင့် မုဒိန်းကျင့်ကြမည်ဖြစ်ကြောင်း ၊ ပါးစပ်သရမ်းခြင်း မည်သို့မည်ပုံ စော်ကားမည်ကို ပိုစ့်တင်ပြီးလည်းကောင်း PM ပို့ပြီးလည်းကောင်း ပြောကြမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောထားလိုက်သည် ။ သည်နည်းလမ်းသည် လူကြီးမင်း မှာရှိသည့် စိတ်အခြေအနေဖို့ အတော်အသင့် အဆင်ပြေသည့်  စိတ်ထွက်ပေါက်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ထပ်မံပြီး ဆိုလိုက်၏ ။

ဆရာဝန်တဦးအနေဖြင့် ရှောင်ရန်ဆောင်ရန် ပေးလိုက်ရသည့် အကြံကတော့
. . ပုံတင်သည့် အခါ ကတော်ဖြစ်သူ၏ မျက်ခွက်ကြီး ပါမသွားစေရေးသည် ပဓာနဖြစ်ကြောင်း
. . မန်ဘာများက အန်ကယ်ကို PM ပို့ကာ မည်သို့ပင်ဆွယ်သော်ငြား စိတ်အလိုကို ပညာသတိဖြင့် ချွန်းအုပ်ပြီး ချစ်ဇနီးရဲ့ မျက်နှာကိုမပြရန် . .
ထိုသို့ ဆွယ်နည်းများတွင် ဖီလ်ပိုတက်ရန် ပြပါဟုဆွယ်ခြင်း ၊ ပုံများလဲကြည့်ကြမည်ဟု ဆွယ်ခြင်း ၊ မည်သူမှမပြပါဟု ကတိအခါအခါခံ လောကပါနနတ်မင်းများကိုပါ တိုင်တည်သစ္စာဆိုပြီး အာဖျံကွီးလုပ်ကာ ဆွယ်ခြင်းများ ရှိကြောင်း ရှင်းပြရသေး၏ ။ မိမိ၏ ဖင်တုံးလုံးစောက်ဖုတ်ဖြဲသည့်ပုံများကို ကိုယ်တိုင်မသိပဲအလျူပေးနေရသည့် အတွင်းဝန်ကတော် ၏ မျက်နှာကိုပါပြလျှင် ဖီလ်လင်လွန်စွာ ပိုကောင်းသော်လည်း လူကြီးမင်းမှာ နိုင်ငံတော်အဆင့် ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးဖြစ်ရကား လူကြီးမယား၏ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံများဖြင့် လူသိရှင်ကြားဖြစ်လျှင် နိုင်ငံကျော်ဆယ်လီဖြစ်ပြီး အများပြည်သူတံတွေးပင်လယ်ထဲ မောင်နှံနှစ်ယောက်လုံး ကျောက်ခဲလည်ပင်းဆွဲကာ နစ်သည့်ပမာဖြစ်မည့် အကြောင်း သတိ အတန်အတန်ပေးလိုက်ရသည် ။ နောက် ကိစ္စပြီးခါနီးမှ နောက်တချက်ကို သတိရကာ ဝန်ကြီးဌာနရုံးများမှ ဆာဗာခံထားသည့် ကွန်ပြူတာများဖြင့် ထိုဖင်ပြောင်ပုံများတင်တာ ၊ ယုတ်စွအဆုံး အကောင့်ကိုပင် log in မဝင်ရန် မှာရသေးသည် ။

ယင်းသို့ဖြင့် အနှီ အာဏာရှိပုဂ္ဂိုလ်ကြီး၏ စိတ်ဝေဒနာ အ၀၀ကို နှစ်သိမ့်အကြံပေး ကုသပေးပြီးလျှင် ဆေးဖိုးမလိုသော်လည်း ဝါးခတောင်းရန် အချိန်ရောက်ပေ၏ ။ သို့သော် နိုင်ငံ့တာဝန်ကြီးများကို ထမ်းဆောင်နေသည့် လူကြီးမင်းဆီကို မေတ္တာကြေးဖြင့်ဖြင့်သာ လေးစားသမှုဂုဏ်ပြုလိုက်ပါသည် ။ ( တနည်း – အခမဲ့ဝန်ဆောင်မှုပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည် )
. . .“  ကျေးဇူးကြီးပါတယ်ဗျာ ၊ ဆရာနဲ့တွေ့ရတာ သိကြားနဲ့တွေ့သလိုပါပဲ ။ ဒါပေမယ့် ဆရာ့ရဲ့ တန်ဖိုးရှိတဲ့အချိန်တွေပေးပြီး ကျွန်တော့်စိတ်ဒုက္ခကို ပျောက်ကင်းသက်သာအောင် လုပ်ပေးပြီး ဘာမှမယူတော့ အားနာစရာဗျာ ။ ကျွန်တော် လုပ်ပေးနိုင်တာ တခြားဘာများရှိမလဲ စိတ်ရှင်းရှင်းသာ ပြောပါ ။ ကူညီနိုင်သမျှ ကူညီပေးပါ့မယ်ဗျာ ” . . .
သို့ဆိုလျှင် မိမိက မေတ္တာဖြင့်အကျိုးဆောင်သလို တဖက်မှ ကျွန်ုပ်၏ သမားဂုဏ်ကို မေတ္တာရောင်ပြန်ဟပ်သည့်အခါတွင်မှ စိတ်သန့်သန့်ဖြင့်
. . . “ ကိစ္စလေးတချို့တော့ ရှိတယ်အန်ကယ်ရေ . ( ပွစိပွစိ ) ကျွန်တော် တင်ထားထား ကြာပြီဗျ ။ ပြီးတော့နောက်တခုက ( ပွစိပွစိ ) ” . . . .
ဆိုကာ အဆိုပါ လူကြီး၏ ဝန်ကြီးဌာနနှင့် ပတ်သတ်ဆက်နွယ်ရမည့် ပါဆင်နယ်အမှုအကြောင်းလေးများကို အကူအညီတောင်းကြည့်၏ ။
. . . “ ဟာ ဒါလေးတွေများ ဆရာရယ် ။ နက်ဖြန် ကျွန်တော့် ပီအေ လွှတ်လိုက်မယ် ။ ဆရာ တင်ထားပြီးပြီဆိုတဲ့ ဟာတွေပြန်ရှာလို့ရရင် ရှာခိုင်းလိုက်မယ် မရလဲ အရေးမကြီးဘူး ကျွန်တော့် ပီအေ ကိုသာခိုင်းလိုက် အကုန်ဖြစ်စေရမယ် ။ ပြီးရင် ကျွန်တော် လက်မှတ်ထိုးလို့ရတာ ထိုးလိုက်မယ် ၊ ဝန်ကြီးထိုးရမယ့် ဟာတွေလည်း ကျွန်တော်ပဲ လော်ဆော်ပြီး ကိစ္စဖြတ်လိုက်မယ် ” . . .
ကြည့်စမ်း . ယခုလက်ငင်း စေတနာအကျိုးပေးပုံက ကြီးမားလေစွ ။

ယင်းသို့ဖြင့် အထက်ပါ လူကြီးမင်း၏ အကောင့်ကို အချစ်တက္ကသိုလ်ရှိ ချစ်သူမိန်းမပုံများ အလျူပေးခန်းတွင် တက်ကြွလှုပ်ရှားသူ မန်ဘာအဖြစ် ပုံမှန်တွေ့နေရသည်မှာ ယနေ့တိုင်ဖြစ်သည် ။ အမျိုးကောင်းသမီး အတွင်းဝန်ကတော်၏ ဝိုင်းဝိုင်းအိအိဖင်တုံးပြောင်ပြောင်ကြီး ၊ ဖူးကြွကြွ ပြဲရဲရဲ စဖုတ် နှင့် မျက်နှာမပါ လုံးတီးပုံများမှာ အခြားကျောင်းတော်သားများ ပြစ်မှား သရေယို ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် ပြောစရာ ဖြစ်နေတော့သည် ။ နောက်နောင်မှာလည်း အကြောင်းရှိလျှင်ရှိသလို အဆိုပါ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဆက်သွယ်ဖြစ်ပါသေးသည် ။ မိတ်ကောင်းဆွေသဟာ ဆိုသည်ကား အရေးကြုံလျှင် အားကိုးရသည် မဟုတ်ပါလား ။ ကျွန်ုပ် စိတ်ထဲတွင် ကြိုတင်သိနေသည်ကတော့ အတွင်းဝန်လူကြီးမင်းသည် ယခင်က မိမိဇနီးမှလွဲလို့ အခြားနှာကိစ္စများနှင့် ထိတွေ့မှုနည်းပါးသဖြင့် ချစ်မယားရဲ့ အရှက်အင်္ဂါများကို ဖော်ပြချင်သည့် စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာရုံမျှဖြင့် သဘာဝလွန်သည်ထင်ကာ စိုးရိမ်စိတ်ဖြစ်ရှာသည် ။ ယခုအခါ ပြင်ပ နှာလောကတွင် အကျွမ်းတဝင်ဖြစ်နေပြီဖြစ်ကာ ပင်မရင်းမြစ်အခြေခံလည်း ရှိသောကြောင့် လယ်ဗယ်တက်ပြီး မယားလဲခြင်း ရှဲခြင်း အခြားသူများနှင့် ကိုယ်ထိလက်ရောက်စပ်ယှက်စေချင်တော့မည်ဟု နမိတ်ဖတ်မိနေသည် ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ မိမိ၏ လိင်စိတ်အပေါ် နောင်တရနေသည့် မလုံမခြုံဖြစ်မှုကား ကျွနု်ပ်၏ အစွမ်းဖြင့် ပိန်းကြာရွက်ပေါ် ရေမတင်သကဲ့သို့ ပျောက်ကင်းသက်သာရာရသွားပြီ ဖြစ်ပေသည် ။
ဤသို့ဖြင့် အတွင်းဝန်မင်း၏ လိင်စိတ်စွဲလမ်းမှုကို ဆွေးနွေးအကြံပေး ဖြေရှင်းခန်း ပြီး၏ ။