သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်

သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်

ရန်ကုန်မြို့၏ ဗဟိုတည့်တည့် ဆူးလေဘုရား လမ်းမဘေးတွင် ကားများ ဥဒဟို ပြေးသွားနေကြသည်။ လမ်းဘေး ပလက်ဖောင်း များပေါ်တွင် ဈေးသည်များ ရုံးသွားသူများ၊ အလုပ်သွားသူများနှင့် စည်ကားနေလေသည်။ ကျွန်တော်သည် လူများနှင့် ဒဂုန်ကဖီးဆိုင်ထဲတွင် ထိုင်ရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို ငေးမောကြည့်ရှုနေပါသည်။ ကျွန်တော် ငေးနေတုန်းမှာပဲ ဆိုင်ထဲကို သူ ဝင်လာပါသည်။ သူမဟာ ထိုင်း ဝမ်းဆက် အညိုရောင်ကို ဝတ်ထားပါတယ်။ သူမ အသား ဖြူဖြူဝင်းဝင်းနှင့် လိုက်ဖက်လှပါတယ်။ ကျွန်တော့်စားပွဲဆီ တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလာနေပုံမှာ အလွန် ကြည့်ကောင်းလှပါတယ်။ သူမဟာ ကျွန်တော့်ဘေးက ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ချိုသာတဲ့စကား အေးမြတဲ့အပြုံးနဲ့ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။
“မောင် စောင့်နေရတာ ကြာပြီလား … ကားစောင့်ရတာ ကြာသွားတာ”
“ရပါတယ်။ အမြဲ စောင့်နေကျပဲ … ရိုးနေပါပြီ”
“အိုကွယ် မောင်ကလည်း တောင်းပန်ပါတယ်နော်”
“ကဲ … လာထ …  သွားကြရအောင်။ နောက်ကျနေပြီ”
“နေပါဦး။ ဟိုကျရင် မောင်က ဘာပြောရမှာလဲ”
“သြော် … မောင်ကလည်း လူကြီးတွေနဲ့ စကားပြောတာပဲ၊ အလိုက်အထိုက်ပေါ့ကွာ”
“အေးလေ သွားမယ်”
ကျွန်တော်နဲ့သူမဟာ ဆိုင်ထဲကနေ ထွက်လာကြပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ သူမနဲ့ ချစ်ခဲ့တာ ၂ နှစ် ကြာသွားပါပြီ။ ကျွန်တော် သူ့အိမ်ကို ပထမဆုံး သွားခြင်းပါ။ ကျွန်တော့်ချစ်အမည်က သဇင်တဲ့။ သူ့မှာ အဖေမရှိတော့ဘူး။ သူ့အမေဟာ မုဆိုးမမှ ပူပူနွေးနွေးပါ။ သူ့အဖေ ဆုံးသွားတာ လပိုင်းကျော်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ သူ့အမေနဲ့ တို့ အခု သူ့အိမ်လိုက်သည်။
ကျွန်တော်နဲ့ သဇင်ဟာ ရန်ကုန်မြို့ တရုတ်တန်း လမ်းမကျယ်ကြီးတစ်ခုရဲ့ တိုက်ခန်းတစ်ခုရှေ့ကို ရောက်သွားတယ်။ သဇင်က လူခေါ်ခေါင်းလောင်းကို နှိပ်လိုက်တာနဲ့ တံခါးပွင့်သွားပြီး မိန်းမတစ်ယောက် တံခါးဖွင့်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အထဲကို လှမ်းဝင်ပြီး ခေတ်မီလှပတဲ့ ပစ္စည်းခန်းတစ်ခုရဲ့ ဆိုဖာဆက်တီပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ခုန တံခါးဖွင့်ပေးတဲ့ မိန်းမဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့နားမှာ လာရပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ထိုမိန်းမကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအမျိုးသမီးဟာ သဇင့်ရဲ့မာမီတော့ ဟုတ်မယ်မထင်ဘူး။ မျက်နှာချင်း မတူဘူး။ ထိုအမျိုးသမီးဟာ ကျွန်တော့်အမေနဲ့ ရွယ်တူတော့ ရှိမယ်။ သူမရဲ့အသက် ၄၀ ကျော်ကျော်၊ အများဆုံး ၄၄ နှစ်လောက်ပဲ ရှိမယ်။ ကျွန်တော်လည်း ထိုမိန်းမကြီးကို သေသေချာချာ ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က တောင့်တောင့်တင်းတင်း ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားကြီးဗျ။ နောက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ပါးပါးလေးကို အောက်က ဘရာစီယာ မပါဘဲ ဝတ်ထားတော့ ထိုမိန်းမကြီးရဲ့ ကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ် နို့သီးနှစ်လုံးဟာ တီရှပ်မှာ တစ်သားတည်း ဖြစ်နေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေဟာ ထင်ထင် ရှားရှား ပေါ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေမိတုန်းမှာပဲ သဇင်က …
“မောင် ဒီဒေါ်လေးက သဇင်တို့မာမီရဲ့ အဖော်ပေါ့။ ဒေါ်လေးက အိမ်မှာ ဝေယျာဝစ္စ ဒိုင်ခံလုပ်ပေးနေတာပေါ့။ ဒေါ်လေးနာမည်က ဒေါ်ဒေါ်လီ တဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ … ဒေါ်လေး။ ကျွန်တော်က မောင်မောင်ပါ”
“သြော် အေး အေး … သဇင်ပြောပြလို့ မောင်မောင့်ကို ဒေါ်လေး သိနေပါတယ်”
“ဒေါ်လေး … မာမီ ရှိလား”
“အေး ရှိတယ်။ ငါ သွားခေါ်လိုက်မယ်”
“နေ နေ ဒေါ်လေး။ သဇင် သွားခေါ်လိုက်မယ်”
“အေး အေး … ဒေါ်လေး အအေး သွားဖျော်လိုက်ဦးမယ်”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြပြီး နောက်ဖေးခန်းဘက် ဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ နောက်ကျောဖက်ကို လိုက်ကြည့်ရင်း ဘယ်ညာ ယမ်းခါလှုပ်ရှားသွားတဲ့ ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား တင်ပါးကြီးကို မျက်စိတစ်ဆုံး ကြည့်နေမိပါတယ်။ တော်တော်ကြာတော့ ဧည့်ခန်းထဲကို အအေးခွက်ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ရှေ့မှာ လာရပ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အအေးဖန်ခွက်ကို စားပွဲပေါ် တွန်းပြီး ချရင်း ဖန်ခွက်ကို ကျွန်တော့်ရှေ့ တိုးပေးပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ဟသွားတဲ့ တီရှပ်ရဲ့ အတွင်းမှာ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြစ်သွားတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ရှင်းရှင်းပေါ်လာတာကို မျက်တောင်မခတ်မိဘဲ ကြည့်နေဆဲမှာ ဒေါ်ဒေါ်လီက …
“ကောင်လေးရယ် ကြည့်လည်း ကြည့်ပေါ့ … အအေးလည်း သောက်လိုက်ပါဦး”
“ခင်ဗျာ … ဟုတ်ကဲ့ … ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”
ကျွန်တော် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်သွားပြီး အအေးခွက်ကို ကောက်မော့လိုက်ပါတယ်။
“ဖြည်းဖြည်း သောက်ပါကွယ် … သီးနေပါ့မယ် … ဟင်း … ဟင်း ဟင်း”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်အမူအရာကို သဘောကျ ရယ်မောရင်း အတွင်းခန်းထဲကို သူ့ရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှုပ်ရမ်းပြရင်း ဝင်သွားပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ သဇင်နဲ့ သူ့မာမီဟာ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့ ဆက်တီခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော်ဟာ သဇင်ရဲ့မာမီကို နီးနီးကပ်ကပ် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပါဘူး။ သဇင့်မာမီဟာ သဇင်နဲ့ မျက်နှာချင်း ဆင်တူပါတယ်။ သဇင့်မာမီဟာ အိမ်နေရင်းက အင်္ကျီပွကြီး ဝတ်ထားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အင်္ကျီက ပါးပါးလေး ဝတ်ထားတဲ့အပြင် အထဲမှာ ဘရာစီယာ မဝတ်ဘဲ ထားတာကြောင့် နို့နှစ်လုံးကို ထင်ထင်ရှားရှား မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း နီးပါး တွေ့နေရပါတယ်။ သဇင့်မာမီရဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ရင် အစုံထက် ပိုမိုကြီးပါတယ်။ ကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ်ထက် နည်းနည်း ပိုထွားမယ် ထင်ပါတယ်။ ဒီနေ့ ကျွန်တော့်မှာ မိန်းမကြီး ၂ဦးရဲ့ နို့တွေပဲ လိုက်ကြည့်နေရပါလား။ သဇင့်မာမီဟာ ခေတ်မီပွင့်လင်းပြီး အလှအပလည်း သိပ်မြတ်နိုးပုံ ရပါတယ်။ သူ့ရဲ့ မျက်နှာမှာ ဆေး ရောင်စုံခြယ်သပြီး ပြင်ဆင်ထားတာ အနောက်နိုင်ငံက မင်းသမီး ‘လစ်ဖ် တေလာ’ လိုပဲ ချောမော လှပနေပါတယ်။ ကျွန်တော် တွေးနေ တုန်းမှာပဲ သဇင်က …
“မောင် သဇင့်မာမီလေ … မာမီ ဒါ သဇင့်ရဲ့ မောင်လေ”
“ကျွန်တော့်နာမည် မောင်မောင်ပါခင်ဗျာ”
“အေး … အေး … မင်းကို သဇင်ပြောထားလို့ မာမီ သိပါ တယ် … မင်းတို့နှစ်ဦး ချစ်နေကြတာကိုလည်း မာမီ မကန့်ကွက်ပါဘူး”
“ဟုတ်ကဲ့”
“မောင်မောင့်ကို မာမီ အခုမှ မြင်ဖူးတာ … သမီး လူရွေး မဆိုးဘူး။ မင်းက လူချောပဲကွ”
“ဟာ …  ကျွန်တော် မြောက်သွားပြီ မာမီ”
“မင်းကို မာမီ သဘောတူပါတယ် … ငါတို့က ပွင့်ပွင့်လင်း လင်းပဲကွ။ ရော့ ဆေးလိပ်သောက်ဦး”
“ကျွန်တော် မသောက်တော့ပါဘူး မာမီ”
“သောက်တတ်ရင် သောက်ပါကွ … ရော့ … ယူ”
ကျွန်တော်လည်း ဆေးလိပ်ယူပြီး မီးညှိဖွာရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ သဇင့်မာမီဟာ စီးကရက်ကို ဟန်ပါပါသောက်ရင်း ခြေနှစ်ချောင်းကို ချိတ်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါမှာ ထဘီအောက်နားစဟာ ဒူးခေါင်းနား ထိ လန်တက်သွားပါတယ်။ ထိုအခါ ခြေသလုံးသား ဖြူဖြူဖွေးဖွေးများ ပေါ်လာပါတယ်။ သဇင့်မာမီရဲ့ ခြေသလုံးသားများဟာ လုံးလုံးကစ်ကစ် နဲ့ ခြေဖမိုးများမှာဆိုရင် ဖောင်းဖောင်းကြွကြွလေး ဖြစ်နေပြီး ဖနောင့် လေးဟာ ပန်းရောင်သမ်းနေပြီး ခြေချောင်းလေးတွေမှာ ဆေးနီခြယ်သ ထားတာဟာ မြင်ရသူ ရင်မောစေပါတယ်။ သဇင့်မာမီဟာ အသက် ၄၀ ကျော်တာတောင် သူ့သမီးထက် ပိုလှနေပါတယ်။ သဇင့်မာမီဟာ ဆက်တီခုံမှာ ပေါင်နှစ်လုံး ချိတ်ထိုင်ထားတဲ့အတွက် ထဘီဟာ တင်း နေပြီး တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုး ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်ရှိတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို အထင်းသား တွေ့နေရပါတယ်။ ပေါင်တံနှစ်သွယ် အထက်နားမှာ မဆို စလောက် ဖောင်းနေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်ပြင်ကို အနည်းငယ် တုတ်ခိုင်တဲ့ ခါးက ဆက်ပေးထားပါတယ်။ ခါးအောက်ပိုင်းမှာတော့ စွင့်ကားလှပတဲ့ တင်သားဆိုင်ကြီးများဟာ ဆိုဖာဆက်တီခုံပေါ်မှာ အိတင်း နစ်မြုပ်နေ ကာ တင်သားဆိုင်များက ဘေးသို့ စွင့်ကားထွက်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်က သဇင့်မာမီရဲ့ အလှများကို ငေးမောနေတုန်းမှာပဲ သဇင့် မာမီက …
“မင်းတို့ မင်္ဂလာဆောင်ကိစ္စ ရုံးမှာပဲ လက်ထပ်ပြီး နည်းနည်း ပါးပါး ကျွေးတာပေါ့”
“မာမီ ကြိုက်သလို စီမံပါ”
“အေး အေး … မင်းတို့ ယူပြီးသွားရင် မာမီတို့အိမ်မှာပဲ နေရ မယ်”
ကျွန်တော်ဟာ သဇင်တို့မာမီနဲ့ စကားပြောဆို ဆွေးနွေးပြီး လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စ တိုင်ပင်ပြီးနောက် သဇင့်အိမ်မှ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

=====================

သဇင်နဲ့ လက်ထပ်ပြီး သူတို့အိမ်မှာ ကျွန်တော် ပြောင်းရွှေ့ နေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူတို့အိမ်မှာ နေလာခဲ့တာဆိုရင် ငါးလနီးပါး ကြာခဲ့ ပါပြီ။ အခု အိမ်မှာ အိမ်သူအိမ်သားက အားလုံးပေါင်းမှာ ၄ ယောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ယောက်ျားဆိုလို့ အားကိုးအားထား ကျွန်တော်တစ်ယောက် ပဲ ရှိပါတယ်။ ကျန်တာက သဇင်ရယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်လီဆိုတဲ့ ကရင်မကြီးနဲ့ သဇင့်မာမီ ဒေါ်စန်းစန်းမြင့် ခေါ် ဒေါ်အဝါးပဲ ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော့် ယောက္ခမကြီးမှာ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးထဲမှာ ရွှေဆိုင် ရှိပါတယ်။ ဆိုင်မှာ ထိုင်တာကတော့ သဇင့်အပြင် မိန်းကလေးတစ်ဦးကို ငှားထားပါတယ်။ ကျွန်တော်က ယောက္ခမကြီးမှာရှိတဲ့ ပက်ဗလေကာ ကားကို မောင်းပြီး ယောက္ခမကြီး မာမီဝါးကို လိုက်ပို့ပေးရပါတယ်။ မာမီဝါးက ကျွန်တော့်ကို သားလို့လည်း ခေါ်လိုက်၊ မောင်မောင်လို့လည်း ခေါ်ပါတယ်။
မာမီဝါးက စိန်ပွဲစား လုပ်တယ်လေ။ ရွှေဆိုင်မှာ အမြဲ မထိုင်ဘူး။ သူ့အလုပ်က ပွဲစားဆိုတော့ နေရာအနှံ့ သွားနေရတာဆိုတော့ ကျွန်တော်က ကားနဲ့ မောင်းပြီး ပို့ပေးရတယ်။ တစ်ခါတလေ မသိတဲ့ လူစိမ်းတွေကဆိုရင် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို လင်မယားတောင် ထင်ကြပါတယ်။ ထင်လည်း ထင်မြင်စရာပေါ့။ မာမီဝါးကလည်း ချောတုန်း၊ လှတုန်း၊ တောင့်တုန်းကိုးဗျ။ မာမီဝါးက အရွယ်လည်း တင်တယ်။ နောက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူလည်း လှနေအောင် ပြင်ဆင်တတ် တယ်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား လှပတောင်တင်းနေအောင်လည်း လေ့ကျင်ခန်း အမြဲလုပ်တယ်ဗျ။
မာမီဝါးက သူတင် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ သူ့သမီးနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီတို့ကလည်း အတူတူ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ။ နေ့တိုင်း အမြဲ လုပ်လေ့ရှိတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သူတို့သုံးယောက်ဟာ အချောအလှတွေ ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်မှာ အခုမှ အခက်တွေ့နေရပြီလေ။ ဘာကြောင့်လဲဆို သူတို့သုံးယောက်က လေ့ ကျင့်ခန်းလုပ်မယ်ဆိုရင် ဘောင်းဘီကို ကျပ်ကျပ် တိုတိုလေးဝတ်ပြီး အပေါ်မှာဆိုရင်လည်း ဘရာစီယာမပါဘဲ ရှပ်အင်္ကျီလေးဝတ်ပြီး ကက် ဆက်ကနေ ဖွင့်ထားတဲ့ အေရိုးဗစ် လေ့ကျင့်ခန်းခေါ်တဲ့ အနောက်တိုင်း ကစားနည်းကို လေ့ကျင့်တာဗျ။ သူတို့ ကစားနည်းကလည်း ပေါင်ကား ဒူးမြှောက်နဲ့ ကော့ကော်ကန်ကားတွေ လုပ်တာ။ တစ်ခါတစ်ရံများ မာမီဝါး က လက်တစ်ဝါးသာသာရှိတဲ့ ဆပ်စပိုင်ဒါလို ရေကူးဘောင်းဘီ ကျပ်ကျပ်လေး ဝထတ်ထားရင် သူ့ရဲ့ ဖွံ့ထွားစွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးဆိုင်ကြီး တွေကို အဖုအထစ်တွေနဲ့ ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့နေရတာပေါ့။ ဒါကို မာမီဝါးတို့က ကျွန်တော်ကို ခေါ်ပြီး ရှေ့မှာ တိုင်ပင်ခေါ်ခိုင်းသေးတာ။
ဒီတော့ဗျာ … ကျွန်တော့်မှာ သဇင်ကတော့ ကျွန်တော့် မိန်းမမို့ မဆန်းပေမဲ့ မာမီဝါးနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီတို့ဟာ အသက်ကြီးကြီး မိန်းမတွေ ဖြစ်ပေမဲ့ အခုအချိန်ထိ အပျိုတွေလို တောင့်တုန်း၊ ချောတုန်းဆိုတော့ သူတို့ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ အလှအပတွေကို ထင်ထင် ရှားရှား နေ့တိုင်းတွေ့နေရတော့ ကျွန်တော့်မှာ စိတ်တွေ နေ့တိုင်း လှုပ်ရှားပြီး ရင်တွေ ခုန်နေရတာပေါ့ဗျာ။ မာမီဝါးကို ကျွန်တော် စိတ်ကူး မိတယ်။ ဒါကြောင့် ဒေါ်ဒေါ်လီကို တစ်ခါတစ်ရံ မထိတထိ ရိပြီး ကလိ ကြည့်မိတယ်လေ။ ဒေါ်ဒေါ်လီကလည်း ကျွန်တော့်ကို မြှူသလို ကြူ သလို လုပ်ပြတတ်ပါတယ်။

=====================

ရန်ကုန်မြို့လယ် တရုတ်တန်းတစ်ခုရဲ့ လမ်းမကျယ်ပေါ်မှာ ရှိတဲ့ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းမှာ ကျွန်မနေတဲ့ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းမှာဆိုရင် မိန်းမသားချည်း ၃ ယောက်ရှိပြီး ယောက်ျားဆိုလို့ တစ်ဦးပဲ ရှိပါတယ်။ ကျွန်မရယ်၊ ကျွန်မရဲ့ သမီးရယ်၊ အိမ်မှာ အဖော်ထားတဲ့ ကရင်မကြီးနဲ့ သမီးရဲ့ယောက်ျား ကောင်လေးတစ်ဦးတို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့သမီး ဟာ အခုမှ အသက် ၂၁ ကျော်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ သူ့ကောင်လေးကလည်း သူ့ထက် ၂နှစ် ၃နှစ်ပဲ ကြီးမှာပါ။
ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ခိုးပြေးတာ မဟုတ်ဘူးရှင့်။ ကျွန်မကိုယ် တိုင်က သူတို့ချင်း ချစ်လို့ ပေးစားလိုက်တာ။ နို့မို့ရင် ဒီခေတ်ကြီးမှာ မလွယ်ဘူးရှင်။ သိပ်ပြီး စိတ်မချရတော့ဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မ နောက်ထပ် အိမ်ထောင်မပြုတော့တာပေါ့ရှင်။ ယောက်ျားလိုချင်ရင် ရတာပေါ့။ ကျွန်မအရွယ်က နုပျိုဆဲပါ။ အခုမှ ကျွန်မအသက် ၄၃ နှစ်ပဲ ရှိသေးတာ။ ကျွန်မ လှပါနေဆဲပါရှင်။
ဒီမယ် … ကျွန်မနာမည်က ဒေါ်စန်းစန်းမြင့် (ခ) အဝါးတဲ့။ ရင်းနှီးတဲ့သူတွေက အဝါးလို့ပဲ ခေါ်ကြတယ်။ ဒါနဲ့ ပြောရဦးမယ်။ ကိုယ့် ကိုယ်ကို ကြားတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ ကျွန်မရဲ့ အရှိကို အရှိအတိုင်း တင်ပြနေတာပါ။ ကျွန်မရုပ်ရည်က ဆွဲဆောင်မှု အများကြီးရှိတယ်။ အသားအရေဟာ စိုပြည်ပြီး ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရှင့်။ ကျွန်မက တရုတ်သွေး ပါတယ်လေ။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးကျရင်လည်း ယောက်ျားတွေ မျက်စိ ကျွတ်ကျချင်စရာ အနေအထားမျိုးမှာ ရှိတယ်။ ကျွန်မက ဒီအရွယ် ၄၃ နှစ်ထိ ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်တယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မက နိုပျို လှပနေတာပေါ့။ ကျွန်မကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားရဲ့ အတိုင်းအထွာလေးကို ကြည့်ရင် ရှင် သဘောပေါက်မှာပါ။ ကျွန်မ ပြောပြမယ်။ သေသေချာချာ မှတ်ထားနော်။
စပြောတော့မယ်နော်။
ကျွန်မရဲ့ ရင်သားတွေဟာ ၃လက်မ ရှိတယ်။ ဥပမာရှင် … ကျွဲကောသီး မြင်ဖူးလား။ အဲဒီကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ် ကျွန်မ ရဲ့ နို့နှစ်လုံးက ရှိတယ်။ အရွယ်ကြီးပြီး အနည်းငယ် တွဲနေတာပေါ့။ ကျွန်မနို့နှစ်လုံးကို ရှင် ကိုင်ကြည့်ရင် သိမှာပါ။ တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိသေးတယ် ဆိုတာ။ အဲ … နာက် ခါးက ၂၆ လက်မ ရှိတယ်။ ကျွန်မ ခါး နည်းနည်းတုတ်တယ်။ ဝမ်းဗိုက်ကလည်း အသက်နည်းနည်း ကြီးလာတော့ စူလာတာပေါ့။ အဲဒီခါးရဲ့ အောက်က တင်သားကတော့ ၃၆ လက်မ ရှိတယ်။ ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးဆုံတွေဟာ စွင့်ကားနေတုန်းပါပဲ။ ပေါင်တံအရှည် ၁၆ လက်မခွဲရှိပြီး လုံးပတ် အကျယ်က ၂၁  လက်မ ရှိပါတယ်။ ခြေသလုံးသားများကဆို အရှည် ၁၅ လက်မခွဲ၊ လုံးပတ် ၁၅ လက်မ ရှိပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ အရပ်အမြင့်က ၅ပေ ၆လက်မ ရှိပါတယ်။ အဲ … အတိုင်းအထွာတွေတော့ ပြောပြီးပြီ။ မယုံရင်လည်း ရှင်ကိုယ်တိုင် လာပြီး တိုင်းကြည့်ပေါ့ နော် …။
ကျွန်မတို့အိမ်မှာ အိပ်တဲ့အခန်းနဲ့ ကျွန်မသမီးလင်မယား အိပ်ခန်းဟာ ကပ်ရက်ပါ။ ကျွန်မဟာ ခုလို တစ်ယောက်တည်း နေလာ တာ ကြာပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ အပြင်မှာတော့ ကျွန်မ သဘောကျတဲ့ ယောက်ျားနဲ့ တွဲပြီး နေလေ့ရှိပါတယ်။ ကျွန်မအတွက် ငြီးလာရင် နောက်တစ်ယောက် ပြောင်းလိုက်တာပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မနေလာခဲ့တာ ကျွန်မယောက်ျား ဆုံးပြီးကတည်းက ဆိုပါတော့ရှင်။ အခုတော့ ဒီလို တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မပြောင်းချင်တော့ဘူး။ တစ်ယောက် တည်းကိုပဲ စွဲစွဲမြဲမြဲ ပေါင်းနေချင်တော့တယ်။ စွဲစွဲမြဲမြဲ ပေါင်းရမယ့်သူကို လည်း ကျွန်မ တွေ့ထားပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မအတွက် သိပ်ခက်နေတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုရင် ကျွန်မ စွဲစွဲမြဲမြဲ နှစ်ခြိုက်နေသူက တခြားသူ မဟုတ်ဘူး။
ကျွန်မအချစ်ဆုံး သမီးရဲ့ လင်။ ကျွန်မသားမက် မောင်မောင် ဖြစ်နေလို့ပေါ့ရှင်။ ဘာလဲ … ရှင်တောင် တော်တော် အံ့သြသွားသလား။ ရှင် အံ့သြရအောင် ကျွန်မကလည်း ကိုယ့်သမီးယောက်ျား ကောင်လေး ငယ်ငယ်ကိုမှ သွားကြိုက်နေမိတော့တာကိုး။ လူရဲ့ကံဆိုတာ ဆန်းတယ်နော်။ ကျွန်မတို့ဆိုရင် အမေနဲ့သမီး ၂ဦးစလုံးက ကောင်လေး ကို ပြိုင်ကြိုက်နေမိတာ။ ဒါမျိုးက ရှားတယ်နော်။ ကျွန်မကလည်း ဒီ မောင်မောင်ဆိုတဲ့ ချာတိတ်ကို စတွေ့စက သိပ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှု မရှိပါ ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်လေးက ချောတာကိုတော့ သတိထားမိခဲ့တယ်။ ကျွန်မသမီးကိုတောင် ချီကျူးမိသေးတယ်။ အဲ … ကျွန်မ ဒီကောင်လေး ကို စပြီး နှစ်သက်စွဲလမ်းခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကတော့ ဒီလိုရှင့်။ ကျွန်မ သေသေချာချာ ပြောပြမယ်နော်။
တစ်နေ့ပေါ့ရှင် …
ကျွန်မဟာ အပြင်ကနေ ပြန်လာပြီး တံခါးခေါက်လိုက်ပါ တယ်။ တော်တော်ကြာမှ မောင်မောင်ဟာ တံခါး လာဖွင့်ပေးပါတယ်။
“အိပ်ပြီလားကွ … အစောကြီး ရှိသေးတာ”
“မအိပ်သေးပါဘူး မာမီဝါး။ ကျွန်တော် စာဖတ်နေလို့ပါ”
“သြော် … အေး … အေး … မင်း အိပ်နေပြီ ထင်တာ။ သမီး ရော အိပ်ပြီလားကွဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး။ ကျွန်တော် သံပုရာရည် ဖျော်ပေးရဦး မလား”
“နေပါစေတော့ကွာ။ မာမီ မသောက်တော့ဘူး”
ကျွန်မဟာ တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားတဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ နောက်ကျောပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါ ပုဆိုးစ နောက်မှာ ရေစိုထားသလို ရေစိုကွက် ၂ ကွက်လောက် တွေ့လိုက်ရတဲ့ အခါ ကျွန်မဟာကျွန်မ တွေးရင်း ပြုံးလိုက်မိပါတယ်။ နောက် ကျွန်မ လည်း အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်ရင်ပဲ အင်္ကျီချွတ် လုံချည်များ လှန်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုနှင့် ဘရာစီယာကိုပါ ဆွဲချွတ်ရင်း ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ မှန်ထဲမှာ တော့ ကျွန်မရဲ့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်ခန္ဓာဟာ လှပစွာ စီးကရက် ကို ဟန်ပါပါ သောက်နေရင်း နွဲ့နွဲ့လေး ရပ်နေတာ မြင်ရပါတယ်။ ကျွန်မဟာ မှန်ထဲမှာ ပေါ်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ အလှအပတွေကို အားရ ကျေနပ်စွာ ကြည့်ရှုပြီး ခုတင်ပေါ် ပြန်၍ လှဲချကာ ကိုယ့်ရဲ့အလှကို ကိုယ်ပြန်ပြီး တွေးကာ ပီတိဖြစ်နေပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ တစ်ဖက်ခန်းက ကျွန်မသမီး သဇင်ရဲ့ တအင်းအင်း တညူညူ အသံကို ကြားလိုက်ရပါ တယ်။
“မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ … သဇင် ဘယ်လိုနေရမှန်း မသိတော့ဘူး”
“အိုး … အိုး … မောင် … အိုး အင်း သိပ်ချစ်တယ် … အား”
ကျွန်မဟာ ဒီအသံမျိုး ကြားလိုက်ရတော့ ရင်တွေတုန်သွားပါ တယ်။ နောက်ပြီး ကြည့်ချင်မြင်ချင်တဲ့ စိတ်ကလည်း အရမ်း ပေါ်လာပါ တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ အခန်းနံရံနားကပ်ပြီး အပေါက်လိုက်ရှာတဲ့အခါ ကံကောင်း ချင်တော့ ငါးပြားစေ့အရွယ် အပေါက်တစ်ပေါက်ကို တွေ့တာနဲ့ ကျွန်မ လည်း ဝမ်းသာပြီး ကပ်ပြီးကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ခုတင်ပေါ်မှာ မောင်မောင် နဲ့ သဇင်တို့နှစ်ဦး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ နှစ်ပါးသွားခန်းကို မြင်ရပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ သဇင့်ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပြီး စုပ်စုပ်နေရာ သဇင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ တွန့်တွန့်လူးရင်း တအင်းအင်းနဲ့ ဖီလင်တက်နေတာကို အငမ်းမရ ကြည့်နေမိတာကို ပြန်တွေးကြည့်မိတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရယ်ချင်လာတယ်ရှင့်။ ဒါပေမဲ့ လည်းရှင် ကျွန်မဟာ ဒါမျိုးဆို ဝါသနာသိပ်ပြီးပါတော့ မနေနိုင်ပါဘူး။ ဆက်ပြီး ကြည့်ရမျာပဲရှင့်။ ဆက်ကြည့်နေလိုက်တော့ မောင်မောင်က ခုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ရပ်လိုက်ပါတယ်။
“အင်း … မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ။ သဇင် ပြန်ပြီး မောင့်လီးကို စုပ်ပေးမယ်နော်”
သဇင်ဟာ ခေါင်းငုံ့ပြီး မောင်မောင့်လီးကို စုပ်ပေးပြန်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မကြည့်နေတဲ့ဘက် ကျောပေးပြီး နေတာမို့ ကျွန်မဟာ သူ့ရဲ့လီးကို မမြင်ရသေးပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်မဟာ မချင် မရဲ ဖြစ်နေမိပါတယ်။
“ခွေးကောင်စုတ်လေး … ဒီဘက် လှည့်နေပါလား”
မောင်မောင်ကတော့ သဇင့်ခေါင်းမှ ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင် ရင်း ဖီလင်တက်နေပါတယ်ရှင်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် … အိုး … မောင်ရယ် လီးကြီးကလည်း တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာပြီ”
“သဇင်ရယ် … ကောင်းလိုက်တာကွာ … အိုး အိုး”
“သဇင် … မောင် မရတော့ဘူး။ လိုးရအောင်နော်”
မောင်မောင်ဟာ ခုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းပြီး သဇင့်ကို ခုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်နှစ်လုံးကားပြီး နေရာပြင်လိုက်ပါပြီ။ နောက်ပြီး ခုတင်ပေါ် ပြန်တက်ပြီး သဇင့်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူရင်း ကျွန်မ ကြည့်နေတဲ့ဘက်ကို လှည့်လိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါ ကျွန်မမြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်လုံးပြူးပြီး အံ့သြသွားပါတယ်။ အိုး … ကောင်လေးလီးက ကြီးမှကြီးပဲ။ ကျွန်မဟာ အံ့သြလွန်းလို့ ပါးစပ်မှ တိုးတိုးလေး ရေရွတ်မိပါတယ်။ တကယ်ပါပဲရှင် မောင်မောင်ရဲ့ ပေါင်ခွ ကြားက လီးကြီးဟာ သဇင်ရဲ့ ပြုစုမှုနဲ့ အစွမ်းကုန် တောင်နေပါတယ်။ လီးထိပ်မှာ စိုပြီး မီးရောင်အောက်မှာ လီးဒစ်ကြီးဟာ ဖောင်းပြီး ပြောင် လက်နေပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ကြီးမားလှတဲ့ မောင်မောင်လီးကို အားရ စွာကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မရိုးမရွဖြစ်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူလာပါတယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ မောင်မောင်ကို ချာတိတ်ကောင်လေးဆိုပြီး ဂရု မစိုက်ခဲ့ဘူး။ အခုလို ကျွန်မ မြင်ရတော့ မောင်မောင့်ကို ကျွန်မ အလိုးခံ ချင်တဲ့စိတ်တွေ ပွားများလာပါတယ်။ သဇင်သာ ကျွန်မရဲ့ သမီးမဟုတ် ဘူးဆိုရင် တစ်ခါတည်း အခန်းကူးပြီး မောင်မောင့်ကို ကျွန်မပါ အတူတူ အလိုးခံလိုက်မိမှာပါပဲရှင်။ အခုတော့ ကျွန်မသမီး ဖြစ်နေတော့ အမေ တစ်ယောက်အနေနဲ့ စိတ်ထိန်းထားရပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင် မောင်ဟာ သူ့လီးနဲ့ သဇင့်စောက်ဖုတ်ဝမှာ ပွတ်သပ်နေပါတယ်ရှင်။
“မောင်ရယ် … ဘာလုပ်နေတာလဲ။ သဇင် မနေနိုင်တော့ဘူး”
“ကဲ မောင်လုပ်ပေးမယ်။ ပေါင်ကို ဖြဲထား”
သဇင်ဟာ သူမပေါင်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါ သဇင့်စောက်ဖုတ်အမွေးတွေ မည်းမည်းနက်နက်ကြားမှာ ပေါ်လာပါ တယ်။ သဇင်က သူ့လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ဝထဲ သွင်းပြီး ဖြဲပေးတဲ့အခါ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲနဲ့ စောက်စိလေး ပြူးထွက်လာပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းယူနေပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့သမီး သဇင် အပျိုလေး စောက်ဖုတ်ထဲ မောင်မောင်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ လီးကို သွင်းလို့ရပါ့မလားလို့ စိတ်ပူနေမိ တယ်။ ဒါပေမဲ့ရှင် ကျွန်မ စိတ်ပူတာ အလကားပါပဲ။ မောင်မောင့်လီး ထိပ်ဟာ စောက်ဖုတ်ဝထဲ လျှောလျှောရှူရှူ ဝင်သွားတယ်ရှင့်။
“အိုး အိုး အား … ဖြည်းဖြည်းသွင်းနော် … နော်”
သဇင်ဟာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဖြဲကားပေးထားပါတယ်။
“အား အား အိုး ဖြည်းဖြည်း … အ … ဟင်း ဟင်း”
“အိုး … အား … မောင်ရယ်။ ဖြည်းဖြည်းနော် … ဟင့် ဟင့်”
“သဇင်ရယ် ဖြည်းဖြည်းသွင်းနေပါတယ်ကွယ်။ မင်းစောက် ဖုတ်ကလည်း ကျပ်လိုက်တာကွာ”
“သြော် … မောင်ကလည်း အပျိုစောက်ဖုတ်ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ရှင့်။ ချောင်ချင်ရင် ဖာသည်မတွေ သွားလိုးပေါ့”
“နေပါစေ … ဒီကျပ်ကျပ်လေးပဲ ကြိုက်ပါတယ်”
“မောင်လီးက နည်းတာမှ မဟုတ်ဘဲ။ အခုလို ဝင်တာပဲ ကံကောင်းနော်”
ကျွန်မဟာ သူတို့ပြောတဲ့စကား ကြားမိတော့ တိုးတိုးလေး ပါးစပ်မှ ရွေရွတ်မိပါတယ်။
“မောင်မောင်ရေ သဇင်က အပျိုမို့လို့ ကျပ်နေတာကွ။ မာမီ့ စောက်ဖုတ်ဆိုရင် မင်းလီးနဲ့ အတော်ပဲ။ မင်းလည်း အကြိုက်ပေါ့ကွာ”
ကျွန်မဟာ အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ ဒီဘက်ခန်းမှာ ချောင်းကြည့် ရင်း ဖီလင်လာနေပါပြီ။ ကျွန်မကြည့်နေဆဲမှာ မောင်မောင်ဟာ သူ့လီး ကို ဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့အခါ …
“အမယ်လေး … အား … သေပါပြီ”
“အား … ကျွတ် ကျွတ် မောင် … ဖြည်းဖြည်းကွာ”
“ဆောရီးနော် သဇင် … ဟင်း ဟင်း”
“တော်ပါကွာ။ ခုမှ ဆောရီးမနေနဲ့။ ဒီမှာ လီးထိပ်က သားအိမ် တောင် လာထိပြီ”
“ဟုတ်လား … ထပ်သွင်းလိုက်ဦးမယ်လေ”
“အမယ်လေး … ဒါ စခန်းဆုံးပဲရှင့်။ ဒီထက် ထပ်သွင်းလို့ မရ တော့ဘူး။ သူ့လီးက ကြီးတဲ့အပြင် ရှည်ကလည်း ရှည်လိုက်တာ”
ကျွန်မသမီး သဇင်ပြောသလိုပဲရှင် မောင့်မောင့်လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ သုံးပုံနှစ်ပုံလောက် ဝင်ပြီး ရပ်သွားပါတယ်။ စောက်ဖုတ် အပြင်မှာ လီးဟာ တစ်လက်မခွဲခန့် ကျန်ရှိနေသေးတယ်ရှင့်။ ဒါ ဒိပြင့် မိန်းကလေးဆို မရဘူး။ သဇင်မို့ပေါ့။ ဟဲ ဟဲ … ဘာဖြစ်လို့လဲဆို သဇင် ဟာ ကျွန်မသမီး ဖြစ်လို့ပေါ့ရှင်။ ရှင်နားလည်မှာပါ … ဟဲ ဟဲ။
ကျွန်မ ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ မောင်မောင်ဟာ သူ့လီးကို သွင်း လိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေပါတယ်။
“အင်း … အင်း အင်း … အိုး … မောင်ရယ် … အား ဟင်း ဟင်း … အိုးအိုး …. အားလားလား”
မောင်မောင်ဟာ သဇင့်ရဲ့ ကျွဲကောသီး အငယ်စားအရွယ် နို့နှစ်လုံးကို ဖြှစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း နီနီရဲရဲ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့ တို့လျက်လိုက်၊ ပါးစပ်နဲ့ ငုံ့ပြီး စုပ်လိုက် လုပ်ပေးရင်း သူ့လီးကိုလည်း မှန်မှန် စောက်ဖုတ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေပါတယ်ရှင်။
“အိုး … အား ဟား … ယားတယ်ကွာ … အင်း … အား … မောင်ရယ် တအားမနယ်ပါနဲ့ကွာ”
“ဆောရီး သဇင်ရယ်။ မောင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်ပြီး ရုတ် တရက် ဖြစ်သွားတာပါ။ သဇင် မောင်လိုးတာ ကောင်းလားဟင်”
“မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာပေါ့ မောင့်ကို သဇင် သိပ်ချစ် သွားပြီ”
“အမယ် … မိန်းမရာ ပိုပြီကွာ”
“တကယ်ပါကွာ သဇင် သိပ်အရသာရှိတာပဲ။ မောင်ဟာ အပြုအစု တကယ်ကောင်းတာပဲ”
“ဒါတောင် နည်းသေးတယ်။ နောက် ဒိထက်ပိုကောင်းစေရ မယ်”
“မောင်ရယ် မြန်မြန်လိုးပေးကွာ … အင်း အင်း အိုး အိုး”
သဇင်က မောင်မောင်ရဲ့လီးနဲ့ အလိုးခံနေတာ ဇိမ်ခံ ဖီလင် တက်ရင်း သူမရဲ့ တင်ပါးဆုံတွေကို မှန်မှန်လေး အပေါ်သို့ ကော့ကော့ ပေးနေပါတယ်။ မောင်မောင့်လီးဟာ သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲ မှန်မှန်သွင်း နေရာ သဇင့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝထဲမှာ စီးထွက်လာသော အရည်ကြည်တွေ နဲ့ စိုစွတ်ပြီး အသံစုံ ထွက်နေတယ်ရှင်။ ကျွန်မလည်း သူတို့ကိုကြည့်ရင်း တဏှာရာဂစိတ်တွေ ကြွကြွလာတာနဲ့ စိတ်ကို ထိန်းထားရပါတယ်ရှင်။ မနေနိုင်တဲ့အခါမျိုး ကျွန်မလည်း ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ကြည့် မိတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဟာ အရည်ကြည် အနည်းငယ်စို့နေပြီး စိုစွတ်နေပါတယ်။ ကျွန်မလည်း မောင်မောင်နဲ့ သမီးသဇင်တို့ လိုးနေ တာကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ် ပူးပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေမိတယ်။ တစ်ခါတစ်ရံ စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသားကို ပွတ်သပ်ပွတ်ချေလိုက် စောက်စေ့ကို ပွတ်ချေလိုက် လုပ်ပေးရင်း တစ်ဘက်ခန်းမှ လိုးနေကြတဲ့ပုံကို ကြည့်ပြီး အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေမိပါတယ်ရှင်။
“သဇင် နာရင်ပြောနော် အချစ်”
“ရပါတယ် မောင်။ နာပေမဲ့ အရသာရှိတယ်ကွ”
“ကောင်းတယ် … ကောင်းတယ်”
“မနာတော့ဘူး မောင်။ မြန်မြန်လိုးနော်”
သဇင်ဟာ တလူးလူး တလွန့်လွန့်နဲ့ သူမရဲ့ တင်ပါးကြီးကို အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်ရှင်။
“မောင် … ဒီပုံစံ ရိုးသွားပြီကွာ နောက်တစ်မျိုး လုပ်ရအောင် မောင့်လီး ခဏ ဆွဲထုတ်လိုက်”
မောင်မောင်ဟာ လီးကို သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက် ရာ အရည်တွေရွှဲပြီး ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့ မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ပိုပြီး ကြီးကြီးလာသလားလို့ ကျွန်မ တွေးနေမိပါတယ်။ သဇင်ဟာ အိပ်ရာက ထလိုက်ပြီး မောင်မောင့်ကို ခုတင်ပေါ် ပက်လက် အိပ်စေပါတယ်။ ပြီးတော့ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်ကိုယ်ပေါ် ခွလျက် ထိုင်လိုက်ပြီး လီးကို သူမလက်နဲ့ ဂွင်းထုပေးရင်း မောင်မောင့်လီးမှာ ပေနေတဲ့ စောက်ရည် ကြည်တွေကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ ဇိမ်နဲ့ ခံရင်း သဇင်ရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တင်ပါးဆုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြစ်ညှစ် ဆုပ်နယ်ပေးနေတာ ကျွန်မကြည့်ရင်း ဖီလင်တက်လာမိပါတယ်ရှင်။
သဇင်က လီးထိပ် ဒစ်ကြီး လုံးလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရာက လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲငုံသွင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ ဂွင်းထုသလို လုပ်နေပါတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ လီးကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးသွင်းပြီး စုပ်လိုက်ရင် မောင်မောင်ဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန် သွားပါတယ်ရှင်။ ဒါကို ကျွန်မမြင်တော့ …
“ဒီလိုဆိုတော့ ငါ့သမီးသဇင်က ဘယ်ဆိုးလို့လဲ။ ယောက်ျား ကို ပြုစုတာမှာ သူ့အမေလောက် တော်လာပြီပဲ”
ခဏအကြာမှာတော့ သဇင်က အပေါ်မှ ခွထိုင်ထားရင်း တောင်နေတဲ့ မောင်မောင်လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ဝထဲ တေ့ပြီးသွင်း လိုက်ပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း သူမတင်ပါးကြီးတွေကို အောက်ချရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို သွင်းနေရာ အပြင်မှာ ၂ လက်မခန့် လီးဟာ ကျန် နေတဲ့အခါ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကို မောင်မောင်က …
“သဇင်”
“ဘာလဲ”
“စခန်းဆုံးပဲပေါ့”
“ဟုတ်တယ် မောင်။ စခန်းဆုံးပဲ … ကဲ ကဲ သဇင် လုပ်ပေး မယ်။ မောင် အောက်က ဇိမ်နဲ့ ခံနေနော်”
မောင်မောင်ဟာ သဇင့်အမိန့်အတိုင်း ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား အိပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးကြီးကတော့ လကမ္ဘာပေါ် ပစ်လွှတ်တော့မလိုလို အပိုလိုထိပ်ဖူး တပ်ထားသော ဒစ် ရဲကြီးက ကိုးဆယ်ဒီဂရီ မားမားမတ်မတ် ထောင်နေပါတယ်။ သဇင်က မောင်မောင့်ပေါ် ခွကျော်ပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို မွှေပတ်နေပြီး မှန်မှန် လိုးပေးနေတယ်။
“သဇင်ရယ် … အား အိုး ကောင်းတယ်ကွာ”
“အားပါးပါး … ကောင်းကွာ … ဟင်း ဟင်း”
“မောင်ရယ် ဒါ အကင်းပဲ ရှိသေးတာပါကွာ … ဟဲ ဟဲ”
သဇင်က မှန်မှန်ဆောင့်ပေးနေရာ သူမစောက်ဖုတ်နှင့် လီး နှစ်ခုတွေ့ထိသံတွေဟာ အခန်းထဲမှာ မှန်မှန်မြည်နေပါတယ်ရှင်။
“ပြွတ် … ဖလပ် ဖွတ် ဖွတ် ပြွတ် … ဖလပ်”
“အင်း ဟင်းဟင်း သဇင် … အင်းအင်း အိုး”
တော်တော်ကြာ အပေါ်ကနေ လိုးနေရာ သဇင်ဟာ အနည်း ငယ် မောလာပါတယ်။ ချွေးများလည်း စို့ထွက်လာပါတယ်။
“ဟူး ဟူး ဟောဟဲ … အင်း ဟင်း ဟင်း”
“သဇင် မောသွားရင် မောင် လိုးပေးမယ်နော်။ ကဲလာ … ထ နောက်ပုံစံတစ်မျိုး”
“ဘယ်ပုံစံလဲ မောင်”
“သဇင်က ခုတင်ပေါ်မှာ ဘောင်ကိုကိုင်ပြီး လေးဖက်ထောက် နေ”
“ဒီလိုလား မောင်”
“အေး အေး နည်းနည်း ရှေ့ကုန်းဦး။ ပေါင်နှစ်ချောင်း နည်းနည်း ကားထား”
“ဒီလိုပုံစံမျိုးလား”
“အေး ဟုတ်တယ်။ ဖင်ကို နည်းနည်းထောင်ထား။ အေး အေး ဟုတ်ပြီ”
သဇင်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ လေးဖက်ကုန်း အနေအထား သူမ ရဲ့ တင်နှစ်ဆုံကို နောက်သို့ကော့ပြီးတယ်။
“မောင့်လီးကို တအားဆောင့်မသွင်းနဲ့နော်”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ အချစ်ရယ်”
“မောင့်လီး အရှည်ကြီးနဲ့ သားအိမ်ထိမှာပေါ့”
“သြော် … အေးအေး ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါ့မယ်ကွာ … မနာစေ ရပါဘူး။ ဟဲ ဟဲ”
မောင်မောင်ဟာ သဇင်ရဲ့ ကားစွင့်နေတဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပြီး ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တုတ်ခိုင်လှပတဲ့ ပေါင်လုံးအတွင်းသား နုနုတွေကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ နောက်မှ အပြင်တို့ တင်ပါးဆုံ နှစ်ခုကြားမှ အောက်သို့ ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဘေး နှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲလေးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး စုပ်ပေးနေပါတယ်။ သူ့လျှာနဲ့ ဘေးနှုတ်ခမ်း သားတွေ လျက်လိုက် စောက်ဖုတ်အဝထဲကို လျှာထိုးသွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ နီးနီးကပ်ကပ် မြင်နေရတော့ ဖီလင်အရမ်း တက်ပြီး မောင်မောင် လျှာနဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို အလျက်ခံချင်လာမိ ပါတယ်။
“အိုး အိုး … ယားတယ် အား ဟင်း ဟင်း”
သဇင်ဟာ ကိုယ်လုံးလေး ထွန့်ထွန့်လူးရင်း မောင်မောင်လုပ် ပေးနေတာ ခံနေပါတယ်။
“မောင်ရယ် တော်ပါတော့ကွာ။ သဇင် မနေနိုင်တော့ဘူး”
“‘ဒါဆို မောင် လိုးပေးတော့မယ်နော်”
“မောင် လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်နော်”
မောင်မောင်ဟာ သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို သွင်းလိုက်ပြီး ကားစွင့်နေတဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ရမ်းနေရာကနေ မှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးပါတော့တယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ သဇင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ကပ်မှီပြီး နောက်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးပါတယ်။
“အား အား အိုး ဖြည်းဖြည်း အ ဟင်း ဟင်း … အိုး … ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် … အိုး”
မောင်မောင်က သဇင်ရဲ့ တင်ပါးဆုံနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ စုံကိုင် ပြီး မှန်မှန်ဆောင်လိုးနေရင်း အချက်ပေါင်း ကျွန်မ ရေတွက်မိသလောက် ဆိုရင် အချက် ၇ဝ ကျော်ကျော် ကြာတဲ့အခါမှာ သဇင်ဟာ တလူးလူး တလွန့်လွန့် ဖြစ်လာရင်း သူမရဲ့ တင်ပါးတွေကို ရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပေး လာပါတယ်ရှင်။ ဒီအခါမှာ မောင်မောင်က နောက်က ဆောက်လိုးလိုက် သဇင်က သူ့တင်ပါးကြီးကို ရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပေးလိုက်နဲ့ ပွဲဟာ ပိုပြီး မြန်ကာ စိုပြေလာပါတယ်ရှင်။
“မောင် … အိုး အိုး သဇင် ပြီးခါနီးနေပြီ။ မြန်မြန်လေး လိုးပေး နော်”
“အေး အေး”
“မောင်ရယ် အမလေး … အား .. အိုး ကျွတ်ကျွတ် … အင်း အား …. အိုး … မောင်ရယ် … မြန်မြန် တအားဆောင့်လိုးပါကွာ”
“အိုး … အိုး … တအားဆောင့်နော် … အေး …  ဟုတ်ပြီ … အိုး အိုး အား အား … ဟင်း ဟင်း … အား မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာ ပဲကွယ် သဇင်”
သဇင်ဟာ တစ်ခါတည်း ပါးစပ်မှ တအင်းအင်း တအားအားနဲ့ ညည်းပြီး သူမရဲ့ ကာမအရသာ အဆုံးထိ ရောက်သွားပါပြီ။ သူမဟာ လည်း ပျော့သွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မောင်မောင်က မပြီးသေးဘူးရှင့်။ သူ့လီးကို သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီးတဲ့အခါ မောင့်မောင်လီးကြီး ဟာ မတရား တောင်ပြီး လီးထိပ်ဒစ်ဟာလည်း ဖောင်းကားကာ သဇင် ရဲ့ စောက်ရည်ကြည်များ စိုရွှဲပြီး ပြောင်လက်နေပါတယ်ရှင်။
“သဇင် ပြီးသွားပြီမို့လား ဟင်”
“သဇင် ပြီးသွားပြီ။ မောင် မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား”
“အေး …  မပြီးသေးဘူး။ ဘယ်လိုလဲ။ မောင်လိုးတာ အရသာရှိရဲ့လား သဇင်”
“မောင်ရယ် သိပ်အရသာရှိတာပေါ့ … တစ်ခါတည်း ဖီလင် တွေ အရမ်းတက်သွားတယ်”
“မောင်တော့ အရသာရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မပြီးသေးဘူးကွ။ ဒီမှာ ကြည့်”
“မောင့်လီးက အခုထိ တောင်နေတုန်းပဲ။ ပိုကြီးလာတယ် နော်”
“အေး အေး … မောင့်လီးကြီးကို သဇင်ပဲ ငြိမ်အောင်လုပ်ပေး ရမယ်နော်”
“ကဲပါ မောင်ကလည်း သဇင် မောင့်အတွက်ဆို ဘာပဲ လုပ်ရ လုပ်ရပါကွာ”
“ကဲ … ကဲ မောင် ပက်လက်ပြန်အိပ်လိုက်နော်”
မောင်မောင်က ပက်လက်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်ကိုယ်ပေါ်ကို ပြောင်းပြန်ခွနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ မိုးပေါ်ထောင်နေတဲ့ မောင့်လီးကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ မောင်မောင်ကလည်း သူ့ခေါင်းအပေါ် ရောက်နေတဲ့ သဇင့်ရဲ့တင်ပါးကြီး တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရင်း စိုရွှဲနေတဲ့ သဇင့်စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ ဒါကိုကြည့်နေရတဲ့ ကျွန်မမှာတော့ ခံလိုက်ချင်တဲ့ စိတ်က တဖွားဖွား ပေါ်နေရာ စိတ်ထဲမှာ မောင်မောင့်ကို ပြောနေမိပါ တယ်ရှင်။
“အို … မောင်မောင်ရယ်။ သဇင်ပြီးသွားလည်း ဒီဘက်ခန်းမှာ မင်းတို့ကိုကြည့်ပြီး ဖီလင်တက်နေတဲ့ မင်းယောက္ခမကြီး မာမီဝါးက မပြီးသေးဘူးကွ။ မင်း လာပြီး လိုးလှည့်ပါလားကွယ်”
ကျွန်မစိတ်ထဲမှ ပြောတာကို မောင်မောင်သိရင် သိပ်ကောင်း မှာပဲဟုလည်း ကလေးတွေး တွေးမိပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မ အဲဒီလို တွေးနေ ဆဲမှာ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်လီးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ အားရ ပါးရ စုပ်ပေးနေ ပါတယ်။ ဒီလိုလုပ်ပေးနေတာ ငါးမိနစ် ဆယ်မိနစ်ကြာတော့ မောင် မောင်ဟာ လူးလူးလွန့်လွန့်နဲ့ သူ့ခေါင်းကို ကော့ကော့ပေးရင်း သဇင့် ခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး လှုပ်ရမ်းနေပါတယ်။ နောက်တော့ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်လီးထိပ်မှ ပန်းထွက်လာတဲ့ သုက်ရည်များကို သူမပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပြီး လျှာနဲ့ လီးထိပ်ဒစ်ကို ပွတ်သပ် လျက်ပေးနေပါတယ်ရှင်။
“အိုး အိုး အား သဇင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာကွယ်”
“မောင်ပြီးသွားမှ သဇင်လည်း စိတ်ချမ်းသာသွားတယ်”
“သဇင်ကလည်းကွယ် … သုက်ရည်တွေ သဇင် မျိုချလိုက် ပြီလား”
“အင်းလေ မောင်ရဲ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ ဒါ အားရှိပါတယ်”
“ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ မောင်ကလည်း သဇင့်စောက်ဖုတ်က စောက်ရည်တွေ စင်အောင် လျက်ပြီးပြီ။ ကဲ ကဲ လာ မောင်တို့ အိပ်ရ အောင် မီးပိတ်လိုက်”
“အိုး … မောင်ကလည်း မအိပ်သေးပါဘူး။ နောက်တစ်ခါ လိုးပေးဦးနော်”
“ဟာ သဇင်ကလည်းကွာ ၂ နာရီတောင် ထိုးတော့မယ် ညည့်နက်နေပြီကွာ”
“ဟာ မောင်ကလည်းကွာ”
“ကဲပါ သဇင်က လိမ္မာပါတယ်။ သိပ်ညည့်နက်နေပြီ။ ဟိုဘက်ခန်းမှာ မာမီဝါးလည်း အိပ်နေတာ။ တော်ကြာ နိုးသွားဦးမယ်”
“အိုး … မောင် မနိုးပါဘူးကွာ”
“သဇင်အော်တဲ့အသံနဲ့ မာမီဝါး နိုးမှာ သေချာတယ်”
“အံမယ် သူ့လီးကကြီးတော့ မတရားလိုးတာ အော်မှာပေါ့”
“ကဲ ကဲ နောက်မှ လိုးပေးမယ်။ အချစ်က လိမ္မာပါတယ်ကွာ နော် … အိပ် အိပ်”
မောင်မောင်က မီးပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း တစ်ဦး တည်း ငေါင်ပြီး ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်မှာဆိုရင်လည်း မောင်မောင်တို့ လိုးနေတာကြည့်ရင်း ကျွန်မလက်နဲ့ ဆွပေးထားလို့ စောက်ရည်ကြည်များ စိုရွှဲနေပါပြီ။ ကျွန်မရဲ့စောက်စေ့ဟာဆိုရင် စားတော်ပဲစေ့ခန့် အရွယ်ကြီးပြီး မာတင်းကာ ပြူးထွက်နေပါပြီ။
“အင်း မောင်မောင်ရယ် မင်းရဲ့ မာမီဝါးတော့ မင်းလီးကြီးကို စွဲလမ်းမိနေပြီဟေ့”
ကျွန်မဟာ စိတ်ထဲက မောင်မောင်ရဲ့ ကြီးမားရှည်လျားတဲ့ လီးကြီးကို မျက်စိထဲမှာ မြင်ယောက်လာရင်း ကျွန်မတစ်ကိုယ်တည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထည့်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အာသာဖြေနေမိပါ တော့တယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်လီးကို စတွေ့တဲ့နေမှာစ၍ မောင် မောင့်အပေါ်မှာ စွဲလန်းခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကို ကျွန်မ အပေါ် တိမ်းညွှတ်လာအောင် မသိမသာ မြှူဆွယ်ခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ရှေ့ မှာ ကျွန်မ အလှအပတွေကို ပြရပါတယ်။ ဘရာစီယာတို့၊ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတို့ မဝတ်ဘဲ အိမ်မှာ နေပါတယ်။ ညနေတိုင်း ကျွန်မတို့ အားကစားလုပ်မယ်ဆိုရင် မောင်မောင့်ကိုခေါ်ပြီး ကျွန်မတို့အနားမှာ ထားပါတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါကျတော့ ဆပ်စပိုင်ဒါ အပါးစားဘောင်းဘီ လေးကို ဝတ်၊ အပေါ်မှာ ဘရာစီယာပဲ ဝတ်ပြီး အားကစား လှုပ်ရှားပြ တတ်ပါတယ်ရှင်။ ညနေပိုင်းမှာဆိုရင်လည်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြကာ မောင်မောင့်ကို ကျွန်မအနားမှာ ထိုင်စေပြီး ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ကို အနှိပ် ခိုင်းတတ်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမျိုးမှာ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ အလှအပ ပစ္စည်းတွေကို မကိုင်ရဲ မထိသလိုနဲ့ နှိပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ သူရဲ့မျက်နှာ မှာလည်း ချွေးပြန်နေပါတယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ အခုလို ကျွန်မသမီးရဲ့ယောက်ျား မောင်မောင် ဆိုတဲ့ ချာတိတ်ကို မသိမသာ မြှူဆွယ်ဖြားယောင်းနေတာ ကျွန်မရဲ့ သမီး သဇင်က လုံးဝ မသိမိပါဘူးရှင်။ အဲ … ဒါပေမဲ့ အိမ်မှာ အဖော် ခေါ်ထားတဲ့ ကရင်မကတော့ သိလိမ့်မယ်ရှင်။ အဲဒီ မဒေါ်လီဆိုတဲ့ ကရင်မကြီးဟာ ယောက်ျားနဲ့ ကွဲနေပြီး အသက်ကလည်း ကျွန်မထက် ၂ နှစ် ကြီးတယ်။ နောက်ပြီး သူဟာ ဒီလို ကာမနဲ့ဆက်စပ်တဲ့ကိစ္စမှာ တော်တော်ကျွမ်းကျင် နားလည်မယ့် ပုံစံမျိုးရှင့်။ အဲဒီကရင်မ ဒေါ်လီပုံ ကလည်း ရှင်တို့ ယောက်ျားတွေ စွဲမက်စရာ ရုပ်မျိုးရှင့်။ အသက်က ၄၄ နှစ် ရှိပေမဲ့ သူ့အလှအပတွေက ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား တောင့်တောင့်တင်း တင်းရှင့်။ သူလည်း ကာမစိတ်တော့ အရမ်း ပြင်းထန်မယ်ရှင့်။ ကျွန်မ သိတာပေါ့ရှင်။
ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မ မောင်မောင်ကို မြှူဆွယ်နေတာကို မဒေါ်လီ ရိပ်မိနိုင်တယ်လို့ ပြောတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မကို ကြောက်ရွံ့ပြီး ရိုသေပြနေပေမဲ့ မဒေါ်လီနဲ့ကတော့ ပလူး ပလဲ နေလိုက်တာ။ မဒေါ်လီကလည်း သူ့ကို ဟိုကိုင်ဒီပြနဲ့ ကလေးလေး ကစားသလိုပဲရှင့်။ ကျွန်မ သိတာပေါ့။ တစ်ခါတလေ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မောင်မောင်နဲ့ မဒေါ်လီ နှစ်ယောက်တည်း ထိုင်ခုံမှာ ပူးကပ်ထိုင်ပြီး မဒေါ်လီက မောင်မောင့်ပေါင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြီး မောင်မောင်ရဲ့ လက်က ဘလောက်အင်္ကျီထဲ နှိုက်ပြီး မဒေါ်လီနို့နှစ်လုံးကို ကိုင်နေလိုက် တာ ကျွန်မ မြင်ရတာပေါ့။ ဒီအခြေအနေဆိုရင် မဒေါ်လီဟာ မောင် မောင်ရဲ့လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံပြီးနေတာ သေချာပြီပေါ့ရှင်။ ကျွန်မမှာသာ လိုချင်တဲ့အတိုင်း ဖြစ်မလာနိုင်သေးဘူး။ တစ်နေ့နေ့ ဖြစ်လာရမှာပေါ့ရှင်။ မဟုတ်ဘူးလား။
အလိုးခံချင်တဲ့ဆန္ဒ ပြည့်မယ့်နေ့ကို ရောက်လာတယ်။ အဲဒီ နေ့က အိမ်မှာ ကျွန်မသမီး သဇင် ရှိမနေဘူးရှင့်။ သူ့အဖွားတွေ ရှိတဲ့မြို့ ကို အလည်သွားနေတယ်။ ဟိုမှာ သဇင်ဟာ အနည်းဆုံး တစ်ပတ် လောက် ကြာမယ်ရှင့်။ မောင်မောင်ကတော့ ဒီမှာ နေခဲ့ရတယ်။ ဒါက လည်း ကျွန်မရဲ့ အကြံအစည်တွေပေါ့ရှင်။ ကျွန်မက မြို့ထဲကနေ အိမ် ကို ပြန်လာပါတယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါး ဘဲလ်တီးလိုက်တော့ မောင်မောင် ဟာ တံခါး လာဖွင့်ပေးပါတယ်။
“မောင်မောင် … မင်းတစ်ယောက်တည်းလား။ မဒေါ်လီ ရော”
“သြော် ဟို ရှိပါတယ် မာမီဝါး”
“သြော် အေး အေး ရှိရင်လည်း ပြီးရောပေါ့”
ကျွန်မ အခန်းထဲဝင်ပြီး ဆလင်းဘတ်အိတ်ကို စားပွဲပေါ်ပစ် တင်ပြီး ဆေးလိပ်ဗူးထုတ်ကာ တစ်လိပ် မီးညှိသောက်ရင်း အပြင်သို့ ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ မဒေါ်လီဟာ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ထဘီ ရင်ရှားနဲ့ ထွက်လာပြီး ကျွန်မကို မေးပါတယ်။
“အဝါး ပြန်လာပြီလား။ ထမင်း စားတော့မလား”
“မစားတော့ဘူး မဒေါ်လီ။ စားပြီးပြီ”
“အဝါး အပြင်မသွားတော့ဘူး မဟုတ်လား။ ငါ ရုပ်ရှင်သွား မလို့”
“သွားလေ ကျွန်မ ဘယ်မှ မသွားဘူး”
“အေးအေး ဒါဆိုလည်း ငါ သွားမယ်။ အိမ်တံခါးသော့အပို ငါ ယူသွားမယ်နော်”
“သော့အပို ယူချင်ယူသွားပေါ့။ လမ်းမှာ မပျောက်စေနဲ့နော် ဒေါ်လီ”
“အေးပါဟယ်”
မဒေါ်လီ ခဏအကြာမှာ အဝတ်လဲပြီး အပြင်ထွက်သွားပါ တော့တယ်။ ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ရဲ့အစီအစဉ်တွေကို သဘောကျပြီး ကျေနပ်နေပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မောင်မောင်နဲ့အတူ တီဗွီကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာ အစီအစဉ်တွေ ချနေပါတယ်။ ခဏကြာမှ ရေချိုးမယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်၊ အဝတ်အစားများချွတ်ပြီး သီချင်းကလေး အေးအေးနဲ့ ရေချိုးနေလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ရေချိုးပြီး အပြင်ပြန်ထွက်၍ အခန်းထဲဝင်ကာ ရေများ စင်အောင် တဘက်နဲ့သုတ်ရင်း မောင်မောင့် ကို မြှူဆွယ်ရန် စပါတော့တယ်ရှင်
“မောင်မောင်ရေ မာမီ့ဆီ ခဏကွယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ လာပြီ မာမီဝါး”
မောင်မောင် အခန်းထဲဝင်လာပြီး ကျွန်မရဲ့ရှေ့မှာ ရပ်လိုက် တာ ကျွန်မပုံကို မြင်တော့ တွန့်သွားပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး မျက်စိလွှဲသွားပါတယ်။
“မာမီ့ကို သနပ်ခါးရည်နဲ့ နောက်ကျော လိမ်းပေးစမ်းပါကွယ်”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မနောက်ကျောကို သနပ်ခါးရည်နဲ့ ပွတ်သပ်လိမ်းပေးနေရာ ကျွန်မဟာ ထဘီရင်ရှားကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ပွတ်သပ်ခိုင်းပါတယ်။ သနပ်ခါးရည် ကုန်သွားတဲ့အခါ ကျွန်မဟာ စားပွဲပေါ်ရှိ ကျွန်မရဲ့ လက်သည်းများကို ဆိုးနေရင်း မောင်မောင့်ကို လှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်။
“မောင်မောင် ခဏနေဦး။ မာမီ့ကို နှိပ်ပေးပါဦးကွာ”
“ဟုတ်ကဲ့ … မာမီဝါး”
ကျွန်မက စီးကရက်တစ်လိပ် မီးညှိပြီး မောင်မောင့်ကို တစ်လိပ်တိုက်ကာ လက်သည်းနီ ဆက်၍ဆိုးနေပါတယ်။ မောင်မောင် ဟာ ကျွန်မရဲ့ ရှေ့နားထိုင်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ခိုးကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်မ ခြေသည်းတွေကို ဆေးဆိုးမယ် လုပ်တော့ မောင်မောင်က
“မာမီဝါး ကျွန်တော်ဆိုးပေးမယ်”
ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်မဆီက ဆေးဗူးယူပြီး ကျွန်မခြေသလုံး ကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ပြီး ကျွန်မရဲ့ လှပတဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေကို ဆေး ဆိုးပေးနေပါတယ်။
“မာမီဝါး ခြေထောက်လေးတွေ သိပ်လှတာပဲ”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ဖြူဖွေးဝင်းဝါပြီး သွေးကြောလေး တွေ စိမ်းကာ မို့မို့ခုံးခုံးလေးဖြစ်နေတဲ့ ခြေဖမိုးကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး ခြေချောင်းလေးတွေ ခြေဖဝါးလေးတွေကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်။
“မာမီဝါးဟာ ခြေထောက်လေးကစပြီး လှနေတာပဲနော်”
“ခွေးကောင်လေး မာမီ့ကို မြှောက်မနေနဲ့”
“တကယ်ပါ မာမီရာ”
“မင်း ဆေးဆိုးပေးတာ ဘယ်ဆိုးလို့လဲ။ လှတယ်ကွာ”
“မာမီဝါးက လှနေလို့ပါ”
“ဟား ဟား … မင်း ဘာစားချင်လို့လဲကွ။ ဟား ဟား … မာမီ မင်းကြိုက်တာ ကျွေးပါ့မယ်”
ကျွန်မဟာ ခုတင်ခြေရင်းဘက်ကို ထလျှောက်သွားပြီး တန်းမှာ လှန်းထားတဲ့ ဘရာစီယာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတို့ကို ဝတ်လိုက်ပြီး ထဘီကိုချွတ်၍ မောင်မောင့်ဆီကို ပြန်လှည့်လာပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ပုံသဏ္ဍာန်ကို မြင်တော့ မျက်လုံးပြူးပြီး ကြည့်ရင်း မျက်လုံး မကြာမကြာ လွှဲလွှဲသွားပါတယ်။
ကျွန်မဟာ မှန်ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပြီး မှန်ထဲက ပေါ်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှအပတွေကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ သဘောကျ နှစ်ခြိုက်မိလို့ အလိုလို ပြုံးနေမိပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မဝတ်ထားတဲ့ ဘရာစီ ယာဟာ ပန်းရောင် အပါးစားဖြစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းနေရာမှာ အကာထူထူရှိ ပြီး ကျန်နေရာများမှာ ပါးလွှာတဲ့ အသားနဲ့ ပြုလုပ်ထားတာပါ။
နောက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ကျွဲကောသီး  အလတ်စားသာသာမက ကြီးမားဖွံ့ထွားလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို မနိုင့်တနိုင် ထိန်းရင်း တင်းကျပ်နေပါ တယ်။ ဒါ့ပြင် ဝတ်ထားတဲ့ ဆပ်စပိုင်ဒါ ဘောင်းဘီတိုဟာလည်း အသားမှာ ကပ်နေပြီး ပါးလွှာလွန်းလှပါတယ်ရှင်။ ဘယ်လောက်များ ပါးသလဲဆိုရင် ကျွန်မရဲ့ အမွေးပါးပါးများနဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ သူ့ရဲ့အလယ်မှာ အက်ကွဲကြောင်းကိုပင် မြင်ရလုနီးနီးပေါ့ရှင်။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ် ဘေးသားတွေကလည်း ယောက်ျား လက်တစ်ဝါးစာ ကျယ်ပြန့်ပြီး မုန့်ပေါင်းကြီးလို ဖောင်းကြွနေတာကိုးရှင့်။ ဒါကြောင့် မောင်မောင် မျက်လုံးလွှဲလွှဲနေတာပေါ့ရှင်။
“ရေးချိုးပြီး သိပ်အိုက်တာပဲကွယ် … မင်း နှိပ်ပေးမယ်ဆိုလို့ ဒီအတိုင်း ဝတ်လိုက်ရတာ … ဒါတောင် အိုက်သေးတယ်။ ငါတစ်ဦး တည်းဆို အဝတ်အစားမဝတ်ဘဲ အိပ်ပစ်လိုက်ပြီ”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကို ယုံကြည်အောင် စကားစပြော လိုက်ပါတယ်။
“ဟုတ်တယ် မာမီ။ သိပ်ပူတာပဲနော်”
ကျွန်မဟာ မှန်ရှေ့မှာရပ်ပြီး စီးကရက်ကို ဟန်ပါပါသောက် ရင်း မှန်ထဲမှာ အလှကြည့်နေမိပါတယ်။
“မောင်မောင် မာမီ့ကို ကြည့်စမ်းပါဦး။ မာမီ အိုနေပြီလား မသိဘူး”
“ဟာ … မာမီဝါးကလည်း မာမီက နုပျိုနေဆဲပါဗျာ”
“တကယ်လား”
“တကယ်ပြောတာပါ မာမီဝါးရ … သဇင်နဲ့ဆို သားအမိလို့ မထင်ရဘူး။ ညီအစ်မလို့ပဲ ထင်ရပါတယ် မာမီဝါးရယ် … အခုထိ မာမီ က လှနေတုန်းပဲ”
“ဟား ဟား မာမီ့ကိုယ်မာမီ သဘောကျသွားပြီ။ သမီး သဇင် ထက်ရော မလှဘူးလားကွ … ဟင်”
“ဒါတော့ ကျွန်တော်လည်း မပြောတတ်ဘူး မာမီဝါး”
“အံမယ် မရဘူးဟေ့ မင်း ပြောတတ်ရမယ်”
“အမှန်အတိုင်း ပြောရမှာလားဟင်”
“အေးပေါ့ကွ … အမှန်အတိုင်း ပြောပေါ့”
“မာမီက ပိုလှတာပေါ့ဗျာ”
“မင်းပြောတာနဲ့ မာမီတောင် မြောက်နေပြီ။ လက်ဆွဲထား ဦးကွ”
“ဟား ဟား ဟား ဟင်း ဟင်း”
ကျွန်မ သဘောကျစွာ အားရပါးရ ရယ်နေရင်း မှန်ရှေ့မှာ ကိုယ်ကို လှည့်ပတ်ပြီး ကျွန်မရဲ့ အလှအပပစ္စည်းများကို သူ့ကို လှည့်ပြ နေမိပါတယ်ရှင်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ တဏှာရဂ မျက်လုံးတွေနဲ့ မကြာမကြာ ကြည့်ပြီး လွှဲလွှဲသွားပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ခုတင်ပေါ်လှဲချ ပြီး ပက်လက်အိပ်ကာ မောင်မောင့်ကို စတင် အနှိပ်ခိုင်းပါတော့တယ်ရှင်။ မောင်မောင့်လက်နဲ့ ကျွန်မပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဖြစ်ညှစ်ပေးနေတာ သိပ်ကောင်းပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မဟာ ပေါင်တစ်ဖက်ထောင်ပြီး ဘေးသို့ ကားထားရာ အတွင်းခံဘောင်းဘီက ကျပ်ပြီး အသားမှာ ကပ်နေရာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်အပြင် တစ်ခုလုံး မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနှင့် ထင်ထင် ရှားရှား မြင်နေရပါတယ်ရှင်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ တစ်ချက်တစ်ချက် ကြည့်ရင်း မျက်နှာလွှဲသွားပါတယ်။
“မောင်မောင် သမီးနဲ့ရော မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား”
“ဟုတ်ကဲ့”
“အေး အေး အဆင်ပြေပြေ နေကြပါကွယ်။ သမီးက နည်းနည်း ဆိုးတယ်”
“သဇင်ကို ကျွန်တော် သည်းခံပါတယ် မာမီဝါး”
“ကောင်းပါတယ်ကွယ် တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး သည်းခံမှပေါ့။ ဒါမှ အိမ်ထောင်ရေး အဆင်ပြေမှာကွ”
“ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”
“မာမီလည်း နောက်ယောက်ျားယူမယ်လို့ စိတ်ကူးထား တယ်”
“ဟာ မီမီ နောက်ယောက်ျားယူမယ် ဟုတ်လား”
“အေး မာမီအရွယ်ငယ်ပါသေးတယ်နော် မောင်မောင်”
“ဟုတ်ကဲ့ မာမီ။ အခုမှ ၄၀ ကျော်ရှိသေးတာပဲ”
“မာမီယူမယ့် ယောက်ျားက မာမီ့ထက် အသက်ငယ်တယ် ကွ”
“ဟာ … ဟုတ်လား”
“အေး ဒါကြောင့် မင်းကို မာမီ မေးတာပေါ့။ မာမီ လှနေသေး လားလို့”
“မာမီဝါးရဲ့ အလှတွေက နောက် ၁ဝ နှစ်ကြာလည်း လှနေဦး မှာပဲ”
“မင်းကတောင် ဒီလောက်ချီးမွန်းနေရင်တော့ မာမီ ကျေနပ် သွားပြီ။ မာမီယူမယ့် ယောက်ျားကလည်း မာမီ မလှမှာ မပူရတော့ဘူး။ ခြေသလုံးသားတွေကို နှိပ်ပေးဦးလေ … အေးအေး … ဖြည်းဖြည်းနှိပ် နော်”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ခြေသလုံးသား လုံးလုံးကစ်ကစ်ကိုလည်း ပွတ်သပ် နှိပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ပေါင် ကို ဖြဲထားလိုက်ရင်း လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် မသိမသာ လှမ်းကိုင် လိုက်ပြီး ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဖြစ်ညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်း လေးကို အသာအယာ ချေနေပါတယ်ရှင်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ မသိ သလို ဟန်ဆောင်ပြီး နေပါတယ်။
“မောင်မောင် ဟိုစားပွဲထဲမှာ ဆေးဗူးယူလိုက်”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင် ဆေးဗူးယူ ပြန်လာတဲ့အခါ ခုတင် ပေါ်မှာ မှောက်ရက်အိပ်နေပြီး ကျွန်မရဲ့ ဘရာစီယာချိတ်တွေ ဖြုတ်ခိုင်း လိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာ မောင်မောင်ဟာ ကြောင်ပြီး ရပ်သွားပါတယ်။ နောက်မှ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ဘရာစီယာချိတ်တွေ ဖြုတ်ပြီးသွားပါတယ်။
“မောင်မောင် မာမီ့ဘောင်းဘီလည်း ချွတ်လိုက်ဦးလေ”
“ဗျာ”
“ငါပြောတာ ကြားရဲ့လား”
“ဟုတ်ကဲ့”
မောင်မောင်ဟာ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ ပြန်ပြောရင်း ဘောင်းဘီ လေးကို တုန်ရင်စွာ ချွတ်နေပါတယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ စွင့်ကားလှပနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ တင်သားဆိုင်နှစ်လုံး ဟာ ပေါ်လာပါတော့တယ်။
“သြော် … ကလေးရယ်။ ဘောင်းဘီလေးချွတ်တာ ကြာ လိုက်တာကွယ်။ နင့်ရဲ့လက်တွေ တုန်နေပါလား။ သား ဘာတွေဖြစ်နေ လဲဟင်”
ကျွန်မဟာ မောင့်မောင့်ကို ခပ်တည်တည်ပဲ သားဟု ခေါ် လိုက်ပြီး မေးလိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း တံတွေးတွေ မျိုချနေရင်းမှ
“ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး မာမီဝါးရဲ့”
“အေး … ဘာမှမဖြစ်လည်း မာမီ့ကို ဆေးရည်လိမ်းပေးစမ်း ပါကွာ”
မောင်မောင်ဟာ ဆေးရည်တွေနဲ့ ကျွန်မနောက်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်လိမ်းပေးပါတယ်။
“အေး အေး နာနာလိမ်းပေး။ ပြီးရင် မာမီ့တင်ပါးဆုံတွေ၊ ပေါင်လုံးတွေရော တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ လိမ်းပေးဦးကွာ”
“ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး”
“အေး ဟုတ်ပြီ။ နောက်ကျောပြီးတော့ တင်ပါးဆုံတွေ လိမ်း ပေးဦး”
ကျွန်မပြောတာကို မောင်မောင် ပြန်မထူးတာမို့ ကျွန်မ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ တင်းတင်း ရင်းရင်း စွင့်ကားလှပပြီး ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို ငေးကြည့်နေပါ တယ်။ ပြီးမှ သတိရကာ
“ဟုတ် … ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”
မောင်မောင် တုန်ရင်စွာနဲ့ ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးအား အသာ အယာ ပွတ်သပ်လိမ်းပေးနေတာကို အတန်ကြာသည်အထိ ကျွန်မ ဇိမ် ခံပြီး နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့
“မောင်မောင် သားလေး။ ခပ်နာနာ ဖိညှစ်ပြီး လိမ်းပေးစမ်း။ မာမီ့တင်သားတွေက ညောင်းနေတာကွယ့်။ လက်နဲ့ ဂျုံနယ်သလို တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလေ”
“အိုး … အိုး အား … သိပ်ပြီး မဖျစ်ရဘူးလေ။ အေး ဟုတ်ပြီ ဒီအတိုင်း နှိပ်ပေး … အိုး … အင်း အင်း ကောင်းလိုက်တာကွယ် … အင်း … ဟင်း ဟင်း”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မခိုင်းတဲ့အတိုင်း ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးဆုံ ကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ အရသာခံလို့ ကောင်း လိုက်တာရှင်။
“ပြီးရင် အောက်ဘက်က ပေါင်လုံးတွေ ဆက်လိမ်းနော်”
“ဟုတ်ကဲ့ … မာမီဝါး”
“အေး အေး … ပေါင်အတွင်းသားတွေကို လိမ်းပေးဦးလေ”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မပြောတဲ့အတိုင်း ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တုတ် ခိုင်ကျစ်ပြီး ရှည်လျားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်တံတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေး နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ခြေသလုံးသား လုံးလုံးကစ်ကစ်လေးကိုပါ ဆက်၍ ဆေးနှင့် လိမ်းပေးပြီး ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ အရသာရှိစွာနှင့် ခံရင်း ကာမစိတ်တွေ တက်ကြွလာပါတယ်ရှင်။
“မာမီဝါး ခြေဖဝါးတွေက နူးညံ့နေတာပဲနော်”
“ဟင်း ဟင်း ဒါကတော့ မာမီ့ကုသိုလ်ပေ့ါကွယ်”
“ဟုတ်မယ် မာမီဝါး … ကျွန်တော်လေ မာမီ့လိုမိန်းမျိုး တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပါဘူး … မာမီက အခု အသက် ၄၀ ကျော်ထိ နုပျို လန်းဆန်းပြီး ချောတုန်းပဲနော်”
“ဟား ဟား မောင်မောင်ရယ်”
“တကယ်ပြောတာ … မာမီဝါးတစ်ကိုယ်လုံး မပြောနဲ့ မာမီဝါး ရဲ့ ခြေထောက်လေးတွေကစပြီး လှနေတာ”
“ဟုတ်ရဲ့လား ကလေးရဲ့”
“ဟုတ်ပါတယ် … ဒီခြေထောက်ဆို ကြည့်လေ။ ခြေဖမိုးလေး တွေကို ဖောင်းဖောင်းအိအိနဲ့ ဖြူဖွေးပြီး ခြေချောင်းလေးတွေဆို လုံးလုံး ကျစ်ကျစနဲ့ ချောချော ချွန်ချွန်လေးတွေ။ တကယ် ချစ်စရာကောင်းတာပဲ”
“ဟင်း ဟင်း မောင်မောင်ရယ်။ မင်းက မာမီ့ကို ခြေလှဖွဲ့ပြနေ တာကိုး … ဟင်း ဟင်း။ ကဲ ကဲ … အဲဒီ လှတဲ့ခြေဖဝါးလေးကို သာသာ လေးဖိပြီး နှိပ်ပေးဦးနော်”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ခြေဖဝါးများကို နှိပ်ပေးနေပါတယ်။ အတန်ကြာ နှိပ်ပြီးတဲ့အခါကျမှ ကျွန်မက
“မောင်မောင် မာမီ ဆာတယ်ကွာ … ရေခဲသေတ္တာထဲက ငှက်ပျောသီး ယူခဲ့ကွာ”
“ဟုတ်ကဲ့”
“ဟေ့ … တစ်ဖီးလုံးသာ ယူခဲ့ကွာ”
ခဏအကြာမှာ မောင်မောင်က သီးမွှေးငှက်ပျောသီးတစ်ဖီး ယူလာပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ မောင်မောင်ဟာ ခုတင်ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ ကျွန်မကို ပြူးကြည့်ပြီး မျက်နှာလွှဲသွားပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ငှက်ပျော သီးတစ်လုံး ယူလိုက်ပြီး အခွံနွှာကာ မစားသေးဘဲ ခုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန်လှဲလိုက်ပြီး မောင်မောင်ကို လှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်။
“မောင်မောင် မင်းရော စားလေကွာ”
“မစားသေးဘူး မာမီဝါး”
မောင်မောင်ဟာ ခုတင်ဘေးမှာ ထိုင်ပြီး ကျွန်မကို ခိုးခိုးကြည့် နေပါတယ်။ ကျွန်မဟာ မသိဟန်ဆောင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးထောင်ပြီး ချိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ငှက်ပျောသီးကို လျှာနဲ့တို့ ထိလျက် နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲ ထပ်သွင်းပြီး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်း လိုက် လျှာနဲ့လျက်လိုက် လုပ်နေရာ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မလုပ်နေတာ ကို မသိမသာ ခိုးကြည့်ရင်း တစ်ခါတစ်ခါမှာလည်း ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်လုံး တီးဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအလှအပတွေကို မသိဟန်ဆောင်ကာ ကျွန်မ ဖွင့်ဟ ပြသနေမိပါတယ်။
ခဏအကြာမှာတော့ ကျွန်မဟာ ခုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်း၍ စီးကရက်တစ်လိပ်သောက်ရင်း မောင်မောင့်ရှေ့နားမှာ ရပ်လိုက်ပါ တယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး ခေါင်းငုံ့ထားပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ခြေတစ်ဖက်ကို ခုတင်ဘောင်ပေါ် လှမ်းတင်ပြီး ခါးထောက် ၍ မောင်မောင့်ကို ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ အနေအထားက ပေါင် နှစ်လုံး ဖြဲကားထားတာမို့ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝပြင်မှာ ဟပြဲ လေးဖြစ်ပြီး ဘေးနှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲလေးတွေဟာ ဘေးနှုတ်ခမ်း သားများကြားမှာ ပြူးထွက်နေတာ မြင်ရပါတယ်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ မဝံ့မရဲ ခိုးခိုးကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်မနဲ့တွေ့တော့ မောင်မောင်ဟာ မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်ဖားမျိုး ပုံသဏ္ဍာန်နဲ့ ရှက်ကြောက်ပြီး မဝံ့မရဲပုံစံ ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်မလည်း မောင်မောင့်ကို အပြစ်တင်သလို အသံနဲ့ ခပ်မာမာပဲ သူ့ကို ပြောလိုက်တယ်။
“မောင်မောင် မင်းပုံစံက ဘာဖြစ်နေတာလဲကွ”
“ခင်ဗျာ … မာမီဝါး။ ကျွန်တော် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး”
“အေး … ဘာမှသာအဖြစ်တယ်ကွာ မင်းပုံစံက တုန်တုန်ရီရီ နဲ့ မဝံ့မရဲ ကြောက်ရွံ့သလိုလို အူကြောင်ကြောင်နဲ့”
“ကျွန်တော် … ကျွန်တော် ဘာလုပ်ရမလဲ မာမီ”
“မာမီဝါးက မင်းကို နှိပ်ပေးခိုင်းဖို့ ခေါ်ထားတာ။ မင်းက ဒီရောက်တော့ ခေါင်းကြီးငုံ့ငုံ့ပြီး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကြည့်ပြီး တုန်တုန်ရင် ရင် ကြောက်ရွံ့သလို ဘာလိုလို ဖြစ်နေတာကိုးကွ။ မာမီ့ရှေ့မှာ ရဲရဲ တင်းတင်း နေစမ်းကွာ”
“ဟုတ် … ဟုတ်ကဲ့ … ဟုတ်ကဲ့ပါ မာမီဝါး”
“ဘာလဲကွ … မင်းရှေ့မှာ မာမီဝါး ဒီလို ကိုယ်လုံးတီးနေတာ ကို မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်နေလား ဟား ဟား ဟား … မောင်မောင် ချာတိတ်ရယ်”
“ဟို ဟို မဟုတ်ပါဘူး မာမီဝါးရာ”
“အေး မဟုတ်လည်း ရဲရဲနေစမ်းပါ … မာမီဝါးက မင်းကို ကိုယ့်သမီးလင်ရယ်လို့မှ မဟုတ်ဘူး … ကိုယ့်တူကိုယ့်သားလို သဘော ထားတာပါကွာ … ဟင်း ဟင်း ဟင်း … မင်းအရွယ်နဲ့ မာမီ့အရွယ် အများကြီး ကွာတယ်။ မင်းဟာ မာမီဝါးရဲ့ သားအရွယ်ပဲ ရှိတာပဲ။ ဒါ ကြောင့်လည်း မင်းရှေ့မှာ အခုလို ဗလာကျင်းပြီး ကိုယ်လုံးတီးနေရဲတာ ပေါ့ကွာ။ ဒီ့ပြင် တစိမ်းဆိုရင် မာမီ့တစ်ကိုယ်လုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ကြေနေပြီပေါ့ကွယ် … အခု မင်းနဲ့ ဖြစ်နေလို့ပေါ့ကွာ … ဟား ဟား ဟင်း ဟင်း ဟင်း”
ကျွန်မလည်း မောင်မောင်ဖြစ်နေတဲ့ပုံကို မြင်ပြင်းကပ်မိတာနဲ့  ခပ်တည်တည်ပဲ အသံမာမာနဲ့ သူ့ကို ဟောက်လိုက်ရာ မောင်မောင်ဟာ ဖြုံသွားပါတယ်။ ကျွန်မကိုတော့ သူက ကြောက်ရွံ့နေသေးတယ်ရှင့်။ ကျွန်မဟာ ရယ်ချင်စိတ်ကို ထိန်းထားရင်း ဆက်ပြီးတော့ သူ့ကို ပြော လိုက်ပါတယ်။
“ဟေ့ မာမီ့ကို ရဲရဲကြည့်လေကွာ။ ခေါင်းငုံ့မထားနဲ့။ ခိုးခိုး မကြည့်နဲ့ … ရဲရဲတင်းတင်းလုပ် … တုန်မနေနဲ့။ နှိပ်ပေးရင်လည်း မာမီ ဝါးခိုင်းတဲ့အတိုင်း သေသေချာချာ ရဲရဲတင်းတင်း နှိပ်ပေးရမယ်နော် ကြားလားကွ”
“ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး”
“အေးပေါ့ကွာ … ဒီလိုမှပေါ့ သားရယ်။ သားက ရှက်မနေနဲ့ ပေါ့ကွယ် … မာမီ့ကို ဘာမှ ကြောက်ပြီး ရှက်လည်းမနေနဲ့ ကိုယ့်မာမီပဲ သားရယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ”
“အေး အေး မာမီဝါးကို ဆေးဆက်လူးလေကွာ”
“ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး”
ကျွန်မ ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲအိပ်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို စေ့ ပြီး ဒူးချိတ်ထားရင်း သူ့ကို ရီဝေစွာ ကြည့်နေမိပါတယ်။ မောင်မောင် ဟာ ကျွန်မရဲ့ ရင်ဘတ်နဲ့ ဒူးနှစ်လုံးကို စပြီး ပွတ်သပ် လိမ်းပေးနေပါတယ် ရှင်။
“ကလေးရယ် … ရဲရဲတင်းတင်း လုပ်စမ်းပါ။ ယောက်ျားလေး ဖြစ်နေပြီး အားမရှိဘူးလားကွ”
“ကျွန်တော် ရဲရဲတင်းတင်း လိမ်းနေတာပဲ”
“ခပ်နာနာလေး ဖိပြီး ဆုပ်နယ်ပေးလေကွာ”
“ကျွန်တော်က မာမီဝါးရဲ့နို့တွေ နာကုန်မှာစိုးလို့ သာသာ လေး ဆုပ်နယ်နေတာပါ”
“သြော် … ဒါဆိုလည်း ကျေးဇူးပါပဲရှင်”
“အေး အေး … သေသေချာချာ နယ်ပေးလေ။ အောက်ကနေ အပေါ်ကိုပင့်ပြီးတော့ ဆုပ်နယ်ပေး … ဒါမှ နို့တွေ မတွဲကျမှာကွ ဟုတ်ပြီ အပေါ်ကို ပင့်မပြီး နယ်စမ်း”
“ဒီလိုမျိုး ဟုတ်ရဲ့လား မာမီ”
“အေး ဟုတ်တယ် … အင်းဟင်းဟင်း … အိုး … လက်ညှိုးနဲ့ လက်မနဲ့ ညှပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ချေပေးဦး …. အိုး အိုး အိုး … ယားတယ်ကွ … ဟေ့ ဖြည်းဖြည်း … အင်း ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာကွာ သားက တကယ်တော်တာပဲကွ … အိုး အိုး ဟင်း”
“နို့နှစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်စီနဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး နှိပ်ပေးလေကွာ”
“မာမီနို့ကြီးတွေက အကြီးကြီးတွေပဲ”
“ဟား ဟား မင်းကလည်း ရုပ်ရှင်ထဲက ကပ္ပလီမတွေ နို့တွေ လောက် မကြီးသေးပါဘူးကွာ”
“ဟာ … အဲဒီလောက်ဆိုလည်း မလှတော့ဘူး။ မာမီဝါးရဲ့ နို့တွေက ကြီးပေမဲ့ လှတယ်”
“ဟုတ်ရဲ့လားကွယ်”
“တကယ်ပြောတာပါ မာမီရယ်။ မာမီ့နို့တွေက ကျွန်တော့် လက်နဲ့တောင် မဆံ့ဘူး။ ပြီးတော့ တွဲကျမနေဘဲနဲ့ လုံးပြီး ဖောင်းနေတာ။ ကိုင်လို့ အရမ်းကောင်းတာပဲဗျာ”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မနို့တွေကို အသာအယာ အုပ်ကိုင်ဖျစ် ညှစ်ရင်း ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ဟင်း ဟင်း ကျွန်မဟာ အားရကျေနပ်စွာ နှင့် ကာမအရသာကို ခံစားရင်း ပျော်ရွှင်နေပါတယ်။ သြော် ဒီလိုသာ အမြဲတန်း အချိန်မရွေး မောင်မောင်နဲ့ နေရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးရင်း နေမိပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးရင်း တစ်ခါတစ်ခါ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး တံတွေးမျိုချနေပါတယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ တရုတ်မဖြစ်လို့ထင်တယ် … အမွေးအမှင် သိပ် မထူဘူးရှင့်။ ကျွန်မစောက်ဖုတ်မှာ အမွေးဆိုတာ မရှိသလောက်ကို ပါးပါးလေး။ နောက်ပြီး သူများတွေကိုလည်း မကြမ်းဘူး။ နူးနူး ညံ့ညံ့လေးတွေ။ ဒါကြောင့် ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဟာ ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်း ဖြစ်နေတာပါ။ အပျိုမလေး စောက်ဖုတ်မျိုးပေါ့ရှင် … ဟင်း ဟင်း … ဒါပေမဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ လက်တစ်ဝါးစာမျှ ကြီးမားကျယ်ပြန့်ပြီး စောက်ဖုတ် ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများဟာလည်း မို့ဖောင်းကားနေတာ အောက်ခံဘောင်းဘီ တိုတိုကျပ်ကျပ် ဝတ်လိုက်ရင် အပြင်ကို ဖောင်း ကားပြီး ထွက်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မနဲ့ တွေ့ဖူးတဲ့ ယောက်ျားတွေက ကျွန်မရဲ့စောက်ဖုတ်ကို သိပ်သဘောကျတာရှင့်။ ဟင်း ဟင်း … ကဲ ကဲ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ် ကားစွင့်နေတာ ရှည်သွားပြီ။ မောင်မောင့်အကြောင်း ဆက်ပြောပြမယ်။
ဒီလိုနဲ့ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ နို့သီးခေါင်းနီနီလေးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ပေးရင်းက ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖွံ့ထွားကြီးမားလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတာရှင်။ ကျွန်မမှာ တဏှာရာဂစိတ် တွေ ကြွကြွပြီး ကြက်သီးလေးများပင် ထမိပါတယ်။
“မောင်မောင်ရယ် … မင်းလုပ်တာ မာမီ သိပ်ကောင်းသွားပြီ အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း … ပြီးရင် လက်မောင်းတွေလိမ်းပြီး ဗိုက် ပေါ်လည်း ဆက်ပြီး နှိပ်ပေးဦးနော်”
“မာမီဝါး … ကျွန်တော်နှိပ်ပေးတာ သက်သာလား”
“အေး သက်သာတာပေါ့ မင်း သိပ်တော်တာပဲ … မာမီဝါး အခုမှ ဇိမ်ရှိသွားတယ်။ အင်း ဟုတ်ပြီ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ပေး။ ဒါပြီး ရင် မင်း မာမီ့ပေါင်ကြားထဲမှာ လာထိုင်”
“ခင်ဗျာ … ကျွန်တော် ဘယ်လိုလုပ် ထိုင်ရမှာလဲ”
“လာစမ်းပါကွာ မင်းကလည်း ဒီမှာထိုင် ရှေ့နည်းနည်းတိုး။ အေး ဟုတ်ပြီ မာမီ့ခြေထောက်ကို မင်းပခုံးမှာ တင်ထားမယ်။ အေး … ဒါဆို မင်း ပေါင်လုံးတွေကို သေသေချာချာ နှိပ်လို့ရပြီ”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကို ပေါင်ခွကြားထဲ ထိုင်ခိုင်းပြီး ကျွန်မရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကိုကား၍ ခြေနှစ်ဖက်ကို သူ့ပခုံးပေါ်မှာ တင်ထား လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟုဆိုရင် နီးနီးကပ်ကပ် ပေါင်ဖြဲကားထားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကို မကြည့်ပေမဲ့လည်း မြင် နေရပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မဟာ မောင်မောင် နှိပ်ပေးတာကို ဖီလင်အပြည့် ခံစားရင်း မျက်တောင်စင်းကာ ငြိမ်ခံနေပါတယ်။
“မောင်မောင် ဆီးစပ်နားလည်း နှိပ်ဦးကွယ်”
“ဗျာ”
“မာမီဝါးမှာ တစ်ခါတစ်ခါ ဆီးချုပ်တတ်တယ်ကွ … ဒီဆီးစပ် နေရာတွေပါ နှိပ်ပေးဦးလို့ ပြောတာကွ”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မဆီးစပ်နေရာကို တုန်ရင်စွာ နှိပ်ပေး ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ သူ့လက်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်အပေါ်အုပ် ထားပြီး နှိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
“ဒီအပေါ်ကနေ ဆေးနဲ့ပွတ်လိမ်းပေး … အင်း အင်း အိုး”
မောင်မောင်က ခေါင်းငုံ့ပြီး တံတွေး ခဏခဏ မျိုချရင်း ကျွန်မစောက်ဖုတ် အပေါ်ကနေ လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ မှေးပြီး ခံစားနေရာ ကာမစိတ်တွေ ကြွနေပါပြီ။ ခဏအကြာမှာ ရုတ်တရက် မောင်မောင်ဟာ ငုံ့ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို သူ့ပါးစပ်နှင့် တေ့ပြီး အငမ်းမရ စုပ်နမ်းပါတော့တယ်ရှင်။ ကျွန်မလည်း အသာမှိန်းပြီး ငြိမ်ခံနေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ
“အိုး အိုး မင်း ဘာလုပ်တာလဲကွ … ဟေ့ ပြောနေတာ ကြား လား။ အိုး … အင်း အင်း ဟင်း”
“မာမီ့ကို ချစ်လို့ပါ”
“မာမီ့ကို ဒီလိုမလုပ်နဲ့လေကွာ … အိုကွယ် မောင်မောင် အင်း ဟင်း အိုး”
“မာမီကလည်းဗျာ ကျွန်တော် ချစ်လို့ပါ”
“မင်းချစ်တာနဲ့ ဒီလိုမလုပ်ရဘူးလေ … အို အို”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင်ရဲ့ အငမ်းမရ တရကြမ်း စုပ်နမ်းနေ တာကို အရသာရှိစွာ ခံစားရင်း ပါးစပ်မှတော့ မောင်မောင့်ကို တားနေပါ တယ်။ ဒါ့အပြင် ကျွန်မပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ သူ့ခေါင်းကို ညှပ်ထားလိုက်ပါတယ်။
“မောင်မောင် မင်းလုပ်တာ မကောင်းဘူးကွာ … မာမီ့စကား နားထောင်စမ်း”
“ဟာ မာမီကလည်းဗျာ”
“မင်း မာမီဝါးစကားကို နားမထောင်ဘူးလား … ဟေ့ ငါပြော နေတာ ကြားရဲ့လားကွ … မောင်မောင် ခွေးကောင် အခုရပ်စမ်း။ ရပ်လို့ ပြောနေတယ် …. အခုချက်ချင်း အပေါ်က ဖယ်ပေးစမ်း”
“အို့ အို့ ခေါင်းဖယ်လို့ မရဘူး”
“ဘာဖြစ်နေတာလဲ”
“ကျ … ကျွန်တော် ခေါင်းဖယ်လို့ မရဘူး။ မာမီ့ပေါင်နဲ့ ညပ် နေတယ်”
“မင်းဟာ ခွေးကောင်ပဲ။ မင်း ယုတ်မာလှချည်လားကွ … ငါ ဟာ မင်းယောက္ခမကွ။ မင်း ဒီလိုလုပ်တာ ကောင်းသလား”
“မဟုတ်ပါဘူး မာမီဝါး။ ကျ … ကျွန်တော်”
“မင်း ဘာမှမပြောနဲ့။ မင်း သိပ်ညစ်ပတ်တဲ့အကောင်။ မင်းကို ဆုံးမရမယ် … ကဲကွာ”
“ဖြန်း … ဖြန်း”
ကျွန်မဟာ ဒေါသထွက်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး ဟန်ဆောင်ပြီး မောင်မောင့်ပါးကို လွှဲပြီး ဘယ်ညာ ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ မျက်လုံးပြူးပြီး မျက်နှာမှာလည်း ဆီးရွက်လောက် ငယ်သွားပါတယ်။ ကျွန်မကို ကြောက်ရွံ့သွားပါတယ်ရှင်။
“မင်းကို မာမီ အနှိပ်ခိုင်းတာကွ။ အခုတော့ မင်းက ငါ့ကိုယ် လုံးကို ကြည့်ပြီး နှာကျပြီး နှာထလာတာပေါ့ … မင်း ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက် စမ်း”
“ကြည့်စမ်း သေချာတာပေါ့ ခွေးကောင်စုတ်။ မင်း မာမီဝါးပုံ ကိုကြည့်ပြီး ဟိုကိုင်ဒီကိုင် ကိုင်ရတာနဲ့ လီးကတောင်ပြီး လီးဒစ်ကလည်း မာဖောင်းပြီး ပြောင်နေတာပဲ … အံမယ် အရည်တောင် စိုနေပြီ”
ကျွန်မဟာ ပုဆိုးမရှိဘဲ ဟာလာဟင်းလင်းနဲ့ ပေါ်နေတဲ့ မောင်မောင့်လီးကို လက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်နေရင်း ခပ်တည်တည် ဟောက်နေ ပါတယ်။
“မင်းလီးကို ဖြတ်ပစ်လိုက်ရမလား”
“ဟာ မလုပ်နဲ့ မာမီဝါး”
“လုပ်ကို လုပ်ရမယ်ကွ … လာခဲ့စမ်း ဒီလီး”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ငုံပြီး သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ လီးအဆုံးထိ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ငုံထား လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ သူ့လီးထိပ်ကို သွားနဲ့ကိုက်ပြီး ခပ်နာနာ ဖိကိုက်လိုက်ပါတယ်။
“အား အား နာတယ် မာမီရယ် ကျွန်တော် မလုပ်တော့ပါဘူး”
“နောက် လုပ်ဦးမလား”
“အား အား မလုပ်ပါဘူး မာမီရယ်”
ကျွန်မဟာ မောင့်မောင့်လီးကို သွားနဲ့ နာနာကိုက်နေပြီးမှ သူ့လီးဒစ်လုံးလုံးကြီးကို လျှာနဲ့လျက်ပြီး စုပ်နမ်းနေမိတယ်။
“ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်”
“မာမီရယ် … အိုး အိုး အား ယားတယ် ဟင်း”
“ပြွတ် ပြွတ် ဖလပ်”
“မင်းရဲ့ တောင်နေတဲ့လီးကို ပြန်ပျော့ခွေသွားအောင် မာမီ ဒဏ်ပေးရမယ် … ဘယ်လိုလဲ ဒဏ်ပေးတဲ့အနေနဲ့ မင်းလီး ပျော့အောင် မာမီဝါး လုပ်ပေးမယ်”
“ဟာ … မာမီ့စကား ကျွန်တော် နားထောင်ပါ့မယ်။ မာမီရဲ့ သားပဲ။ မာမီဝါး သဘောကျ ဖြစ်စေရမယ် ဟဲ ဟဲ”
“ခွေးကောင် ဒါမျိုးကျ သိပ်လည်နော်”
ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်မနဲ့ မောင်မောင်တို့ အခုလို လိုးကြရဖို့ရန် အကွက်ဆင်လိုက်ပါတော့တယ်ရှင်။

သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် ပြီးပါပြီ။
ဒုတိယပိုင်း မုန့်လည်းဝေစား ဒုတ်လည်းဝေစား ကို ဆက်တင်ပေးပါ့မယ်။

သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် အဆက်

မုန့်လည်းဝေစား ဒုတ်လည်းဝေစား

ရေးသူ – အမည်မသိ

မောင်မောင်ဟာ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ် တစ်ခုလုံးကို ငုံပြီး ဆွဲဆွဲစုပ်လိုက်တဲ့အခါ ကျွန်မစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ ပါးစပ်ထဲကို စုပြုံဝင်သွားလိုက်တဲ့အခါ ကျွန်မမှာ ကာမအရာသာထူးကြီး ကို ထူးကဲစွာ ခံစားရပါတယ်ရှင်။ သူ့လျှာဟာလည်း သွက်လက်စွာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဝထဲရော စောက်စိလေးကိုရော နေရာမကျန်အောင် ဝင်လျက်ပေးနေပါတယ်ရှင်
“ပြွတ် ပလပ် … ရှလွတ် … ပြွတ်ပြွတ်”
“အ ဟင်း အင်း ဟင်း”
ကျွန်မရဲ့ စောက်စိလေးဟာ မကြာခင်မှာပဲ မောင်မောင် ပြုစုမှုကြောင့် မာတင်းပြီး နီနီရဲရဲနှင့် အပြင်ဖက်သို့ အနည်းငယ် လန်ကာ လိပ်ထွက်နေတာကို မြင်ရတဲ့ ယောက်ျားတွေ ရင်ခုန်စရာပါရှင်။
“အိုး … အား မောင်မောင် စောက်စိကို သိပ်မစုပ်ပါနဲ့ကွယ်။ မာမီ မနေနိုင်လို့ပါ … မင်း သိပ်ဆိုးတာပဲကွယ်”
“ပြွတ် … ဘွတ် … ရှလွတ် ရှလွတ် ပြွတ် ပလပ်”
“မောင်မောင် … အချစ်လေး မာမီ မင်းကို ပြန်စုပ်ပေးမယ်။ အိုး … သူ့လီးကြီးက ငေါနေပြီကိုး”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး တပြွတ် ပြွတ် စုပ်ပေးနေပါတယ်။ မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ကျွန်မပါးစပ်တစ်ခုလုံး ကို ပြည့်နေပြီး အာခေါင်ထဲအထိ ဝင်နေပါပြီ။ ဒစ်လုံး ဖောင်းဖောင်းကြီး ကို စုပ်စုပ်ပေးနေပါတယ်ရှင်။
“အား … မာမီ စုပ် အိုး အိုး … အင့် အင်း အား … မာမီ ဖြည်းဖြည်းစုပ်လေ။ ယားတယ်ဗျ”
“ပြွတ်ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်”
“အားလားလား ကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်”
“အင်း ဟင်း …. အိုး”
ကျွန်မဟာ မောင့်မောင့်လီးကို ပါးစပ်ထဲသို့ ငုံစုပ်ပြီးလျှင် လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပြီး ဆီးစပ်မှ အမွေးထူထူတွေကို တံတွေးဆွတ်ပြီး လျက်ရင်း သူ့လဥကိုလည်း ပါးစပ်ထဲ ငုံစုပ်ပေးရာ မောင်မောင်ဟာ ထွန့်ထွန့်လူးနေပါတယ်ရှင်။
“အိုး အိုး … အင်း အင်း … အ … မာမီရယ် … အားလားလား … မာမီ ကျွန်တော် ဘယ်လိုအရသာရှိမှန်းတောင် မသိဘူး … အိုး အိုး”
“ဟင်း ဟင်း မင်းအတွက် မာမီဝါးရဲ့ ပြုစုမှုဟာ ဒါ နည်းနည်း ပဲ ရှိသေးတယ် … နောက်ထပ် အများကြီး လာဦးမယ် … ဟင်း ဟင်း”
“အား … ယား … ယားတယ် မာမီဝါးရဲ့ … ဟ … အား”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်လဥကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပြီး လျှာနဲ့လျက် ပေးတဲ့အခါ မောင်မောင်ဟာ လူးနေပါတယ်။ လဥကို ပါးစပ်နဲ့ ဆွဲဆွဲစုပ် ယူလိုက် လီတံတစ်ချောင်းလုံးကိုပါ လျှာနဲ့လျက်လိုက် … ဖောင်းပြီး တင်းနေတဲ့ ဒစ်လုံးလုံးကို နှုတ်ခမ်းဖျားနဲ့ တေ့စုပ်ပြီး ယူပေးလိုက်နဲ့ ကျွန်မစိတ်ကြိုက် ကြိုက်နှစ်သက်လှတဲ့ မောင်မောင်ရဲ့လီးကို အားရ ပါးရ ပြုစုပေးနေခဲ့ရာ မောင်မောင်မှာ မျက်တောင်စင်းပြီး ဖီလင်တက်နေ ပါပြီ။
“ဘယ်လိုလဲ မောင်မောင် မာမီလုပ်ပေးတာ ကောင်းရဲ့လား ကွ”
“သိပ်ကောင်းတာပဲ မာမီဝါးရယ်။ ကျွန်တော် မာမီ့ကို သိပ် ကြိုက်သွားပြီ”
“ဟား ဟား မင်းကလေ မာမီ့ကို လက်ထပ်ပြီး ယူရဲလားကွ”
“ယူရဲတယ်”
“တကယ်လားကွ … သမီးသဇင် ရှိနေတယ်လေ။ သားက လည်း စဉ်းစားဦးနော် … အဟဲဟဲ”
“သဇင့်မတွေ့ခင် မာမီဝါးကို စတွေ့ရရင် မာမီ့ကို ယူမှာပဲ”
“မာမီက အိုနေပါပြီ”
“ဟာ ဘယ်ကလာ အိုမလဲ။ မာမီဝါး ခုလည်း လှတယ် … ချောတယ် … နောက်လည်း အနည်းဆုံး ၁၅ နှစ်လောက်က ဒီအတိုင်းပဲ ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ လှနေ ချောနေဦးမှာပါဗျာ။ အဲဒီ ၁၅ နှစ်ကျော် အတူတူ ပေါင်းသင်းနေရရင် ကျေနပ်ပါပြီ။ နောက်ထပ် မိန်းမ လည်း မလိုချင်တော့ပါဘူး”
“ဟား ဟား ဟား ခွေးကောင်လေး။ စကားသိပ်တတ်တယ်။ မင်းလေးကို မာမီကလည်း မခွဲနိုင်ပါဘူးရှင်။ မာမီ သေသည်အထိ မင်းနဲ့ ပဲ နေသွားမယ်နော်”
“မာမီ့ကို ဒါကြောင့် ပိုချစ်တာဗျ”
“ဟေ့ … ဟေ့ကောင်လေး အို အိုး … မင်းချစ်တာကလည်း ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ”
မောင်မောင်ဟာ အားမလိုအားမရစွာနှင့် ကျွန်မကို ခုတင် ပေါ်သို့ လှဲသိပ်လိုက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ကြီးမားဖွံ့ထွားလှတဲ့ နို့အုံကြီးနှစ်လုံး ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်နယ်နေပါတော့သည်။
“ကဲ ကဲ မောင်မောင် ဒီလိုနဲ့ မပြီးသေးဘူး။ မာမီ မင်းလီးကို စုပ်ပေးရတာ အားမရဘူး။ လာ … ထပ်စုပ်ပြီး လျက်ပေးမယ်”
“မာမီဝါးက လီးမှုတ်ပြီး စုပ်ပေးတာလည်း သိပ်ကျွမ်းကျင်တာ ပဲဗျ”
“အံမယ် လာမြှောက်မနေနဲ့။ မလုပ်ပေးဘဲ နေမယ်နော်”
“ဟဲ ဟဲ ဟဲ မာမီကလည်းဗျာ”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်လီးကို ပါးစပ်တွင်းထည့်၍ ဂွင်းထု သလိုမျိုး ပြုလုပ်ပေးရင်း လီးဒစ်လုံးကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။
“အား အား အိုး အင်း ဟင်း အင်း ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပြွတ်”
ကျွန်မ ပြုလုပ်ပေးမှုကြောင့် သူ့လီးဟာ ကျွန်မပါးစပ်ထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေရာ ထိုနေရာမှ အသံစုံ ထွက်နေပါသည်။
“မာမီဝါး … သိပ်ပြီးကောင်းလွန်းလို့ မာမီ့ပါးစပ်ထဲမှာ ကျွန်တော် ပြီးသွားလိမ့်မယ်နော်”
“ဟေ့ … ဒါဆိုရင် မဖြစ်ဘူး။ မာမီတို့ လိုးကြရအောင်”
“ဘယ်လိုပုံစံ လိုးမှာလဲ မာမီရဲ့”
“မင်း ပက်လက်အိပ်နေလိုက်။ မာမီ အပေါ်ကနေ တက်ပြီး လိုးပေးမယ်”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကို ခုတင်ပေါ်လှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်မက သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ခွပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မှ ကျွန်မရဲ့ ပြုစုယုယပေးမှုကြောင့် အစွမ်းကုန် မာတောင်နေတဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ လီးကြီးဟာ အပေါ်ကို ကိုးဆယ်ဒီဂရီ တည့်မတ် ထောင် နေပါတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲ၍ အဝနားမှာ တေ့ထားပြီး သူ့ရဲ့ လီးဒစ်လုံးလုံးနှင့် ကျွန်မစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ခဏကြာတော့မှ ဖြည်းဖြည်း ချင်း သွင်းယူလိုက်ပါတယ်။
“အိုး အိုး ဟင့် ဟင့်”
မောင်မောင်ရဲ့ လီးဒစ်လုံး စ၍ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဝင်သွားရာ နောက်ဆုံး လီးဒစ်အရင်းထိကို ဝင်သွားပါ တယ်။ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲမှာလည်း သူ့လီးဒစ်ဟာ သားအိမ် နှင့် ထောက်လုနီးနီး ရှိနေပါတယ်။ မောင်မောင့်လီးကြီး တစ်ခုလုံး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲမှာ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် စေးစေးပိုင်ပိုင်နှင့် အရသာ ရှိလှပါတယ်ရှင်။
“မောင်မောင့်လီးက မာမီ့စောက်ဖုတ်အဝ အကျယ်နဲ့ အကိုက်ပဲကွာ … တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပဲ … သိပ်ပြီးတော့လည်း ကျပ် မနေဘူး … ဒါမျိုးမှ လိုးရတာ အရသာရှိမှာကွ”
“ဟုတ်တယ်ဗျ … သဇင့်စောက်ဖုတ်ဆို တအားကျပ်တာပဲ။ နောက်ကျတော့ ကြာကြာလိုးလို့ မရဘူး။ နာလာတယ် … မာမီဝါး စောက်ဖုတ်ဝမျိုးသာဆို ဘယ်နှစ်ခါ လိုးရလိုးရ လိုးမှာပဲ”
“အမယ်လေး ကြောက်စရာကြီးပါလား”
ကျွန်မရဲ့ ဆီးစပ်နဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ ဆီးစပ်ဟာ ထိကပ်နေပါ ပြီ။ သူ့အပေါ်မှာ ကျွန်မ လှဲချပြီး သူ့ခေါင်းကို ဆွဲယူ၍ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကာ နမ်းရှိုက်နေပါတယ်ရှင် … မောင်မောင်ကလည်း ကျွန်မတင် သား ကားကားကြီးကို ဆွဲပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးပြီး ပေါင်အတွင်းသား များကိုလည်း ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။
“ရွှတ် ရွှတ် ပြွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ်”
“မောင်မောင် မာမီတို့ လိုးရအောင်ပါနော်”
“ဟုတ်ကဲ့”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကိုယ်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်၍ ခွထိုင် ထားသည့် အနေအထားနှင့် အပေါ်မှနေ၍ ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်ကို အထက် အောက် လှုပ်ရှားရင်း လိုးနေပါတယ်ရှင်။ ဖြည်းဖြည်း မှန်မှန် လိုးပေးနေ ရာ ကျွန်မရဲ့တင်သား ဝိုင်းဝိုင်းကားကားကြီးဟာ အပေါ်အောက် လှုပ် ရှား ကစားနေပါတယ်ရှင်။ တစ်ခါတစ်ခါ မောင်မောင်က ကျွန်မတင်သား ဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နယ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဆီးစပ် နေရာနဲ့ မောင်မောင်ရဲ့လီးနှင့် လဥတို့ တွေ့ထိရိုက်ခတ်မှုကြောင့် အသံစုံ ထွက်နေပါတယ်။
“ဖွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ဖတ် ပြွတ်”
“အားပါး သိပ်ကောင်းတယ် မာမီ”
“ကောင်းရင် ငုံ့မနေနဲ့လေ”
“အိုး အိုး ဟင်း ဟင်း မာမီ ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် … မာမီဝါး ဖင်အကြီးကြီးနဲ့ တအားဖိချလို့ ဖင်ကျိုးနေမယ်နော်”
“မသာစုတ်လေး … နင့်လီးကျိုးရင် လျော်ပေးမယ်”
“မာမီ့နို့တွေကို အောက်ကနေ မော့ကြည့်တော့ တကယ်လှ တာပဲ … လုံးဝိုင်းနေတာပဲ … အယ်လဲ အယ်နေတာပဲ”
“နင့်စကားက ဘာလဲ … အယ်နေတာ”
“အယ်နေတာဆိုတာ ကြီးတာကို ပြောတာ မာမီရဲ့။ မာမီဝါး နို့တွေကို အထက်အောက် ရမ်းခါနေတာ ကြည့်ရတာ သိပ်လှတယ်”
“လှတယ်ဆိုပြီး ကြည့်မနေနဲ့ဦး။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်ပြီး လျက်ပေး။ လက်နဲ့ပဲ ချေပြီး ပွတ်ပေးလေကွာ … ဒါမှ တို့ ဖီလင် လာမှာပေါ့ … အေး … အေး … ဟုတ်ပြီ … အိုး ကွယ် ဖြည်းဖြည်းစုပ်။ ယားတယ်”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင်အပေါ်မှနေ၍ မှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေး ရင်း ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးတွေကိုလည်း စကောဝိုင်းလှည့်သလို ဝိုင်းပြီး လှည့်ပတ်ရင်း လိုးပေးနေရာမှာ မောင်မောင်ဟာ ဖီလင်အပြည့် တက် နေပြီး အောက်မှနေ၍ သူ့လီးကို အပေါ်သို့ ကော့ကော့တင်ပေးတတ် ပါတယ်ရှင်
“အိုး … အိုး အား .. ဟင်း … ဟင်း”
“မာမီရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ။ မာမီဝါးရော ကျွန်တော့်ကိုချစ်လား”
“ချစ်တာပေါ့ ကလေးရယ် … သိပ်ချစ်တာပေါ့”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် နောက်မှနေ၍ သိုင်းဖက်ပြီး ကိုင်ကာ ပင့်မ၍ ပွတ်သပ်နယ်ပေးနေပါ တယ်။ တစ်ခါတစ်ခါည်း ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို လက်နဲ့ ပွတ်ပေးနေ ပြန်ပါတယ်။
ကျွန်မဟာ အလွန်ကိုမှပဲ အရသာရှိစွာ ခံစားနေရပါတယ်ရှင်။ မောင်မောင့်ဘက် ခေါင်းပြန်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီး လျှာဖျား ချင်း တို့ထိလျက်ကစားနေကြပါတယ်ရှင်။
“မာမီဝါး နောက်ပုံစံတစ်မျိုး ပြောင်းလိုးရအောင်နော်”
“အေး အေး … ကောင်းတယ်။ လုပ်ရအောင်”
“ကျွန်မလည်း မောင်မောင်ရဲ့ အပေါ်ခွထိုင်နေရာမှ ဖယ် လိုက်ပြီး ခုတင်ပေါ် တက်လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင့်လီးဟာ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ထုတ်လိုက်တဲ့အခါ အရှည်များ လီးထိပ်ဒစ်မှာ စိုရွှဲပြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်ရှင်”
“ကဲ မောင်မောင် ဘာပုံစံမျိုး လိုးမှာလဲ”
“မာမီဝါးက ခုတင်ပေါ် ဘေးစောင်းလှဲအိပ်နေပြီးတော့ ပေါင် တစ်ချောင်းကို အပေါ်ထောင်ပြီး ကားထားနော်”
“ဒီပုံစံမျိုး မဟုတ်လားကွ”
“ဟာ ဟုတ်တယ် မာမီ။ ကဲ … လာ မာမီဝါးက နောက်ဘက် ကနေ လှဲအိပ်ပြီး မာမီ့ ခြေထောက်ကို မြှောက်ကိုင်ထားနော် … နည်းနည်း ရှေ့တိုးဦး။ ဟုတ်ပြီ … ဟာ မရဘူး”
“မင်းက အရပ်ရှည်တော့ အောက်ကိုလျှော့ပြီး အိပ်လေ။ ဟုတ်ပြီ”
မောင်မောင်ဟာ လီးကိုကိုင်ပြီး နောက်မှနေ၍ ကျွန်မစောက် ဖုတ်ထဲသို့ သွင်းယူလိုက်ပါတယ်။
“ကဲ … ရပြီ … လိုးပေးပါတော့ဟယ်”
ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို သူ့လီးဒစ်နဲ့ ပွတ်တိုက်ကစားရင်း ကျွန်မစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားများဟာလည်း လူ့လီးကားကားကြီးနှင့် ပွတ်သပ်ကစားမှုတို့ကြောင့် တဖြည်းဖြည်း ကျွန်မမှာ ကာမစိတ်များ ကြွတက်နေပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာ ကျွန်မ အလိုချင်ဆုံးအရာဟာ အရသာ။ ရွှေတွေ ငွေတွေ မဟုတ်ပါဘူး။ မောင်မောင့်ရဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံခြင်းပါပဲရှင်။ ဒီအထိ ကျွန်မမှာ ကာမစိတ် ကြွနေပြီရှင့်။
“အိုး အိုး ဖြည်းဖြည်း … မောင်မောင် တအားဆောင့်တော့ အရသာ မရှိသေးဘူးကွ။ လိုအပ်တဲ့အခါမှ နာနာဆောင့် လိုးပေးရတယ်။ အင်း … အင်း … ဟင်း ကလေးရယ် မင်းလီးက သိပ်ချစ်စရာကောင်း တာပါပဲ။ အိုးကွယ် … အား … အဟင်းဟင်း … ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါကွ … အင်း ဟင်း”
“မာမီဝါးတင်ပါးကြီးတွေက ရေရေလည်လည် နူးညံ့နေတာ ပဲနော်”
မောင်မောင်ဟာ နောက်မှနေပြီး ကျွန်မတင်သားများကို ပွတ်သပ်ရင်း မှန်မှန်ဆောင့်လိုးနေရာ ကျွန်မမှာ ထူးကဲလှတဲ့ ကာမ အရသာကို ခံစားရင်း မှိန်းနေလိုက်ပါတယ်။ အတော်ကြာတော့မှ ကျွန်မက နောက်ပုံစံတစ်မျိုး ပြောင်းလိုးရအောင်ဆိုပြီး နောက်ထပ် ပုံစံ တစ်မျိုး ပြောင်းလိုက်ကြပြန်ပါတယ်ရှင်။ ဒါပါနဲ့ဆိုရင် ၄ မျိုး ရှိသွားပါပြီ။ အခု ပုံစံကတော့ ကျွန်မရဲ့ စိတ်ကြိုက်ပုံစံပေါ့ရှင် ဒီပုံစံနဲ့ အလိုးခံရရင် ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ပေါ့။
ပုံစံ ရိုးရိုးလေးပါ။ ကျွန်မက ခုတင်ထောင့်စွန်းပေါ်မှ လေးဖက် ဒူးထောက်ပြီး ကျွန်မရဲ့တင်ကို နောက်သို့ ကော့ကော့ပေးထား ပါတယ်။ မောင်မောင်က အောက်ကိုဆင်းပြီး ကျွန်မနောက်မှ ရပ်နေရင်း ကျွန်မရဲ့တင်ပါးတွေနဲ့ နို့သီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေတာ။ ပြီးတော့မှ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်နှစ်ခုကို ကားခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
ထိုအခါမှာ ကျွန်မရဲ့ ကာမအရည်တွေ စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးဟာဆိုရင် ကျွန်မရဲ့ ဖြူဖွေးဖွံ့ထွားလှတဲ့ တင်သား ဆိုင်နှစ်လုံးမှနေ၍ အပြင်သို့ ပြူးထွက်နေတာ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲတွေဟာ အပြင်သို့ လိပ်ပြီး အနည်းငယ် လန်ထွက် နေတာကို မြင်ရတဲ့ ယောက်ျားတိုင်း လိုးချင်စရာ စိတ်တွေပေါက်မှာ သေချာတာပေါ့ရှင်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ သူ့လီးကို အရမ်းမသွင်း သေးဘဲ စောက်ဖုတ်ဝကို လျှာနဲ့ လျက်ကစားပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ် တစ်ခုလုံးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပြီး ကုန်းစုပ်နေလိုက်တာ ကျွန်မမှာ ကြက်သီးထမတတ် ကာမအရသာ ခံစားနေမိပါတယ်ရှင်။
“အိုး အိုး အင့် … ဟင်း ဟင်း … အား အိုး မောင်ရယ်။ မာမီ မနေနိုင်တော့ဘူး … မောင်မောင် မာမီ့ကိုချစ်ရင် လိုးပေးပါတော့ကွယ် … အိုး အိုး”
မောင်မောင်ဟာ အားရပါးရ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို စုပ်နမ်း ပေးနေရာမှ ကျွန်မရဲ့ တင်သားဆိုင်နဲ့ ပေါင်လုံးအတွင်းသားများကိုပါ လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ ဒီလို သူ့လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေရင်း ကျွန်မ ရဲ့ တင်သားဆိုင်နှစ်လုံးကို ဖြဲလိုက်ပြီး နီရဲနေတဲ့ ကျွန်မစအိုဝကို သူ့လျှာနဲ့ ထပ်လျက်ပါတော့တယ်။
“အိုး … အိုး ယားတယ်ကွ … အားလားလား”
“မာမီဝါးကလည်းဗျာ … ဘာလဲ … ဒီလိုလုပ်ပေးတာ မကောင်းဘူးလား”
“ဟေး ဟေး … မဆိုးပါဘူး။ ယားပေမဲ့ ကောင်းတယ်ကွ။ လုပ် … လုပ် ဆက်လုပ်”
“မာမီဝါး စအိုဝလေးက နီရဲပြီး ပန်းရောင်ထနေတယ်။ အနံ့ တစ်မျိုး မွှေးနေတာပဲ”
“ဟဲ ဟဲ … မာမီက အသက်သာကြီးပေမဲ့ သန့်ပါသေး တယ် … ဟဲ ဟဲ ဟဲ”
“မာမီဝါးကို ကျွန်တော် တကယ်ချီးကျူးတယ် … မာမီကလေ ဒီ စအိုဝလေး နီရဲနေတာကိုက လှနေတာပဲနော်”
“ဒါကတော့ မင်း သိပ်ပိုပြီကွာ … မာမီ မယုံဘူး”
“တကယ်ပါ မာမီဝါးရယ်။ တချို့ မိန်းမတွေ များသောအား ဖြင့် မည်းနေတာပဲ”
“မင်း ဘယ်မိန်းမတွေရဲ့ စအိုဝတွေ တွေ့ဖူးလို့လဲကွ”
“ဟို ဟို … ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ထင်တာပြောတာပါ”
“ကဲပါ … တော်ပါတော့။ မာမီဝါးတို့ လိုးရအောင်နော်”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ တင်သားဆိုင်ကို စုံကိုင်ပြီး နောက်ကနေ ကျွန်မကို ဆောင့်ဆောင့် လိုးပေးနေပါတော့တယ်။
“အိုး အိုး … အားအား နာတယ် မောင်မောင် … အိုး အင့်”
“မာမီ နာလားဟင်”
“အေး နည်းနည်းနာတယ်။ မင်းလီးက ရှည်တော့ သားအိမ် လာထိနေပြီကွ”
“ဒါတောင် မာမီဝါးစောက်ဖုတ်မို့ ကျွန်တော့်လီး အဆုံးထိ သွင်းလို့ရတာ။ ဟိုနှစ်ယောက်ဆို အဆုံးထိ သွင်းလို့ မရဘူး”
“ဟေ … ဘယ်နှစ်ယောက်လဲကွ။ ဘယ်သူလဲ”
“သြော် … ဟို ဟို သဇင့်ကို ပြောတာပါ မာမီရာ … စကား မှားသွားလို့”
“ဟင်းနော် … ကောင်လေး မင်း သိပ်မလည်နဲ့။ သဇင်နဲ့ မာမီလွဲရင် ဘယ်သူ့ကိုမှ မလိုးရဘူးနော်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ မာမီရယ်”
“အိုး အိုး … အား အား အင်း အင်း မောင်ရယ်”
“ကလေးရယ် မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပြီး လိုးပေးစမ်းကွယ် … အား အား”
“မာမီ နာရင် ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ပေးမယ်လေ”
“ရပါတယ်ကွာ ဒီအတိုင်းလိုး။ နာနာဆောင့်ပေး။ နာမှ အရ သာရှိတယ် … အား … အား … အင့် … ကျွတ် ကျွတ် ကလေးရယ် … မာမီ့ကို ချစ်ရင် မြန်မြန်ဆောင့်ပြီး လိုးပေးနော် … အေး အေး … အိုး … အား ဟင်း”
ကျွန်မကို မောင်မောင်ဟာ တင်ပါးနှစ်ဖက် စုံကိုင်ဆွဲ၍ တအား အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးပေးနေရာ ကျွန်မမှာ ကာမ အရသာ ပြည့်ဝစွာ ခံစားရင်း ပြီးခါနီးနေပါပြီရှင်။ ဒါကြောင့် မောင်မောင့် ကို မြန်မြန် ဆောင့်လိုးခိုင်းတာပေါ့။
“အိုး … ကလေးရယ် မာမီ ပြီးတော့မယ် … နာနာလေး လိုး … အား အား အား အိုး အိုး ချာတိတ်ရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ … အား … အိုး … အင်း”
ကျွန်မရဲ့ သုက်ရည်များ အစွမ်းကုန်ထွက်သွားပြီး လူဟာ လည်း ပျော့သွားပါတယ်။ မောင်မောင်ကတော့ မပြီးသေးဘူးရှင်။ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာ ထောင်ပြီး တောင်နေတုန်းပါပဲရှင်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မကို ပက်လက်လှန်အိပ် ခိုင်းပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားခိုင်း၍ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးပြီး ပါးစပ်နဲ့တေ့၍ ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးပြီးတော့မှ ထရပ်လိုက်ပါတယ်။
“မောင်မောင် မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား”
“ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”
“မာမီ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးမယ်”
“ဒီလိုလုပ်ရအောင် မာမီဝါး … မာမီ့နို့နှစ်လုံးကြားမှာ လီး ထည့်ပြီး မာမီက လျှာနဲ့လျက်ပေးနော်”
ဒီလိုနဲ့ပဲ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မအပေါ် ခွထိုင်လိုက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့ရဲ့လီးကို ဆွဲထားပြီး ကျွန်မက နို့နှစ်လုံးကို ဘေးမှ ညှပ်ပြီး ဖိကိုင်လိုက်တဲ့အခါ သူ့လီးတစ်ခုလုံး ကျွန်မရဲ့ ကြီးမား ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ရင်သားနှစ်စုံကြားမှာ ညပ်နေပြီး လီးထိပ်ဒစ်ဟာဆိုရင် ကျွန်မပါးစပ်နားထိ ရှည်ထွက်နေပါတယ်။ နောက်တော့ မောင်မောင် ဟာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ သူ့လီးကို ပြုလုပ်ပေးပြီး လီးဒစ်ကို ကျွန်မ လျှာလေးနဲ့ တို့ထိ လျက်ပေးနေပါတယ်။ အချိန်အနည်းငယ် ကြာတဲ့ အခါမှာ မောင်မောင်ဟာ သူ့လီးထဲမှ သုက်ရည်များကို အရှိန်ပြင်းစွာ ကျွန်မမျက်နှာပေါ်သို့ ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်ရှင်။
“အိုး အိုး အား အား … မာမီဝါးရယ်”
“ဟေ့ ကောင်လေး သုက်ရည်တွေ များလှချည်လားကွ”
“ဟာ … မာမီ့မျက်နှာမှာ အကုန်ရွှဲကုန်ပြီ … ကျွန်တော် ငရဲ ကြီးတော့မှာပဲ”
“ရပါတယ်ကွာ … မာမီက ခွင့်လွှတ်ပြီးသားပါ ဟား ဟား”
ဒီလို ကျွန်မနဲ့ မောင်မောင် နှစ်ဦးသား ကာမအရသာကို ပြည့်ဝစွာ ခံစားပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ အခန်းတံခါး တွန်းဖွင့်သံနဲ့အတူ ဒေါ်လီ ရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရတော့တယ်။

“ဟယ် … မောင်မောင်နဲ့ အဝါးတို့ ဘယ်လိုဖြစ်နေကြတာလဲ”
ကျွန်မဟာ ကမန်းကတမ်း အပေါ်မှ မောင်မောင့်ကို တွန်း လွှတ်ပြီး ကျွန်မခုတင်ဘေး ဆင်းရပ်လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လို့ရှင့်။ ကျွန်မဟာ အသံမာမာနဲ့ မောင် မောင့်ကို လှမ်းဟောက်လိုက်ပါတယ်။
“ဟေ့ကောင် ခွေးလိုကောင်စုတ်။ နင် ငါ့အခန်းထဲက ထွက် သွားစမ်း … အခု ထွက်သွား”
“ဘာဖြစ်ကြတာလဲ အဝါးရယ်။ နှစ်ယောက်လုံးလည်း ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ဟယ်”
“အဲဒီ ခွေးကောင်ပေါ့ မဒေါ်လီရယ်။ ကျွန်မ အခန်းထဲမှာ အိုက်လို့ အဝတ်တွေချွတ်ပြီး အိပ်နေတာ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတုန်း ခွေးကောင်က ကျွန်မအပေါ် လာခွထိုင်နေတယ်လေ။ ဒေါ်လီ ဝင်လာ တဲ့အချိန် မတွေ့ဘူးလား။ ကျွန်မလည်း ဒေါ်လီ့အသံကြောင့် လန့်နိုး လာတာ အခုလို တွေ့ရတာပေါ့”
“ဟဲ့ … မောင်မောင် အဝါးကိုယ်ပေါ် ဘာလို့ ခွထိုင်နေတာလဲ”
“ကျွန်တော် ဘာမှ မသိဘူး”
“မဒေါ်လီရယ် ကျွန်မက ကိုယ်လုံးတီးအိပ်နေတာ ဒီကောင် တွေ့ပြီး နှာထလို့ ကျွန်မကို လုပ်ရအောင် လာတာနေမှာပေါ့ … ဟင်း”
“မောင်မောင်ရယ် နင်ကလည်း ကိုယ့်ယောက္ခမကို ဒီလို မပြစ်မှားရဘူး။ နင့်မှာလည်း ဒီလောက် လိုးချင်နေတဲ့ဆန္ဒရှိနေရင် … လာခဲ့ … ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့။ နင့်မာမီဝါးလောက် ငါလည်း လှပါတယ်။ လာခဲ့ အခန်းထဲ သွားပြီးမှ စိတ်ကြိုက် ငါ့ကို လိုးပေးစမ်း။ နော် … မောင်မောင်”
“ဟာ … ရတာပေါ့ ဒေါ်လီရာ။ ဒေါ်လေးစိတ်ကြိုက် လိုးပေး မယ်”
ဒေါ်လီဟာ ကျွန်မရှေ့မှာပဲ မောင်မောင့်ကို ခုတင်ပေါ်မှ ဆင်းစေပြီး ပျော့ခွေနေတဲ့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ ဖမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဆွဲခေါ် သွားပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မဟာ ပထမ ကြောင်ပြီး ရပ်နေပါတယ်။ ဒီအချိန် မှာပဲ မဒေါ်လီ ရုတ်တရက် ကျွန်မမျက်နှာကိုမြင်ပြီး အသံထွက်အောင် ရယ်ပါတော့တယ်ရှင်။
“ဟား ဟား ဟား … အဝါး … နင့်မျက်နှာမှာ ဘာတွေလဲ”
“အိုး ဟုတ်သားပဲ”
“ဟား ဟား … မောင်မောင် နင့်မာမီ့မျက်နှာကို ဒီလို လီးက သုက်ရည်တွေနဲ့ ပန်းထားတာ သွားသုတ်ပေးလိုက်။ တော်ကြာ နင့်မာမီ စိတ်ဆိုးပြီး ခွင့်မလွှတ်ရင် ငရဲကြီးမယ်”
“ဟယ် … မဒေါ်လီကလည်း ကျွန်မတို့ပြောတဲ့ စကားတွေကို ကြားတယ်”
“အေးပေါ့ အဝါးရယ်။ နင်တို့နှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးနေကြတာ ပုံစံ ငါးမျိုးတောင် ပြောင်းသွားတာ မဟုတ်လား ဟဲ ဟဲ”
“အိုး မဒေါ်လီ အစက ပြောရောပေါ့ရှင်။ ရှင် မကောင်းဘူး။ ချောင်းကြည့်နေတာပေါ့လေ”
“မဒေါ်လီရယ် သမီး သဇင်ကိုတော့ ချက်ချင်းကြီး သွားမ ပြောလိုက်ပါနဲ့နော်။ တော်ကြာ သူ့မှာ ရုတ်တရက် ရှက်ပြီး တစ်ခုခု လုပ်မိမှာ စိုးလို့ပါ”
“နင်တို့အဖြစ်ကလည်း အမေရော သမီးရောပါ လင်တစ် ယောက်တည်း ရနေတာကိုး ဟယ်”
“အခု ငါပါ နင်တို့အထဲမှာ ပါမယ်ဟေ့။ ဘာမှ မပူနဲ့တော့။ မောင်မောင်ဆိုတဲ့ ဟောဒီချာတိတ်နဲ့ ငါ အလိုးခံတော့မယ်”
“ဟယ် … မဒေါ်လီ တကယ်ပြော …. အို … ဘာတွေ ဖြစ် ကုန်ပြီလဲ”
“ဘာမှ မဖြစ်ဘူး။ အခု တို့တွေ ပျော်ပျော်ပါးပါး နေကြရတာ ပေါ့”
“ဒေါ်လေး ကျွန်တော် အားကုန်ပြီး သေသွားရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲဗျ”
“မောင်မောင်ရယ် နင်က လူငယ်လေးရှိသေးတယ်။ ငါတို့လို အဖွားကြီးတွေ အားကုန်မှာလည်း စိုးရိမ်ရတာကွ”
“ဒီအတွက် မပူပါနဲပ မဒေါ်လီရာ။ ကျွန်မမှာ အားဆေးတွေ အများကြီး ရှိပါတယ်။ ဆေးတစ်လုံးစားပြီးရင် သုံးကြိမ် အလိုးခံနိုင်တဲ့ ဆေးမျိုး ရှိတယ်”
“မာမီဝါးရဲ့ ဆေးက မိန်းမတွေအတွက်ပဲလားဗျ။ ကျွန်တော့် အတွက်ရော မရှိဘူးလား။ ကျွန်တော့်မှာ မာမီဝါးနဲ့ ဒေါ်လေးတို့ နှစ်ဦး ကို လိုးပေးရမှာနော် … အားရှိမှ ဖြစ်မှာ”
“မင်းအတွက် စပယ်ရှယ်ဆေး ရှိတယ်။ ဒီဆေးက တို့နှစ်ဦး တင် မဟုတ်ဘူး … နောက်ထပ် မိန်းမ ငါးယောက်အတွက်ပါ တစ်ဦးစီ ကို မင်း သုံးကြိမ်စီ လိုးပေးနိုင်လောက်တယ်ကွာ”
“ဟာ … ဒါဆို သိပ်ကောင်းတာပေါ့ ဒေါ်လေး”
“မဒေါ်လီ ဒီကလေး အားတွေ အရမ်းပြည့်နေရင် ကျွန်မတို့ နဲ့တင် မရဘဲ နောက်ထပ် မိန်းမတွေ သွားရှုပ်နေဦးမယ်နော် သတိ လည်း ထားဦး”
“ဟာဗျာ … မာမီကလည်း ကျွန်တော့်မှာ မာမီရယ်၊ ဒေါ်လေး ရယ်၊ သဇင်ရယ် ချောချောလှလှ သုံးဦးရှိနေပြီပဲဗျာ … စိတ်ချပါ”
“အေးပါကွယ် … မာမီက စိုးရိမ်လို့ပါ”
“ကဲ … ဒေါ်လေး အဝတ်တွေ ချွတ်ဗျာ ရေချိုးကြရအောင်”
“အေး လာ အဝါးတို့သုံးယောက်စလုံး ရေအတူချိုးကြမယ်”
ဒေါ်လီက အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ကျွန်မကိုလည်း ဆွဲ၊ မောင်မောင့်ကိုလည်း ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းဆီသို့ လှမ်းလာခဲ့ကြပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျွန်မတို့သုံးယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးရင် တစ်ဦးရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာကို တစ်ဦး ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် ဆော့ကစားပေးပြီး ပျော်ရွှင်ကြည်နူးစွာ နေကြပါတယ်ရှင်။
“ဒေါ်လီ့နို့လုံးနဲ့ မာမီတို့ အရွယ်တိုင်းကြည့်ဦး”
“အဝါးက ပိုကြီးမှာပေါ့”
“ဟာ … ဟုတ်တယ်။ မာမီဝါးရဲ့ နို့တွေက အလုံးပိုကြီးတယ်”
“မောင်မောင် ဘယ်သူ့နို့က ပိုတွဲလဲဟင်”
“နေဦး မာမီ။ ဒီကနေ ကြည့်လိုက်မယ်”
“ထိုင်ကြည့်လို့ သိပ်မသိဘူး မောင်မောင်။ ဒီကနေ လာကြည့်လေ”
“အင်း ဟုတ်ပြီ။ ဒေါ်လေးနို့တွေက နည်းနည်းပိုတွဲနေ တယ်ဗျ”
“ဟုတ်ရဲ့လားကွယ်”
“ဟုတ်ပါတယ်။ မာမီက ကြီးပေမဲ့ ပိုပြီးတင်းနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်လေးနို့တွေက နည်းနည်းပိုပြီး တွဲတယ်ဗျ”
“ဒါတော့ မာမီ မကျေနပ်ဘူး။ သေချာတိုင်းကြည့်ကွာ”
“တိုင်းစရာတောင် မလိုပါဘူး။ ကြည့်တာနဲ့ သိတယ်။ ဒေါ်လေးတင်သားတွေက ကြီးပြီး တင်းကားနေတာပဲ”
“ဟဲ ဟဲ အဝါးရယ် သူပြောတာ မှန်တယ်”
“ဒေါ်လေးက မာမီ့ထက် တင်တွေ ပိုပြီးတော့တောင် လှနေ သေးတယ်”
“မောင်မောင် မင်းရဲ့မာမီနဲ့ ဒေါ်လီ ဘယ်သူ ပိုလှလဲကွ”
“ဒေါ်လေးနဲ့ မာမီဆိုရင် မာမီက ပိုလှတာပေါ့”
“မင်းယောက္ခမမို့ ပြောတားလားကွ”
“အမှန်အတိုင်း ပြောတာ။ မာမီဝါးက ဒေါ်လေးလီထက် ပိုပြီး ချောတယ်၊ လှတယ်၊ ဆွဲဆောင်မှု ပိုရှိတယ်”
“ခွေးကောင် နင့်ကို ပညာတွေ အကုန်ကျွမ်းအောင် သင်ပေး ထားတောင် မငဲ့ဘူးလားကွ”
“မဒေါ်လီက မောင်မောင့်ကို ဘာတွေသင်ပေးလို့လဲ”
“မေးကြည့်လေ”
“ဘာလဲ မောင်မောင်”
“ဟာ … ဒေါ်လေးကလည်း လျှောက်ပြောပြန်ပြီ။ ဒေါ်လေး က သိတာရှိပါတယ်ဗျာ … မာမီဝါးစောက်ဖုတ်ကို မသိသေးဘူးနော်။ ဒေါ်လေးဟာက စုပ်ယူပြီး ထုတ်လို့ရတယ် မာမီရ”
“ဟင် ဟုတ်လား … ဒါနဲ့ နေပါဦး။ မင်းက ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ”
“ဟို ဟို ကျွန်တော်”
“ဟား ဟား ဟား မောင်မောင်ရယ် အခုမှ ခိုးစားမှန်းသိပြီ”
“အဝါးရေ … သူနဲ့ငါက အရင်တည်းက နှစ်ဦးတည်း လိုးပြီး ပြီ … ဟဲ ဟဲ”
“ခွေးကောင်စုတ် … ငါ့ကို ညာဦး”
“ဟား ဟား မာမီဝါးရယ် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဗျ”
“ငါကတော့ သူ့ကို ချာတိတ်လေး ရိုးရိုးသားသားလေးပဲ ထင်တာ … အခုမှ မရိုးမှန်းသိတယ်”
“ဟား ဟား အဝါးတော့ ခံလိုက်ရပြီပေါ့။ ဟား ဟား”
“ဟာ ဒေါ်လေးကလည်း ကျွန်တော် မာမီ့အပေါ်မှာ တကယ် ချစ်တာပါ”
“အင်းပါ တကယ်ပဲချစ်ပါ … အလကားတော့ မချစ်ပါနဲ့နော် … ဟင်း”
“အဝါးရယ် နင့်ကောင်က လူရိုးလေးလို့ ထင်နေလား။ မှား မယ်နော်။ တကယ်လည်တယ် … သူမသိတာ၊ မတတ်တာလည်း ပြ ပေးလိုက်ရင် ခဏလေး တတ်သွားတာ … အဝါးကို မောင်မောင် စောက်ဖုတ် စုပ်နမ်းပေးတာ ဘယ်လိုနေလဲဟင်”
“အို … မဒေါ်လီကလည်း ဘာတွေမေးမှန်းမသိဘူး”
“အဝါးရယ် ရှက်မနေပါနဲ့ … ငါတို့တွေက ရှက်စရာ မလို တော့ပါဘူး”
“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ပြောရမှာ ရှက်စရာကြီး။ အမှန်ပြောရရင် သိပ် ကောင်းတာပဲ”
“အေးပါ … ကောင်းရမယ် … ငါ ချောင်းကြည့်နေတာ အဝါးကိုယ်လုံးဟာ လူးနေတာပဲ”
“မောင်မောင်က သိပ်ကျွမ်းတာပဲ။ ကျွန်မမှာ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေတာပေါ့”
“ဟဲ ဟဲ … ကျွန်တော် ဘယ်လောက်တော်လဲ ဒေါ်လေး။ မာမီဝါးတောင် စွဲနေပြီ”
“ခွေးကောင်လေး အစကတော့ သိပ်မကျွမ်းဘူး ထင်နေ တာ … နောက်တော့မှ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး လျက်ပေးတော့ ကျွန်မ အံ့သြနေတာ”
“မအံ့သြနဲ့ အဝါးရေ … နောက်ဆိုရင် ဒီကောင်လေး ပိုကျွမ်း လာမှာ။ ငါ သင်ပေးထားတာ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”
“အံမယ် မဒေါ်လီက ကလေးကို အတတ်ကောင်းတွေ သင် ပြတယ်ပေါ့လေ”
“ယောက်ျားဆိုတာ မိန်းမတွေ ပြုစုယုယနည်းစုံ တတ်ထား ရမယ်။ မောင်မောင့်ကို ဒါတွေ သင်ပေးထားတာ ပိုမကောင်းဘူးလား”
“ဟဲ ဟဲ ပိုကောင်းပါတယ်ရှင်။ သိပ်ကောင်းပါတယ်။ ကျွန်မ ရဲ့ ဟောဒီက ဆရာမကြီး ဒေါ်လီဆီမှာ အပ်ပါတယ်။ နည်းမျိုးစုံနဲ့ သင် ပေးပါနော် … ဟား ဟား”
“မာမီဝါးကရော ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ သင်မပေးဘူးလား”
“မာမီက ဘာမှ မတတ်တာ … ဘာမှ သင်မပေးတတ်ဘူးကွ”
“မောင်မောင် … မင်းရဲ့မမက ငါသင်ပေးတဲ့ နည်းအစုံနဲ့ မင်းက သူ့ကို ပြုစုယုယပေးတာကို ခံဖို့ပဲ တတ်တာကွ ဟင်း ဟင်း”
“သြော် … ဒါနဲ့ အဝါးရေ သဇင်တို့ ဟိုမှာ ဘယ်လောက် ကြာမှာလဲ”
“သမီးက အနည်းဆုံး တစ်ပတ်လောက်ကြာမှာပဲ”
“သဇင်ကို တစ်ယောက်တည်း မန္တလေးကို လွှတ်လိုက်တာ အဝါးရဲ့ အစီအစဉ် မဟုတ်လား”
“ဟုတ်တာပေါ့ … ဒါမှလည်း ဟောဒီက မောင်မောင်နဲ့ အခု လို ချစ်ကြရမှာလေ မဒေါ်လီရဲ့”
“သြော် … အဝါးရယ် ကိုယ့်သမီးယောက်ျားကို အမေလုပ်တဲ့ သူ ကြာခိုရတာကိုး … ဟား ဟား”
“ကဲ ကဲ ဒေါ်လေးနဲ့ မာမီဝါးတို့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီးရင် ထမင်း စားမယ်။ ပြီးတော့မှ ဆက်ပြီး အချစ်ဇာတ်လမ်း ခင်းရအောင် မြန်မြန် လုပ်ကြဗျာ”
ကျွန်မတို့လည်း ရေချိုးပြီးသည်နှင့် သနပ်ခါးလိမ်းကြကာ နောက်ဖေး ထမင်းစားခန်းထဲတွင် သုံးဦးသား ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ ထမင်းစားသောက်ကြပြီးလျှင် ခေတ္တ အနားယူ၍ အိပ်ခန်းထဲတွင် ကျွန်မနဲ့ ဒေါ်လီတို့နှစ်ယောက်သားဟာ မောင်မောင်ရဲ့လီးနဲ့ တစ်ဦးကို လေးကြိမ် စတင်၍ အလိုးခံလိုက်ကြပါတယ်ရှင်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မသမီး ပြန်မလာမချင်း ကျွန်မတို့ဟာ ပျော်ပျော်ပါးပါး လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝ ခံစားရင်း ပျော်ရွှင်ကြည်နူးစွာ နေခဲ့ကြပါ တယ်ရှင်။

=====================

တစ်နေ့တုန်းကပေါ့ ဒေါ်လီရဲ့အခန်းထဲ ကျွန်တော်ရောက် သွားတယ်။ အခန်းထဲကို ကျွန်တော်က မီးခြစ်ဝင်ယူတာ။ အထဲရောက် တော့ စားပွဲခုံအံဆွဲထဲ ဖွင့်ရှာကြည့်မိတော့ စက္ကူနဲ့ ပတ်ထားတဲ့ ရာဘာ နဲ့လုပ်ထားတဲ့ ယောက်ျားလီးပုံစံတစ်ခုကို တွေ့တော့ ဒေါ်လီဟာ ဒီလီး တုနဲ့ အာသာဖြေနေရတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ရတော့ သိပ်ပျော်သွား တယ်။ ဒါဆိုရင် ဒေါ်လီကို ကျွန်တော် ကြံစည်လို့ရပြီပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်လီကို လုပ်လို့ရအောင် ကြံစည်နေတာပေါ့ဗျာ။
တစ်နေ့ အိမ်မှာ ကျွန်တော်ဟာ ရေချိုးပြီး နောက်ခန်းဘက်မှာ အအေးသောက်မလို့ ထွက်လာတာမှာ ဒေါ်လီဟာ ရေချိုးခန်းထဲက ထဘီရင်ရှားနဲ့ ထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို မြင်တော့ …
“မောင်မောင် အအေးသောက်မလို့လား ဒေါ်လီ ဖျော်ပေး မယ်”
“နေပါစေ ဒေါ်လေး … တော်ကြာ ဒေါ်လေး အအေးမိ နေမယ်”
“အံမယ် ရပါတယ်ကွာ … ဒေါ်လေးက ကျန်းမာရေးကောင်း ပါတယ်”
“အမြဲတန်း လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေတာ မင်းလည်း သိသားနဲ့”
“ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ … ဒေါ်လေးက ကျန်းမာ ဝဖြိုး အလှတွေ တိုးနေတာ”
“ဟား ဟား … မောင်မောင်ကလည်း အလှတိုးလို့ ဒီမှာ ကြည့်လေ”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကော့ပြပါ တယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီကိုယ်ခန္ဓာမှာဆိုရင် ရေချိုးပြီးစမို့ ရေနဲ့ သူ့ထဘီဟာ ကပ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ဒေါ်လီရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားအစုံ၊ စွင့်ကားတောင့်တင်းတဲ့ အသားဆိုင်တွေနဲ့ တုတ်ခိုင်သွယ်လျလျ ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကို တွေ့နေရပါတယ်။
“ဟေ့ မောင်မောင် မြင်လားကွ။ ဒေါ်လေး မလှဘူးလား”
“ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ။ သိပ်လှတာပေါ့ ဒေါ်လေးရာ”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ကို သူ့အလှပြရာကနေ ကျွန် တော့်ရှေ့နားမှာ ကပ်ရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်ကို ခါးထောက်ရင်း တင် သားကြီးကို နောက်သို့ ကော့ပြလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ကျွန်တော်နဲ့ သူဟာ တစ်ပေတောင် မခြားလှတာမို့ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ တင်သားဆိုင်နှစ်ခု ဟာ ကျွန်တော့်လီးနဲ့ လာပြီး ထောက်နေမိပါတယ်။ ဒါကို ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ မသိသလို ရပ်နေရင်းက ကျွန်တော့်ကို လှမ်းပြီး ပြောနေပါတယ်။
“မောင်မောင် ဒီမှာ ငါ့ဖင်ကို ကိုင်ကြည့်လေ”
ကျွန်တော်လည်း ဒါမျိုးဆို ငြင်းတာ မဟုတ်ဘူး။ တစ်ခါတည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ တင်သားဆိုင်နှစ်ခုကို ပွတ်သပ်ကြည့်နေမိ ပါတယ်။
“ဘယ်လိုနေလဲ မောင်မောင် တင်သား တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိရဲ့လား”
“ဟာ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”
“ဟဲ ဟဲ ဒေါ်လေး မအိုသေးပါဘူး … မင်း မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ပြောရင်းဆိုရင်းကနေ ကျွန်တော့်ရှေ့မှ ဘေးသို့ထွက်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပါတယ်။ ပြီးတော့ မျက်နှာသုတ် ပုဝါတစ်ထည် ယူလာပြီး ကျွန်တော် အအေးသောက်နေတဲ့အနားမှာ ခေါင်းရယ် မျက်နှာရယ်ကို ပွတ်သုတ်နေပါတယ်။ ဒီလို ရေသုတ်နေရင်း မှ သူ့ထဘီရင်ရှားလေး ဖြေလျှော့ရင်း မျက်နှာသုတ်ပုဝါ မွှေးပွကြီးနဲ့ သူ့ရဲ့ ရင်အစုံကို ပွတ်သုတ်နေပါတယ်။ ဒါကို ကျွန်တော်ဟာ မျက်တောင်ခတ်ဖို့ မေ့ပြီး စိုက်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ကျွဲကောသီး အလတ်စားလောက်ရှိတဲ့ ထွားကြိုင်းလှတဲ့ နို့သီးကြီးဟာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း အနီးကပ် မြင်နေရပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော် ငေးနေတာကို သိပေမဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သူ့ရင် အစုံကို ပုဝါနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ တော်တော်ကြာကြာလေး တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး စကားမပြောမိကြပါဘူး။ နောက်မှ ဒေါ်ဒေါ်လီက စပြီး စကားပြောလာပါတယ်။
“အိုး … အိုး … ကောင်လေးရယ် မင်းမျက်လုံးတွေ ကျွတ် သွားပါဦးမယ်”
“ဟာဗျာ … ဒေါ်လေးကလည်း”
ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်လေးစကားကြောင့် ရှက်သွားမိပြီး မျက်နှာကြီးကို ငုံ့ထားပါတယ်။ ဒါကို ဒေါ်ဒေါ်လီက သဘောကျသွားပြီး တဟားဟား ရယ်မောနေပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ နောက်ဖေးခန်းထဲကနေ မာမီဝါး ဝင်လာပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ မာမီဝါး ဝင်လာတာကိုလည်း မြင်ရော ထဘီကို ကပျာကယာ ပြန်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ မာမီဝါးက အနားရောက်တော့ …
“ဘာတွေများ သဘောကျနေတာလဲ မဒေါ်လီရဲ့”
“သြော် … ဟို … ဟိုဟာလေ … အဝါးရယ်”
ဒေါ်ဒေါ်လီက ကြောင်ပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေချိန်မှာ ကျွန်တော်က ဝင်ပြီး ပြောလိုက်ရပါတယ်။
“ဒေါ်လေးက သူ လှရဲ့လား မေးနေတာကို ကျွန်တော်က လှတယ်လို့ ပြောတာကို မယုံဘူး … မြှောက်ပြောနေတယ် ထင်တယ် လို့ ကျွန်တော့်ကို လှောင်ပြီး ရယ်နေတာ”
“မောင်မောင်ပြောတာ မှန်တာပဲ။ မဒေါ်လီက အခုထိ လှနေ တာပဲ”
“တော်ပါတော့ အဝါးရယ်။ ညီးကပါ ငါ့ကို မြှောက်ပြောနေ တော့ ငါ မနေတတ်တော့ဘူး”
“မဒေါ်လီက အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ”
“ငါ့အသက်လား အခု ၄၄ နှစ် ပြည့်တော့မယ်”
“ဒါဆို ကျွန်မနဲ့ ၂ နှစ်လောက်ပဲ ကွာမယ်။ ကျွန်မက ၄၂ နှစ် ပြည့်ပြီ”
“မာမီဝါးရော ဒေါ်ဒေါ်လီပါ နှစ်ယောက်လုံး အရွယ်တင်တယ် နော်”
“ငါတို့က ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်တယ်လေ။ နောက် လှအောင် လည်း နေတတ်တယ်”
“အေး အေး … အဝါးပြောသလိုပါပဲ … ငါတို့အိမ်မှာ နေသူ တွေ လှကြတာပဲ”
“ဒါဆိုရင် ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို အလှရိပ်မြုံလို့ နာမည်ပေးရင် ကောင်းမယ်”
“အေး … ကောင်းတယ်ကွ … သိပ်ကောင်းတယ်။ ဟား ဟား ဟား”
ကျွန်တော်တို့သုံးဦးသား အားရပါးရ ရယ်မောလိုက်တော့ တယ်ခင်ဗျာ။

=====================

အချိန်တွေ ရက်တွေ တဖြည်းဖြည်း ကုန်လာခဲ့ပါပြီ။ ကျွန်တော်နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ဇာတ်လမ်းဟာလည်း တဖြည်းဖြည်း နီးနေ ပါပြီ။ ဒေါ်ဒေါ်လီနဲ့ ကျွန်တော် နှစ်ယောက်အတူတူ မအိပ်ရသေးတာပဲ ရှိပါတယ်။ ကျန်တာကတော့ ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်ဒေါ်လီကို မထိတထိ လို မသိမသာလိုနဲ့ တစ်ခါခါများ သေသေချာချာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်တောင် ကိုင်ခွင့်ရနေပါပြီ။ ဒေါ်ဒေါ်လီကလည်း အတွင်းပစ္စည်းတွေကို ဖော်ပြ တတ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီ စိတ်တွေကို လာလာဆွ ပေးသလို ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ မာမီဝါးဟာ သူ့သမီး ယောက်ျား၊ သူ့ရဲ့ သားမက်တစ်ဦးလို သဘောထားပုံ ရပါတယ်။ မာမီဝါးမှာ သားယောက်ျားလည်း မရှိတော့ ကျွန်တော့်ကို သူ့သားလို သဘောထားပုံ ရပါတယ်။
တစ်ခါတလေများ မာမီဝါးဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဖြစ်သလို နေတတ် ထိုင်တတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ရှိနေတာကို ဂရု မစိုက်ဘဲ သူနေချင်သလိုနေ၊ လုပ်ချင်သလိုလုပ် နေတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ကလေးတစ်ယောက်လို သဘောထားပုံ ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ အရမ်းကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော်လိုချင်တာ၊ လိုအပ်တာတွေကို အကုန်ဝယ်ပေးပါတယ်။ သူ့သမီး သဇင်ကိုလည်း ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ အနိုင်မယူဖို့ ဆုံးမပါတယ်။ မာမီဝါးက ကျွန်တော့် အပေါ် ကလေးလို၊ သူ့သား သားမက်လို သဘောထားပေမဲ့ ကျွန်တော့်မှာ အနေရခက်နေပါတယ်။
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ မာမီဝါးက ကျွန်တော့်ကို တစ်ခါတစ်ရံ သူ့ကို နှိပ်ပေး၊ နင်းပေးခိုင်းတယ်။ အဲဒီလို နှိပ်ပေး နင်းပေးရင်းလည်း အတွင်းမှာ ဘရာစီယာတို့ ဆပ်စပိုင်ဒါတို့ကို မဝတ်ထားတော့ မာမီဝါးရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းများကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ရနေပါတယ်။ နောက်ပြီး နှိပ်ခိုင်းရင်လည်း သဇင်တို့ ဒေါ်ဒေါ်လီတို့ရှေ့မှာ နှိပ်ခိုင်းပေ မယ့် ကျွန်တော့်ကို သူ့ရဲ့ပစ္စည်းတွေရဲ့ နေရာတွေမှာ နှိပ်ခိုင်းတာပဲ။ ဒီတော့ ကျွန်တော့်မှာ ကတုန်ကယင် ဖြစ်နေရတာပေါ့ဗျာ။
တစ်ခါကလည်း ဧည့်ခန်းမှာ တီဗွီကြည့်နေကြတာပေါ့ … ကျွန်တော်တို့ အိမ်သား လေးဦးလုံး ရှိနေတယ်။ ဒီလို တီဗွီကြည့်နေ ရင်းက မာမီဝါးက ကျွန်တော့် ကို အခန်းထဲက သူ အကြောတက်ရင် လိမ်းတဲ့ ဆေးအဆီပုလင်း ယူခိုင်းပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ဆက်တီခုံပေါ်မှာ နှိပ်ခိုင်းပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဆေးယူပြီး ပြန်လာတော့ မာမီဝါးက သူ့ဘေးမှာ ခုံပုလေးတစ်လုံးနဲ့ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူကတော့ ဆက်တီခုံရှည် ပေါ်မှာ ခြေဆင်းထိုင်ပြီး ထဘီကို ပေါင်ရင်းထိ လိပ်တင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပူးထောင်ပြီး ဆင်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော် နှိပ်မလို့ရှိတုန်း သဇင်က မာမီဝါးကို …
“မာမီ … သမီးနှိပ်ပေးမယ်လေ။ မောင်က ကားမောင်းထားရ တာ ပင်ပန်းနေမှာပေါ့”
“အို … သမီးနှိပ်ပေးလို့ ဘယ်ရမလဲ။ သမီးလက်နှစ်ဖက်စလုံး လက်သည်းရှည်တွေနဲ့ မာမီ့အသားတွေ စူးမှာပေါ့။ မောင်မောင်ပဲ နှိပ်ပါ”
ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း မာမီဝါးရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့ တောင့်တင်း သွယ်လျတဲ့ ပေါင်တံများနဲ့ ခြေသလုံးသားများကို ဆုပ်နယ်ပေးရပါတယ်။ အဲဒီလို ကျွန်တော့်မှာ မာမီ့ကို အမြဲတမ်း လုပ်ပေးနေရတော့ မာမီဝါးဟာ ယောက္ခမဖြစ်ပြီး အသက်လည်းကြီးပေမဲ့ ဖြူဖွေးပြီး ရင်သား၊ တင်သား ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနဲ့ စိုပြည်လှပတဲ့ အန်တီလှလှကြီးမို့ စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားနေမိတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ လက်တွေ့တော့ ဘာမှ မလုပ်ရဲပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ဒေါ်ဒေါ်လီကို ကျွန်တော် ကြံစည်ခဲ့တာပေါ့ဗျာ။
ဒီလိုဗျ … တစ်နေ့မှာပေါ့။ ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်ဒေါ်လီ အခန်း ထဲဝင်ပြီး အံဆွဲထဲက လီးအတုကို ယူထားပြီး သိမ်းထားလိုက်ပါတယ်။ တစ်ရက်နှစ်ရက် ကြာတော့ ဒေါ်ဒေါ်လီက ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးနဲ့ မသင်္ကာသလို ကြည့်နေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ် ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့ရသေးတော့ ဘာမှ ကျွန်တော့်ကို မပြောဘူး။ အဲဒါနဲ့ ၅ ရက်လောက် ကြာသွားတော့နေ့မှာ ပေါ့ …
အိမ်မှာ မာမီဝါးရော သဇင်ပါ မရှိကြဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အပြင်က ပြန်လာတော့ ဒေါ်ဒေါ်လီက တံခါးကို လာဖွင့်ပေးပါတယ်။ နောက် ကျွန်တော်က ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲကာ နောက်ဖေးခန်းထဲ ထမင်းစားနေတုန်း ဒေါ်ဒေါ်လီက ထဘီရင်ရှားနဲ့ ကျွန်တော့်ဘေး လာ ရပ်ပါတယ်။
“ဒေါ်လေး ရေချိုးတော့မလို့လား”
“အေး … ရေချိုးမလို့။ မင်းရော ထမင်းစားကောင်းရဲ့လား”
“ဟုတ်ကဲ့”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ကို ပြောရင်း ကျွန်တော့်ထိုင်ခုံဘေး ပေါ်ကို သူ့တင်ပါးကြီးတွေကို စောင်းလှည့်တင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ …
“မောင်မောင် … မင်း ဒေါ်လေးအခန်းထဲ ဝင်သေးလားကွ”
“ကျွန်တော် ဒီနေ့ လုံးဝ မဝင်ပါဘူး”
“ဒီနေ့မဝင်ရင် အရင်နေ့တွေက ဝင်သေးလား”
“မနေ့ကလည်း မဝင်ပါဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒေါ်လေး”
“သြော် … ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ မောင်မောင်များ ဒေါ်လေးရဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခု တွေ့မိသလားလို့”
“ဘာပစ္စည်းလဲ ဒေါ်လေး”
“မင်းမတွေ့ရင်လည်း နေပါကွယ်။ ဒေါ်လေး ပြန်ပြီးရှာကြည့် လိုက်ဦးမယ်”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ကို အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် ထမင်းစားပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ တီဗွီဖွင့်ကြည့်နေဆဲမှာပဲ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး သူ့အခန်းထဲဝင်ကာ သနပ်ခါးသွေးနေသံ ကြားရပါတယ်။ တော်တော်ကြာတော့ အသံပျောက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တီဗွီကြည့်နေဆဲမှာ ဒေါ်လေးဟာ ကျွန်တော့်ဘေး လာရပ်တာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်နှာခေါင်းထဲကို သနပ်ခါးနံ့နဲ့ ဆေးလိပ်မီး ခိုးနံ့ ရောပြီး ဝင်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘေးကို လှည့်ကြည့်မိ တဲ့အခါ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ အဝတ်အစားမပါဘဲ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မခို့တရို့ လေးရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြုံးကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ ရင်တွေ ခုန်သွားမိပါတယ်။ သိပ်လည်း ဝမ်းသာသွားတာပေါ့။ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို အားရပါးရ ငေးနေဆဲမှာ ဒေါ်ဒေါ်လီက …
“မောင်မောင် ငေးလှချည်လားကွ။ ဒေါ်လေးကို မမြင်ဖူးဘူး လား … ဟင်”
“ဟုတ်တယ် … ကျွန်တော် ဒေါ်လေးကို ဒီပုံစံနဲ့ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ပြောရင်းပဲ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက် ပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အသားချင်းထိကပ်နေပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ စီးကရက်ကို ဟန်ပါပါသောက်ရင်း သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို စေ့ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ချိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တီဗွီမကြည့်မိဘဲ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ငေးကြည့်နေရင်းမှ ဒေါ်ဒေါ်လီကို စကားစပြောလိုက်ပါတယ်။
“ဒေါ်လေးရယ် မွှေးလှချည်လား။ ဘယ်နေရာက မွှေးနေတာ လဲဗျ”
“မင်း သိချင်ရင် လာပြီး မွှေးကြည့်လေကွာ။ ဒါမှ ဘယ်နေရာ ကဆိုတာကို သိမှာ”
ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်ဒေါ်လီက သူ့ကို မွှေးခိုင်းတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ သူ့ပါးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ နှာခေါင်း၊ နဖူး၊ မေးစေ့ နဲ့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းကြည့်တဲ့အခါ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို ပြန်ပြီးစုပ်ပေးပါ တယ်။ သူ့ရဲ့လျှာဖျားလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း အတန်ကြာ အနမ်းလိုက်ပြီးမှ ကျွန်တော်ဟာ လည်တိုင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နမ်းရှုပ်နေပါတယ်။
နောက် ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ပခုံးသား လုံးလုံးဝန်းဝန်းလေးနဲ့ ရင် ညွှန့်ကိုနမ်းတော့ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော်နမ်းရှိုက်နေတာကို စီးကရက်သောက်ရင်း ငြိမ်ခံနေပါတယ်။ ရင်ညွန့်ကို နမ်းပြီးနောက် ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ရင်သားအစုံကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နမ်းရှိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်း လေးတွေကို လျှာဖျားနဲ့ ထိလျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံပြီး စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေပြီး အောက်ဖက်က ဝမ်းဗိုက်ပြင် ဆူဆူဖောင်း ဖောင်းလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်း နမ်းရှိုက်နေပါတယ်။ ဒီအခါမှာပဲ ဒေါ်ဒေါ်လီက …
“မောင်မောင် ဒေါ်လေးကိုယ်မှာ ဘယ်နေရာ မွှေးတယ်ဆို တာ မတွေ့ဘူးလား”
“ဟဲ ဟဲ … မတွေ့ဘူး ဒေါ်လေးရ”
“မင်း သိပ်တတ်တဲ့ကောင်ပဲကွ”
“ဟာ … ဒေါ်လေးကလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော် တွေ့ အောင် ရှာပြမယ်”
“နေပါတော့ … တော်ပါပြီ”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ရုတ်တရက် ထိုင်ခုံမှ တီဗွီဆီ လျှောက်သွား ရင်းက တီဗွီကိုပိတ်ပြီး ဗီဒီယိုခွေတစ်ခွေ ထည့်ပြီး ပြန်ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ခဏအကြာမှာ တီဗွီဖန်သားအပေါ်မှာ အေရိုးဗစ်လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေ တဲ့ အစီအစဉ် ပေါ်လာပါတယ်။ သီချင်းသံကလည်း မြူးမြူးကြွကြွ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်လာပါတယ်။ သီချင်းနဲ့ သံစဉ်နဲ့အတူ ဒေါ်ဒေါ်လီ ဟာ သူ့ရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာကို လှုပ်ရှားကစားနေပါတယ်။
“မောင်မောင်က တိုင်ပင်ခေါ်ပေး။ ဒေါ်လေး ခဏ ကစားမယ် ကွာ”
“ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”
ကျွန်တော်လည်း တိုင်ပင်လိုက်ပြီး မှတ်ပေးရင်း ဒေါ်ဒေါ်လီ ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ လှုပ်ရှားကစားပြတာကို အငမ်းမရ ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ အမျိုးမျိုး ကစားပြနေပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ကြီးထွားလှတဲ့ ရင်သားအစုံဟာ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် အပေါ်အောက် ရမ်းခါလှုပ်သွားလိုက် ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ဖြူဖွေးဝင်းဝါနေတဲ့ အသားရောင်မှာ ချွေးသီးလေးများ စိုစပြုနေပါပြီ။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုး ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းကို ချဲကား လိုက်၊ အပေါ်အောက်မြှောက်လိုက် လှုပ်ရှားနေတဲ့အတွက် ဒေါ်ဒေါ်လီ ရဲ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကို ဝင်းခနဲ ဝင်းခနဲ တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ ကျွန်တော့်မှာ ရင်တွေ တုန်တုန်သွားပါတယ်။ နောက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်ပါးဆုံကြီးကို နောက်သို့ကော့လိုက် ဘယ်ညာ ရမ်းခါလိုက်ဖြင့် လိုက်ပြတဲ့အခါ ပြည့်တင်း ဖွံ့ထွားနေတဲ့ တင်သားဆုံ နှစ်ခုဟာ ကျွန်တော့်မျက်နှာရှေ့မှာ ဝဲပြီး ရမ်းခါနေသလို ကျွန်တော့်ရင်တွေထဲမှာ လည်း ရမ်းခါနေပါပြီ။
အချိန် နာရီဝက်နီးပါး ကြာသွားတဲ့အခါ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကစားတာ ရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ဘေးကို ကပ်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို …
“မောင်မောင် ဒေါ်လေး ကစားပြတာ မလှဘူးလားကွ”
“ဟာ … ဒေါ်လေး … သိပ်လှတာပေါ့။ ဗီဒီယိုတောင် ရိုက် ထားလိုက်ချင်တယ်”
“ဟူး … မောလိုက်တာ။ ဒေါ်လေးဖို့ ရေခဲရေ ယူပေးစမ်းပါ ကွာ”
“ဟုတ် … ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”
ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်လေးအတွက် ရေခဲရေယူဖို့ ထတဲ့အခါမှာ ပုဆိုးရှေ့မှာ အပြင်သို့ ထောင်ထွက်နေတဲ့ အရာကို ဒေါ်လီက တွေ့သွားပါတယ်။ ဒီအခါမှာ ဒေါ်လီဟာ ရုတ်တရက် သူ့လက်နဲ့ လှမ်း ပြီး ဆုပ်ဖမ်းကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ ရုန်းသွားလို့လည်း မရဘူးဗျ။ မာတောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ဒေါ်ဒေါ်လီက သေသေ ချာချာ ဖမ်းကိုင်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်ဒေါ်လီကို ရယ်ရယ် မောမော လှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်။
“ဒေါ်လေး … လွှတ်ပါဗျာ”
“အံမယ် … မလွှတ်နိုင်ပါဘူး”
“ကျွန်တော် ရေခဲရေ သွားယူမလို့”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ထို အခါ ကျွန်တော့်အောက်ပိုင်းမှာ ရှင်းသွားပြီး ကျွန်တော်ရဲ့လီးဟာ မာ မောင်နေတာ ငေါင်စင်းစင်း ပေါ်လာပါတယ်။ ဒီအခါမှာ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်လီးကို အငမ်းမရ ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေရင်းက ကျွန်တော့်ကို လှမ်းပြောပါတယ်။
“ဒေါ်လေး ပျောက်သွားတဲ့ပစ္စည်း တွေ့ပြီ”
“ဘယ်မှာလဲ ဒေါ်လေး”
“ဒီမှာလေကွာ … တွေ့လား”
ဒေါ်ဒေါ်လီက သူ့လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့လီးကို ပြပါတယ်။
“ဟာ … အဲဒါ ဒေါ်လေးဟာ မဟုတ်ဘူးဗျ”
“ခွေးကောင်စုတ် … နင် သိပ်ညံ့တာပဲ။ ဒါဒေါ်လေးပစ္စည်းကို အတုကနေ အစစ်ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးတယ်။ နောက်ပြီး နင့်ထက် ကြီးအောင် ရှည်အောင် လုပ်ပေးတာ”
“ဒါဆို ဒေါ်လေးက ကံကောင်းတာပေါ့”
“အမယ် ဒါလေးများ ဘယ်ကံကောင်းမှာလဲ။ ဒီမယ်မောင် မောင် နင့်ကိုယ်နင် သိပ်ဘဝင်မြင့်မသွားနဲ့။ နင့်ရဲ့ဒီလီးကို ငါရတာနဲ့ သိပ်ကံကောင်းရတယ်လို့ ဟေ။ ဒေါ်ဒေါ်လီတို့က ယောက်ျားတွေကို ခေါင်းခေါက်ယူလို့ ရတယ်ကွ”
“ဟာ … ဒေါ်လေးကို ကျွန်တော် စတာပါဗျာ”
“မောင်မောင် ဒီမှာကြည့် ဒေါ်လေးခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးမှာ ယောက်ျားတွေ သွားရည်ယိုစရာတွေချည်းပဲကွ။ မင်း ဒေါ်လေးရဲ့ပစ္စည်း ဟာ ဘယ်လိုနေလဲဆိုတာ မသိသေးလို့ပါကွာ။ ဒီမှာ သေသေချာချာ ကြည့်စမ်း”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ခြေစုံရပ်ပြီး ခါးထောက်၍ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကော့ပြီး ပြနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သေသေ ချာချာ ကြည့်တဲ့အခါ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ စောက်ဖုတ်ရဲ့ အပေါ်ဆီးစပ်မှာ အမွေးလုံးဝမရှိဘဲ ပြောင်နေကာ ဆီးစပ်နေရာမှာ ပေါင်နေရာထိ ဝင်းဝါ ဖြူစင်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ပြင်ဟာဆိုရင် ယောက်ျားကြီး လက်တစ်ဝါးစာ ခန့် ကျယ်ပြန့်မို့ဖောင်းနေပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ပေါင်နှစ်လုံးကို မထိ တထိ အနေအထားနဲ့ ရပ်နေရာ စောက်ဖုတ်အလယ်ကွဲကြောင်းဟာ စေ့နေပြီး စောက်ဖုတ်ရဲ့ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားများက ပန်းရောင်ထနေတာ အပြင်ကို အနည်းငယ်လိပ်ထွက်နေပြီး တစ်ဖက်မှ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများ နဲ့ ထိစပ်နေတာက ငုံနေတဲ့နှင်းဆီဖူးလေးလို အပြင်ကို ဘေးနှုတ်ခမ်း သားများ လုံး၍ ထွက်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အားမရတာနဲ့ လိုက်စမ်းကိုင်ကြည့်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာ ဒေါ်ဒေါ်လီက …
“ကဲ ဘယ်လိုလဲကွ မောင်မောင်”
“ဒေါ်လေးဟာ အမွေးတွေ ရိတ်ထားတာလား”
“ဘယ်ကလာကွာ … နဂိုတည်းက အမွေးနည်းနည်းလေး ရှိတာ။ အခု နှုတ်ထားတော့ ပြန်ပြီး မပေါက်တော့ဘူး”
“တကယ်ဗျာ … ကျွန်တော် သိပ်ကြိုက်သွားပြီ”
“နောက်ဆို မင်း ပိုကြိုက်မှာပါ”
“ဘာတွေ ကြိုက်စရာရှိလို့လဲ ဒေါ်လေးရဲ့”
“ငါပြမယ် မင်း သေသေချာချာ ကြည့်နော်”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ဆက်တီခုံပေါ်မှာ လျှောထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ထောင်ထားရင်း ဘေးသို့ကား၍ ထားလိုက်တဲ့ အခါ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ စောက်ဖုတ်အဝဟာ အနည်းငယ် ဟသွားပါတယ်။ နောက် သူ့ရဲ့ဗိုက်ကို ကျုံ့ထားလိုက်တဲ့အခါ အပြင်ကိုလိပ်ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ အထဲကို တစ်ဝက်နီးနီး ပြန်လိပ်ဝင် သွားပါတယ်။ နောက် ဝမ်းဗိုက်ပြန်ဖောင်းလိုက်တဲ့အခါ နှုတ်ခမ်းသားများ ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ အံ့သြလို့ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်း ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒါကို ဒေါ်ဒေါ်လီကတွေ့ပြီး သဘောကျ ရယ်မောနေ ရင်း ကျွန်တော့်ကို စနေပါတယ်။
“မောင်မောင်ရေ အခုမှ ပါးစပ်ဟမနေနဲ့တော့ ဟား ဟား။ မင်း မမြင်ဖူးတာတွေ ထပ်မြင်ရမယ်ကွ … ဟား ဟား”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ဆက်တိုက် သူ့စောက်ဖုတ်ကို အထဲသွင်း လိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် လုပ်နေပါတယ်။
“မောင်မောင် မင်း အနားကပ်ပြီး ကြည့်စမ်း”
ဒေါ်ဒေါ်လီပြောသလို ကျွန်တော်လည်း စောက်ဖုတ်အဝနား မျက်နှာကပ်ပြီး ကြည့်တဲ့အခါ စောက်ခေါင်းဝထဲမှာ ပြန်ထွက်နေတဲ့အသံ ဖွတ် ဘွတ်နဲ့ ကြားနေရပါတယ်။
“ဟာ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကလေးက စုတ်ထုတ်လို့ ရတယ် နော်”
“အေး … မင်းကို နောက်တစ်ခုပြမယ်။ ဒေါ်လေးကို စီးက ရက် တစ်လိပ်ပေး”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ စီးကရက်ကို မီးညှိဖွာရှိုက်နေပါတယ်။ စီးက ရက်မှာ မီးစွဲသွားတာနဲ့ စီးကရက်ဖင်စီခံကို သူ့စောက်ဖုတ်ဝထဲ ထည့်ပြီး ဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ စီးကရက်ကို ညှပ်ထားကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ညှစ်ပြပါတယ်။ သူညှစ်တာနဲ့ စီးကရက်မီးဟာ ရဲခနဲဖြစ်သွားပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်တာနဲ့ မီးခိုးများ အနည်းငယ်ထွက်လာပါတယ်။ အဲဒီလို လုပ်ပြနေတော့ ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်ဒေါ်လီ့စောက်ဖုတ်ထဲက စီးက ရက်ကို ပြန်ဆွဲထုတ်ယူပြီး ဒေါ်ဒေါ်လီကို အငမ်းမရ ပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက်နေ မိပါတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ကို ပြန်လည်ဖက်ရင်း ပြန်လည် နမ်းရှိုက်နေပါတယ်။
တော်တော်ကြာကြာ ကျွန်တော်နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီ ပွေ့ဖက်နမ်း ရှိုက်ပြီးတော့ လူချင်းခွာလိုက်ပြီး ကျွန်တော်က ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ပေါင် နှစ်လုံးကို လက်နဲ့တွန်းဖြဲထားကာ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး အားရပါးရ နမ်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော် စောက်ဖုတ်ကို စုပ်နေတဲ့အခါ ဒေါ်ဒေါ်လီက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို သူ့ လက်နဲ့ကိုင်ထားပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ စောက်ဖုတ်ဝထဲ လျှာနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်၊ စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ ဖြည်းဖြည်းသက်သာ မှုတ်နေ တာကြောင့် အငမ်းမရဖြစ်နေတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီမှာ ဖီလင်မလာဘဲ စိတ်ပျက်ကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ဆွဲခွာလိုက်ပါတယ်။
“မောင်မောင် နင်လုပ်တာ ဖီလင်လည်း မလာဘူး။ မိန်းမ စောက်ဖုတ် စုပ်တယ်ဆိုတာ သူ့အထာနဲ့ သူ့နေရာတွေကို သိရတယ်။ ဒါမှ ဖီလင်လာမှာပေါ့”
“ဟာ ဒေါ်လေးကလည်း ကျွန်တော် သဇင့်ကိုလည်း ဒီလိုပဲ လုပ်ပေးတာပဲ”
“အေး ဒီနေရာမှာ မသဇင်နဲ့ ဒေါ်လေးက မတူဘူးကွ။ သဇင် က ငယ်သေးတော့ အတွေ့အကြုံလည်း သိပ်မရှိသေးဘူး။ မင်း ဒီလို စုပ်ပေးတာ ဖီလင်လာမှာပေါ့ကွာ”
“ဒီလိုဆိုရင် ကျွန်တော် ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ”
“ဒေါ်လေး ပြပေးမှာပေါ့ကွ … ယုံရမှာလား မောင်မောင်ရ”
“တကယ်ပါဗျာ”
“အေး … ကောင်းတယ်။ ငါ မင်းလီးကို ကြည့်တာနဲ့ ဝါသနာ ရှိမှန်း ပေါ်နေတယ်ကွ”
“ဟာ မဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်လေးရာ”
“မင်းမတွေ့ဖူးဆိုရင်လည်း ပြီးတာပါပဲ။ အဲဒီမိန်းမဖာတွေရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ မည်းပြီးညိုနေတာ သူတို့ ယောက်ျား တွေနဲ့ အမြဲဆက်ဆံနေရတာရယ်၊ သန့်ရှင်းမှုလည်း သေသေချာချာ မလုပ်တာရယ်ကြောင့်ပေါ့ကွ။ ဒါပေမဲ့ ကြေးကြီး အထက်တန်းစားဖာ တွေကျတော့ ဒေါ်လေးတို့လိုပဲ နီရဲပြီး အသားနုနုလေးတွေကွ”
“ဒေါ်လေးက တော်တော်နှာထန်တယ်နော်”
“ဒါကတော့ကွာ ဒေါ်လေးအသက်ပဲ ၄၄ နှစ် ရှိနေပြီ။ အတွေ့အကြုံပေါ့။ ဒေါ်လေးတို့အရွယ်က အတွေ့အကြုံလည်း ရှိပြီး နောက် သွေးသားလည်း အကောင်းဆုံးအရွယ် … အနောက်နိုင်ငံမှာဆို အသက် ၄၀ ကျော်မှ ဘဝစတာတဲ့။ အဲဒီတော့ ဒေါ်လေးဟာ ချောချော လှလှ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တောင့်တောင့်တင်းတင်းပေါ့”
“လှပတဲ့၊ တောင့်တဲ့ ဒေါ်လေးနဲ့ ကျွန်တော် နှစ်ပါးကြည်ဖြူ ချစ်ကြိုက်ရမှာ ကံကောင်းတာပေါ့။ အဲ … နောက်တစ်ခု ကျန်သေး တယ်”
“ဘာလဲကွ မင်းဥစ္စာကလည်း”
“ဒါက အရေးကြီးဆုံးဗျ။ ဟောဒီ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနဲ့ ပြောင် ရှင်းနေတဲ့ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ့”
“အမယ်လေးဟဲ့ … ဒါများကွယ်။ ဒါမျိုးက မိန်းမတိုင်း မရှိဘူး … သိပ်ရှားတာ။ အခု နင် တွေ့ဖူးပြီပေါ့”
“ဒါပေါ့ဗျာ … ဒါနဲ့ ဒေါ်လေး ဒီလိုလုပ်ရတာ မွေးကတည်းက လား”
“ခွေးကောင်လေး … မွေးတုန်းက ဘယ်ရမလဲဟဲ့။ နောက်မှ ကိုယ့်ဖာသာ ကျင့်ယူရတာ။ အင်း … ဒါပေမဲ့ ငါ့စောက်ဖုတ်က နကို တည်းက စုပ်တဲ့အမျိုးအစားပေါ့ဟယ်”
“ဒါကြောင့် ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်က အထဲကို သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်လို့ရတာကိုး”
“မင်းကသာ ဒေါ်လေးခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးပေါ့ကွာ”
“ဒါဆိုရင် ပြီးရောပေါ့ဗျာ”
“မင်းကို ဒေါ်လေးက မိန်းမတွေမှာ ဘယ်နေရာ ဖီလင်လာ တယ်၊ ဘယ်လိုကိုင်ရတယ်၊ ဘယ်လိုစုပ်ပေးရတယ်ဆိုတာတွေ … နောက် စောက်ဖုတ်ကို ဘယ်လိုစုပ်ရတယ်ဆိုတာတွေ သင်ပေးမယ်”
“ကျွန်တော့်ကို မြန်မြန်သင်ပေးပါနော်”
“ဒီမှာကြည့် ပထမဆုံး မိန်းမတွေရဲ့စောက်ဖုတ်အကြောင်း မင်းကို သင်ပြမယ်”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ပေါင်ကားလိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ဖြဲလိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာ ဒေါ်ဒေါ်လီစောက်ဖုတ် လှိုင်ခေါင်းဝ ကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အတွင်းမှာဆိုရင် အသားနုလေးများ ရဲရဲ တွတ်တွတ်နဲ့ ခေါင်းဝထိပ်ဟာဆိုရင် လက်သန်းလုံးခန့်အရွယ် အသား စကို တွေ့ရတယ်။ ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ လက်တစ်ဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ဘေးပါး များ ဖြဲပြလိုက်ပြီး ကျန်လက်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်မှာ ပစ္စည်းတစ်ခု သွင်းပြ နေပါတယ်။
“မောင်မောင် ကြည့်နေနော် … ဒီဟာက စောက်ဖုတ်ဘေး နှုတ်ခမ်းသား။ ဒီမှာက အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေ။ ဒီနှုတ်ခမ်းသားတွေ ဟာ အသားနုနုလေးတွေ။ သိပ်နူးညံ့တာ။ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်း နီရဲနေတာ တွေ့လား”
“ဟုတ်ကဲ့”
“တချို့ မိန်းမတွေဆို ဒီလိုမနေဘူးကွ။ ညိုပြီးမည်းနေတတ် တယ်”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“ဒါက သွေးသားနဲ့ သန့်ရှင်းမှုအပေါ်မှာ မူတည်တယ်။ နောက်ပြီး ကာမစက်ယှက်မှု အပေါ်မှာလည်း မူတည်တယ်ကွ။ မင်း မိန်းမဖာတွေ သွားတွေ့ဖူးလား”
“ဟာ … ဒေါ်လေးကလည်း ကျွန်တော် ဒါမျိုး ဝါသနာမပါဘူး”
“ဟား ဟား … အပြောက ဟုတ်ပါ့ကွာ။ စကားပြန်ဆက်မယ်။ ဒီမှာကြည့် … ဒါ စောက်စိလို့ ခေါ်တယ်”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ သူ့စောက် ဖုတ်ကို ဖြဲထားရင်း အတွင်းထဲမှာ ပဲလုံးအရွယ်ခန့် အစေ့ကို ပြပါတယ်။ ထိုအစိဟာ နီရဲနေပါတယ်။
“ဒီအစိကို ဘာလုပ်ရမှာလဲ ဒေါ်လေး”
“ဒီစောက်စိက မင်းတို့ ယောက်ျားတွေက ထိပ်မှာရှိတဲ့ ဒစ်လုံးလိုမျိုးပေါ့။ သူ့ကို ပွတ်သပ်ပေးရင် တဖြည်းဖြည်း မာတောင်ပြီး ကြီးလာတယ်ကွ”
“ကျွန်တော်တို့ လီးဒစ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးရင် ဖြစ် သလိုပေါ့နော်”
“အေးပေါ့ … ဒါကြောင့် မိန်းမတွေမှာ အဓိကကျတာ ဒီ စောက်ဖုတ်ပေါ့။ ဒီထက်ပို အဓိကကျတာ ဒီစောက်စိပေါ့ကွာ။ မင်းတို့ လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း အာသာဖြေသလိုပေါ့။ ဒေါ်လေးတို့ မိန်းမတွေ လည်း ဒီစောက်စိကို လက်နဲ့ပွတ်တိုက်ပေးရင် အာသာပြေနိုင်တယ်ကွ။ ဒီမှာကြည့် … ဒေါ်လေးပြမယ်”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ် ပူးတွဲကာ ထိုးသွင်း ရင်း အတွင်းမှ စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေပေးလိုက်၊ အထဲကို သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးလိုက် လုပ်ပြနေပါတယ်။ ခဏအကြာမှာ …
“ကဲ … မောင်မောင် သိပြီနော် … ကဲ … မင်းရဲ့လျှာကို ထုတ်ပေး။ အေး … ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် မြန်မြန်လုပ်။ ဟုတ်ပြီ … အဲဒီပုံစံနဲ့ စောက်ဖုတ်ဝထဲကို လျှာတံ ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် လုပ်ရမယ်နော်။ နောက်ပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ ဒီစောက်စိကို ထိုးလျက်ပေး ရမယ်။ နောက်ဆုံးမှ စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲကို လျှာနဲ့ထိုးသွင်းပြီး လျက် ပေးရမယ် … အဲ အဲ … တစ်ခါတစ်ခါလည်း ပါးစပ်တစ်ခုလုံးနဲ့ စောက် ဖုတ်ကို ငုံပြီး ဖြည်းဖြည်းစုပ်ရမယ် … နားလည်ပြီနော်။ အေး … ဒါဆို ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကို လာပြီးလုပ်စမ်း”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမကြီးခင်ဗျား”
“မင်းဟာ ဒေါ်လေးကို ဆရာမကြီး ခေါ်တယ်ပေါ့”
“ဟုတ်ကဲ့”
“ငါခိုင်းတာ မရရင် မင်းကို ဒေါ်လေးက ဒဏ်ပေးမယ်နော်။ ကြားလားကွ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ”
“အေး … လာ လာ”
ဒေါ်ဒေါ်လီက ဆိုဖာဆက်တီပေါ်မှာ လှဲချပြီး ပေါင်ကိုဖြဲထား ကာ ကျွန်တော့်ကို သူ့ပေါင်ခွကြားမှာ ထိုင်စေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ စောက်ဖုတ်ကို စုပ်ခိုင်းပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒီလိုလုပ်ရရင် သိပ်ပျော်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ နှေးမနေတော့ပါဘူး … တစ်ခါတည်း ဒေါ် ဒေါ်လီ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ကိုင်ဖြဲပြီး ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရ စုပ်ပေး၊ လျက်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်ခင်ဗျာ။

ပြီးပါပြီ


နောက်လည်းလာဖတ်ပါဦးနော်